Chapter 139 หนึ่งโชคชะตา สองวาสนา สามฮวงจุ้ย สี่กรรม.

หนึ่งโชคชะตา สองวาสนา สามฮวงจุ้ย สี่กรรม.

***(ปล.ปรับมาจากดวงจีน (一命 二運 三風水 四積陰德 五讀書) แปลว่า หนึ่งชะตาเกิด สองโชค สามฮวงจุ้ย สี่กรรม ห้าการศึกษา.****

มรรคาทั้งสามที่ได้จากการบำเพ็ญ

• Soft Position is the Arhat fruit. มรรคาที่นุ่มนวลเรียกว่านิพพานมรรคา ความเร็วฝึกฝน 3 เท่า
• Middle Position is the Bodhisattva fruit. มรรคาระดับกลางเรียกโพธิญาณมรรคา. ความเร็วฝึกฝน 10 เท่า
• Top Position is the Buddha fruit. มรรคาระดับสูงเรียกว่าอรหันมรรคา. ความเร็วฝึกฝน 100 เท่า

"อาจารย์โปรดวางใจหลิงเอ๋อคือภรรยาข้า ข้าจะต้องดูแลนางอย่างดี รอให้ข้าก้าวไปถึงระดับก่อตั้งวิญญาณ ข้าจะนำนางกลับมา และทำให้นางมีความสุขในทุก ๆ วัน."จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.

เทียนซวินจื่อที่จ้องมองไปยังจงซาน ที่ก้าวออกมาด้วยความจริงใจ เขาที่พยักหน้าให้อย่างนุ่มนวล..

"หนี่ปู่ซา นี่คือธรรมเนียมของเจ้า จะไม่เปิดเปิดความลับสวรรค์โดยไม่มีเหตุผล ไม่เช่นนั้นแล้วจะได้รับผลร้าย เจ้าเปิดเผยความลับของจงซาน เจ้าควรที่จะสร้างกุศลอย่างไร?"เทียนซวินจื่อที่หันหน้าไปหาหนี่ปู่ซา เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาออกหน้าแทนนวี่ซวี่ ซึ่งตอนี้กำลังยืนงงงวยอยู่.

เขาที่หันหน้ากลับมามองเทียนซวินจื่อ หนี่ปู่ซาที่เอ่ยออกมา "เจ้ากล่าวมา."

หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาอย่างง่ายดาย เห็นได้ชัดเจนว่าก่อนหน้านี้เขาได้เผยความลับของจงซานออกมา เหมือนว่าจะเป็นความตั้งใจ แต่ดูเหมือนว่าจงซานนั้นกำลังขมวดคิ้วคิดอะไรไปมาอยู่.

เทียนซวินจือที่จ้องมองไปมายังจงซาน ดูเหมือนว่าจะดึงสติของจงซานกลับมา.

จงซานรู้ว่านี่คือโอกาสอันยิ่งใหญ่ ทว่าเขาก็ไม่รู้ว่าจะเอ่ยสิ่งใด เขาควรที่จะขอสิ่งใด?

"อาจารย์ ศิษย์ไม่รู้ความสามารถของอาวุโส ดังนั้นจึงไม่สามารถขออะไรได้."จงซานที่เอ่ยออกมาทันที.

เทียนซวินจื่อที่จ้องมองไปยังจงซานพยักหน้าอย่างพอใจ.

"จงซาน เจ้ารู้หรือไม่ถึงความแตกต่างระหว่างเซียนและปุถุชน?"เทียนซวินจื่อที่สอบถามออกมาอย่างจริงจัง.

ได้ยินคำพูดของเทียนซวินจื่อ จงซานที่ปรากฏความสงสัยในทันที ทว่าก็กล่าวออกมาว่า"เซียน สามารถเป็นอมตะได้ ทว่าปุถุชน มีอายุขัยที่จำกัด.

"อืม ดี สามารถมีชีวิตอมตะได้ ทำไมคำว่าอมตะ? ทำไมถึงมีจำนวนอายุขัยด้วยล่ะ?"เทียนซวินจื่อที่สอบถามอีกครั้ง.

