บทที่ 37 สำรวจอ่างเก็บน้ำ

กลยุทธ์สุดแหวกแนวได้ผลเกินคาด!

หลังจากที่ 【ฉิวเฟิง】 ท้าประลองจบ เขาก็ตัดการเชื่อมต่อห้องไลฟ์ด้วยความโกรธ

แต่ในห้องไลฟ์กลับมีของขวัญหลั่งไหลเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ทั้งต้าเฟิ่งและดาบบินขนาดใหญ่บินว่อนไปทั่ว

จางซีเป่าคิดว่าแฟนคลับจะเลิกติดตามไปเป็นจำนวนมาก แต่กลับพบว่าแฟนคลับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จากเดิม 600,000 คน พุ่งขึ้นเป็น 1,500,000 คน เพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว!

สุดยอดไปเลย!

"เป็นธรรมชาติของมนุษย์หรือเปล่านะที่ชอบดูดราม่า?" จางซีเป่าพูดกับตัวเอง

หลังจบไลฟ์ จางซีเป่าเหลือบมองยอดคะแนนในบัญชี ซึ่งแสดงตัวเลข: 2,090

ไลฟ์ครั้งเดียวทำเงินได้ 790 คะแนน ส่วนใหญ่มาจากแฟนคลับปริศนาคนแรกที่ให้ดาบบินขนาดใหญ่ 10 เล่ม รวม 500 คะแนน โดยรวมแล้วรายได้จากไลฟ์ครั้งนี้เพียงพอให้จางซีเป่ากินบุฟเฟ่ต์ที่ร้านของฉีตงเฉียงได้เป็นเวลาหนึ่งเดือนครึ่ง

สำหรับจางซีเป่าคนเก่า นี่เป็นเงินก้อนใหญ่ แต่สำหรับจางซีเป่าที่ก้าวเข้าสู่ระดับผู้มีพลังพิเศษแล้ว คะแนนเท่านี้ไม่พอใช้เลย!

ยาบำรุงพลังอึดเม็ดเดียวก็ราคา 5,000 แล้ว เขาต้องกินอย่างน้อยวันละ 10 เม็ด! "มันส่งผลกระทบต่อชีวิตจริงจังๆ เลยแฮะ!"

สายตาของจางซีเป่าหยุดอยู่ที่โมดูลล่าสัตว์ประหลาดใน 《อี๋》 สักครู่ เขาคิดว่าต่อไปจะเปิดบัญชีท่องเที่ยวไปล่าสัตว์ประหลาดดีไหม?

เปิดดูโมดูลล่าสัตว์ประหลาด ภายในมีภารกิจกำจัดสัตว์ประหลาดหรือจับทีมเข้าดินแดนลี้ลับ แต่ละภารกิจได้คะแนนอย่างน้อยหลายพันคะแนน ได้เงินเร็วมาก!

แต่การเข้าดินแดนลี้ลับมีโอกาสรอดเพียงหนึ่งในสิบ สัตว์ประหลาดที่ต้องกำจัดก็อย่างน้อยระดับ "เซวียน" ขึ้นไป ได้เงินเร็วจริง แต่ตายก็เร็วเช่นกัน!

"พลังยังไม่พอ ค่อยๆ ทำไปดีกว่า!"

จางซีเป่ากำหมัดแน่นจนได้ยินเสียงดังกร๊อบ ประเมินว่าพลังหมัดของตัวเองถึงระดับไหนแล้ว

"ก่อนที่พลังหมัดจะถึงหนึ่งตัน ยังไม่คิดจะเข้าดินแดนลี้ลับหรือรับภารกิจฆ่าสัตว์ประหลาด"

จางซีเป่าวางแผนจะเริ่มจากสัตว์ประหลาดที่อ่อนแอกว่าที่จินเมาซูค้นพบ ใช้หนูยักษ์และปลาคาร์ปมังกรพวกนี้มาฝึกฝนก่อน

กร๊อบๆๆ! จินเมาซูแทะยาบำรุงกำลังและโลหิตอย่างไร้กังวล

จางซีเป่าดื่มน้ำเต้าสุราเมาเซียนอึกใหญ่ แล้วชักดาบสั้นสีดำออกมาดังเพรียะ

"ดูดาบยามเมามายจนจบค่ำคืน!"

มือถือดาบล้ำค่า ชั่วขณะนั้น หัวใจของจางซีเป่าเต้นรัว เขาหันไปพูดกับจินเมาซูว่า "หาเวลาพาฉันไปท่อระบายน้ำหาหนูยักษ์นั่นหน่อย เราจะจัดการมัน!"

จี๊ดๆๆ! จินเมาซูร้องอย่างตื่นเต้น การแก้แค้นใกล้จะสำเร็จแล้ว!

