บทที่ 6 ขอต้อนรับเจ้าของบ้านกลับมา!
บทที่ 6 ขอต้อนรับเจ้าของบ้านกลับมา!
"ฮ่าๆๆ คนไลฟ์คนนี้มีของจริง ปากแข็ง!"
"ไหนคนที่บอกว่ารักนวลสงวนตัวเมื่อกี้ล่ะ? อดหลับอดนอนออกกำลังกาย นี่เรียกรักนวลสงวนตัวเหรอ?"
"อดหลับอดนอนออกกำลังกายมันผิดตรงไหน บางทีอาจจะไปวิ่งกลางคืนก็ได้นะ"
"ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกันแน่ ดูสีหน้าคนไลฟ์สิ คงไม่ใช่แค่นอนดึกแน่ๆ"
ผู้ชมต่างคาดเดากันไปต่างๆ นานา หลิวเหวินซิ่วก็รู้สึกกังวลมาก
"คุณหมอ อย่ามาล้อเล่นกับฉันเลย ลูกสาวฉันเป็นอะไรกันแน่?"
ฉินเจียงทำท่าจะพูดแต่ก็หยุดไว้ แล้วจิบชาอีกคำ
หลิวเหวินซิ่วเริ่มร้อนใจ
"คุณหมอนี่เป็นอะไร มีอะไรก็พูดตรงๆ สิ!"
ฉินเจียงเลิกคิ้วขึ้น "นี่คุณบอกให้ผมพูดตรงๆ นะ งั้นคุณเตรียมใจไว้ด้วยล่ะ"
"ลูกสาวคุณไม่ได้เป็นโรคเบื่ออาหาร แต่เธอท้องได้สามสัปดาห์ครึ่งแล้ว"
ท้อง... ท้อง!
หลิวเหวินซิ่วอึ้งไป
สีหน้าของหลิวเจี๋ยวก็ซีดเผือด
ทั้งๆ ที่ทุกครั้งก็ป้องกันแล้ว ทำไมถึงท้องได้ล่ะ?
"ไอ้ลูกสาวบ้า เธอบอกแม่ว่าตั้งใจเรียนที่โรงเรียน แต่กลับมาท้อง!"
"บอกมา! ลูกใคร!"
หลิวเจี๋ยวโดนหลิวเหวินซิ่วตบสองที ก็งงไปเหมือนกัน
เธอรีบคุกเข่าลง กอดขาหลิวเหวินซิ่วพลางร้องไห้ "แม่คะ หนูไม่รู้ หนูไม่รู้จริงๆ ค่ะ"
หลิวเหวินซิ่วยิ่งโกรธมากขึ้น "เธอท้องแล้วยังจะไม่รู้อีกเหรอ? วันนี้เธอต้องบอกแม่ให้ได้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกใคร ไม่งั้นแม่จะตีเธอให้ตาย!"
เห็นหลิวเหวินซิ่วกำลังมองหาของที่จะใช้ตี ฉินเจียงรีบเก็บที่ทับกระดาษบนโต๊ะไว้
ถ้าหลิวเหวินซิ่วเอาไปใช้ อาจจะตีคนตายได้
ในขณะเดียวกัน ฉินเจียงก็พยายามปลอบ "คุณญาติครับ อย่าเพิ่งโมโห ลูกสาวคุณคราวนี้ไม่ได้โกหก เธออาจจะไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นลูกใคร"
"หืม?"
หลิวเหวินซิ่วมองอย่างสงสัย
ฉินเจียงมองหลิวเจี๋ยวอย่างจริงจังแล้วพูดว่า "น้องสาว เธอมีแฟนมากกว่าหนึ่งคนใช่ไหม?"
"คนหนุ่มสาว เปลี่ยนใจไปมาก็เรื่องปกติ แต่ชอบเล่นชู้นี่ไม่ควรนะ"
หลิวเจี๋ยว: ......
โหดร้าย!
โหดร้ายเกินไปแล้ว!
ผู้ชมคิดว่าฉินเจียงจะพูดแก้ต่างให้หลิวเจี๋ยว ใครจะคิดว่าเขาจะพูดประโยคที่ทำร้ายจิตใจขนาดนี้!
"จิ๊ จิ๊ จิ๊ ไม่คิดเลยว่าน้องสาวคนนี้หน้าตาธรรมดาแท้ๆ แต่กลับเล่นหลายคนขนาดนี้"
"ผมบอกแล้วไงว่าชีวิตมหาวิทยาลัยมันดี พวกคุณยังไม่เชื่อ"
"ทนไม่ไหวแล้ว นึกว่าเป็นโรคเบื่ออาหาร พอตรวจดูกลับกลายเป็นท้อง"
พอฉินเจียงพูดจบ หลิวเหวินซิ่วก็บิดหูหลิวเจี๋ยวแล้วลากเธอออกไป
"ไป กลับบ้านกับแม่! กลับไปแม่จะสั่งสอนเธอให้ดี!"
รอจนแม่ลูกคู่นั้นเดินออกจากคลินิกไปแล้ว ฉินเจียงถึงได้นึกขึ้นได้
"เอ๊ะ เดี๋ยวสิ พวกคุณยังไม่ได้จ่ายเงินเลยนะ!"
ฉินเจียงวิ่งออกไปนอกคลินิก แต่แม่ลูกคู่นั้นก็หายไปแล้ว
บ้าเอ๊ย รู้ว่ามีคนหนีไม่จ่ายค่าอาหาร แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอคนหนีไม่จ่ายค่าตรวจ!
ขณะที่ฉินเจียงกำลังโมโห เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหัว
ติ๊ง
[เจ้าภาพเลือกวิธีประกาศแบบที่สอง พูดตรงไปตรงมา!]
[ตรวจพบว่าเจ้าภาพพูดตรงไปตรงมาต่อหน้าแม่ของคนไข้ เปิดเผยอาการที่คนไข้ปิดบัง ช่วยเหลือคนไข้อย่างมาก ภารกิจสำเร็จ]
[ขอแสดงความยินดี เจ้าภาพได้รับรางวัล: ศิลปะการปรุงยาระดับเทพ]
ศิลปะการปรุงยาระดับเทพ!
ในที่สุดก็ได้มาแล้ว!
พอเห็นรางวัลที่ระบบให้ ฉินเจียงก็ดีใจมาก
นี่แหละที่ควรจะเป็น!
ในฐานะที่เป็นหมอจีน แค่ตรวจโรคคงไม่พอ ต้องรู้จักการจ่ายยาและปรุงยาด้วยสิ!
ฉินเจียงหลับตาลงแล้วรู้สึกอย่างละเอียด
พบว่ามีความรู้เกี่ยวกับการปรุงยาไหลเข้ามาในสมอง
ทั้งเรื่องการผสมตัวยาหลักและตัวยารอง การปรับสมดุลหยินหยาง การต้านกันของธาตุทั้งห้า...
ไม่นานฉินเจียงก็เข้าใจสูตรยาจีนทั้งหมดอย่างทะลุปรุโปร่ง
ฉินเจียงลืมตาขึ้น เต็มไปด้วยความมั่นใจ
ตอนนี้เขาสามารถบอกได้เลยว่าตัวเองเป็นหมอจีนที่แท้จริงแล้ว!
ขณะที่ฉินเจียงกำลังจะไปหาตำราแพทย์สักสองเล่มเพื่อทดสอบวิชาปรุงยาของตัวเอง ก็มีเสียงคู่รักคู่หนึ่งดังมาจากนอกประตู
"เธอเดินเร็วๆ หน่อยสิ ฉันปวดฟันจะตายอยู่แล้ว"
"ซุนเหว่ย เบาๆ หน่อย ระวังล้มนะ"
ฉินเจียงเงยหน้าขึ้นมอง ผู้หญิงสะพายเป้หมีสีน้ำตาลใบเล็ก เอามือกุมแก้มขวา เดินอย่างรีบร้อน
ผู้ชายเดินตามหลังมา ถือของเต็มไม้เต็มมือ เหงื่อโซกโชกพยายามตามให้ทัน
ดูเหมือนว่าทั้งคู่น่าจะเพิ่งออกมาจากห้างสรรพสินค้า
มีคนไข้มาอีกแล้ว!
ฉินเจียงวางตำราแพทย์ลง ยิ้มต้อนรับ
"สองท่านครับ ใครจะตรวจหรือครับ?"
เห็นฉินเจียงอายุน้อยขนาดนี้ ผู้หญิงก็ชะงักไปครู่หนึ่ง
"ฉันจะตรวจค่ะ อาจารย์ของคุณอยู่ไหน? ช่วยเรียกเขาออกมาดูฉันหน่อยได้ไหม ฉันปวดฟันจะแย่อยู่แล้ว"
ฉินเจียงยิ้มพลางตอบ "คลินิกนี้มีหมอแค่ผมคนเดียวครับ เชิญนั่งครับ"
แค่เขาคนเดียว?
ผู้หญิงมองฉินเจียงอย่างสงสัย
โดยเฉพาะเมื่อเธอเห็นว่าฉินเจียงยังอ่านตำราแพทย์อยู่ สีหน้าของเธอก็ยิ่งไม่สู้ดี
นี่คงไม่ใช่มือใหม่หรอกนะ?
ผู้หญิงลังเลไม่ยอมนั่งลง
ถ้าตอนนี้เดินออกไปก็ไม่ต้องจ่ายค่าตรวจ แต่ถ้านั่งลงแล้ว ไม่ว่าฉินเจียงจะเป็นมือใหม่หรือไม่ ค่าตรวจก็ต้องจ่ายแน่ๆ
เห็นปฏิกิริยาของผู้หญิง ผู้ชมในห้องไลฟ์ก็ขำ
"ฮ่าๆๆ ผู้หญิงคนนี้ไม่เชื่อในฝีมือของคนไลฟ์ ตลกจัง"
"อย่าว่าเธอเลย ถ้าเป็นผมเห็นคนไลฟ์อายุน้อยหล่อขนาดนี้ ผมก็คงสงสัยเหมือนกัน"
"หล่อขนาดไหนจะหล่อเท่าผมได้?"
"พี่หล่อคนข้างบน ช่วยกดไลค์ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? กดไลค์แล้วจะติดตามกลับ ไม่หลอกแน่นอน!"
ฉินเจียงก็เห็นความกังวลของผู้หญิงคนนั้น
แต่ตอนนี้เขาขาดคนไข้พอดี จะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ไปได้ยังไง
ฉินเจียงพูดอย่างจริงจัง "คุณผู้หญิงครับ ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมเป็นมืออาชีพ ถ้ารักษาไม่หาย ผมไม่คิดเงิน"
พอได้ยินฉินเจียงพูดแบบนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็นั่งลงทันที
ไม่คิดเงินแล้วจะคิดอะไรอีก?
ไม่ดูก็เสียเปล่าๆ
"เล่าให้ฟังหน่อยสิครับ เป็นยังไงมายังไง?"
ผู้หญิงชี้ที่หน้าตัวเองพลางพูดว่า "คุณหมอคะ ไม่รู้เป็นอะไร ฟันของฉันปวดมากมาสองสามวันแล้วค่ะ"
"ตอนแรกก็แค่ปวดๆ เล็กน้อย ฉันก็ไม่ได้สนใจ"
"แต่เมื่อกี้ตอนเดินห้าง ฟันก็ปวดขึ้นมาทันที เหมือนมีคนเอามีดมากรีดเหงือกฉันยังไงยังงั้นเลยค่ะ!"
ฉินเจียงสวมถุงมือ แล้วแหวกปากผู้หญิงออกดูอย่างละเอียด
เป็นอย่างที่ผู้หญิงคนนั้นบอกจริงๆ เหงือกด้านขวาของเธอบวม และบางส่วนเป็นสีม่วง เหมือนมีเลือดคั่งอยู่
ฉินเจียงขมวดคิ้ว รู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างยาก
"ทำไมคุณไม่ไปหาหมอฟันล่ะครับ?"
ผู้หญิงยิ้มขื่น "พวกเราเดินหาแถวนี้รอบนึงแล้วค่ะ ก็ไม่เห็นโรงพยาบาล เห็นแต่คลินิกของคุณนี่แหละ"
ฉินเจียงเงียบไป
ที่แท้ก็มาที่นี่เพราะไม่มีทางเลือกนี่เอง
เพื่อให้แน่ใจว่าฟันของผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกันแน่ ฉินเจียงก็ยื่นนิ้วชี้เข้าไปในปากของเธอ
ใครจะคิดว่าพอนิ้วชี้ของเขาเข้าไป ผู้หญิงคนนั้นก็หุบปากลงโดยอัตโนมัติ อมนิ้วเขาไว้
ฉินเจียง: ......
ผู้หญิง: ......
ห้องไลฟ์: ......
ผู้หญิงรีบรู้ตัว รีบอ้าปากออก แล้วขอโทษอย่างเขินๆ "ขอโทษนะคะคุณหมอ"
(จบบทที่ 6)
