ตอนที่ 129 เปิดประตูตรงๆ ใครจะรู้ว่าจะเห็นอะไร?

ห้องน้ำในห้องรับรองของบ้าน รุ่นน้อง เย่ ดูเหมือนจะมีปัญหานิดหน่อย

ซู หนิงซวง เธออาบน้ำได้ครึ่งเดียวก็ออกมาเพราะอยากให้ เย่เฉิน เปลี่ยนห้องน้ำให้

อย่างไรก็ตามในอนาคต รุ่นน้อง เย่ จะกลายมาเป็นแฟนของเธออยู่แล้ว

ดังนั้น ซู หนิงซวง จึงไม่ได้ห่อตัวแน่นเกินไปนัก เพียงสวมชุดคลุมอาบน้ำหลวมๆ เผยให้เห็นผิวบางส่วนที่ขาวราวกับงาช้าง

แต่สิ่งที่ ซู หนิงซวง ไม่เคยคาดคิดเลยคือ คนแรกที่เธอเห็นหลังจากออกมาจากห้องจะไม่ใช่ รุ่นน้อง เย่

แต่เป็นเพื่อนสนิทของเธอ, จ้าว ซูซวน

“อ๊า!”

ซู หนิงซวง กรีดร้องทันที ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวจนแทบลวก

เธอรีบห่อชุดคลุมอาบน้ำให้แน่นแล้วรีบวิ่งกลับไปที่ห้องด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ

เธอจะพูดยังไงดี ถ้าเธอเผชิญหน้ากับ จ้าว ซูซวน เพียงลำพัง เธอคงไม่เป็นแบบนี้

ท้ายที่สุดเธอกับ จ้าว ซูซวน ก็เป็นเพื่อนสนิทกัน และยังเป็นรูมเมทกันอีกด้วย ดังนั้นพวกเธอจึงคุ้นเคยกันดี

แต่ตอนนี้.. เธออยู่ที่บ้านของ รุ่นน้อง เย่ ซึ่งมันแตกต่างออกไป

มันน่าอายมาก!

น่าอายสุดๆ!

นี่มันเป็นความตายทางสังคมแล้ว!

หลังจากวิ่งกลับเข้าห้อง ซู หนิงซวง พลันกระโดดนอนคว่ำหน้าลงบนเตียง ซุกหน้าลงกับหมอนหนุน

ความเข้าใจผิดครั้งนี้ใหญ่โตมาก

เธอสวมเสื้อคลุมอาบน้ำแบบลวกๆ และถูก ซูซวน เห็นในบ้านของ รุ่นน้อง เย่

แบบนี้ ซูซวน จะคิดยังไงเนี่ย?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของ ซู หนิงซวง ยิ่งแดงจัดมากขึ้น

กรี๊ดดดดด!

ซู หนิงซวง ตะโกนกรีดร้องในใจของเธอ

อีกด้านหนึ่งในห้องนั่งเล่น จ้าว ซูซวน ที่เห็น ซู หนิงซวง อายจนรีบวิ่งกลับเข้าห้องก็แสดงสีหน้าที่แปลกประหลาดใจออกมา

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ใครสามารถบอกเธอได้บ้างว่ามัน..เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เวลานี้ในหัวเธอมันยุ่งเหยิงมาก!

ซู หนิงซวง อยู่ในบ้านน้องชายของเธอ แถมยังสวมเสื้อคลุมอาบน้ำเดินไปมา และยังถูกเธอพบเห็นอีก

แม้ว่าเธอจะคอยจับคู่ให้น้องชาย กับหนิงซวง แต่ จ้าว ซูซวน คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขายังอยู่ในระดับเพื่อนที่ดี และยังต้องใช้เวลาอีกหน่อยกว่าจะเป็นแฟนกันได้

แต่ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะคิดง่ายเกินไป

ดูเหมือนว่า หนิงซวง ไม่เพียงแค่กำลังคบกับน้องชายของเธอ แต่พวกเขายังอยู่ด้วยกันแล้วด้วยซ้ำ!

นี่...

จ้าว ซูซวน มองไปที่ เย่เฉิน ด้วยรอยยิ้มที่ซับซ้อน ในแววตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย และความรู้สึก ..ไม่อยากจะเชื่อเลย

ใช่แล้ว.. ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อเลย

เธอคิดมาตลอดว่าน้องชายของเธอเป็นคนจริงจัง แต่ตอนนี้ความจริงพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า สิ่งที่เธอคิด..มันง่ายเกินไป

เธอผิดเอง…

น้องชายของเธอมีวิธีการที่ชาญฉลาด(เก่งกาจ)ขนาดนี้ และลองดูนี่เขาใช้เวลาแค่เท่าไหร่เอง?

