Chapter 167 หนังสือยินยอม.
"สิ่งของสองสิ่งนี้คือ?"จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง.
เม็ดยายกระดับ และอีกหนึ่งคือบอลโลหะอย่างงั้นรึ?
"ถูกแล้ว นี่คือบอลกลั่นวิญญาณ รู้จักหรือไม่? นี่คือหัวข้อแรก."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาช้า ๆ ก่อนที่จะสะบัดพัดไปมา ราวกับมีความนัย
"บอลกลั่นวิญญาณ?"จงซานที่สอบถามออกมาด้วยความสงสัย.
เห็นจงซานที่ไม่เข้าใจนัก กงจูเฉียนโหยวเผยยิ้มออกมาแล้วกล่าวว่า"บอลกลั่นวิญญาณ เหมือนดังชื่อของมัน ใช้ทดสอบสัมผัสเทวะ ตามที่เจ้าได้เห็นทรงกลมโลหะนี้ มีรูสองรู หนึ่งคือทางเข้า อีกหนึ่งคือทางออก ด้านในนั้นมีเส้นทางกว่า 50,000 เส้นทาง ทว่าเป็นเส้นทางที่ยากจะมองออก เหมือนกับเขาวงกต มีเพียงแค่เส้นทางเส้นเดียวเท่านั้นที่จะผ่านไปถึงทางออกได้ เจ้าจะต้องใช้เม็ดขาวเม็ดหนึ่ง ผ่านเข้าไปในทางเข้า และนำมันออกมาทางออกให้ได้."
กล่าวเสร็จ กงจูเฉียนโหยวนำเม็ดข้าวออกมา ส่งให้กับจงซาน.
เห็นเม็ดข้าวที่อยู่ในมือและรูสองรู จงซานต้องขมวดคิ้วไปมา.
"นี่เป็นการฝึกฝนสัมผัสเทวะเพื่อผ่านเขาวงกต ด้วยการใช้สัมผัสเทวะนำเม็ดข้าวส่งผ่านเข้าไปในทางเข้า ก่อนที่จะส่งมันออกมาให้ได้ในช่องทางออก."กงจูเฉียนโหยวกล่าวอธิบายเพิ่มออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ปริมาณของสัมผัสเทวะของแต่ละคนนั้นมีมากมายแตกต่างกัน ถึงแม้ว่าจะสามารถใช้สัมผัสเทวะค้นหาเส้นทางได้อย่างแม่นยำ ทว่าด้วยสัมผัสเทวะของเซี่ยเฉินในเวลานี้ กงจูน่าจะสามารถรู้ได้อย่างชัดเจน?"จงซานที่ขมวดคิ้วและกล่าวออกมา.
"ตอนแรกนั้นข้าเองก็มีสัมผัสเทวะไม่พอ ทว่าเหนือหัวก็ให้หัวข้อนี้มา หรือว่าเจ้าสงสัยในตัวของฝ่าบาทอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่สะบัดกล่าวต่อจงซาน.
"เซี่ยเฉินไม่กล้า."จงซานที่พูดไม่ออก กงจูนี้ช่างแปลกประหลาดจริง ๆ เพียงแค่คำไม่กี่คำสามารถทำให้คนอื่น ๆ พูดไม่ออกได้เลย.
"ไม่กล้าก็ดีแล้ว."กงจูเฉียนโหยวเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เช่นนั้น เคยมีคนสามารถทำได้หรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ทำได้อย่างงั้นรึ? แน่นอนว่ายังไม่มี."กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมา ทำให้จงซานพูดไม่ออกเลยทีเดียว.
จงซานที่จ้องมองไปยังเม็ดขาว พร้อมกับขมวดคิ้วไปมา เส้นทางกว่า 50,000 เส้นทาง?มากขนาดนี้เลยรึ?
"นี่คือปริศนาข้อแรก ไว้ค่อยแก้ อีกข้อ เม็ดยายกระดับ เจ้าเห็นหรือไม่?"กงจู่เฉียนโหยวที่สะบัดพัดและชี้ไปยังเม็ดยายกระดับ.
"ครับ."จงซานที่พยักหน้า.
"ปัญหาข้อสอง เม็ดยายกระดับ ให้เปลี่ยนเป็นเม็ดยารวมวิญญาณให้ข้า."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"หืม?เปลี่ยน? ทว่าเม็ดยายกระดับคือเม็ดยาระดับสาม ทว่าเม็ดยารวมวิญญาณนั้นเป็นเม็ดยาระดับสี่ ต้องการเพิ่มระดับให้เม็ดยายกระดับให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณอย่างงั้นรึ? หรือว่ากงจู่ต้องการให้ข้าหาวัตถุดิบทำยา และสกัดกลั่นมันใช่หรือไม่?ปรุงแต่งมันให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สงสัยและสอบถามออกมา.
"ไม่อนุญาตให้เพิ่มสิ่งใดลงไป"กงจู่เฉียนโหยวกล่าว.
สุ่ยเทียนหยา อาต้า อาเอ้อถึงกับต้องกลืนน้ำลาย แสดงท่าทางเป็นห่วงจงซาน กับเรื่องที่ฝืนธรรมชาติเช่นนี้ จะสามารถทำให้สำเร็จได้อย่างไร? เปลี่ยนเม็ดยาอย่างงั้นรึ? นี่ไม่ใช่เทพเซียนซะหน่อย หนำซ้ำเม็ดยายกระดับและเม็ดยารวมวิญญาณยังต่างกันมาก จะสามารถทำได้อย่างไร?
"มีปัญหาอะไร? ได้ยินที่ข้าพูดรึยัง?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา จ้องมองไปยังสิ่งของทั้งสอง และจ้องมองไปยังกงจูเฉียนโหยว ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"คำพูดของกงจู พูดจริง ๆ อย่างงั้นรึ?"
"พูดจริง ๆ ?เรื่องใหนอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวสอบถาม แน่นอนว่านางกล่าวจริง ๆ ปริศนาทั้งสองข้อนี้ ไม่ใช่ของปลอม.
"ข้าหมายถึงก่อนหน้านี้ ที่ท่านกล่าว่าหากสามารถแก้ไขปริศนาสองข้อนี้ได้ เรื่องในอดีตจะไม่ใส่ใจ และกงจูยังจะแสดงความนับถือและไม่ให้ข้าคุกเข่าให้กับกงจูตลอดไป."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ได้ยินคำพูดของจงซาน ทุกคนต่างก็ชำเลืองมองไปยังเขาเป็นสายตาเดียวกัน.
อาต้า อาเอ้อ จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจเป็นอย่างมาก คนผู้นี้เสียสติไปแล้วรึ? ปริศนานี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่สามารถทำให้สำเร็จได้ เขายังคิดว่าตัวเองจะทำสำเร็จอีกรึ? นำเม็ดข้าวเคลื่อนผ่านบอลรวมวิญญาณ แม้ว่าจะโชคดีสุด ๆ ทำสำเร็จ ทว่าการเปลี่ยนเม็ดยายกระดับให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณ ไม่มีทางเป็นไปได้เลย.
ทว่าสุ่ยเทียนหยาที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย หลายวันมานี้สุยอู๋เหินได้บอกกล่าวเกี่ยวกับความโดดเด่นของจงซานให้เขาได้ฟังอยู่ไม่น้อย.
ส่วนกงจูเฉียนโหยวดวงตาเป็นประกายเลยทีเดียว ปริศนาทั้งสองนี้ นางต้องการที่จะแสดงอำนาจกดข่มจงซาน ทว่าจงซานกับทำให้นางคาดไม่ถึง ทว่าต้องไม่ลืมว่าทั้งสิบปัญหานั้นเหนือหัวได้ให้เวลากับนางไม่จำกัด หากว่าสามารถแก้ไขได้ ก็ทำให้นางชนะเหนือหัวด้วยเช่นกัน กับสิ่งดังกล่าวนี้ไม่ว่าเขาจะทำได้หรือไม่ได้ก็ล้วนแล้วไม่ได้สำคัญนัก สิ่งสำคัญที่สุดคือการใช้งานเขา ทว่า หากว่าเขาสามารถแก้ไขปัญหาได้จริง ๆ นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าเซียนเซิงสุ่ยจิงที่มีพรสวรรค์หายากในโลกหล้าหรอกรึ?
กงจูเฉียนโหยวที่ประหลาดใจ ทันใดนั้นก็กล่าวออกมาว่า"แน่นอน เป็นไปตามที่ข้าได้กล่าว."
"เช่นนั้นเซี่ยเฉินมีเรื่องจะร้องขอ ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือไม่?"จงซานกล่าว.
"เจ้ากล่าวมา."กงจู่เฉียนโหยวเอ่ย.
"เรื่องที่เซี่ยเฉินกล่าวนั้นต้องขออภัยกงจู่ก่อน."จงซานที่กล่าวย้ำอีกครั้ง.
"ได้ เจ้าโปรดวางใจ ข้าไม่เคยเอาผิดใครอย่างไม่มีเหตุผล."กงจูเฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เช่นนั้นขอให้กงจูเขียนออกมาเป็นลายลักษณ์อักษร เซี่ยเฉินจะได้วางใจ."จงซานกล่าว.
白纸黑字 báizhǐhēizì ลายลักษณ์อักษร
"เจ้า."กงจูเฉียนโหยวที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นมองจงซานด้วยความขบขัน.
สุ่ยเทียนหยาง อาเอ้อและอาต้า หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา จงซานช่างเป็นคนที่เหนือธรรมชาติจริง ๆ .
จงซานในเวลานี้ จ้องมองออกมาด้วยความจริง ๆ ยืนนิ่ง รอคอยอย่างอดทน เพราะจงซานสามารถตระหนักได้ว่าคำพูดเมื่อสักครู่นี้ เป็นเหมือนกับคำพูดของวายร้ายที่ยากจะยอมรับได้ ทว่าเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากงจูเฉียนโหยวก็ใช่ว่าจะเป็นคนไร้เหตุผล และเขาที่ต้องการที่จะแสดงให้นางเห็นว่าการที่นางต้องการที่จะทดสอบเขานั้นเป็นเรื่องที่ผิดพลาดจนต้องกลืนมันลงไป และยังอธิบายให้เห็นว่า กับท่าทีของนางนั้นไม่ควรที่จะชวนเขาทะเลาะตั้งแต่แรก.
ใบหน้าของนางที่จ้องมองไปยังจงซานที่ยังยืนนิ่ง กงจูเฉียนโหยวไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ทว่ากับคำพูดของจงซานที่กล่าวออกมานั้น ดูเหมือนว่าเขามีความมั่นใจเป็นอย่างมาก จนทำให้นางคาดหวังไปด้วย.
"ยกเว้นเหนือหัวและท่านพ่อ ไม่เคยมีใครกล้าต่อรองเช่นนี้กับข้า เจ้านับว่าเป็นคนแรก ก็ดี วันนี้ข้าจะทำทำสัญญากับเจ้า หากเจ้าไม่สามารถแก้ปัญหาได้แล้วล่ะก็ เจ้าคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า."กงจูเฉียนโหยวที่สูดหายใจลึก.
"ขอบพระทัยกงจู."จงซานที่ยังคงสุขุม.
จากนั้น ห้องโถงที่ดูเหมือนเงียบผิดปกติ จงซานที่นำกระดาษออกมา พร้อมกับเริ่มเขียนมัน.
หนังสือยินยอม.
ข้อผูกพัน หากจงซานสามารถนำเม็ดขาวผ่านบอลกลั่นวิญญาณได้ และสามารถเปลี่ยนเม็ดยายกระดับให้กลายเป็นเม็ดยารวมวิญญาณได้ ความแค้นที่เคยมีมาแต่ในอดีตขอให้หมดสิ้นไป และในอนาคต จงซานเจอข้า ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าและจะไม่หาเรื่องจงซานอีกต่อไป.
จงซานที่เขียนมันขึ้นมาสองแผ่นที่เหมือนกัน ก่อนที่จะยื่นให้กงจู่เฉียนโหยวลงลายมือ.
เมื่อกงจูเฉียนโหยวได้อ่านหนังสือยินยอมแล้ว นางถึงกับพูดไม่ออก นางที่รู้สึกเหมือนแพ้ จนกล่าวอะไรไม่ออกเลยแม้แต่น้อย.
"กงจู ลงลายมือได้เลย."จงซานที่ยื่นพู่กันให้กับกงจูเฉียนโหยว.
กับท่าทางของเขา ราวกับขู่เข็ญบังคับให้ลงลายมือชื่อเพื่อซื้อขายสิ่งของบางอย่างทั่วไป.
สุ่ยเทียนหยา อาต้าและอาเอ้อที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมาไม่หยุด อึ้งจนแทบหยุดหายใจ จงซานผู้นี้ น่ากลัวเกินไปแล้ว.
กงจู่เฉียนโหยวที่ลงลายมือชื่อ"กู่เฉียนโหยว "พร้อมกับส่งให้กับจงซาน เห็นได้อย่างชัดเจนว่า หากจงซานสามารถแก้ไขปัญหาได้ นางจะไม่สามารถกล่าวโทษอะไรกับจงซานได้อีกอย่างแน่นอน.
จงซานที่จ้องมองข้อผูกมัดทั้งสอง ก่อนที่จะเก็บมันไปแผ่นหนึ่งและส่งให้กับกงจูเฉียนโหยวแผ่นหนึ่ง.
"กงจู ท่านเก็บไว้แผ่นหนึ่ง พวกเราเริ่มได้เลย."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
นางที่รับมา พร้อมกับพยักหน้าให้ จ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย.
จงซานที่เดินมายังบอลกลั่นวิญญาณ จากนั้นก็เคาะเบา ๆ จ้องมองไปยังรูทั้งสอง และจ้องมองไปยังเม็ดข้าว จากนั้นก็เผยยิ้มออกมา.
เห็นใบหน้าที่ยิ้มของจงซานแล้ว กงจูเฉียนโหยวสอบถามออกมาด้วยความสงสัย."เจ้ามีวิธีอย่างงั้นรึ?"
"อืม หากมีเวลา ก็มีวิธีหลายอย่าง ทว่า หากต้องจัดการในทันที ก็พอจะมีวิธีไม่กี่อย่าง."จงซานที่เอ่ยออกมาทันที.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว ทุกคนต่างขมวดคิ้ว เจ้ามีวิธีอย่างงั้นรึ? เจ้ากำลังเพ้ออยู่รึไง!
กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังจงซาน เพราะว่าตอนนี้นางเริ่มสงสัยในตัวของจงซาน มีวิธีอย่างงั้นรึ?เป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเขากำลังพูดจาไร้สาระอยู่หรอกนะ?
"กงจู ท่านพอจะหาไหมแมงมุมหรือไหมเส้นเล็กแต่แข็งแกร่งได้หรือไม่ พร้อมน้ำมันถั่ว และรังมด หากว่ามี เซี่ยเฉินจะทำการนำเม็ดข้าวผ่านด่านนี้ได้ในทันที."จงซานที่กล่าวออกมา.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วแน่นและจ้องมองด้วยความสงสัยในความคิดของจงซาน เพียงแค่สิ่งนี้ก็จะสามารถนำเม็ดข้าวผ่านได้ในทันทีเลยรึ ความมั่นใจนั้นดูเหมือนว่าจะเป็นอะไรที่ไร้สาระ เขาต้องการทำอะไรกันแน่.
"อาต้า ไปหามาเร็วเข้า."กงจูเฉียนโหยวกล่าว.
"ครับ"อาต้าแม้ว่าจะเต็มไปด้วยความสงสัยแต่ก็เร่งรีบออกไปจากห้องโถงในทันที.
ระหว่างที่กำลังรออาต้ากลับมานั้น.
"เจ้าต้องการใช้ไหมแมงมุม น้ำมันถั่วและรังมด เพื่อใช้ทำอะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวที่เต็มไปด้วยความสงสัย นางคิดไม่ออกเกี่ยวกับวิธีของจงซานเลย เขามีวิธีอะไรอย่างงั้นรึ?
เห็นสายตาที่สงสัยของกงจูเฉียนโหยวแล้ว จงซานเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล."ตั้งแต่เด็กนั้นกงจูใช้ชีวิตที่หรูหราอยู่ในราชวงศ์สวรรค์เมืองเซียน แน่นอนว่าย่อมไม่รู้วิธีของเซี่ยเฉินที่อาศัยอยู่ในโลกปุถุชน เพราว่ากงจูไม่เคยสัมผัสสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นคงยากที่จะคาดเดาวีธีของเซี่ยเฉินได้แน่ หากกงจูใช้ชีวิตอย่างปุถุชนทั่วไป แน่นอนว่าจะต้องค้นพบบางสิ่งที่ลึกลับได้."
กงจูที่เผยท่าทางไม่ยอมรับและไม่ปฏิเสธ รอคอยการกลับมาของอาต้า.
จากนั้นไม่นาน สิ่งของทั้งสามสิ่งก็ถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะ.
จงซานที่เห็นไหมแมงมุมที่บางแต่แข็งแกร่ง ก็พยักหน้าพอใจ จากนั้นก็เลือกมดที่แข็งแกร่งจากในรังมด จากนั้นก็นับมันผูกเข้ากับไหมแมงมุม จากนั้นก็นำมดที่แข็งแกร่งนั่นใส่ลงไปในทางเข้าของบอลกลั่นวิญญาณ ไม่ให้มันออกมาทางเดิม.
จากนั้น จงซานก็นำราชินีมดออกมาจากรังมด นำมันไปยังอีกรูทางออก โดยใช้เม็ดข้าวปรุงสุกจากกำไลเก็บของของเขา พร้อมกับติดมันเอาไว้ที่หน้าทางออก พร้อมกับเป่าเบา ๆ ลงไปในหลุมทางออก.
ราชินีแมงมุมที่กำลังบิดกายไปมา แสดงท่าทางหวาดกลัว.
จากนั้น สายตาของทุกคนที่ค่อนข้างประหลาดใจ ไหมแมงมุมตอนนี้กำลังถูกดึงเข้าไปในบอลกลั่นวิญญาณไม่หยุดหย่อน มากขึ้นและก็มากขึ้น ดูเหมือนว่าภายในเส้นทางด้านในตอนนี้มดที่แข็งแกร่งนั้นกำลังวิ่งอยู่และมันก็ลากไหมแมงมุมออกไปเรื่อย ๆ แน่นอนว่าไหมแมงมุมนั้นมีขนาดเล็กมาก แทบจะไม่มีน้ำหนักด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าจะเป็นมดตัวเล็ก ก็ยังสามารถลากมันไปได้อย่างสบาย ๆ .