บทที่ 153 แสดงอำนาจ
เล่ยหมิงโกรธมาก!
คนแบบนี้มันทำให้คนอื่นลำบาก
การทำงานทำให้เขารู้จักความยากลำบากในอาชีพนี้
คนส่งอาหารหลายคนต้องแข่งขันกับเวลาเพื่อส่งอาหารให้ทัน
นี่เป็นเหตุผลที่คนออนไลน์หลายคนวิจารณ์คนส่งอาหารอย่างหนัก
บอกว่าพวกเขาขับรถฝ่าไฟแดงอะไรพวกนั้น
คุณคิดว่าคนส่งอาหารอยากฝ่าไฟแดงเหรอ?
พวกเขาเสี่ยงชีวิต แข่งขันกับเวลาเพื่ออะไร ก็เพื่อชีวิตความเป็นอยู่
คนส่งอาหารแต่ละคนไม่ได้ส่งทีละคำสั่ง แต่มีหลายคำสั่งที่ต้องส่งพร้อมกัน พวกเขาจึงต้องเริ่มจากคำสั่งแรกที่ได้รับ
และเวลามีจำกัด ทำให้ทุกอย่างดูเร่งรีบ
บางครั้งแค่คะแนนแย่สองสามครั้งก็ทำให้พวกเขาทำงานฟรีทั้งวัน!
ทำงานสิบกว่าชั่วโมง แต่เพราะคะแนนแย่ครั้งเดียว ทุกอย่างสูญเปล่า บางครั้งไม่ได้เป็นความผิดของพวกเขา
อาจเป็นเพราะลูกค้าอารมณ์ไม่ดีหรือจงใจทำให้ยาก อาหารไม่อร่อย บะหมี่เละ อะไรพวกนั้น
สิ่งเหล่านี้ไม่เกี่ยวกับคนส่งอาหารเลย แต่พวกเขาต้องรับผิดชอบ!
แพลตฟอร์มจะสนใจมากขนาดนั้นเหรอ? จะสืบสวนเหตุผลไหม!
ไม่มีทาง พวกเขาแค่หักเงินก็จบ
เล่ยหมิงได้ยินว่าผู้หญิงคนนี้รู้ว่าคนส่งอาหารเข้าไม่ได้ แต่ยังสั่งทุกวันและให้คะแนนแย่
เรื่องนี้ทำให้เล่ยหมิงโกรธมาก!
เขาไม่สนใจตัวเอง แต่สำหรับคนส่งอาหารที่ต้องหาเลี้ยงครอบครัว มันเป็นเรื่องที่ทรมานมาก
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย
เล่ยหมิงเคาะประตูเสียงดัง
เสียงทึบๆ ดังขึ้น
ประมาณหนึ่งนาที ประตูถึงจะเปิด
แล้วผู้หญิงสวยเย็นชาคนหนึ่งในชุดอยู่บ้านที่ไร้ที่ติเปิดประตู
เล่ยหมิงเคยเห็นผู้หญิงสวยมาเยอะ เขามีผู้หญิงสวยมากมายอยู่ข้างกาย
เขาเป็นคนที่รักและอ่อนโยนต่อผู้หญิงสวย แต่ผู้หญิงคนนี้มีใจโหดร้าย เล่ยหมิงไม่ยั้งปาก
เขายื่นชาไข่มุกใส่มือผู้หญิงแล้วด่าอย่างไม่ยั้ง “ผู้หญิงอย่างเธอเป็นบ้าอะไร! คิดว่าหน้าตาดีแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอ? ผู้หญิงสวยถ้าไม่มีใจดีก็แค่ปีศาจร้ายเท่านั้น”
“รู้ไหมว่าการกระทำของเธอเลวร้ายแค่ไหน? รู้ว่าคนส่งอาหารเข้าไม่ได้ แต่ยังสั่งทุกวันแล้วขู่พวกเขา? ส่งไม่ถึงก็ให้คะแนนแย่ จนพวกเขาต้องออกจากงาน?”
“เคยคิดถึงคนอื่นบ้างไหม? ลองคิดว่าถ้าเธอทำงานเหนื่อยสิบกว่าชั่วโมง แล้วเพราะคำสั่งของเธอทำให้วันนั้นสูญเปล่า จะรู้สึกยังไง!”
“คนส่งอาหารหลายคนไม่ได้เกิดมาพร้อมเงินทอง พวกเขาต้องทำงานหนักเพื่อชีวิต! นอนน้อยกว่าสุนัข ทำงานหนักกว่าวัว ได้เงินน้อยนิด เธอยังให้คะแนนแย่ทุกวัน คิดว่าสนุกเหรอ?”
