บทที่ 45 รู้จักการโจมตีแบบเคลื่อนที่ไหม?
ในเปลวไฟที่พุ่งสูงขึ้น ตัวเลขความเสียหายจำนวนมากก็ปรากฏบนหัวของสิ่งประดิษฐ์ผสม·พาโต้
นักเวทสมกับที่เรียกว่าเป็นราชาแห่งการโจมตีระยะไกล
น่าเสียดายที่หลังจากการโจมตีรอบนี้ ฟาเวสมานาเหลือไม่มากแล้ว
ขณะนั้น ลูกดอกของจงเซินและหอกสั้นของทหารม้าหมาป่าทั้งสามก็กระทบกับสิ่งประดิษฐ์ผสม
【-12】
【-12】
【-12】
【-34】
ความเสียหายสามทางปรากฏขึ้น
เมื่อเทียบกับสองนักเวทแล้ว มันน่าสงสารมาก
โดยเฉพาะทหารม้าหมาป่าทั้งสาม ความเสียหายจากการขว้างถูกลดลงเหลือเพียง 12 หน่วย
ยังดีกว่าไม่มีอะไร
หลังจากโจมตีรอบนี้เสร็จ
ไม่ต้องให้จงเซินสั่งอะไรอีก ทุกคนก็วิ่งกลับเข้าไปในทางเดิน
รวมถึงจงเซินเองด้วย
พวกเขาวิ่งกลับเข้าไปในทางเดิน และเริ่มโยนหินแตก เศษเหล็ก และเฟรมเตียงเก่าๆ ลงไปที่บันไดขึ้นข้างบนอย่างบ้าคลั่ง
ด้วยความพยายามของเจ็ดคน
ไม่นานก็ทำให้บันไดขึ้นไปถูกกั้นไว้
จากนั้น พวกเขาถอยกลับไปที่กลางทางเดิน หยุดที่จุดห่างจากบันไดประมาณ 20 เมตร
รอคอยโอกาสที่จะโจมตีรอบที่สองอย่างเงียบๆ
ขณะนั้น ร่างอ้วนของสิ่งประดิษฐ์ผสมก็เดินมาถึงทางลงบันได
เมื่อเจออุปสรรคขวางทาง มันดูงงงวย
มันลองใช้ร่างกายดันหลายครั้ง แต่ไม่มีผล
มันยกมีดใหญ่ขึ้น
ฟันอุปสรรคอย่างรุนแรง
เหมือนฟันผัก
ใช้เวลาเพียงครึ่งนาทีก็ทำลายอุปสรรคทั้งหมด
มันเดินลงบันไดอย่างช้าๆ
จงเซินเห็นแล้วว่า นี่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกหรือเจตนา มีเพียงสัญชาตญาณการฆ่า
ทันทีที่มันเหยียบทางเดิน
การโจมตีระยะไกลรอบที่สองก็โจมตีลงมา
ทาเซียมีมานาเพียงพอ จึงใช้ลูกศรแห่งความตายคู่ที่มีพลังทำลายสูง
ฟาเวสมานาเหลือไม่มาก ใช้ลูกไฟเล็กที่ใช้มานาน้อยที่สุด
น่าเสียดายที่ทักษะจับตาข่ายของทหารม้าหมาป่ายังไม่คืนตัว
ไม่งั้นจะควบคุมมันไว้และใช้ทักษะฝนไฟที่ยาวนานกว่าในการโจมตี
ความเสียหายจำนวนมากปรากฏบนหัวของมัน
【-55】
【-55】
【-35】
【-4】
【-4】
【-4】
【-12】
【-12】
【-12】
【-34】
หลังจากการโจมตีรอบที่สองเสร็จ ทุกคนก็ถอยกลับไปยังห้องสวดมนต์
จงเซินปิดประตูเหล็กสลัก
ประตูสลักมีความแข็งแกร่ง และจงเซินมีกุญแจ แต่สิ่งประดิษฐ์ผสมนี้ไม่มี!
ทันทีที่ปิดประตูสลัก มันก็เปล่งแสงสลัก ดูเหมือนแข็งแกร่ง
จงเซินถือกุญแจไว้
ยิ้มและถอยหลัง
การโจมตีแบบเคลื่อนที่สองรอบนี้ ทำลายชีวิตของสิ่งประดิษฐ์ผสมไปสองในสาม
ตอนนี้ สิ่งประดิษฐ์ผสมเหลือชีวิต 274 หน่วย
เพียงให้สองนักเวทเตรียมสถานะอีกครั้ง ก็สามารถกำจัดมันได้ในรอบหน้า
เขาได้ลิ้มรสหวานของนักเวทแล้ว
การมีตำแหน่งโจมตี มีมานา นักเวทเป็นป้อมปราการเคลื่อนที่ได้แน่นอน
ขณะนั้น สิ่งประดิษฐ์ผสมก็มาถึงนอกประตูเหล็กสลัก
ยกมีดขึ้นฟันประตูอย่างบ้าคลั่ง
ทุบทำให้สลักบนประตูเหล็กสว่างเป็นระยะ
จงเซินกลับไม่สะทกสะท้าน
เขาเอาเก้าอี้จากห้องสวดมนต์มาหลายตัว
นั่งลงอย่างสบายใจ ไขว่ห้าง
พร้อมกับสั่งให้ทาเซีย ฟาเวส และเต๋อจู้มานั่งดูละครด้วย
โดยเฉพาะสองนักเวท
นั่งบนเก้าอี้ หลับตา เริ่มเข้าสู่สถานะการทำสมาธิเพื่อฟื้นฟูมานาอย่างรวดเร็ว
จงเซินแทบจะลุกขึ้นรับใช้สองคนนี้แล้ว
ฟาเวสและทาเซียมีทักษะเพิ่มประสิทธิภาพการฟื้นฟูมานา
เมื่อเข้าสู่สถานะทำสมาธิ จะฟื้นฟูมานา 33 หน่วยต่อนาที
ถ้าประตูสลักสามารถถ่วงเวลาได้เพียงนาที ฟาเวสก็สามารถสะสมมานาพอที่จะปล่อยลูกไฟระเบิดได้หนึ่งครั้ง
จากนั้น การโจมตีด้วยเวทอีกครั้งก็สามารถทำให้สิ่งประดิษฐ์ผสมใกล้ตาย
จากนั้น เขาก็ใช้【หน้าไม้ล่าสัตว์】เพื่อเก็บกวาด
สมบูรณ์แบบ!