วันต่อมา

เรียนปกติไปหนึ่งวัน ช่วงพักกลางวันจางซีเป่าก็แวะไปร้านอาหารบุฟเฟ่ต์อีกครั้ง

หลังเลิกเรียนตอนบ่าย เขาชกหมัดหนึ่งร้อยครั้งภายใต้การดูแลของผู้อำนวยการเป่า แล้วทำท่าโหนบาร์ ลุกนั่ง และม้วนธงมังกรจนครบ

ก่อนเข้าห้องอุปกรณ์ จางซีเป่าเคี้ยวยาบำรุงพลังอึดสิบเม็ด

หลังออกกำลังกายจบ ยาบำรุงพลังอึดในท้องก็ย่อยหมดพอดี

ผู้อำนวยการเป่าคิดว่าการเพิ่มท่าให้จางซีเป่าอีกหนึ่งชุดทุกวันคงยากเกินไป แต่เมื่อเห็นจางซีเป่าทำท่าต่างๆ อย่างสบายๆ สีหน้าของผู้อำนวยการเป่าก็ครุ่นคิด

"จางซีเป่า เธอเป็นอัจฉริยะด้านการฝึกยุทธ์จริงๆ รึ?"

ผู้อำนวยการเป่าชี้ไปที่จางซีเป่า "ฉันอยากรู้ว่าศักยภาพของนายสูงแค่ไหนกันแน่ เพิ่มอีกหนึ่งชุดทุกท่า!"

เพิ่มอีกหนึ่งชุดแล้วไง? จางซีเป่าทำหน้าดูถูกแล้วเพิ่มอีกหนึ่งชุด

จางซีเป่าเห็นสีหน้าของผู้อำนวยการเป่าแล้วคิดว่าแย่แล้ว แสดงเก่งเกินไป

"โอ๊ย แม่เจ้า ทำไม่ไหวแล้ว ทำไม่ไหวแล้ว!"

จางซีเป่ากอดท้อง "แขนฉันเจ็บ หัวเข่าฉันก็เจ็บ ปวดมาก!"

ผู้อำนวยการเป่ามองเขาอย่างเหยียดหยัน "แขนเจ็บขาเจ็บ แล้วกอดท้องทำไม?"

"แขนเจ็บขาเจ็บทำให้ท้องเกร็งไม่ได้หรือไง!" จางซีเป่านอนบนเบาะพูดอย่างหงุดหงิด

ผู้อำนวยการเป่าทำหน้าเรียบเฉย "อ้อ ลุกขึ้นมาเพิ่มอีกสองชุด!"

สองชุดต่อด้วยอีกสองชุด สองชุดแล้วก็เพิ่มอีกสองชุด จางซีเป่าเพิ่มไปทั้งหมดยี่สิบชุด แต่ละท่าเกือบพันครั้ง

จนแน่ใจว่าจางซีเป่าทำไม่ไหวจริงๆ ผู้อำนวยการเป่าถึงได้จากไป

จางซีเป่านอนบนเบาะ เงี่ยหูฟัง รอจนได้ยินเสียงฝีเท้าของผู้อำนวยการเป่าห่างออกไป เขาก็ลุกพรวดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ในที่สุดก็ไปซะที"

เขาโยนยาบำรุงพลังอึดสองเม็ดเข้าปาก เคี้ยวเหมือนกินลูกอม รู้สึกสดชื่นขึ้นมาก!

"วันนี้ช่างเป็นวันที่คุ้มค่าจริงๆ!" จางซีเป่าพึมพำขณะยืดเส้นยืดสายที่ปวดเมื่อย

จางซีเป่าเดินออกจากโรงเรียน เงาสีขาวกระโดดขึ้นมาบนไหล่ของเขา

คนกับหนูนัดกันไว้แล้วว่าหลังเลิกเรียนจะไปสำรวจอ่างเก็บน้ำชานเมือง

ในบรรดาสัตว์ประหลาดที่ซ่อนตัวอยู่ หนูดำในท่อระบายน้ำมีระดับต่ำสุด ไม่ถึงระดับ "หวง" ขั้น "ปิง" จินเมาซูได้สำรวจจุดไว้แล้ว รอแค่วันที่จางซีเป่าพร้อม ก็จะจัดการมันได้ทันที

สัตว์ประหลาดที่มีระดับรองลงมาคือนกประหลาดในสวนลู่ชุ่ย แต่มันมีปีกบินได้ จับยาก ดังนั้นจางซีเป่าจึงเลือกปลาคาร์ปมังกรในอ่างเก็บน้ำชานเมืองเป็นเป้าหมายที่สอง

อีกอย่าง การจับปลาคาร์ปมังกรมาให้วิญญาณหนังสือกินเนื้อก็เป็นสัญญาที่จางซีเป่าให้ไว้นานแล้ว

วันนี้ คนกับหนูจึงจะไปสำรวจอ่างเก็บน้ำชานเมือง ดูว่าปลาคาร์ปมังกรซ่อนตัวอยู่ตรงไหนแน่ และวางแผนยุทธวิธีในการจับมัน

ปลาคาร์ปมังกรนี้เป็นสัตว์ประหลาดที่แท้จริง แม้ว่าตอนนี้จะอยู่แค่ระดับ "หวง

ปลาคาร์ปมังกรนี้เป็นสัตว์ประหลาดที่แท้จริง แม้ว่าตอนนี้จะอยู่แค่ระดับ "หวง" ขั้น "อี้" แต่สายเลือดไม่ธรรมดา ต้องมีพลังวิเศษแน่นอน ไม่ใช่ว่าจะจับได้ง่ายๆ

จางซีเป่าขึ้นรถประจำทาง จินเมาซูซ่อนตัวในกระเป๋าเสื้อของจางซีเป่า คนกับหนูต่อรถสองต่อกว่าจะถึงอ่างเก็บน้ำชานเมือง

อ่างเก็บน้ำชานเมืองมีชื่อว่าลู่เจี้ยว เพราะมีรูปร่างคล้ายเขาวัว และเพราะน้ามีสีเขียวมรกต จึงได้ชื่อว่าอ่างเก็บน้ำลู่เจี้ยว

มองจากระยะไกล อ่างเก็บน้ำดูเหมือนหยกสีเขียวรูปเขาวัวขนาดใหญ่

อ่างเก็บน้ำลู่เจี้ยวมีพื้นที่ไม่เล็ก ว่ากันว่าเมื่อไม่กี่ปีก่อน มีคนตกปลาได้ปลาเฉาขนาดร้อยชั่งจากที่นี่ ดังนั้นนักตกปลาหลายคนจึงชอบมาตกปลาที่นี่

ด้วยการนำทางของจินเมาซู จางซีเป่าเดินตรงไปยัง "ปลายเขา" ของอ่างเก็บน้ำลู่เจี้ยว

เพราะอ่างเก็บน้ำมีรูปร่างคล้ายเขาวัว ดังนั้นที่ปลายสุดทางใต้ของอ่างเก็บน้ำจึงมีส่วนที่แหลม พื้นที่ตรงนี้แคบ น้ำนิ่ง แต่ไม่มีใครกล้าดูถูกที่นี่

เพราะยิ่งเป็นที่ที่ผิวน้ำนิ่ง น้ำก็ยิ่งลึก!

สมกับคำพูดที่ว่า "น้ำลึกไหลเชี่ยว" จริงๆ

น้ำที่ปลายเขาลึกเหมือนหลุมดำ ถ้าคนตกลงไป ไม่มีทางลอยขึ้นมาแน่!

จางซีเป่ายืนอยู่ริมฝั่งมองลงไป ในน้ำมืดมิดมองไม่เห็นอะไรชัดเจน

เขาชี้ไปที่ผิวน้ำ ถามจินเมาซูว่า "ปลาคาร์ปมังกรซ่อนอยู่ตรงนี้เหรอ?"

จี๊ดๆๆ! หนูขนทองร้องจี๊ดๆ แสดงว่าปลาคาร์ปมังกรซ่อนอยู่ตรงนี้

จางซีเป่าหยิบก้อนหินขึ้นมา โยนลงไปในอ่างเก็บน้ำ ตูม! ก้อนหินใหญ่สั่นไหวสองสามที ก็หายไป

"ลึกชิบหายเลยว่ะ!"

จางซีเป่าอุทาน ลูบหัวจินเมาซู "แกว่าเราจะล่อมันขึ้นมาได้ยังไงล่ะ?"

จินเมาซูหยิบกระดาษดินสอออกมาเขียน: 『เนื้อเลือดของสัตว์ประหลาด!』

สายตาของจางซีเป่ากวาดมองจินเมาซูไม่หยุด จนจินเมาซูขนลุกพองไปทั้งตัว กอดขาเล็กๆ ทั้งสองข้างร้องจี๊ดๆ

"ฮ่าๆ... ไม่ต้องกลัว แกเป็นลูกน้องหนูที่ฉันรักที่สุด ฉันจะทำร้ายแกได้ยังไง ใช่มั้ย? ถ้าจะเอาก็ต้องเอาหนูดำยักษ์นั่นมาเป็นเหยื่อล่อสิ ใช่มั้ย?"

จางซีเป่าลูบหัวจินเมาซู ให้มันวางใจ