“คิดว่าหน้าตาดีแล้วทำอะไรก็ได้เหรอ? โลกนี้ต้องหมุนรอบเธอเหรอ? มีเงินแล้วเก่งมากเหรอ โลกนี้เป็นของเธอหรือไง?
ได้โปรดเป็นคนดีเถอะ สะสมบุญบ้าง! ไม่งั้นกรรมจะตามทันแน่”
เล่ยหมิงพูดอย่างโมโห พูดไปหมดจนหายใจแทบไม่ทัน
ผู้หญิงดูเหมือนจะรู้สึกผิด ฟังเล่ยหมิงพูดโดยไม่ตอบโต้ ท่าทางเหมือนยอมรับผิด
“เฮ้! เธอยังเดินไปไหนไม่ขอโทษสักคำ นี่มันนิสัยแบบไหน?” เล่ยหมิงยังไม่ทันสงบ เมื่อเห็นผู้หญิงหันหลังไป ความรู้สึกผิดก็หายไป กลับมาโมโหอีกครั้ง
ผู้หญิงสวยเย็นชาวางชาไข่มุกลงแล้วไปหยิบโค้กเย็นๆ จากตู้เย็นมาให้เล่ยหมิง
“พี่ชายขอโทษนะคะ มานั่งในบ้านก่อนข้างนอกมันร้อน ดื่มโค้กเย็นๆ ให้ชื่นใจ คำสั่งนี้ไม่ใช่ฉันสั่ง แต่เป็นน้องสาวฉัน เดี๋ยวฉันจะเรียกเธอออกมา คุณพูดถูก การกระทำแบบนี้ไม่ดี เดี๋ยวฉันจะให้เธอขอโทษ”
สาวสวยพูดอย่างสุภาพ เพราะรู้ว่าผิด ไม่โกรธที่เล่ยหมิงพูดแรง
เล่ยหมิงยืนอึ้ง รู้สึกอายมาก
เขาด่าผิดคน!
ใช่ ผู้หญิงสวยคนนี้ดูเป็นคนมีเหตุผล ไม่ใช่เด็กที่ชอบแกล้งคน
เขาก็ไม่เกรงใจ นั่งลงบนโซฟาหนังแท้ราคาแพง
สักพัก เด็กสาวน่ารักก็เดินออกมา ก้มหน้าไม่กล้ามองเล่ยหมิง
“พี่ชายคุณชื่ออะไร? ฉันชื่อ หยางเหมิงหยิง นี่น้องสาวฉัน หยางเป่ยเป่ย… เรื่องที่คุณพูด ฉันเตือนเธอหลายครั้งแล้ว แต่น้องฉันเป็นเด็กซน พ่อแม่ก็ห้ามไม่ไหว ครั้งนี้สร้างปัญหาให้คุณ ขอโทษจริงๆ”
หยางเหมิงหยิงพูดขอโทษแทนน้องสาว “แต่น้องสาวฉันแม้จะผิด แต่เธอแค่ชอบเล่น ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายคน เธอให้คะแนนแย่แล้วให้เงินชดเชยคนส่งอาหารพันหยวนเสมอ
เธอแค่สนุกกับกระบวนการนี้ ไม่ได้อยากให้คนส่งอาหารโดนหักเงิน ถ้าไม่เชื่อคุณดูในแอปของเธอ ยังมีเงินที่ให้คนส่งอาหารมากมาย”
“พี่ชายขอโทษค่ะ หนูผิดไปแล้ว คราวหน้าจะไม่ทำอีก” หยางเป่ยเป่ยก้มหน้าอย่างสำนึกผิด
เล่ยหมิงดูแล้วใจเย็นลง “เห็นว่าเธอจริงใจขอโทษ ฉันก็ยกโทษให้ แต่คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก เพราะมันส่งผลกระทบต่อหลายคน”
“หนูเข้าใจแล้วค่ะ”
หยางเป่ยเป่ยพยักหน้า เธอได้ยินเล่ยหมิงด่าพี่สาวจากข้างใน รู้สึกกลัวความโกรธของเล่ยหมิงมาก
“พี่ชายตอนนี้ใจเย็นแล้วใช่ไหม? อยากรู้ว่าคุณเข้ามายังไง เราสองคนสงสัยมาก เพราะที่นี่รปภ.เข้มงวด แม้แต่แมลงวันก็เข้าไม่ได้” หยางเหมิงหยิงถาม
หยางเป่ยเป่ยก็ทำหน้าสงสัยเหมือนกัน!
“วิธีปกติพวกเขาไม่ให้ฉันเข้าแน่ แต่เพื่อส่งคำสั่งนี้ ฉันซื้อบ้านข้างๆ มาเป็นเจ้าของบ้านเพื่อเข้าไป”
เล่ยหมิงพูดอย่างไม่พอใจ “เดี๋ยวจะมีคนส่งเอกสารบ้านมาให้ ช่วยรับไว้แล้วโยนเข้าหน้าต่างไว้ ฉันมีงานต้องทำต่อ หยางเป่ยเป่ยอย่าลืมให้คะแนนดี ไม่งั้นเจอดีแน่!”
อ่า!
เมื่อได้ยินเล่ยหมิงพูด
สองพี่น้องตกใจจนพูดไม่ออก…
นี่มันการกระทำของเทพหรือ?
เพื่อจะส่งอาหารให้ถึงที่ เขากลับใช้เงินเป็นสิบล้านซื้อบ้านข้างๆ จริงจังเหรอ พี่ชาย?
ถ้ามีเงินขนาดนี้ทำไมต้องมาส่งอาหารด้วยล่ะ
หลังจากเล่ยหมิงออกไป
สองพี่น้องมองรถหรูที่แล่นออกไป แล้วหันมามองหน้ากัน
“พี่ เขาพูดจริงเหรอ?” หยางเป่ยเป่ยถามอย่างไม่เชื่อ
หยางเหมิงหยิงก็รู้สึกตกใจ “คงใช่แหละ ไม่งั้นเขาจะเข้ามาได้ยังไง? อีกอย่างไม่จำเป็นต้องโกหก เมื่อใบโฉนดมาถึงก็รู้แล้ว”
หลังจากนั้นไม่กี่นาที
สองพี่น้องมองใบโฉนดใหม่เอี่ยม ตกใจอีกครั้ง
นี่มันเรื่องจริง!
เจ้าของคือเล่ยหมิง…
บ้านหลังนั้นคือบ้านข้างๆ พวกเธอ มีกุญแจด้วย
พวกเธอเปิดประตูเข้าไปนั่งในบ้านของเล่ยหมิงที่ยังไม่มีเฟอร์นิเจอร์
ผู้ชายคนนี้ โกรธจนซื้อบ้านหรู!
การกระทำนี้… ทำให้พวกเธอต้องร้องว่า สุดยอด!
อีกด้านหนึ่ง ระบบของเล่ยหมิงก็ส่งข้อความอัปเกรด ทำให้เขาดีใจมาก
นานแล้วที่ระบบอัปเกรดสำเร็จ
ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง!
เขาเปิดระบบ พบว่าอินเตอร์เฟซได้รับการอัปเดตแล้ว
**【ระบบระดับสอง】**
**【คำอธิบาย: หลังจากระบบอัปเกรด เงินของคุณจะเพิ่มขึ้นทุกวินาที ทุกวินาทีเพิ่มขึ้น 10 หยวน คำนวณรายวัน
รายได้รายวัน 864,000 หยวน】**
**【ภารกิจของระบบไม่จำเป็นต้องทำผ่านงานส่งอาหารหรือตี่ตี๋อีกต่อไป ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็มีโอกาสที่จะเกิดภารกิจ!
รางวัลอาจเป็นบริษัทใหญ่หรือทักษะพิเศษ หรืออาจเป็นการเปิดฟังก์ชันของระบบ
หมายเหตุ: รางวัลจะยิ่งใหญ่กว่าระบบระดับหนึ่ง】**
ระบบนี้สุดยอด!
ไม่ต้องทำอะไรสักอย่างต่อเดือนก็มีรายได้กว่ายี่สิบเก้าล้านหยวน ระบบมหาเศรษฐีนี้ทำให้เล่ยหมิงเปลี่ยนความคิด
ยิ่งอยู่ไปนาน เงินก็ยิ่งมากขึ้น
การเปลี่ยนแปลงของระบบมีสามอย่าง
อย่างแรก… ไม่ต้องทำภารกิจเอง ภารกิจสามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลา!
อย่างที่สอง… เงินจะเพิ่มขึ้นตลอดเวลา!
อย่างที่สาม… รางวัลจากระบบจะยิ่งใหญ่ขึ้น
รางวัลบริษัทจากระบบก่อนหน้านี้มีมูลค่าหลายพันล้านถึงหมื่นล้าน และสุดท้ายมีรางวัลเป็นบริษัทมูลค่าแสนล้าน
ที่ตั้งของบริษัทส่วนใหญ่อยู่ในประเทศ
หลังจากอัปเกรด จะหมายความว่ารางวัลบริษัทขยายไปทั่วโลกไหม?
เขารู้สึกตื่นเต้นมาก!
