ตอนที่แล้วCD บทที่ 517 ส่งด่วน! ส่งด่วน!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปCD บทที่ 519 มันไม่เกี่ยวกับเงินเลย

CD บทที่ 518 เมื่อคุณก้าวขึ้นไปจุดสูงสุดแล้ว คุณยังจะต้องการอะไรอีก?


“เออ... ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าประตูแผนกการเงินครับ”

จ้าวหยู่ถือโทรศัพท์ไว้ขณะที่เขามองไปที่ประตูแผนกการเงิน สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน

ในขณะนั้น ประตูก็เปิดออก และเกาซูไห่ซึ่งสวมชุดตำรวจถือโทรศัพท์ไว้ เขาจ้องมองจ่าวหยูด้วยความตกใจ

“ว้าว! สมแล้วที่คุณได้รับฉายาเชอร์ล็อก โฮล์มส์แห่งหรงหยาง! น้องชาย คุณเป็นหมอดูหรือเปล่า? นี่มันน่าทึ่งมาก!”

“เออ…”

จ้าวหยู่ไม่รู้จะพูดอะไรดี เขาถึงกับลืมวางสาย

“ฮ่าฮ่าฮ่า! รีบเข้ามาสิ!”

โดยไม่รอให้จ้าวหยู่ตอบกลับ เกาซูไห่ก็เข้ามาดึงจ้าวหยู่เข้าไปในห้อง ทันทีที่พวกเขาเข้ามา เขาก็รีบปิดประตูอย่างลับ ๆ

“หัวหน้าแผนกเกา มันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ? ผมงงไปหมดแล้ว คุณตั้งใจจะอำผมเล่นรึเปล่า? ผมเริ่มจะรู้สึกกลัวแล้ว”

จ้าวหยู่แสร้งทำเป็นประหม่า เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นผู้การหลันเสี่ยวเสี่ยว

“ไม่ต้องกังวล ฮ่า ๆ มันเป็นเรื่องดี ดีมากทีเดียว!”

เกาซูไห่พูดอย่างลึกลับขณะที่เขาลากเก้าอี้ให้จ้าวหยู่นั่ง

“จ้าวหยู่ ฉันมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับคุณ” ผู้การหลันเข้ามาหาจ้าวหยู่พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ขอให้ฉันได้เป็นคนอธิบายให้คุณฟังเอง คุณจำได้มั้ยว่าก่อนหน้านี้คุณได้ค้นพบสมบัติเทวรูปทองคำบนสันเขานายพล?

ด้วยเหตุนี้เอง เราจึงทำการขยายผลร่วมกับทางสำนักงานมรดกทางวัฒนธรรมแห่งชาติ เราได้ส่งข้อมูลทั้งหมดของคุณ รวมถึงรายงานของคุณไปยังสำนักงานมรดกทางวัฒนธรรมแห่งชาติเพื่อตรวจสอบและรอการอนุมัติ

และตอนนี้ผลออกมาแล้ว ทางสำนักงานมรดกทางวัฒนธรรมตัดสินใจมอบธงผ้าไหมพิเศษให้กับคุณเพื่อเป็นการยกย่องการกระทำอันกล้าหาญของคุณในการปกป้องสมบัติของชาติ!”

“แค่ก ๆ เฮ้อ!”

จ้าวหยู่ไอออกมาตามด้วยถอนหายใจยาว พร้อมกับคิดในใจว่า

‘แค่นั้นเองเหรอ? เห็นพวกเขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ฉันก็หลงคิดว่าเป็นเรื่องใหญ่ซะอีก มันก็แค่ธงผ้าไหมเอง ทำไมต้องทำตัวแปลก ๆ ด้วย?’

