Chapter 325 จงซานสึนามิ
แผนการสวรรค์ล่ม! โค่นล้มราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีภายในห้าปี?
ทุกคนที่อยู่ในห้องอักษรที่ดวงตาหดเกร็ง! ห้าปีรึ? คุยโว แผนการสวรรค์ล่มคืออะไรกัน?
สายตาของทุกคนจ้องเขม็งไปยังมือขวาของจงซาน ที่ยื่นแผ่นริ้วหยกออกไป.
อยากรู้! อยากรู้เป็นอย่างมาก แผนการสวรรค์ล่ม! พูดจาใหญ่โตถึงเพียงนั้น โอหังนัก โอหังเกินไปแล้ว!
จงซานผู้นี้ ภายในใจทุกคนที่ต้องยอมรับชื่นชมในความสามารถ ทว่าหากเขาทำได้จริงอย่างที่เขากล่าว แผนการของเขาก็น่าเกรงขามยิ่งใหญ่เกินไปอย่างช่วยไม่ได้.
ห้าปี ภายในห้าปีอย่างงั้นรึ? ต้ายวีตอนนี้ยังเหลือเมืองร้อยห้าสิบเมือง กับเวลาห้าปี หนึ่งปีต้องยึดให้ได้สามสิบเมือง สิบสองวันต่อหนึ่งเมือง!มันจะเป็นไปได้อย่างไร!
"แผนการสวรรค์ล่ม!"ดวงตาของต้าเสวียนอ๋องไม่ได้มองไปยังแผนริ้วหยก ทว่าจ้องมองจงซานที่ยื่นแผ่นริ้วหยกมา สายตาของเขา ที่ทอแสงประกายคมกริบ.
จงซานที่ยื่นมันวางไว้ที่โต๊ะของต้าเสวียนอ๋อง ก่อนที่จะถอยออกมา รอคอยอย่างใจเย็น.
แผ่นริ้วหยกที่วางอยู่บนโต๊ะต้าเสวียนอ๋อง เขาได้กวาดสัมผัสเทวะลอยขึ้นมารับมันมาตรวจสอบ ขมวดคิ้วไปมา วิเคราะห์อย่างระมัดระวัง.
ภายในห้องอักษร แปดกุนซือที่จ้องมองไปยังต้าเสวียนอ๋อง คาดหวังเป็นอย่างมากว่าต้าเสวียนอ๋องจะกล่าวคำว่าไร้สาระ เพื่อที่จะกู้คืนความมั่นใจของพวกเขาจากจงซาน.
ต้าเสวียนอ๋องที่นิ่งงันไปกว่าชั่วโมง.
ทุกคนที่จับจ้องมอง วิเคราะห์ท่าทางของต้าเสวียนอ๋องที่ขมวดคิ้วแน่น จากท่าทางแล้ว แผนการสวรรค์ล่ม คงมีความเป็นไปได้.
ทว่า แผนการสวรรค์ล่มนี้ จะสามารถยึดครองต้ายวีภายในห้าปีจริง ๆ รึ?
หากแผนการสวรรค์ล่มเป็นไปได้ ภายในห้าปียึดครองต้ายวีได้ ทั้งที่พวกเขาคิดว่าห้าสิบปียังไม่รู้จะยึดครองได้? คิดได้เช่นนี้ เหล่ากุนซือต่าง ๆ ก็จ้องมองไปยังจงซาน ด้วยแววตาหวั่นเกรงขึ้นมาด้วยเช่นกัน.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ต้าเสวียนอ๋องที่วางแผ่นริ้วหยกลงจ้องมองไปยังจงซานเขม็ง."เกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่ม เจ้าจำเป็นต้องใช้อะไร?"
"ในการรบกับต้ายวีนี้ ความร่วมมืออย่างเต็มที และเงินทุนก้อนใหญ่จากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว 500 ล้าน ศิลาวิญญาณระดับสูง!"จงซานกล่าว.
500 ล้านศิลาวิญญาณระดับสูง? ทุกคนที่นิ่งงันไปทันที ต้องการใช้งานมากมายขนาดนั้นทำอะไร? นี่ไม่เรียกว่าสวรรค์ล่มหรอก นี่คิดจะใช้เงินซื้อขุนนางทั้งหมดของต้ายวีหรือไม่? หรือใช้เงินขนาดนี้เพื่อจ้างงานมือสังหาร สังหารขุนนางทั้งหมดหรืออย่างไร?
สายตาของกุนซือแต่ละคนต่างอกสั่นขวัญหนีจากนั้นก็จ้องมองไปยังต้าเสวียนอ๋องพร้อมกัน!
"ห้าปี เจ้ารับประกันอย่างงั้นรึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่กล่าวเสียงที่เคร่งขรึม.
"ห้าปี เป็นเวลาที่เผื่อไว้ แต่ไม่ถึงเป็นแน่! ถ้าจะให้รวดเร็ว สี่ปีก็น่าจะเพียงพอ!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
สีปีรึ? บัดซบ! เหล่ากุนซือหลายคนเริ่มเชื่อว่าจงซานกำลังจะใช้เงินเหล่านั้นเพื่อซื้อเหล่าขุนนางทั้งหมดของต้ายวีแล้ว.
" 500 ล้านศิลาวิญญาณระดับสูง พออย่างงั้นรึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
เหล่ากุนซือที่ตะลึงงัน 500 ล้านรึ? จะให้เขาใช้จ่าย 500 ล้านจริง ๆ อย่างงั้นรึ?
"ภายในข้อมูล ท่านอ๋องควรจะเห็น 500 ล้านเป็นแค่เงินลงทุนเท่านั้น ห้าปีหลังจากนี้ ข้าจะคืนมันให้กับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว 1พันล้านศิลาวิญญาณระดับสูง!"จงซานกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"หืม?"เหล่ากุนซือทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
ที่พวกเขาคาดเดานั้นไม่ใช่ว่าจงซานจะนำเงินเหล่านั้นไปซื้อตัวเหล่าขุนนางหรอกรึ? 500 ศิลาวิญญาณระดับสูง ห้าปีต่อมาจะต้องคืน 1 พันล้านอย่างงั้นรึ?
"เจ้ากลับไปยังเมืองกวงหุ่ยเตรียมตัวก่อน ไว้ข้ารายงานเหนือหัว แล้วจะตอบกลับอย่างเร็วที่สุด!"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"ครับ ท่านอ๋อง แผนการสวรรค์ล่มนี้ คุ้มค่าที่ท่านอ๋องจะลอง ครั้งเดียว มันสามารถใช้ได้แค่ครั้งเดียว ไม่สามารถที่จะเปิดเผยออกมาก่อนได้ ถึงแม้ว่าเผยชื่อของมันออกมา บางทีอาจจะเป็นเหตุที่จะส่งผลถึงความสำเร็จและล้มเหลวได้ ขอให้ท่านอ๋องโปรดเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ."จงซานกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"โปรดวางใจ!"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาขอลา!"หลังจากที่จงซานกล่าวลา จากนั้นก็จากห้องอักษรไป.
จงซานที่ออกจากห้องอักษรไป ทุกคนที่กำลังจ้องมองมายังต้าเสวียนอ๋อง.
"เรื่องในวันนี้ พวกเจ้าไม่เห็นอะไร ไม่ได้ยินอะไร!"ต้าเสวียนอ๋องที่กล่าวต่อเหล่ากุนซือ.
"ครับ!"เหล่ากุนซือคนอื่น ๆ ที่ตอบรับไปในทันที.
"พวกเจ้าไปได้แล้ว!"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"ครับ!"เหล่ากุนซือที่จากไป เหลือเพียงแค่กุนซือที่หนึ่งเท่านั้น.
"ท่านอ๋อง!"กุนซือที่หนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
ต้าเสวียนอ๋องที่ยื่นแผ่นริ้วหยกให้กับเขา "เจ้าลองดู!เป็นไปได้หรือไม่?"
กุนซือที่หนึ่งที่รับมาในทันที ก่อนที่จะค่อย ๆ อ่านข้อมูลอย่างระมัดระวัง ต้าเสวียนอ่องที่นิ่งงัน รอคอยกุนซือที่หนึ่งศึกษาข้อมูลต่าง ๆ ในแผ่นริ้วหยก.
คิ้วของกุนซือที่หนึ่งที่ขมวดแน่นไปมา!หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เขาก็วางแผ่นริ้วหยกลง ดวงตาที่หลับลงครุ่นคิด สูดหายใจไปมาเป็นระยะ.
"เป็นอย่างไรบ้าง?"ต้าเสวียนอ๋องที่จ้องมองไปยังกุนซือที่หนึ่ง.
"เหลือเชื่อ! เหลือเชื่อจริง ๆ เป็นแผนการที่น่าเหลือเชื่อ หากว่าถูกใช้ออกไป ราชวงศ์ต้ายวีจะไม่มีพลังที่จะต้านทานได้ ร้ายกาจ เมื่อมันสำเร็จ ราชวงศ์ต้ายวีจะไร้ซึ่งผู้คน คนมากมายจะละทิ้งเมืองของพวกเขา เป็นแผนการที่โหดร้ายที่สุด แม้ว่าจะไม่ได้ไล่ล่าสังหารคนจนโลหิตนองพื้น ทว่ากลับร้ายกาจยิ่งกว่ายกทัพไปสังหาร กับแผนการนี้ ราชวงศ์ต้ายวีจะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย!"กุนซือที่หนึ่งที่สูดหายใจลึก.
"เจ้าคิดเช่นนั้นจริง ๆ รึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่จ้องมองไปยังกุนซือที่หนึ่ง.
"ครับ จงซานผู้นี้ สายตาคมกล้า มองเห็นจุดอ่อนของต้ายวี ครั้งเดียว มีโอกาสเพียงครั้งเดียว หลังจากใช้แผนการสวรรค์ล่มแล้ว จะไม่สามารถใช้การมันได้อีก ดังนั้นจงซานจึงค่อนข้างจริงจัง ยกเว้นฝ่าบาท จะให้คนอื่นเห็นแผ่นริ้วหยกนี้ไม่ได้ ท่านอ๋อง ผู้น้อยคิดว่าจงซานผู้นี้ทำเรื่องนี้สำเร็จได้!"กุนซือที่หนึ่งชื่นชมพลางถอนหายใจ.
"จงซานจะทำสำเร็จอย่างงั้นรึ?"ต้าเสวียนอ๋องที่จ้องมองไปยังกุนซือที่หนึ่ง.
"ครับ แม้ว่าจะใช้ได้แค่ครั้งเดียว ทว่าก็ไม่ยากที่จะมองเห็นผล มันมีการคำนวณเอาไว้อย่างแม่นยำ เชื่อมโยงกันอย่างกลมกลืน เชื่อมต่อกับเรื่องต่าง ๆ ไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าจำนวนศิลาวิญญาณที่แตกต่างกัน จะเป็นเหตุให้สถานการณ์โดยรวมแตกต่างกันไปทันที ดังนั้นจงซานก็ไม่ได้ใช้จ่ายมากจนเกินไป เพราะว่า ยกเว้นเขา ไม่มีใครที่จะสามารถใช้แผนการสวรรค์ล่มได้สำเร็จในทันที เนื่องจากแผนการสวรรค์ล่มนี้ จะต้องเรียนรู้อีกมากมาย เข้าใจเรื่องรายละเอียดปลีกย่อยอีกมาก ต้องการจะใช้ในทันทีนั้น ไม่มีทาง เว้นแต่มีประสบการณ์อย่างโชกโชน ในนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์การจะหาคนทำแผนการเช่นนี้ได้มีไม่กี่คน ทว่าสุดท้ายแล้วก็ไม่ใช่คนของท่านอ๋องอยู่ดี!"กุนซือที่หนึ่งกล่าวอธิบาย.
"เจ้าไปเตรียมตัว พวกเราจะเดินทางไปยังเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์!"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"ครับ!"กุนซือที่หนึ่งตอบรับคำในทันที.
หลังจากที่จงซานออกมา ได้นำอาต้าและจื่อเห่าจากไปอย่างรวดเร็วจากเมืองต้าเสวียน มุ่งหน้าด้วยความเร็วเต็มพิกัดกลับเมืองกวงหุย!
หนึ่งเดือนจากนั้น จงซานก็กลับมาถึงเมืองกวงหุย.
เป็นความจริง ด้วยเชาว์ปัญญาของกงจูเฉียนโหยว สามารถที่จะต้านทัพของเสี่ยวหวังได้อย่างไม่มีปัญหา.
เมืองกวงหุย ตำหนักเจ้าเมือง! ศาลาแห่งหนึ่ง.
พื้นที่รอบ ๆ นี้ มีเพียงจงซานและกงจูเฉียนโหยวเท่านั้นที่กำลังดื่มชากันอยู่.
"หลายเดือนมานี้ ต้องขอบคุณเจ้ามาก."จงซานที่เอ่ยต่อกงจูเฉียนโหยว.
"ไม่ว่าเรื่องอะไรที่เจ้าไม่สามารถทำได้ แน่นอนว่าข้าย่อมช่วยเจ้าแบ่งเบาได้!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
กงจูเฉียนโหยวไม่ได้กล่าวเอาความชอบ ไม่ได้แสดงท่าทางอหังการ และไม่ได้ถ่อมตน กับคำพูดง่าย ๆ แต่ทำให้จิตใจอ่อนไหวได้.
"ไปเมืองต้าเสวียน จัดการธุระเป็นอย่างไรบ้าง?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.
"นับว่าประสบผลสำเร็จ หากเป็นไปตามที่ข้าคาดการณ์ รออย่างน้อยสี่เดือน จะมีราชโองการมา!"จงซานเอ่ย.
"เจ้ามั่นใจขนาดนั้นเลยรึ? ห้าปี ห้าปีสามารถทำลายราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีได้รึ?ก่อนหน้านี้ 12 เมืองหลิงไห่ เพราะว่ามีเผ่ามังกรคอยช่วยเหลือ คราวนี้ไม่มีเผ่ามังกรช่วย เวลาที่เจ้ากล่าวจะพออย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"ไม่พออย่างงั้นรึ?โปรดวางใจ ตั้งแต่อยู่เมืองอู๋ซวัง ข้าก็ได้ทำการคำนวณเอาไว้แล้ว แน่นอนว่ามันต้องสำเร็จ เจ้าเองก็เคยเห็นการคำนวณของข้าแล้วมิใช่รึ?"จงซานที่กล่าวรับรอง.
"เจ้ายังต้องการความช่วยเหลืออะไรอีกหรือไม่?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม.
"ข้าได้พบเข้ากับจุดบอด ที่ทุกคนประมาท ทวีปศักดิ์สิทธิแห่งนี้ไม่มีคนสนใจ สถานที่หนึ่งที่ข้าเกิด ข้าได้ทำการศึกษา จุดบอดดังกล่าว ซึ่งจะทำให้ราชวงศ์ราชันย์ทั้งหมดล่มสลาย!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"สถานที่ที่เจ้าเกิดรึ? เกาะหมาป่าสวรรค์อย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่สอบถามออกมา.
จงซานที่จ้องมองมายังเฉียนโหยว เผยยิ้มให้เล็กน้อย ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป.
"เจ้ากำลังเตรียมทำอะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่สอบถามออกมา.
"ข้าเตรียมจัดการราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี เพื่อที่จะสร้างสึนามิ สร้างสุดยอดสึนามิ กวาดไปทั่วทั้งราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี!"จงซานที่กล่าวรับรองอย่างมาดมั่น.
"สึนามิ?"กงจูเฉียนโหยวที่เผยแววตาประหลาดใจ นางทำได้แค่รับฟัง สึนามิที่จงซานกล่าวถึง ไม่ได้หมายความถึงน้ำท่วมดังเช่นเมือง 12 หลิงไห่ ทว่ามันคือคำเปรียบเปรยเท่านั้น.
"ถูกแล้ว ข้าได้มอบเงื่อนไขหนึ่งให้กับต้าเสวียนอ๋อง เพื่อนำมาใช้ในราชวงศ์ต้ายวี เพื่อที่จะทำให้ข้าสามารถกระทำการนี้สำเร็จ พร้อมกับร่วมมือทางการทหาร นอกจากนี้ต้าโหลวยังจะช่วยข้าเกี่ยวกับปัญหาต่าง ๆ มอบศิลาวิญญาณระดับสูง 500 ล้าน เพื่อช่วยข้าสร้างสึนามิ!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"500 ล้าน?"กงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองตาโต.
แม้ว่ากงจูเฉียนโหยวเองก็มีเงินมากมายไม่จำกัด ทว่าจำนวนเงินขนาดนั้น 500 ล้านศิลาวิญญาณระดับสูงก็มากจนเกินไป!
ศิลาวิญญาณระดับสูง 500 ล้านก็เท่ากับ 5พันล้านศิลาวิญญาณระดับกลาง เท่ากับ 5แสนล้านศิลาวิญญาณระดับต่ำ มากมายขนาดใหนกัน?
"เจ้าต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวไม่เข้าใจ.
"ข้าต้องการสร้างเหตุการณ์ เพื่อยึดครองเศรษฐกิจของราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี! นอกจากนี้มันยังทำให้เศรษฐกิจของราชวงศ์ต่าง ๆ เกิดปัญหาจนไม่กล้ายื่นมือเข้ามา จากนั้นการกำจัดราชวงศ์ต้ายวีก็จะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป.
เห็นจงซานที่กระทำการที่เหนือล้ำที่ไม่มีใครสามารถทำได้ ด้วยความน่าเกรงขามนี้ ทำไมไม่รู้ แววตาของนางหัวใจของนางที่ต้องเต้นไปมาทุกครั้งอย่างควบคุมไม่ได้!
ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี เมืองเทียนกง ย่านธุรกิจ.
สมาคมการค้าต้าหรงซึ่งมีขนาดเล็กตั้งอยู่ ลึกเข้าไปด้านใน ในในห้องโถงด้านหลังนั้น.
ไท่จื่อราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง จงเจิ้งนั่งอยู่ด้านใน กำลังนั่งจิบชา คนด้านนอกไม่สามารถเข้าไปรบกวนได้ ในมือของเขาอีกข้างที่กำลังอ่านจดหมาย อย่างระมัดระวัง.
เมื่ออ่านจดหมายเสร็จ จงเจิ้งที่สูดหายใจยาว ในมือสั่นไหว ก่อนที่จะทำลายจดหมายทิ้ง ทำลายหลักฐานทั้งหมด.
"ก่อนหน้านี้สี่ปี เพื่อแผนการของฟู่อี้ งานวันเกิดร้อยปีบุตรไม่ได้ไปหา เตรียมการหกปี ท้ายที่สุดฟู่อี้ก็เริ่มแล้วรึ?"จงเจิ้งที่ถอนหายเบา ๆ .