จงเซินไม่มีความสามารถพิเศษ
แต่เขาคิดไว
และมีประสบการณ์เล่นเกมมาก
เต๋อจู้ไม่มีทักษะโจมตีระยะไกล ได้แต่ร่วมวิ่งไปมา
เขาชื่นชมจงเซินอย่างมาก
หัวหน้าทีมสีฟ้าที่แข็งแกร่ง สามารถถูกกำจัดด้วยชีวิตมากกว่าสองในสาม
หัวหน้าของเขาแข็งแกร่งมาก!
เต๋อจู้มองจงเซินด้วยดวงตาเป็นประกาย
“ท่านหัวหน้า ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าตอนนี้เราสามารถจัดการกับสัตว์ประหลาดหัวหน้าทีมที่แข็งแกร่งได้!”
เต๋อจู้พูดอย่างไม่รู้ตัว
จงเซินยักไหล่ไม่สนใจ
“รู้จักการโจมตีแบบเคลื่อนที่ไหม?”
“มันคือการปฏิบัติพื้นฐาน”
การใช้ภูมิประเทศเพื่อการโจมตีแบบเคลื่อนที่ มันคือการปฏิบัติพื้นฐาน
จงเซินไม่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร
ยิ่งกว่านั้น การปฏิบัติเป็นเพียงส่วนหนึ่ง
การมีกำลังเพียงพอก็เป็นอีกส่วนหนึ่ง
ทหารม้าหมาป่ามีสามคน มีนักลอบสังหารหนึ่งคน และเขาเองที่เป็นนักดาบและโล่ที่ไม่ค่อยได้เรื่อง
นักรบใกล้ชิดห้าคน นักเวทที่โจมตีแรงสองคน
เป็นทีมต่อสู้ที่ครบถ้วน
และเป็นทีมต่อสู้ที่หรูหราอย่างมาก
ตราบใดที่ไม่ดันทุรังต่อสู้ตรงๆ ก็ไม่มีปัญหา
กว่านาทีต่อมา
สลักบนประตูเหล็กเริ่มจางลง
เริ่มส่งเสียง “แกร๊ง” ไม่ค่อยดี
ดูแล้วจะไม่ทนอีกต่อไป
“ท่านหัวหน้า ข้าได้ฟื้นฟูมานาเป็น 50 หน่วยแล้ว”
ฟาเวสลืมตาขึ้น
รายงานต่อจงเซิน
“ดีมาก เต๋อจู้ เอากุญแจมา เปิดประตูปล่อยหมา!”
“อาวีด เจ้าก็ขว้างหอกสั้นไปด้วย”
“ช่วยนักเวทโจมตี”
“คนอื่นอย่าขยับ เตรียมพร้อมเต็มที่”
จงเซินโยนกุญแจประตูสลักให้เต๋อจู้
พร้อมเตรียมลูกดอกใส่หน้าไม้
“เตรียมพร้อม จัดการมันให้จบ!”
เต๋อจู้รับกุญแจ วิ่งไปที่ประตู
ประตูสลักใกล้จะแตกแล้ว
เต๋อจู้เปิดประตูอย่างคล่องแคล่ว จากนั้นก็หลบเข้าที่เงา
ประตูถูกดันออกไปทันที
สิ่งประดิษฐ์ผสมก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ไม่ต้องให้จงเซินสั่งการ การโจมตีของฝ่ายเขาก็ถาโถมลงมาเหมือนฝน
"ตูม!"
"ตูม! ตูม!"
"ฟิ้ว!"
พร้อมกับการโจมตีเวทมนตร์ของทาเซียและฟาเวส อาวีดก็ขว้างหอกสั้นออกไป
หลังจากความเสียหายจำนวนมาก สิ่งประดิษฐ์ผสม·พาโต้ก็เหลือเพียงแค่ชีวิตเพียงนิดเดียว
แต่ยังคงเดินเข้ามาหาจงเซินอย่างไม่กลัวตาย
"ถึงเวลาต้องเก็บงานแล้ว"
"ไปตายซะ!"
"ตูม!"
เสียงกระแทกดังขึ้น
หน้าไม้ของจงเซินยิงลูกดอกออกไป
ตรงเข้ากลางร่างของสิ่งประดิษฐ์ผสม
【-33】
ตัวเลขความเสียหายสุดท้ายปรากฏขึ้น
สิ่งประดิษฐ์ผสม·พาโต้กลายเป็นแสงสีขาวและสลายไป
แสงหลากสีประมาณห้าหกแสงปรากฏขึ้นบนพื้นอย่างเงียบสงบ!
จงเซินเก็บหน้าไม้ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