ได้ยินคำพูดของเทียนซวินจื่อ จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา กับคำถามก่อนนี้ยังเข้าใจได้เล็กน้อย ทว่ากับเหตุผลลึกลงไปแล้ว เขาไม่รู้เลย.

"เพราะว่าอายุขัยของโลกปุถุชนก็มีอายุขัยของปุถุชน เซียนเองก็มีอายุขัยของเซียน ทั้งสองชีวิตแตกต่างกัน จะเป็นไปได้อย่างไรที่อายุขัยจะเท่ากัน? การกลายเป็นเซียน ก็เหมือนกลับกลายเป็นอีกสิ่งมีชีวิตที่ต่อต้านกฎสวรรค์ ชีวิตของปุถุชน เปลี่ยนเป็นชีวิตของเซียน ทั้งที่ความจริงควรที่จะไม่ตาย ทว่า ทุกการบำเพ็ญเพียรนั้น ไม่ได้ทรงพลัง ทุกการบำเพ็ญเพียงแค่เพิ่มความแข็งแกร่ง เป้าหมายของการบำเพ็ญคือการเปลี่ยนชีวิตให้สามารถต่อต้านสวรรค์ เป็นการต่อสู้เพื่อเพิ่มอายุขัย ซึ่งอาจจะกลายเป็นอมตะได้สักวัน หรือชีวิตอมตะคือเป้าหมายสุดท้าย."เทียนซวินจื่อตอบ.

ได้ยินคำพูดของเทียนซวินจื่อ หัวใจของจงซานที่บีบรัด ความรู้ที่เขามีมานั้นช่างตื้นเขินนัก อมตะ มีการผสมปนเปหลาย ๆ อย่าง การบำเพ็ญเพียรเป็นเพียงกระบวนการดังกล่าวนั่นเอง.

"ข้าคงไม่ถามหรอกนะว่าเจ้ารู้วิธีสร้างราชวงศ์วาสนาได้อย่างไร ข้าเพียงแต่ต้องการบอกเจ้าว่า วิธีการที่เจ้ามีอยู่ การสร้างราชวงศ์กษัตริย์ ราชวงศ์จักรพรรดิและราชวงศ์สวรรค์ มันเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งในการฝ่าฝืนกฎสวรรค์ หากว่าทำสำเร็จ เจ้าก็จะได้รับชะตาของเซียน ในเวลานั้น เป็นอีกหนึ่งวิธีที่จะทำให้เจ้ามีโอกาสเป็นอมตะเช่นกัน."เทียนซวินจื่อตอบ.

"ครับ."จงซานที่รับคำ เรื่องนี้ เขาสามารถเข้าใจได้ในทันที.

"วิถีบำเพ็ญ อย่างแรกบำเพ็ญโชคชะตา อย่างที่สองบำเพ็ญวาสนา อย่างที่สามบำเพ็ญฮวงจุ้ย อย่างที่สี่บำเพ็ญกรรม อย่างที่ห้าบำเพ็ญเกียรติยศชื่อเสียง ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ช่วยเพิ่มอายุขัย แต่ไม่มีใครสามารถบำเพ็ญโชคชะตาได้ ดังนั้นจึงมีเพียงแค่สี่วิธีในการบำเพ็ญเท่านั้น เป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตเพื่อเพิ่มอายุขัย."เทียนซวินจื่อกล่าว.

"บำเพ็ญวาสนา?บำเพ็ญฮวงจุ้ย?บำเพ็ญกรรม?บำเพ็ญชื่อเสียง?"จงซานที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

"ใช่แล้ว ราชวงศ์กษัตริย์ หรือที่เจ้าก่อตั้งราชวงศ์วาสนานั่นคือการบำเพ็ญเกียรติยศ เสริมสร้างฮวงจุ้ย บำเพ็ญกรรม บำเพ็ญเกียรติยศ จะทำให้สามารถได้รับพลังหยินหยางในตำแหน่งที่เหมาะสม ได้รับพลังฟ้าดินไปก่อนคนอื่น ส่วนการบำเพ็ญฮวงจุ้ย จะสามารถได้รับพลังฟ้าดินเร็วกว่า ทว่าคนที่บำเพ็ญฮวงจุ้ยนั้นมีน้อยคนมาก แต่ก็มีอยู่ต่อหน้าเจ้าคนหนึ่ง หนี่ปู่ซา นอกจากนี้เขายังได้รับพลังฟ้าดิน มีมรรคาระดับกลางแล้วด้วย"เทียนซวินจื่อที่กล่าวตอบ.

