Chapter 88 ราชวงศ์หลักจักรพรรดิหยินเยว่
"แข็งแกร่งมาก!"เหล่ยติงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรง.
เซียนเซิงซือที่ถอยห่างออกมาอยู่ด้านหลัง ต้องไม่ลืมว่าเขามีพลังฝึกตนต่ำที่สุด.
คนสี่คนที่เข้ามาล้อมรอบป้องกันหวงตี้ในทันที แม้ว่าพลังฝึกตนของเขานั้นจะไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวแมงป่องอสนีนั่นก็ตาม ทว่านับว่าจะเป็นการเสียเกียรติไม่น้อย หากว่าให้หวงตี้เป็นคนลงมือเอง ไม่เช่นนั้นจะให้เรียกว่าเจ้าแผ่นดินได้อย่างไร?
ขนทั่วร่างของจงซานที่กำลังไหม้เกรียม สายฟ้าที่แผ่มานี้ ทำให้เขาบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นด้านบนตอนนี้เต็มไปด้วยอันตราย.
อย่างน้อย จงซานก็ขอบคุณพวกเขาที่เข้ามาก่อน หากว่าเขาไปยั่วยุแมงป่องอสนีเข้า ในเวลานั้นด้วยความแข็งแกร่งของเขาและเทียนหลิงเอ๋อไม่มีทางที่จะหนีรอดได้เลย.
"ฟิ้ว!"หางของแมงป่องยัก ที่ตวัดใส่แม่ทัพเหล่ยติงในทันที.
หางของมันที่เต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้าพุ่งออกมาเป็นพายุสายฟ้า ส่องประกายแสงแปบ ๆ ไปทั่ว เต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
หางของมันที่เหวี่ยงออกมา แม้ว่าจะยังไม่ถึงเป้าหมาย แต่ไฟฟ้าที่พุ่งออกมาก่อนแล้ว ดวงตาของแม่ทัพเหล่ยติ่งที่หรี่เล็กลง เขาตวัดแกว่งกระบี่ของเขาออกไปในทันที ปราณกระบี่ที่พุ่งออกไป เข้าไปปะทะกับหางของมันในทันที พลังไฟฟ้าและปราณกระบี่ที่กระแทกเข้าหากันก่อนที่จะขยายออกมาหลายร้อยเท่า.
"ตูมมมมมม!"
เสียงระเบิดดังสนั่น ทั้งกระบี่และหางของแมงป่องยักษ์ที่กระเด็นกลับคืน หนังของแมงป่องนั้นแข็งแกร่งมาก ทว่ากระบี่เองก็ทรงพลังไม่น้อย คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ นอกจากนี้สายฟ้าก็กระจายออกไปรอบ ๆ นั้น ทรงพลังมากมายนัก.
"ระวังเหล็กไนสายฟ้าด้วย."เซียนเซิงซือที่ตะโกนออกมาในทันที.
ยังไม่ได้กล่าวจบด้วยซ้ำ เหล็กไนของมันก็พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว พุ่งตรงไปยังร่างของแม่ทัพเหล่ยติง.
"ฮ่าฮ่า ก็ได้ เจ้าสารเลว "แม่ทัพเหล่ยติงที่หัวเราะออกมาเสียงดัง กระบี่ของเขาที่ตวัดออกไปอย่างรวดเร็วตัดเหล็กไน การต่อสู้ของผู้ฝึกตนระดับก่อตั้งวิญญาณนั้นทรงพลังมาก จงซานที่อยู่ไกลออกมายังสามารถสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าเกรงขาม พลังฟ้าดินที่รุนแรง กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากกระบี่ของเขา.
ไม่ไกลออกมานั้น เซียนเซิงซือได้แต่ส่ายหน้า เขาที่ถอนหายใจเบา ๆ ดูเหมือนว่าแม่ทัพเหล่ยติงนั้นไม่เชื่อคำพูดของเขาเลยแม้แต่น้อย.
ด้วยการถอนหายใจ ที่แม่ทัพเหล่ยติงไม่ได้ฟังเขาเลย ทว่าหวงตี้นั้นได้ยิน ทำให้เขานั้นตกใจอยู่ไม่น้อย จริงอยู่ว่าพลังฝึกตนของเซียนเซิงซือนั้นจะไม่ได้สูงนัก ทว่าพื้นเพของเขานั้น ไม่สามารถที่จะดูแคลนได้ ในเมื่อเขาเอ่ยเตือนออกมาแน่นอนว่ามันจะต้องอันตรายอย่างแน่นอน.
