บทที่ 41 ข้าไม่ใช่ปีศาจนะ
ซู่ ซู่ ซู่... จางซีเป่าลากร่างชายทั้งสองมาถึงโรงงานร้างใกล้ๆ ที่นี่ค่อนข้างเปลี่ยว ต่อให้ร้องจนคอแหบก็ไม่มีใครได้ยินเสียงของสองคนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่ยังมีโครงเหล็กและโซ่เก่าๆ... ห้องสอบสวนพร้อมใช้งาน ช่างเป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ จางซีเป่าดึงโซ่สองเส้นที่เต็มไปด้วยสนิมมามัดมือและเท้าของชายหน้าแผลเ...