ผู้การหลันหยิบเอกสารหนา ๆ อีกกองขึ้นมาแล้วพูดว่า

“ฉันจะไม่อ่านเอกสารราชการที่ยุ่งยากให้คุณฟังทั้งหมดหรอก แต่ฉันจะบอกคุณถึงผลลัพธ์โดยตรงเท่านั้น ซึ่งมันเขียนว่า

เนื่องด้วย จ้าวหยู่ เป็นผู้ค้นพบสมบัติเทวรูปทองคำฉินชานแต่เพียงผู้เดียว เขามีส่วนสำคัญในการปกป้องสมบัติเหล่านี้ ทางสำนักงานมรดกทางวัฒนธรรมแห่งชาติจึงภูมิใจที่จะมอบเงินรางวัลให้กับ จ้าวหยู่ เป็นจำนวนเงิน 39, 845, 000 หยวน!”

หลังจากที่เธออ่านจบแล้ว ผู้การหลันก็วางเอกสารลง จากนั้นเธอก็มองไปที่จ้าวหยู่

“โอ้… ขอบคุณ! ขอบคุณครับ!”

จ้าวหยู่ลุกขึ้นทำวันทยหัตถ์ให้กับผู้การหลันกับหัวหน้าแผนกเกา แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ตระหนักได้ทันทีจำนวนเงินที่ได้รับมันฟังดูมากมายเกินจริง ซึ่งทำให้เขาตกตะลึงไปทั่วตัว เขาจึงรีบถามผู้การหลันว่า

“คุณพูดว่าอะไรนะครับ? จำนวนเงินรางวัล?”

ผู้การหลันยิ้ม จากนั้นก็ส่งเอกสารให้จ้าวหยู่โดยตรง จ้าวหยู่มองไปที่ตัวเลขทันที ทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึง ในเอกสารเขียนไว้ชัดเจนว่า ‘39, 845, 000 หยวน’ และส่วนที่น่าทึ่งที่สุดคือ มันไม่ต้องเสียภาษี

‘โอ้พระเจ้า!’

‘นี่ฉัน… ฝันไปรึเปล่า!?’

จ้าวหยู่ไม่เคยคาดคิดว่าประเทศของเขาจะตอบแทนเขาด้วยเงินมากมายขนาดนี้ เขาได้รับเกือบสี่สิบล้านเป็นรางวัลโดยไม่คาดคิด นี่มัน… เขาไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไรดี?

‘เงินตั้งมากมายขนาดนี้ ฉันจะใช้มันยังไงเนี่ย’

ในขณะนั้นเอง จิตใจของจ้าวหยู่ก็จิตหลุดลอยไปจากตัวแล้ว

“มีแค่คุณเท่านั้นที่สมควรได้รับมัน” ผู้การหลันพูดอย่างมีความสุข “คุณได้ทุ่มเทปกป้องสมบัติของชาติด้วยชีวิตของคุณ มันคงจะไม่ดี ถ้าหากเงินรางวัลนี้ตกอยู่ในมือของคนอื่น

โอ้ จริงสิ นี่เป็นเพียงรางวัลจากประเทศที่ให้กับคุณเท่านั้น ทางกรมตำรวจของเราจะไม่ละเลยการมีส่วนสนับสนุนของคุณเช่นกัน ฉันคิดว่าน่าจะมีเหรียญตราและเงินรางวัลมากมายรอคุณอยู่”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” จ้าวหยู่รู้สึกพอใจมาก ด้วยความดีใจ เขาเข้าไปกอดผู้การหลันและจูบแก้มเธอสองครั้งอย่างรวดเร็ว

“ไอหยา” เกาซูไห่รีบปิดหน้าของเขา ในขณะที่ผู้การหลันหน้าแดงด้วยความเขินอาย

“น้องชาย มันไม่แปลกที่คุณจะตื่นเต้น แต่ว่า…” เมื่อจ้าวหยู่กำลังจะเต้นรำแสดงความยินดี เกาซูไห่ก็เริ่มเตือนเขาอย่างจริงจังว่า

“เนื่องจากรางวัลสูงลิบลิ่วเช่นนี้ไม่ได้มีมาบ่อย ๆ ทางเจ้าหน้าที่ระดับสูงจึงตัดสินใจว่าจะต้องจัดการอย่างลับ ๆ และไม่ควรเปิดเผยต่อสาธารณะชน

ดังนั้น ก่อนที่คุณจะได้รับเงินรางวัล คุณต้องเซ็นเอกสารเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะเป็นความลับ อันที่จริงแล้ว นี่เป็นเพื่อประโยชน์ของคุณเองด้วย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ได้เลย!” จ้าวหยู่ยังคงอยู่ในอาการดีใจ “หัวหน้าแผนกเกา ผู้การหลัน ถ้าผมเคลียร์คดีในมือเสร็จแล้ว ผมจะเลี้ยงข้าวพวกคุณทั้งสองคนแน่นอน!”

