บทที่ 15 การกำจัดค่ายโจรกลุ่ม

จงเซินจะไม่มีความปราณีต่อโจรเหล่านี้

สำหรับเขาแล้ว โจรเหล่านี้เป็นเพียงสัตว์ประหลาดในเกม

เขาเข้าใจเรื่องนี้อย่างถ่องแท้

เขาตบหัวม้าท่องเที่ยวเก่าเบาๆ

ทั้งสองคนเดินหน้าอีกครั้ง

มาถึงนอกค่ายโจร

ตอนนี้ โจรเหล่านั้นลุกขึ้นพร้อมกัน มองมาที่นี่ด้วยสายตาโหดเหี้ยมและไร้อารมณ์

จงเซินจ้องมอง

【โจรที่ตกต่ำ lv3】

【เผ่าพันธุ์: มนุษย์】

【ความเสียหายจากการฟัน: 13～19】

【พลังชีวิต: 115】

【เกราะ: 5】

【ทักษะ: ไม่มี】

โจรสิบกว่าคนนี้มีคุณสมบัติคล้ายกันหมด

มีเพียงคนเดียวที่สวมเกราะหนังและถือดาบที่ปลายหักเล็กน้อย ดูจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น

【หัวหน้าโจรที่ตกต่ำ lv5】

【เผ่าพันธุ์: มนุษย์】

【ความเสียหายจากการฟัน: 19～23】

【พลังชีวิต: 150】

【เกราะ: 16】

【ทักษะ: ฟันปะทะ (ฟันเป้าหมาย 2～3 ครั้งในเวลาสั้นๆ)】

นอกจากหัวหน้าที่แข็งแกร่งกว่าคนอื่นเล็กน้อย โจรที่เหลืออ่อนแอมาก

อย่างที่ลูน่าบอก

ไม่มีค่าอะไร

เมื่อจงเซินและลูน่ามาถึงขอบค่ายโจร เหมือนจะกระตุ้นการระวังภัยของโจรเหล่านี้

พวกเขาลุกขึ้นพร้อมกัน ถืออาวุธและเดินมาหาจงเซิน

“ลุยเลย ลูน่า!”

จงเซินหยิบโล่รูปว่าวและดาบมือเดียวออกมา

ปลายดาบชี้ไปที่โจรเหล่านั้น!

ลูน่าได้รับคำสั่งจากจงเซิน

เสือดำกระโจนข้ามระยะหลายเมตรไปยืนตรงหน้าโจร

ใบมีดพระจันทร์ในมือเธอถูกขว้างออกไป!

มันกระเด้งสามครั้งในหมู่โจร

เกิดเลือดกระเซ็นสามครั้ง

【-52】

【-26】

【-13】

ความเสียหายที่ลดลงตามลำดับปรากฏบนหัวของโจรสามคน

นี่คือผลของทักษะแฝงใบมีดพระจันทร์!

“ฆ่า!”

โจรเหล่านั้นไม่มีความกลัว

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นสัตว์ประหลาดในรูปมนุษย์

โจรเหล่านี้กลับพุ่งโจมตีลูน่า

“การฆ่าเริ่มแล้ว!”

ลูน่ามุมปากยิ้ม เป็นรอยยิ้มโหดร้ายแต่มีเสน่ห์

เธอไม่ใช่สาวสวยแต่เป็นนักล่าป่า นักรบผู้ครองสนามรบ กุหลาบที่ชุ่มไปด้วยเลือด ต้องมีอยู่ในสนามรบ

เสือดำกระโดดเปลี่ยนตำแหน่ง

ทุกครั้งที่มันตกลงมา ใบมีดพระจันทร์จะบินออกมา เลือดกระเซ็นออกมา

เป็นโรแมนติกสีเลือดที่แปลกตา

หลังจากโจมตีไม่กี่ครั้ง

โจรถูกกำจัดครึ่งหนึ่ง

โจรเหล่านี้ก็เหมือนหมาป่าทุ่งหญ้าที่จงเซินฆ่า แปรเปลี่ยนเป็นแสงขาว ของที่ตกจากร่างแปรเป็นกล่องเล็กๆ ตกลงบนพื้น ส่วนศพก็สลายเข้าไปในดินทันที

จงเซินกอดอก มองการฆ่าตรงหน้าเงียบๆ

เขาไม่ได้ลงมือ

และไม่มีความรู้สึกไม่สบายใจ

ลูน่าก็เพียงพอที่จะจัดการโจรเหล่านี้

เสือดำว่องไว กระโดดเปลี่ยนตำแหน่ง โจรเหล่านี้ไม่สามารถสัมผัสเธอได้

ด้วยทักษะแฝงใบมีดพระจันทร์ที่แข็งแกร่ง การฆ่าโจรเหล่านี้ก็เหมือนฆ่าไก่

เสือดำก็กัดเป็นครั้งคราว

สง่างาม แข็งแกร่ง!

ถามตัวเอง หากให้จงเซินสู้กับนักล่าหญิงตอนนี้ เขาต้องพ่ายแพ้แน่นอน

สำหรับเขาแล้ว โจรเหล่านี้เป็นสัตว์ประหลาดในรูปมนุษย์ ไม่มีความรู้สึกผิดหรือความกดดัน

ตั้งแต่วินาทีที่เขาเหยียบย่างเข้ามาในโลกนี้ เขารู้ว่าโลกเปลี่ยนไปแล้ว

มุมขวาล่างของสายตา ข้อความจากระบบปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง

【ลูกน้องของคุณนักล่าหญิงแห่งรัตติกาลฆ่าโจรที่ตกต่ำ lv3 คุณจะได้รับครึ่งหนึ่งของค่า exp】

…

【ได้รับค่า exp (50×)=25】

…

แสงขาวสว่างผ่าน จงเซินอัพเกรด!

ไม่นานนัก แสงขาวสว่างผ่านอีกครั้ง

เห็นได้ชัดว่า เมื่อลูกน้องฆ่าสัตว์ประหลาด เจ้าตัวก็ได้รับค่า exp ครึ่งหนึ่ง

ตามที่ระบบบอก เมื่อพลังของลูกน้องเข้าที่

พึ่งพากองกำลังของลูกน้อง เจ้าตัวก็สามารถอัพเกรดได้โดยไม่ต้องทำอะไร

จงเซินยืนคิดเงียบๆ

โจรสิบกว่าคนนี้ ไม่สามารถต้านทานนักล่าหญิงได้เกินสามนาที

มีเพียงหัวหน้าโจรที่ตกต่ำที่ต้านทานได้นานขึ้นเล็กน้อย

แต่ในการโจมตีของลูน่า ไม่เกินสิบวินาทีก็กลายเป็นแสงขาวและหายไป

ลูน่าขี่เสือดำตรวจสอบอีกครั้ง ไม่มีโจรที่ซ่อนอยู่ แล้วกลับมาหาจงเซิน

“ท่านเจ้าบ้าน โจรกลุ่มนี้ถูกกำจัดหมดแล้ว!”

จงเซินพยักหน้า

“ขอบใจมาก ลูน่า!”

“ให้เราดูของที่โจรเหล่านี้ทิ้งไว้เป็นของรางวัลกันเถอะ”

จงเซินขี่ม้าท่องเที่ยวเก่า เข้าไปในค่าย

เมื่อเข้าสู่ค่าย กลิ่นเหม็นฉุนของปัสสาวะและเลือดก็ปะทะหน้า

นอกจากนี้ยังมีกลิ่นเลือดแรง

เขามาถึงข้างกองไฟ

ทันใดนั้นก็เห็นภาพที่ทำให้เขารู้สึกคลื่นไส้

พื้นดินที่เปียกโชกด้วยเลือด มีเลือดแข็ง กากเดน เนื้อบด

มีซากศพที่ถูกย่างจนดำอยู่บนไม้ข้างๆ

โจรเหล่านี้กินคน!

จงเซินกลืนน้ำลาย

แม้เขาจะมีจิตใจที่ปรับตัวได้ดี เมื่อเห็นภาพนี้ครั้งแรกก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

“ลูน่า เผาศพนี้เถอะ”

จงเซินหันไป ไม่มองกองไฟอีก เดินไปที่เต็นท์ง่ายๆ

ขี่ม้า เขาใช้ดาบมือเดียวกรีดเต็นท์

ในเต็นท์แรก มีทรัพยากรกองกันอยู่ ไม่รู้ว่าโจรเหล่านี้เก็บหรือปล้นมา

จงเซินโบกมือ เก็บทั้งหมดเข้าช่องเก็บของส่วนตัว

【ได้รับไม้×23】

【ได้รับหิน×15】

【เชือกปอ×3】

【ได้รับปอ×15】

【ได้รับเหล็ก×10】

【ได้รับทองแดง×3】

【เงิน×380】

【คริสตัลธาตุเบื้องต้น×1】

【เนื้อแห้งที่ไม่รู้แหล่งที่มา×23】

ทรัพยากรชุดหนึ่งอยู่ในมือทันที

ช่องเก็บของส่วนตัวของเจ้าบ้านมีเริ่มต้น 20 ช่อง จงเซินเพิ่ม 1 แต้ม 【การจัดการสิ่งของ】ได้เพิ่ม 6 ช่อง ดังนั้นเขามีช่องเก็บของส่วนตัว 26 ช่อง

รวมถึงช่องเก็บของ 24 ช่องของ 【กระเป๋าหนังสัตว์โคโด】 ทำให้จงเซินสามารถพกทรัพยากรจำนวนมาก

ในทรัพยากรชุดนี้ยังมี 【เนื้อแห้งที่ไม่รู้แหล่งที่มา】 จงเซินยังไม่รู้ว่าเป็นเนื้ออะไร

แต่ใช้เป็นอาหารเสือดำและหมาป่ายักษ์ได้ดีมาก

จากนั้นจงเซินเดินไปที่เต็นท์อีกหลัง

เต็นท์นี้ใหญ่ที่สุด

เมื่อเขากำลัง

จะกรีดเต็นท์

เขาเห็นเต็นท์ขยับ

“มีคน?”

จงเซินลังเล

“อืมอืมอืม!”

เสียงครางดังมาจากในเต็นท์

จงเซินยกโล่รูปว่าวขึ้นป้องกันตัว

ยกดาบกรีดจุดที่เชือกปอมัดเต็นท์

ผ้าใบสีขาวตกลงมา

เผยให้เห็นสิ่งที่อยู่ในเต็นท์ทั้งหมด

จงเซินมองผ่านขอบโล่รูปว่าว และตะลึงทันที