หวงตี้ที่ยื่นมือออกมา ดาบสีดำทมิฬขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้น พร้อมกับขยายใหญ่ขึ้น เป็นความเร็วที่เหล่าองค์รักษ์ของเขาไม่สามารถที่จะตอบสนองได้ ก่อนที่จะลอยออกไปหาแมงป่องอสนีทันที.
ดาบยักษ์ที่มีความยาวหลายร้อยจั้งลอยอยู่บนอากาศ พลังที่สั่นสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน กลิ่นอายที่มหาศาล สายลมที่พัดผ่าน รวดเร็วราวกับสายฟ้า แม้แต่จงซานและเทียนหลิงเอ๋อที่อยู่ใต้ดินยังรู้สึกราวกับว่าจะปลิวออกไป รู้สึกราวกับขุนเขาขนาดใหญ่กำลังกระแทกลงมา.
แมงป่องอสนีนั้นเร็วมาก แม้ว่าจะรับรู้ได้ถึงพลังที่ยิ่งใหญ่ของหวงตี้ ทว่าพลังที่มันมีก็สามารถฉีกกระชากกระบี่ยักษ์ของแม่ทัพเหล่ยติงได้.
ปัง เสียงดังสนั่นก้องกังวาน เหล็กไนสีม่วงที่ทะลวงกระบี่ของแม่ทัพเหล่ยติงในทันที.
เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเป็นอย่างมาก เป็นไปได้อย่างไร เหล็กไนสายฟ้านั้นสามารถทะลวงกระบี่วิเศษของเขาได้?หนำซ้ำมันยังมีพิษสีม่วงที่อาบอยู่ พุ่งตรงมายังร่างของแม่ทัพเหล่ยติง ดูเหมือนว่าหากมันทะลวงเข้ามาในร่างของเขา เขาจะตายในทันที.
แม่ทัพเหล่ยติงนั้นได้ปลดปล่อยกลิ่นอายปกคลุมร่างกาย ทว่าม่านพลังของเขานั้นดูเหมือนกับกระดาษที่ถูกหมุดทะลวง คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่มีพลังต้านทานแม้แต่น้อย เขาที่กำลังเห็นเหล็กในกำลังจะทะลวงร่างตัวเอง ด้วยความเร็วที่มากมายเป็นอย่างมาก จนทำให้แม่ทัพเหล่ยติงนั้นไม่สามารถหลบได้เลย ไม่มีโอกาสที่จะตอบสนองด้วยซ้ำ.
"ตูมมมมม!"
เสียงดังสนั่น ดาบยักษ์ที่หั่นร่างของแมงป่องอสนีกระแทกลงมาจากบนท้องฟ้า สับลงไปยังใต้ดิน กลายเป็นร่องขนาดใหญ่ ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ของดาบยักษ์.
นี่คือพลังของราชวงศ์หลักจักรพรรดิหยินเยว่ เป็นพลังของหวงตี้ราชวงศ์หยินเยว่นั่นเอง.
จงซานที่กอดเทียนหลิงเอ๋อเอาไว้ใต้ดิน ดวงตาของเขาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น ทว่าก็พยายามที่จะสงบใจ เวลานี้เขาทำได้แค่นั้น.
ดูเหมือนว่าเหล็กไนสายฟ้านั่น จะหยุดไปในทันทีเช่นกัน แม่ทัพเหล่ยติงถึงกับอ้าปากค้าง ร่างกายที่กระตุกถอยออกมาเล็กน้อย.
เหล็กไนสายฟ้าสีม่วงที่หล่นออกมาช้า ๆ กระบี่ของเขาก็หล่นลงพื้นเช่นกัน มันถูกทะลวงจนกลายเป็นรู.
ทุกคนที่เงียบสนิท แม่ทัพเหล่ยติงที่ปาดเหงื่ออันเย็นเยือบ เพียงแค่เสี้ยวอึดใจเขาก็ต้องตายไปแล้ว ความรู้สึกที่เขาไปยืนอยู่ปากเหวชั่วขณะถึงกับทำให้เสียวสันหลัง.
ดาบยักษ์ที่ลดขนาดก่อนที่จะลอยกลับไปหาหวงตี้.ในเวลานี้ แม่ทัพเหล่ยติงที่ค่อย ๆ ได้สติ.