เขาไม่เพียงแค่เอาชนะใจ หนิงซวง ได้เท่านั้น แต่ตอนนี้ยังอยู่ด้วยกันแล้ว

เธอไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่..

ทั้งเป็นไปได้ว่า ช่วงเวลานี้ที่เธอไม่ได้ติดต่อกับน้องชาย อาจจะเกิดเรื่อง ‘มหัศจรรย์’ หลายอย่างขึ้นมากมาย

แม้ว่าเธอจะตกใจมาก แต่ตอนนี้ จ้าว ซูซวน ก็มีความสุข

หนิงซวง กับน้องชายของเธอคบกันแล้ว

ต่อจากนี้ไป หนิงซวง ก็จะเป็นน้องสะใภ้ของเธอ และต้องเรียกเธอว่า “พี่” แล้ว

หลังจากคิดมาถึงตรงนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของ จ้าว ซูซวน ยิ่งสดใสขึ้น

เธออยากได้ยิน หนิงซวง เรียกเธอแบบนั้นมานานแล้ว

เมื่อถูกพี่สาวจ้องมองมาด้วยสายตาแบบนั้นเขาก็เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา เย่เฉิน จึงกระแอมไอ ก่อนจะพูดอธิบายว่า :

“พี่ครับ นี่พี่กำลังคิดอะไรอยู่?”

“วันนี้ รุ่นพี่ ซู เอาร่มมาให้ผม และถูกฝนเปียกเลยต้องมาอาบน้ำ”

หลังจากฟังคำอธิบายของ เย่เฉิน จ้าว ซูซวน ก็ยังคงรอยยิ้มแปลกๆ บนใบหน้าของเธอ

“เหรอ?”

คำอธิบายของน้องชายเธออ่อนเกินไป

ถึงแม้ว่า หนิงซวง จะถูกฝนเปียกเพราะเอาร่มมาให้.. แต่แล้วทำไมไม่กลับไปอาบน้ำที่หอพักของตัวเองล่ะ?

ถ้าไม่อยากกลับไปหอพักหญิง แล้วทำไมไม่กลับไปบ้านของตัวเอง?

อีกอย่างที่สำคัญที่สุด ถ้าพวกเขาเป็นแค่เพื่อนกัน งั้นทำไม หนิงซวง ถึงใส่เสื้อผ้าแบบหลวมๆ อย่างนั้น ..ได้ยังไง?

อย่าลืมว่าเธอรู้จัก หนิงซวง มานานแล้ว เธอรู้ดีว่า หนิงซวง มีบุคลิกเย็นชา

หากไม่พัฒนาไปถึงระดับหนึ่ง หนิงซวง คงไม่ยอมมาอาบน้ำที่บ้านของน้องชายเธอแน่นอน แล้วนับประสาอะไรกับการใส่เสื้อคลุมอาบน้ำหลวมๆ แบบนี้ ..หลังจากอาบน้ำ

“ใช่ครับ”

เย่เฉิน ตอบอย่างจริงจัง

“เอาล่ะ ฉันเชื่อเธอก็แล้วกัน”

จ้าว ซูซวน กล่าวตอบ เย่เฉิน ไปอย่างลวกๆ

“ฉันจะกินผลไม้หน่อย เธอขึ้นไปดูซิ หนิงซวง เหมือนจะมีเรื่องอยากคุยกับเธอ”

จ้าว ซูซวน หยิบแอปเปิ้ลจากโต๊ะน้ำชา นั่งลง และเริ่มเล่นโทรศัพท์มือถือของเธอ

เดิมที เย่เฉิน อยากอธิบายต่อ แต่พอพี่สาวบอกอย่างนั้น เขาก็ต้องเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง

มาที่ห้องรับรองที่ รุ่นพี่ ซู อยู่

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“รุ่นพี่ ซู มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?”

หลังจากมาถึงหน้าห้องรับรอง เย่เฉิน ไม่ได้เข้าไปทันที แต่เคาะประตูก่อน

ท้ายที่สุดแล้ว รุ่นพี่ ซู ก็อยู่ข้างใน หากเขาเปิดประตูตรงๆ ใครจะรู้ว่าจะเห็นอะไร

“อ๊ะ?”

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ซู หนิงซวง ที่นอนคว่ำหน้าอยู่รีบลุกขึ้น แล้วห่อเสื้อคลุมอาบน้ำให้แน่น

ซู หนิงซวง สูดลมหายใจลึกๆ หนึ่งที ก่อนจะเดินมาเปิดประตูด้วยสีหน้าแดงจัด

หลังจากเปิดประตู และเห็น เย่เฉิน หัวใจของ ซู หนิงซวง พานกระตุกวูบอย่างอดไม่ได้

“เอ่อ.......ซูซวน ไม่ได้เข้าใจผิดอะไรใช่ไหม?”

ซู หนิงซวง ถามอย่างเป็นกังวล

“ไม่ครับ ผมอธิบายให้พี่ฟังแล้ว”

เย่เฉิน ตอบ

“ง..งั้นก็ดี”

ซู หนิงซวง พยักหน้า

ทันใดนั้น ซู หนิงซวง ก็นึกถึงเรื่องที่สำคัญมากได้

ช่วงนี้.. เธออยู่กับ รุ่นน้อง เย่ จนลืม ซูซวน ไปเลย

คุณต้องรู้ว่า ซูซวน เป็นพี่สาวของ รุ่นน้อง เย่

ถ้าเธอ กับรุ่นน้อง เย่ เป็นแฟนกันจริงๆ อย่าพูดถึงการแต่งงานในอนาคตเลย แค่ยืนยันความสัมพันธ์ของพวกเขาในฐานะแฟนกันอย่างเป็นทางการก็พอ

งั้น..เธอก็จะกลายเป็นน้องสะใภ้ของ ซูซวน นะสิ

และหลังจากนี้เธอจะต้องเรียก ซูซวน ว่า ‘พี่’ ใช่ไหม?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซู หนิงซวง พลันยิ้มอย่างฝืดๆ

ต้องเรียกเพื่อนสนิทของตัวเองว่า…‘พี่’ ซู หนิงซวง รู้สึกอายอย่างมาก และเธอต่อต้านสิ่งนี้สุดๆ

ซู หนิงซวง ไม่อยากเรียก จ้าว ซูซวน ว่า ‘พี่’

คบกันยังพอไหว แต่ถ้าเธอแต่งงานกับ รุ่นน้อง เย่ จริงๆ

คำนี้.. เธอคงจะหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน

แล้วควรจะทำอย่างไรดี?

ในเวลานี้ ซู หนิงซวง พลันนึกถึงสิ่งที่พ่อของเธอเคยพูด — ต่างคนต่างเรียก!

ใช่..

ทำไมถึงไม่เรียกกันตามที่คุ้ยเคยกันไปล่ะ?

รุ่นน้อง เย่ เรียก ซูซวน ว่า ‘พี่’ เธอก็ยังคงเรียก ซูซวน ว่า ‘ซูซวน’ ได้

ต่างคนต่างเรียก ก็ใช่ว่าเสียหายอะไร

อืม แบบนี้แหละ

รอยยิ้มอันสดใสกลับมาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ซู หนิงซวง อีกครั้ง

ซู หนิงซวง คิดว่าเธอหาวิธีแก้ปัญหาที่สมเหตุสมผลได้แล้ว นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เพียงแต่เธอกลับลืมเรื่องสำคัญไปเรื่องหนึ่ง

ความคิดเหล่านี้ เป็นเพียงความคิดของเธอเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น ทางฝั่ง จ้าว ซูซวน จะเห็นด้วยหรือเปล่านั้น ..ยังไม่รู้

“คืออย่างนี้ รุ่นน้อง เย่ ห้องน้ำในห้องนี้มีปัญหา ช่วยเปลี่ยนห้องให้หน่อยได้ไหม?”

ซู หนิงซวง อธิบาย

“ไม่มีปัญหาครับ รุ่นพี่ ซู ตามผมมา…”

เย่เฉิน พยักหน้า

คฤหาสน์หลังนี้ของเขาเป็นหนึ่งในคฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุดในโครงการ แค่ห้องรับรองก็มีมากถึงสามสี่ห้องแล้ว

เย่เฉิน พา ซู หนิงซวง ไปอีกห้องหนึ่ง

ซู หนิงซวง ก็ไปอาบน้ำต่อ ขณะที่ เย่เฉิน เดินลงไปที่ชั้นล่าง

เย่เฉิน ได้นั่งคุยเล่นกับ จ้าว ซูซวน ไปเรื่อยๆ

เพียงแต่ไม่ว่า เย่เฉิน จะอธิบายอย่างไร จ้าว ซูซวน ก็ยังคงมีรอยยิ้มแปลกๆ ส่งมาให้เขาอยู่ดี

เจ็ด หรือแปดนาทีต่อมา ซู หนิงซวง ที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ห่อตัวในชุดคลุมอาบน้ำอย่างแน่นหนา เดินออกมาจากห้อง

ความกังวลเรื่อง ‘คำเรียก’ นั้นมีทางออกแล้ว

ซู หนิงซวง จึงเดินลงมาจากชั้นสองด้วยรอยยิ้มบางๆ

แต่ทันทีที่เธอย่างก้าวเดินลงมาถึงชั้นล่าง จ้าว ซูซวน ก็ยิ้มทักทายเธออย่างอบอุ่นไปว่า :

“สวัสดีจ้ะ ..น้องสะใภ้~”