จากนั้น จ้าวหยู่ก็เข้าไปใกล้ผู้การหลัน เธอเกรงว่าเขาจะทำอะไรแปลก ๆ อีก เธอรีบหลบเขาพร้อมกับยกมือทั้งสองขึ้น

“จ้าวหยู่ ตอนนี้คุณไม่สามารถทำตัวนักเลงอย่างที่ผ่าน ๆ มาได้แล้วนะ ยิ่งคุณสร้างชื่อเสียงได้มากเท่าไหร่ ความรับผิดชอบก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ตอนนี้ คุณได้กลายเป็นต้นแบบของตำรวจทั้งเมืองฉินชานไปแล้ว ดังนั้นในอนาคต คุณต้องรักษาสิ่งนี้ไว้ และระวังอย่าให้ชื่อเสียงของคุณต้องมัวหมอง”

“ผมให้สัญญา ผมจะไม่ทำตัวออกนอกลู่นอกทางแน่นอน!”

จ้าวหยู่กางมือของเขาออกและกระโจนเข้าหาเกาซูไห่

เกาซูไห่เตรียมตัวมาเป็นอย่างดี เขารับกอดของจ้าวหยู่ได้อย่างมั่นคง

จากนั้น เขาก็พูดอีกว่า

“แล้วอีกอย่าง มันไม่ใช่ว่าคุณจะได้รับเงินรางวัลหลังจากเซ็นเอกสารในวันนี้ ด้วยจำนวนเงินอันมหาศาลเช่นนี้ ทางสถานีไม่มีสิทธิ์ที่จะดำเนินการได้ หลังจากที่คุณเซ็นเอกสารแล้ว มันจะต้องให้ผู้การหลันทำการเซ็นอนุมัติ และจากนั้นก็ส่งต่อให้กับผู้บังคับการฮงเป็นคนสุดท้าย เมื่อกระบวนทางเอกสารเสร็จสิ้นแล้ว คุณจะต้องไปรายงานตัวที่แผนกการเงินของเทศบาล”

“ยอดเยี่ยม! ยอดเยี่ยมมาก! ขอบคุณ! ขอบคุณ!”

จ้าวหยู่ทำวันทยหัตถ์และขอบคุณพวกเขาอีกครั้ง

เมื่อจ้าวหยู่กับผู้การหลันเซ็นเอกสารเสร็จแล้ว เขาก็ออกจากแผนกการเงินเพื่อเดินไปยังห้องทำงานทีม A ระหว่างทาง เขารู้สึกราวกับล่องลอยอยู่ในอากาศ เมื่อคิดถึงเงินรางวัลที่เขาจะได้รับ

‘ตั้งสี่สิบล้าน!’

เมื่อรวมกับจำนวนเงินที่มีอยู่ในบัญชีของเขาแล้ว ทรัพย์สินทั้งหมดของจ้าวหยู่ก็สูงถึงห้าสิบล้าน ตอนนี้เขาน่าทึ่งยิ่งกว่าเดิมอีก เมื่อเทียบกับคนบ้านนอกอย่างเขาที่เคยมีเงินในบัญชีแค่หมื่นกว่า

จู่ ๆ ความขี้เกียจอย่างลึกซึ้งก็เกิดขึ้นในใจของจ้าวหยู่

‘จริงสิ เมื่อมีเงินตั้งมากมายขนาดนี้ ทำไมฉันยังต้องเสี่ยงชีวิตต่อไปอีกล่ะ?’

‘ฉันมีเงินตั้งห้าสิบล้าน แถมฉันยังมีเทพธิดาข้างกายอีก ตัวฉันที่มีทุกอย่างครบแล้ว ฉันยังต้องการอะไรอีก?