เขาที่เร่งรีบกล่าวออกมา "ขอบพระทัยฝ่าบาท."น้ำเสียงยังสั่นอยู่เลย เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันอันตรายเป็นอย่างมาก หากไม่เพราะว่าหวงตี้ช่วยเอาไว้ เขาคงตายอย่างแน่นอน.
"เจ้าไม่คิดจะขอบคุณเซียนเซิงเหรอ หากเขาไม่เอ่ยเตือน ข้าคงไม่ลงมือ."หวงตี้ที่กล่าวออกมาพร้อมกับยกความดีความชอบให้กับเซียนเซิงซือ.
อย่างไรก็ตามเซียนเซิงซือที่กล่าวเตือนเขาออกมาในตอนนั้น.
แม้ทัพเหล่ยติงไม่สนใจที่จะฟังคำเตือนเขาเลยแม้แต่น้อย.
"ขอบคุณเซียนเซิง."แม่ทัพเหล่ยติงที่กล่าวออกมา ทว่าสีหน้าแววตาของเขานั้นไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น บางทีในความคิดของเหล่ยติงนั้น เขาไม่คารพเซียนเซิงซือมาตั้งแต่แรกแล้ว ต้องไม่ลืมว่าเขามีพลังเพียงแค่ระดับแกนทองเท่านั้น.
หวงตี้ที่เห็นท่าทางของแม่ทัพเหล่ยติงเป็นเช่นนี้ก็ทำได้แค่ขมวดคิ้วไปมา แต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไร เขาเองก็รับรู้ได้ถึงนิสัยของพวกเขาดี คงจะเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมความรู้สึกได้.
"เกือบไม่รอดแล้ว."คนอื่น ๆ ถึงกับต้องถอนหายใจเช่นกัน อันตายเป็นอย่างมาก หากหวงตี้ไม่ลงมือ ปีหน้าคงเป็นวันครบรอบวันตายของแม่ทัพเหล่ยติงแน่นอน.
"เซียนเซิง ดูนั่นยังมีไข่แมงป่องอีกตัว มันคือแมงป่องอสนีหรือไม่?"หวงตี้ที่สอบถามเซียนเซิงซืออีกครั้ง.
"แมงป่องอสนีนั้นจะอยู่เป็นตัวผู้-ตัวเมีย ตัวที่ถูกฝ่าบาทสังหารนั้นเป็นเพียงแมงป่องตัวเมีย ทว่าอีกตัวนั้นเป็นแมงป่องตัวผู้ ซึ่งมีความแข็งแกร่งกว่า พวกเราควรที่จะรีบเก็บบุบผาอสนีและรีบไปกันเถอะ อย่าเสียเวลาเลย แมงป่องตัวผู้นั้นมีอารมณ์และความรู้สึกเช่นกัน ไม่ต้องบอกเลยว่าเมื่อมันเห็นแมงป่องตัวเมียตายแล้ว มันจะรู้สึกเช่นไร ไม่เช่นนั้นบางทีมันอาจทำลายพวกเราได้."เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม."ทุกคนต่างก็เห็นด้วย ตอนนี้ไม่มีใครกล้าท้ายทายแมงป่องอสนีอีกแล้ว.
"เหนือหัว ข้าได้เก็บบุพผาอสนีแล้ว ไปกันเถอะ."
"ช้าก่อน."หวงตี้ที่หันหน้าไปยังทิศทางของจงซานและเทียนหลิงเอ๋อ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
เห็นสายตาของหวงตี้ที่จับจ้องมองมา พร้อมกับจิตสังหารที่รุนแรงแผ่ออกมา ทำให้จงซานหัวใจบีบรัด ไม่สามารถบอกได้เลยว่าตอนนี้จะมีปัญหาอะไรตามมา?
"แมลงสองตัวนั่นอย่างงั้นรึ?เหนือหัว ข้าจะไปตรวจสอบเอง."แม่ทัพเหล่ยติงที่เปลี่ยนความกลัวก่อนหน้านี้เป็นความโกรธในทันที.
"หืม?"หวงตี้ที่จ้องมองไปยังแม่ทัพเหล่ยติง ราวกับว่าเขากำลังรับรู้ว่าแม่ทัพเหล่ยติงกำลังต้องการทำสิ่งใด ก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้.
ภายในใจของจงซานที่สั่นไหวไปมา เขาที่สัมผัสได้ว่าความตายกำลังคืบคลานมาแล้ว อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะยืนอยู่ปากเหวแห่งความตายก็ตาม จงซานก็ไม่มีทางที่จะเผยความกลัวออกมาให้เห็นแน่นอน.
เทียนหลิงเอ๋อที่รู้สึกหวาดกลัวกำลังพลิกตัวไปมาในอ้อมกอดของจงซาน ในตอนแรกที่พวกเขาพบกับเมียวเซียนเหรินนั้น พวกเขายังพอต่อต้านได้บางเล็กน้อย ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มคนที่น่ากลัวขนาดนี้ ยากที่จะสามารถต้านทานได้ ในโลกนี้มีคนไม่ดีมากมายขนาดนี้เลยรึ? ทำไมข้างนอกสำนักไคหยางเต็มไปด้วยคนเลวมากมายขนาดนี้กัน?
อย่างน้อยนางก็ยังโชคดีที่อยู่ในอ้อมกอดกับจงซาน โชคดีที่นางไม่พบกับความน่ากลัวเช่นนี้เพียงแค่คนเดียว.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองอย่างไร้อารมณ์ เขาไม่ได้คิดที่จะลงไปจัดการคนเหล่านั้น แต่ก็คาดหวังกับการกระทำของแม่ทัพเหล่ยติงเหมือนกัน ทว่าเขาก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา ยังคงจ้องมองอย่างเย็นชา.
"ครืน ๆ ๆ "
ฝ่ามือของเหล่ยติงที่กระแทกลงบนพื้นดินที่อัดมายังร่างของจงซานและเทียนหลิงเอ๋อ ภายใต้การโจมตีที่รุนแรงนั้น จงซานและเทียนหลิงเอ๋อไม่สามารถที่จะต้านทานได้แลย จงซานที่ยังคงกอดเทียนหลิงเอ๋อแน่น.
หากสวรรค์ไม่ยินยอม จงซานย่อมไม่อาจฝืน หากเขาไม่ตายในวันนี้ เขาจะต้องสร้างราชวงศ์สวรรค์เพื่อสะสมวาสนาบารมีทำให้มีพลังที่จะต่อต้านสวรรค์ หากเขาไม่ตายในวันนี้ เขาจะต้องเอาคืนคนเหล่านี้ 100,000 เท่า.
แม่ทัพเหล่ยติงที่เห็นทั้งคู่กอดกันกลม ก็หัวเราะเสียงดัง "สมกันแล้ว โปรดวางใจ แม่ทัพเช่นข้า ย่อมไม่สังหารพวกเจ้าง่าย ๆ หากพวกเจ้าเชื่อฟัง."
จงซานที่ต้องการที่จะกล่าวโน้มน้าว และหลังจากได้ยินคำพุดของแม่ทัพเหล่ยติง ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ตำแหน่งพวกเขาแล้ว? แต่ยังไม่สังหารอย่างงั้นรึ?หากว่าพวกเขายังนิ่งเงียบเขาอาจจะยิ่งมีอันตราย อย่างน้อยลองเจรจาก่อน ไม่ว่าอย่างไรหากว่าพวกเขาไม่ตาย ก็น่าจะยังพอมีวิธี.
เขาที่ลอบมองไปยังแม่ทัพเหล่ยติง เขาจะต้องจดจำรูปร่างของคนผู้นี้เอาไว้ หลังจากนี้ หากเขาไม่ตาย จะต้องแก้แค้นแน่นอน.
"อาวุโส พวกเราแค่คนจร ไม่เคยพบกันมาก่อน."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงสั่น ๆ .
"ไร้สาระ ออกมา เดินไปตรงนั่น."แม่ทัพเหล่ยติงที่ชี้ไปยังตำแหน่งของลำต้นของบุพผาอสนี.
"ทราบแล้ว"จงซานและเทียนหลิงเอ๋อที่ออกมาจากที่ซ่อนก่อนที่จะเดินไปยังตำแหน่งดังกล่าว.
"ผลุบ"
รากของมันที่ดึงพวกเขาเข้าไปในทันที.
"ลงไปซะ"แม่ทัพเหล่ยติงที่ตะโกนออกไป.
„”
แรงฉุดกระชากที่ดึงพวกเขาลงไปด้วยแรงกดมหาศาล.