จงซานที่ตื่นตะลึงหัวใจแทบหยุดเต้นเขาคิดใคร่ครวญและกล่าวออกมาว่า"แล้วบำเพ็ญวาสนา?การบำเพ็ญวาสนาที่แท้จริงคืออะไร?"

เทียนซวินจื่อที่จ้องมองไปยังจงซานอีกครั้งก่อนที่จะกล่าวว่า"ไม่เคยมีใครบำเพ็ญวาสนา วิธีในการบำเพ็ญวาสนานั้น ได้หายไปเรียบร้อยแล้ว แม้แต่ทวีปศักดิ์สิทธิ์เอง คนที่บำเพ็ญวาสนาก็ไม่ปรากฏมากว่า 100,000 ปีแล้ว.

"อะไรนะ?ไม่ปรากฏมาหนึ่งแสนปี?การบำเพ็ญวิธีนี้ยากขนาดนั้นเลยรึ?และมันแตกต่างกับอย่างอื่นอย่างไร?"จงซานที่สอบถาม.

"บำเพ็ญวาสนารึ? ตามตำนาน หนึ่งแสนปีก่อนหน้า ที่ทวีปศักดิ์สิทธิ์มีเพียงแค่คนเดียว คนผู้นั้น สามารถสามารถที่จะรวบรวมพลังฟ้าดิน หยินหยาง ทว่าเขาก็ได้รับทั้งวาสนาดีและร้าย สามารถที่จะหลบเลี่ยงภัยพิบัติ ได้รับพรแห่งเวลา สามารถที่จะต่อต้านสวรรค์ ทว่าหนึ่งแสนปีผ่านมานี้ เขาก็ได้หายไป ไม่ปรากฏตัวอีกเลย."เทียนซวินจื่อที่กล่าวออกมาอย่างขึงขัง.

วาสนา?บำเพ็ญวาสนา?ภายในใจของจงซานที่ตื่นตะลึง เป็นวิธีที่เหนือธรรมดา กาลเวลา?สามารถที่จะหลบเลี่ยงภัยพิบัติ ได้รับพรแห่งกาลเวลาอย่างงั้นรึ?

เช่นนั้นเวลานี้จึงมีวิธีบำเพ็ญเพียงแค่สามอย่าง บำเพ็ญชื่อเสียง เหมือนกับเหล่าจักรพรรดิที่สร้างอาณาจักร หรือการสร้างราชวงศ์วาสนาบำเพ็ญเกียรติยศ บำเพ็ญฮ้วงจุ้ย เหมือนดังที่หนี่ปู่ซา และการบำเพ็ญเพียรกรรม?

"อาจารย์ เช่นนั้นวิธีบำเพ็ญของสำนักพวกเรา ก็คือการบำเพ็ญกรรมอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย.

เทียนซวินจื่อที่จ้องมองไปยังจงซาน พร้อมกับกล่าวออกมาว่า "ใช่แล้ว พวกเราบำเพ็ญกรรม เป็นการบำเพ็ญการกระทำ และฝึกฝนทางร่างกายของตัวเอง กรรมที่พวกเรารวบรวมนั้น เจ้ายังไม่มีความสามารถนี้จึงยังไม่สามารถสัมผัสได้ หลังจากนี้เจ้าจะรับรู้ได้เอง."

"ครับ."จงซานที่ตอบรับไปในทันที.

"ด้วยวิชาฮวงจุ้ย นั้นลึกล้ำเป็นที่สุด สามารถที่จะค้นหาวิธีในการรวบรวมพลังฟ้าดินจากฮวงจุ้ยได้ ซึ่งด้วยวิธีนี้จะทำให้สามารถเพิ่มวาสนาของประเทศเจ้าได้ มันเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น เกี่ยวกับวาสนาที่มีน้อยคนจะเข้าใจ."เทียนซวินจื่อที่กล่าวต่อจงซาน.

ทันใดนั้น จงซานก็ตระหนักได้ถึงคำแนะนำจากอาจารย์ของเขา.

จงซานที่สะบัดมือครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะนำแผนที่ขนาดใหญ่ออกมา พร้อมกับกล่าวอย่างเคารพต่อหนี่ปู่ซา."อาวุโส ผู้เยาว์ได้ทำการก่อตั้งราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง ซึ่งยังรู้เพียงแค่ผิวเผิน โครงสร้างนั้นยังสับสนนัก ทว่าอาวุโสช่วยชี้แนะด้วยว่ามันมีข้อบกพร่องตรงใหนบ้าง."

จงซานที่คิดถึงแผนการในการขยายราชวงศ์ต้าเจิ้งของเขา ด้วยมีผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับฮวงจุ้ยอยู่ด้านหน้า แน่นอนว่าเขาจึงต้องการสอบถามความคิดเห็น ด้วยการสร้างเส้นโลหิตมังกรในการสร้างความแข็งแกร่งของชาติ จะทำให้การพัฒนาของราชวงศ์เป็นไปด้วยดี แผนที่เกาะหมาป่าสวรรค์นั้น จงซานที่ได้จากการที่หนานป้าเทียนและคนอื่น ๆ บรรยายออกมาพร้อมกับเขียนมันขึ้นมา พร้อมกับแผนการในการสร้างนักรบหมาป่าของเขาที่ถูกบันทึกลงไป.

แผนที่หมาป่าสวรรค์นี้ ยกเว้นเขตแดนหมาป่า ได้มีการบันทึกเอาไว้อย่างระเอียดเกี่ยวกับพื้นที่ต่าง ๆ ของเกาะหมาป่าสวรรค์แห่งนี้.

หนี่ปู่ซาที่จ้องมองไปยังแผนที่ พร้อมกับกล่าวออกมาว่า"ราชวงศ์ต้าเจิ้งของเจ้าตั้งอยู่ที่ใหน?"

จงซานที่ครี่แผนที่ออกนั้น ได้ชี้ไปยังตำแหน่งหนึ่งในดินแดนทั้งสามของภาคใต้ในทันที.

"อาวุโส ที่นี่ ภายในสามปีนี้ ข้ามั่นใจว่าจะรวมพื้นที่แห่งนี้เข้าด้วยกันได้."จงซานกล่าว.

หนี่ปู่ซาที่จ้องมองไปยังแผนที่พร้อมกับทำมุทราพร้อมกับชี้ไปตำแหน่งต่าง ๆ "ราชวงศ์ต้าเจิ้ง อยู่ในตำแหน่งหนึ่ง จะต้องขยายเป็นแนวตั้งดิ่ง ที่ตรงนี้ ตรงนี้....สร้างศิลามังกรร้อยจั้งที่นี่ ตรงนี้เป็นปากมังกร ยับยั้งปราณปิศาจ รวบรวมวาสนาฟ้าดิน ปัดเป่าความชั่วร้าย วาสนาของต้าเจิ้ง จะสามารถได้รับเพิ่มเมื่อผ่านเข้ามายังสองดินแดนนี้ เมื่อสามารถยึดครองพื้นที่แห่งนี้ จะทำให้เพิ่มวาสนาอีกหลายหมื่นลี้."

หนี่ปู่ซ่าไม่ได้กล่าวออกมาทั้งหมด ดูเหมือนว่าจะมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ถึงเวลา.

"ขอบคุณ อาวุโส."จงซานที่กล่าวตอบรับคำแนะนำในทันที.

"อืม หลังจากนี้พันวัน เจ้าเดินทางไปสำนักไท่ตานกับพวกเรา ในเวลานั้นเจ้าจะได้รับประโยชน์จากกลิ่นอายจักรพรรดิมนุษย์."หนี่ปู่ซากล่าวเสร็จก็เดินจากไป เข้าไปยังบ้านพักของเขา.

จงซานที่เห็นแค่แผ่นหลังของหนี่ปู่ซาจากไป จงซานรู้ว่าทำไมหนี่ปูซาได้แนะนำเรื่องต่าง ๆ กับเขา เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีสัมผัสบางอย่าง ที่ทำให้เขาจำเป็นต้องทำ.

อย่างไรก็ตามทั้งคำแนะนำจากอาจารย์แม้แต่หนี่ปู่ซาในวันนี้ ถือว่าเป็นเรื่องที่เป็นประโยชนเลยทีเดียว.

เห็นหนีปูซาที่จากไปแล้ว เทียนซวินจื่อที่ถอนหายใจเบา ๆ  จากนั้นก็จ้องมองไปยังจงซาน.

"จงซาน."เทียนซวินจื่อกล่าว.

"ศิษย์อยู่นี่แล้ว."จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

เทียนซวินจื่อที่นำตำราเล่มหนึ่งออกมา เขาจ้องมองไปยังจงซาน "นี่คือตำราระดับแกนทองที่ข้าได้เตรียมเอาไว้สำหรับเจ้า วิชาเพลิงสวรรค์พันธนาการอสนี เมื่อเจ้าก้าวไปถึงระดับแกนทองสามารถฝึกฝนวิชานี้ได้."

จงซานที่สะดุ้งเล็กน้อย เขาที่เพิ่งอยู่ในระดับแปดเซียนเทียน กับเตรียมวิชาในระดับแกนทองให้กับเขาแล้วรึ?เร็วเกินไปหรือไม่?ไม่ได้การ ราวกับว่าอาจารย์ต้องการสั่งเสียอะไรบางอย่างก่อนที่จะตายไปอย่างงั้นรึ?

จงซานที่จ้องมองอย่างจริงจัง สูดหายใจยาวพร้อมกล่าว"ครับ อาจารย์."

เขาที่รับมา ในใจของจงซานใจหนึ่งรู้สึกดีใจ อีกใจหนึ่งก็รู้สึกบีบรัดไปด้วยเช่นกัน.

"ไปได้แล้ว หลังจากนี้พันวัน ข้าจะไปตามเจ้าเอง."เทียนซวินจื่อกล่าว.

"ครับ."จงซานที่พยักหน้า พร้อมกับถอยกลับไปก่อน ทว่าเทียนซวินจื่อยังคงอยู่ด้านหน้าหลุมศพไม่ไปใหน.

จงซานที่กลับมายังติงสุ่ยเซี่ยของเขา ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความตื่นตะลึงกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้.

หนี่ปู่ซา?ผู้เชี่ยวชาญฮวงจุ้ย หากว่าเขายอมช่วยล่ะก็ ต้องเป็นประโยชน์ต่อราชวงศ์ต้าเจิ้งแน่ หากเป็นไปตามที่อาจารย์กล่าวล่ะก็ ราชวงศ์ต้าเจิ้งจะต้องยิ่งใหญ่ จงซานรับรู้ได้ดีว่าหนีปูซ่าสามารถช่วยทำให้ต้าเจิ้งทรงอำนาจได้ ทว่าคงยากที่จะชักชวน อย่างน้อยตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้.

ไม่ต้องกล่าวเลยว่าพลังฝึกตนของหนี่ปูซาไม่ธรรมดา หนำซ้ำยังอยู่ในมรรคาระดับกลาง ไม่มีผลประโยชน์อะไรที่อาณาจักรต้าเจิ้งในเวลานี้จะมอบให้ได้.

ตามที่มีบันทึกในแปลนศาลสวรรค์ มรรคาของพลังฟ้าดิน ประกอบด้วย มรรคาที่นุ่มนวล มรรคาระดับกลาง  มรรคาระดับสูง เวลานี้ต้าเจิ้งยังไม่สำเร็จแม้แต่มรรคาที่นุ่มนวลด้วยซ้ำ แล้วจะดึงดูดคนที่มีมรรคาระดับกลางได้อย่างงั้นรึ?

เขาที่สูดหายใจยาว ตอนนี้กำลังครุ่นคิดอยู่ในใจ ต้องไม่ลืมว่า ไม่ว่าอย่างไร เขาจะต้องสร้างต้าเจิ้งให้ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน ด้วยการเปลี่ยนแปลงชีวิตต่อต้านสวรรค์ เขาจะต้องทำให้ประเทศของเขาสามารถเพิ่มอายุขัยของปุถุชนให้ก้าวไปถึงช่วงอายุขัยของเซียนให้ได้.

"จงซาน."ทันใดนั้นที่ด้านนอกสุ่ยติงเซียก็มีเสียงของหนานป้าเทียนดังขึ้น.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย เพราะว่าตั้งแต่เขากลับมาจากข้างนอก เขาไม่เห็นหนานป้าเทียนเลย ได้ยินจากอาจารย์ หนานป้าเทียนนั้นอยู่ในการเก็บตัวบำเพ็ญทะลวงระดับ ไม่ใช่ว่าตอนนี้เข้าทะลวงไปยังระดับแกนทองแล้วรึ?

จงซานที่ออกมาที่สวน ซึ่งเป็นหนานป้าเทียนจริง ๆ .

ในมือของหนานป้าเทียนนั้นถือเหยือกใบหนึ่ง เมื่อเห็นจงซานออกมา ใบหน้าของเขาก็มีความสุขเป็นอย่างมาก.

"ฮ่าฮ่า จงซาน มาเร็วเข้า ข้าได้ของดีมาจากอาจารย์ สุราหมื่นเกสรเก้าจิตวิญญาณ มาลิ้มลองด้วยกัน."หนานป้าเทียนที่เผยยิ้มออกมา.

สุราหมื่นเกสรเก้าจิตวิญญาณอย่างงั้นรึ?

"มันคือสุราอะไรกัน?"จงซานที่เดินออกมา พร้อมกับแสดงท่าทางสงสัย.

"ใช่แล้ว มันเป็นสุรารสเลิศ ไม่ได้หามาง่าย ๆ  และยังเป็นสุราเซียนที่ไม่ธรรมดา ข้าคาดหวังที่จะได้มันมานานมากแล้ว จนข้าสำเร็จขั้นแกนทองเมื่อวานนี้ อาจารย์เลยมอบมันให้เป็นรางวัล พวกเรามาดื่มฉลองกันเถอะ."หนานป้าเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"โอ้ว??"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตะลึง จากนั้นก็นำถ้วยสุราสองใบออกมาวางที่โต๊ะศิลา.

เห็นจงซานที่นำถ้วยสุราออกมาวาง หนานป้าเทียนที่เดินตรงเข้าไปพร้อมกับเปิดผนึก พร้อมกับรินสุราให้กับจงซาน กลิ่นของมันที่แผ่ออกมานั้นกระจายซึมเข้ารูขุมขนพวกเขา สร้างความสุขสบายเป็นอย่างมาก.

เพียงแค่ได้กลิ่น จงซานก็สามารถบอกได้แล้วว่าสุรานี้ไม่ธรรมดาเลย.

"สุราเยี่ยม."จงซานที่เอ่ยปากชมในทันที.

"แน่นอนอยู่แล้ว."หนานป้าเทียนที่เผยยิ้มพร้อมกับวางไหสุราไว้บนโต๊ะ พร้อมกับยกแก้วสุราขึ้น.

สุราหมื่นเกสรเก้าจิตวิญญาณนั้น เป็นของเหลวสีทอง ทว่าสีทองนั้นกับดูสดใสเป็นอย่างมาก สามารถมองเห็นภาพลวงตาที่เป็นดอกไม้มากมายล่องลอยอยู่ในนั้น ดูงดงามเป็นอย่างมาก ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนจนยากที่จะทานทนได้.