ฉันควรจะสนุกกับชีวิตที่น่าอัศจรรย์ของฉัน โดยไม่ต้องเสียเวลาและความพยายามมากมายในการสืบหาความจริงของคดีตกตึก

ท้ายที่สุดแล้ว คดีนี้ก็ไม่ได้อยู่ในเขตอำนาจของสถานีของฉันด้วยซ้ำ ยิ่งกว่านั้น มันกฌเป็นคดีที่ปิดแล้ว ดังนั้นทำไมฉันยังต้องสนใจด้วยล่ะ?’

‘ตอนนี้ ฉันสามารถซื้อบ้านหรูหรือรถหรูได้ ทำไมฉันถึงต้องทิ้งชีวิตที่ไร้กังวลเช่นนี้เพื่อไปสืบคดีบนหลังคาโรงงานร้าง โดยเฉพาะในวันที่ฝนตกหนักด้วย’

เมื่อนึกถึงชีวิตที่ไร้ข้อจำกัดของเขาในอดีต เขาก็ต้องยอมรับกับตัวเองว่า

‘ฉันไม่ได้ทำทั้งหมดนี้เพื่อเงินหรืออย่างงั้นเหรอ? แถมตอนนี้ฉันไม่ได้ขาดแคลนเงินแล้วด้วย นั่นหมายความว่าฉันบรรลุเป้าหมายในชีวิตแล้วใช่ไหม?’

จากนั้น เขาก็คิดถึงคำทำนายขึ้นมาทันใด

‘โอ้พระเจ้า! คำทำนายในวันนี้ มันจะต้องแสดงถึงเหตุการณ์ที่น่ากลัว อย่างเช่น คนจำนวนมากเสียชีวิตไม่ใช่เหรอ!? แต่กลับกลายเป็นว่าฉันได้รับเงินรางวัลจำนวนมหาศาลแทน’

‘แต่ว่า... ถ้ามันแสดงถึงเงินรางวัล อย่างน้อยก็ควรจะมีคำว่า ‘Dui’ ไม่ใช่เหรอ?’

‘ถ้าเป็นคำว่า ‘Kun-Dui’ หรือ ‘Dui-Qian’ มันคงสมเหตุสมผลมากกว่าใช่ไหม ทำไมวันนี้ถึงเป็นคำว่า ‘Qian-Kan’ ด้วยล่ะ?’

ขณะที่จ้าวหยู่กำลังครุ่นคิดเรื่องทั้งหมดนี้ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น แต่คราวนี้ หลี่เบ่ยหนีเป็นฝ่ายโทรมา

ในขณะนั้นเอง จ้าวหยู่ก็มาถึงหน้าห้องทำงานทีม A แล้ว เขาจึงไม่รับสาย แต่กลับก้าวเข้าไปข้างในทันที อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง เขาก็พบว่าภายในห้องทำงานแออัดไปด้วยผู้คน!

“เฮ้ นั่นตำรวจจ้าวไม่ใช่เหรอ?”

ท่ามกลางฝูงชน มีคนตะโกนขึ้นมาทันที

จากนั้นก็มีคนสองสามคนที่วิ่งไปข้างหน้าและยกกล้องที่อยู่ในมือขึ้นมา พวกเขาเล็งกล้องไปที่จ้าวหยู่ จากนั้นก็เริ่มถ่ายภาพ ทันใดนั้นก็มีอีกสองคนที่ถือกล้องวิดีโอ ทั้งคู่เล็งไปที่จ้าวหยู่เช่นกัน

‘โอ้พระเจ้า!’

จ้าวหยู่เอามือปิดตาและด่าทออย่างไม่พอใจว่า

“หลันเสี่ยวสี่ยว เกาซูไห่ พวกคุณกล้าหลอกฉันงั้นเหรอ!? ไหนบอกว่าเรื่องเงินรางวัลเป็นความลับสุดยอดไม่ใช่หรือไง? แล้วทำไมถึงมีพวกนักข่าวมาดักรอทำข่าวอยู่อย่างนี้ล่ะ!? บ้าเอ๊ย! ฉันโดนเล่นซะแล้ว!!!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด