Chapter 303 น้ำท่วมเมืองอัคคีสวรรค์.

ที่ไกลออกไปนั้น บนยอดเขา จงซานที่จ้องมองไปยังป้อมหน้ามีชายในชุดที่โอ่อ่า ที่ก้าวออกมา ก็รับรู้ได้ว่านั่นจะต้องเป็นเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์แน่.

จงซานที่เผยยิ้มเล็กน้อย พร้อมโบกมือขึ้น.

"หยุด"

สุ่ยอู๋เหินที่ตะโกนออกไป.

"ตรึมม!!"

เสียงของกลองรบสายฟ้าสวรรค์ที่หยุดลง.

"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์!"จงซานเผยยิ้มตะโกนออกไป.

"จงซาน ทำไมถึงได้เลือกเมืองอัคคีสวรรค์ของข้ากัน?"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ตะโกนออกมา.

"เซิ่งซ่างมีคำสั่ง ใครก็ตามเข้าร่วมราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีถูกตัดสินให้เป็นกบฏ ลงโทษไม่ปราณี ด้วยความโกรธเกรี้ยวของสวรรค์ นักรบของราชวงศ์สวรรค์ได้บุกลงใต้ หากว่าเมืองใหนยอมจำนน ทุกอย่างที่เคยมีมาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม หากว่าต่อต้าน ให้ลงโทษอย่าได้ปราณี เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์จงเปิดประตูเมืองโดยเร็ว ปล่อยให้พวกเราเข้าไป ทุกอย่างจะเป็นเหมือนในอดีต."จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"อ่าฮ่าอ่าฮ่า เป็นเหมือนอย่างเดิม คิดว่ามันจะกลับเป็นเหมือนเดิมได้อีกรึ? ข้ามีโทษใด? คงจะเป็นเจ้ามากกว่าจงซาน รุกล้ำอาณาเขตของต้ายวี เข้าโจมตีเมืองอัคคีสวรรค์ นับจากวันนี้ ข้าและประชาชนอัคคีสวรรค์จะเป็นหรือตายร่วมกัน."เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่กล่าวออกมาราวกับเต็มไปด้วยความชอบธรรม.

"ไร้สาระ! เมืองอัคคีสวรรค์นั้นเป็นของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวของข้า ประชาชนของเมืองอัคคีสวรรค์ก็เป็นคนของราชวงศ์ต้าโหลว คิดว่าพวกเราไม่สามารถทำอะไรพวกเจ้าได้รึไง ถึงได้กล่าวออกมาไม่กลัวตายเช่นนั้น?"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

"เจ้าเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เมืองอัคคีสวรรค์มีการป้องกันที่แข็งแกร่ง มีทหารแค่ 500,000 นายคิดจะเข้าโจมตีเมืองรึ? ฝันไปเถอะ!"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ยังคงกล่าวโต้เถียงกับจงซาน.

"ขุนพลทุกคนในป้อมจงฟัง ตอนนี้พวกเจ้ายังมีโอกาส หากใครจับตัวเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์จะได้รับเงิน 1 ล้านศิลาวิญญาณ ได้เลื่อนยศ 3 ขั้น.

ส่วนใครที่เปิดประตูเมืองจะได้รับศิลาวิญญาณ 1 ล้านและได้รับเลื่อนยศ3 ขั้นเช่นกัน."จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางหงุดหงิดเป็นอย่างมาก จงซานนับว่าชั่วร้ายนัก ต้องการจะซื้อคนของเขา ต่อหน้าข้าเลยรึ?

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าทหารหลายคน มีบางคนที่แสดงท่าทางตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย ทว่าจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.

"ฮ่าฮ่าฮ่า จงซาน แผนการไร้สมอง เจ้าคิดว่ามันจะได้ผลอย่างงั้นรึ?"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.

อย่างไรก็ตาม จงซานที่ไม่ได้โกรธเกรี้ยว เป็นดั่งที่เขาคาดการเอาไว้ จงซานที่จ้องมองไปยังเจ้าเมืองอัคคีสวรรค์พร้อมเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"ทหารทุกคนจงฟัง กว่าเมืองอัคคีสวรรค์จะแตก ข้าสามารถรับประกันได้ว่าคำพูดของข้ายังมีผล!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"แตกรึ? มันจะแตกอย่างไร!"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่แสดงท่าทางอหังการกล่าวเย้ยจงซาน.

"ลั่นกลองรบ!"จงซานที่สั่งการ.

"ตรึม!ตรึม!ตรึม!ตรึม!ตรึม!"

เสียงกลองรบดังสนั่นหวั่นไหว ดังก้องกังวานไปทั่วเช่นเดิม.

"เจ้าเมือง พวกเขาต้องการที่จะโจมตีเมืองของพวกเราจริง ๆ รึ?"ขุนพลคนหนึ่งที่สอบถามออกมา.

ส่วนเจ้าเมืองในเวลานี้ได้แต่ขมวดคิ้วไปมา ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย เขาไม่เข้าใจเลยว่าฝ่ายตรงข้ามมีแผนอะไร!

"ดูไปก่อน!"เจ้าเมืองที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ครับ!"ขุนพลที่รับครับ.

...

"จงซาน แล้วเจ้าจะเข้าโจมตีเมืองอย่างไร?"เนี่ยนโหยวโหยวที่อยู่ข้าง ๆ สงสัย จะทำเพียงแค่ลั่นกลองรบอย่างงั้นรึ?

เขาตอบเหมือนกับหลายวันที่ผ่านมา จงซานกล่าวออกไปว่า "รอสายฝน!"

"สายฝน?"เนี่ยนโหยวโหยวจ้องมองขึ้นไปบนฟ้า ฝนรึ? ฝนที่ใหนกัน? หมื่นลี้ไม่เห็นจะมีเมฆฝนเลยไม่ใช่รึ?

"วูซซซ!!! วูซซซ!!!"

ทันใดนั้นจากด้านหลังของทุกคน เสียงของคลื่นน้ำดังสนั่น กองกำลังทหารถึงกับต้องหันหน้าไปตาม ๆ กัน ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.

สึนามิ? สึนามิขนาดมหึมา???

พื้นที่แห่งนี้จะมีสึนามิได้อย่างไร? แล้วคลื่นขนาดใหญ่มโหฬารนี่คือ?? ทะเลแถบนี้สร้างคลื่นใหญ่ได้ขนาดนี้เลยรึ?

ที่ด้านหลังนั้นเป็นหุบเขา ซึ่งเป็นเทือกเขายาวไกลออกไป เวลานี้มีสึนามิเกิดขึ้นได้อย่างไร? จะให้พวกเขาเชื่อได้อย่างไร?

กองกำลังทหารในป้อมตอนนี้กำลังสีตาไปมา ไม่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น นี่มันโคตรสึนามิ สินามิจริง ๆ ด้วย.

พื้นที่แห่งนี้กำลังจะจมน้ำอย่างงั้นรึ? แล้วมีน้ำทะเลมากมายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

สึนามิเพียงแค่คลื่นลูกเดียวกับมีความสูงสุดลูกหูลูกตา เป็นคลื่นที่พุ่งมาจากพื้นที่ไกลออกไปตามมาจากทิศทางของจงซาน มันมีความเร็วสูงมากขึ้นและก็มากขึ้น เคลื่อนที่เข้ามาใกล้เรื่อย ๆ  พร้อมกับปริมาณน้ำมหาศาล เป็นคลื่นที่ใหญ่โตมโหฬารมาก!

"ครืนน!!"

บนคลื่นทะเลที่สูงชันนั้น มีมังกรทองขนาดใหญ่โตที่ปรากฏขึ้นมา เสียงคำรามของมังกรยักษ์ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด.

บนหัวของมังกรมีเด็กสาวอายุ 17-18 ปี ยืนอยู่บนหัวสีแดงชาด แขนของนางกุมเขาเอาไว้ สีหน้าที่ตื่นเต้น.

"ครืนนน!!"

"ครืนนน!!"

"ครืนนน!!"

......

เสียงน้ำที่พัดไหลอย่างรุนแรงหนักหน่วง พร้อมเสียงคำรามของมังกร ที่เต้นไปมาในหูของทุกคน สร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.

มังกร? มังกรมากมายกำลังคำรามอย่างบ้าคลั่งอย่างงั้นรึ? พวกมันมาจากทะเลตะวันออกอย่างงั้นรึ?

บนป้อมเมืองทิศตะวันออก.

"เกิดอะไรขึ้น?"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ตื่นตกใจอุทานออกมาเสียงดัง.

"น้ำ มวลน้ำมากมาย มังกร เจ้าเมือง เผ่ามังกร."ขุนพลคนหนึ่งกล่าวออกมา.

"เร็วเข้า ส่งทหารครึ่งหนึ่งออกไปยังประตูเมืองต่าง ๆ  กั้นประตูเอาไว้ เร็วเข้า."เจ้าเมืองที่สั่งการไปในทันที.

"ครับ!"ขุนพลที่เร่งรีบสั่งการในทันที.

"ครืนนนนน"

น้ำทะเลที่เคลื่อนไหวอย่างรุนแรงรวดเร็ว พริบตาเดียวน้ำที่ปิ่ม ๆ จงซานซึ่งอยู่บนยอดเขาไปแล้ว เวลานี้คลื่นน้ำขนาดใหญ่กำลังม้วนกวาดพุ่งตรงไปยังเมืองอัคคีสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง เอ่อล้นยกสูงราวกับจะกลืนเมือง.

คลื่นสึนามิที่ทรงพลัง ยากที่จะมีอะไรต้านทานได้  พื้นที่ทุกแห่งที่มันผ่าน ล้วนถูกกลืนหายไป นี่คือความสามารถของเผ่ามังกร.

ตราบเท่าที่มีน้ำแล้วล่ะก็ พวกมันสามารถเพิ่มพลังขึ้นอีกหลายเท่า.

โดยเฉพาะพื้นที่ชายฝั่งทั้งหลาย.

หากเป็นเมืองอื่น ๆ ที่ไม่ใช่เมืองใน 12 หลิงไห่นั้น จงซานไม่สามารถทำเช่นนี้ได้แน่ ด้วยเมืองชายฝั่งทะเล ต้องการน้ำเท่าไหร่ ก็มีน้ำมากมายนับไม่ถ้วน.

กลุ่มมังกรที่กำลังแหวกว่าย ไปมาบนคลื่นน้ำขนาดใหญ่.

จงซานที่ไม่ได้รู้สึกเห็นใจทุกคนในเมืองแต่อย่างใด ด้วยต้องการความเร็วทรงพลัง แสดงให้เห็นพลังที่ยิ่งใหญ่.

จงซานต้องการแสดงให้อีก 12 เมืองป้อมปราการอีก 11 แห่งได้เห็นด้วย ทำให้พวกเขาได้รู้ว่า พลังป้องกันที่แข็งแกร่งนั้น หาได้มีประโยชน์อันใด เขาได้พบจุดอ่อนที่ร้ายแรงของพวกเขาแล้ว เมือง 12 หลิงไห่เวลานี้อ่อนแอเป็นอย่างมาก ด้วยคลื่นยักษ์ที่พร้อมที่จะกวาดเมืองทุกแห่งไปได้ในทันที.

เมืองอัคคีสวรรค์อย่างงั้นรึ? วันนี้จะถูกกวาดไปด้วยสายน้ำไปทั้งเมือง.

มีมังกรมากมาย สร้างคลื่นทะเลขนาดใหญ่โตกำลังพุ่งตรงไปยังเมือง.

"จะเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร? ทำไมมีเผ่ามังกรมากมายขนาดนี้?"เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์เผยสีหน้าแววตาเต็มไปด้วยความหวาดผวา.

ความสุขุมก่อนหน้านี้ได้มลายหายไปหมดแล้ว.

มังกร? นี่มันอะไรกัน?มังกรวารี?มังกรเขา? ทำไมมันมากมายขนาดนี้กัน? ตำหนักมังกรและราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวร่วมมือกันรึอย่างไร?

"เจ้าเมือง พวกเราจะทำอย่างไรดี?"ขุนพลคนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"ไม่มีปัญหา เมืองอัคคีสวรรค์ เป็นเมืองป้อมปราการที่แข็งแกร่ง ถึงจะมีมังกรมากมาย ก็สามารถต้านได้อย่างแน่นอน."เจ้าเมืองที่แสร้งทำเป็นใจเย็น.

"มันจะง่ายขนาดนั้นเลยรึ?"ขุนพลที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"เมืองอัคคีสวรรค์นั้นมีกำแพงสูง 1200 เมตร น้ำเหรอ อย่างน้อยพวกเราก็ยังสามารถสบายใจได้หลายวัน จนถึงตอนนั้นกำลังเสริมก็มาถึงแล้ว."เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์กล่าวปลอบทุกคน.

"ครับ!"ขุนพลที่รับคำในทันที.

จงซานที่ยืนอยู่บนยอดเขาที่สูงขึ้นไป.

เห่าเม่ยลีที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยสีหน้าจริงจังไม่เป็นมิตร ส่วนคนอื่นที่ได้ยินเพียงแค่สัญญาณที่ส่งมาจากสาวน้อยคนดังกล่าว.

"จงซาน จะให้ทำอย่างไร?"เห่าเม่ยลีที่มองจงซานด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร.

"ให้นำน้ำมามากที่สุด ขอบคุณแม่นางเม่ยลี่ ที่นำมังกรมากมายมาช่วย เดินทางมาไกลจากทะเลตะวันออกเลยรึ?"จงซานที่เผยยิ้มออกมา.

"ใช่! ฮึ ทำไมคำสาบของข้าที่สาปเจ้าไม่ได้ผล เจ้าไม่เป็นไรเลยรึ?"เห่าเม่ยลีที่รู้สึกอารมณ์ไม่ดีนัก.

สาปเขาเมื่อสามเดือนที่แล้วอย่างงั้นรึ? จงซานที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา โชคดีที่เขาไม่ได้มีความคิดร้ายกับนางเลย ไม่เช่นนั้นคงตายไปแล้ว.

"เรื่องนี้ เพราะเมื่อยังเด็กข้ามักถูกคำสาปบ่อย ๆ  เลยมีภูมิคุ้มกันละมั้ง."จงซานที่เอ่ยปากกล่าวแบบส่ง ๆ .

หัวใจของทุกคนถึงกับบีบรัดเลยทีเดียว.

"อาจารย์ เขารังแกข้า ท่านสังหารเขาด้วยพิษให้ข้าเลย."เห่าเม่ยลีที่กล่าวต่อจักรรพรรดิพิษปัจจิมในทันที.

จักรรพรรดิพิษปัจจิมถึงกับพูดไม่อก คนอื่น ๆ ก็ไร้ซึ่งคำพูด จงซานหมดคำพูดไปในทันที.

"สังหารข้าด้วยพิษ เรื่องนี้อย่าพึงเลย ตอนนี้โจมตีเมืองก่อนเถอะ ให้มังกรสร้างน้ำท่วมเมือง อัคคีสวรรค์ได้เลย."จงซานที่เปลี่ยนหัวข้อในทันที.

"ชิ!"เห่าเม่ยลีแสดงท่าทางไม่พอใจ.

"เสี่ยวจิน ทำให้น้ำ ท่วมเมือง."เห่าเม่ยลีที่กล่าวกับมังกรทองที่อยู่ไม่ไกลออกไป.

"โฮกกกก!!"

มังกรทองที่คำรามเสียงดัง.

"โฮกกกก!!"

"โฮกกกก!!"

เหล่ามังกรทองที่ส่งเสียงตาม ๆ กัน.

น้ำทะเลมากมายตอนนี้กำลังเอ่อล้นกำแพงเมืองขึ้นเรื่อย ๆ .

ภายใต้การร่วมมือของมังกรมากมาย พ่นน้ำออกมาไม่หยุด กำแพงที่ถูกน้ำท่วมสูงขึ้นเรื่อย ๆ  คลื่นสึนามิที่กระแทกกำแพงเมืองเป็นระลอก เหลือเพียงแค่เวลาเท่านั้น น้ำทั้งหมดจะต้องกลืนประตูเมืองไปแน่ น้ำทะเลเวลานี้กำลังเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง.

"ยิง ยิง ยิงออกไป."เจ้าเมืองอัคคีสวรรค์ที่ตะโกนออกไปไม่หยุด.

ศรปราณทะลวงที่พุ่งตรงไปยังมังกรมากมาย เหล่ามังกรที่อยู่ที่ลุ่ม อีกทั้งยังเต็มไปด้วยตัวตนที่ร้ายกาจ ไม่จำเป็นต้องหลบหรือซ่อนตัวด้วยซ้ำ ศรปราณทะลวงไร้ซึ่งผลต่อร่างของมังกร แน่นอนว่าร่างของมังกรนั้นแตกต่างจากร่างมนุษย์ ไม่มีทางที่ศรทะลวงจะทำอันตรายมันได้ ตลอดจนน้ำที่มากมายมหาศาล ต้านแรงของศรปราณได้เกือบหมด พลังที่พุ่งมานั้นแทบจะไม่เหลือแรง กลายเป็นแค่ศรธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ยากที่จะสร้างแผลให้เหล่ามังกรได้.

กับการโจมตีของศรปราณทะลวง เหล่ามังกรมากมายไม่ได้หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย.

สายน้ำที่มากมาย จากฝีมือของมังกร ถูกพ่นออกมาไม่หยุด คลื่นลูกยักษ์ที่กระแทกมาไม่หยุดหย่อน น้ำที่ท่วมสูงขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน.

เผ่ามังกรนั้นมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ยิ่งเมื่ออยู่ในน้ำตอนนี้ยิ่งกลายเป็นตัวตันที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก น้ำทะเลที่ม้วนกวาดหนาแน่นสร้างคลื่นใหญ่โตเทียมฟ้า พื้นที่รอบ ๆ ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำ เอ่อล้นกระเซ็นเข้าไปในเมืองเป็นระลอก.

คลื่นน้ำที่ถูกผลักเข้าใส่กำแพงเมือง.

คลื่นยักษ์ที่สาดซัดไม่หยุดกระแทกออกไปไม่ยั้งเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

"ครืนนนนนนน!"

เสียงดังสนั่นราวกับสายฟ้าฟาด น้ำที่สาดซัดออกไปกระเซ็นไม่ต่างกับห่าฝน คลื่นใหญ่ที่กระแทกกำแพงเมืองเสียงดังกระหึ่ม แม้ว่าจะมีค่ายกลบนท้องฟ้าก็ตาม ทว่าสายน้ำที่กระเซ็นอาบไปทั่วเมือง ค่ายกลไม่สามารถต้านทานได้.

น้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ  น้ำที่เชี่ยวกรากพัดพาทุกอย่างที่อยู่รอบ ๆ เมืองหายไปจนสิ้น.

แสงตะวันที่สาดส่องตอนนี้มืดครึ้มปกปิดทั่วทั้งท้องฟ้า สายน้ำที่กระหน่ำเทลงไปภายในเมืองอัคคีสวรรค์ น้ำที่เอ่อขึ้นเรื่อย ๆ กำลังจะท่วมกำแพงเมืองแล้ว เมืองอัคคีสวรรค์ในเวลานี้รอบ ๆ เมืองเต็มไปด้วยน้ำทะเล น้ำที่พัดกวาดกำลังพัดเป่าเมืองทั้งเมืองอย่างหนักหน่วงรุนแรง.

มวลน้ำมหาศาล ที่ไหลผ่านถูกนำพามาจากมังกรมากมาย น้ำจากทะเลตะวันออกที่กำลังไหลบ่าอย่างรุนแรง.