บทที่ 117 ข้าก็เป็นบุตรแห่งสวรรค์!
ทักษะของเว่ยฉางเทียนนี้ทำให้ทุกคน รวมถึงฉินเจิ้งชิว ตะลึงงัน เหตุผลก็เพราะฉากที่น้ำชาหยดลงจากอากาศมันช่างน่าอัศจรรย์เกินไป ที่จริงก็ไม่แปลกที่ทุกคนจะ "ไม่เคยเห็น" อะไรแบบนี้ เพราะมีน้อยคนนักที่จะเสียเวลาชีวิตอันมีค่าไปกับการฝึกทักษะการต่อสู้อย่างจริงจัง ต่างจากโลกแห่งการฝึกยุทธ์ที่ผู้ฝึกสามารถมีชีว...