บทที่ 152 หากฟ้าไม่ให้กำเนิดข้า จูอู๋หยาง ดินแดนใต้อันไพศาลจะเป็นดั่งราตรีอันยาวนาน
"เฮ้อ..." มองดูฮ่องเต้สติเฟื่อง จูเจินอู่ ที่กลายเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ จูว่านจื่อก็อดถอนหายใจไม่ได้ "ตอนเด็กๆ เจินอู่ก็น่ารักดีนะ พอได้เป็นฮ่องเต้ก็ขยันขันแข็ง แต่น่าเสียดายที่สมองได้รับความเสียหายจากการฝึกฝนวิทยายุทธเพื่อเข้าสู่วิถีเซียน เลยกลายเป็นแบบนี้" "หลานรัก เขาเป็นแบบนี้แล้ว เจ้าก็ไว้ชีวิตเขา...
