บทที่ 17 พ่อทูนหัวเก่าแล้ว
"อาจารย์ครับ สำเร็จแล้ว ผมจะส่งดาบบินขนาดใหญ่ให้ท่านเดี๋ยวนี้เลย!" เพื่อนในไลฟ์พูดอย่างตื่นเต้นพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
จางซีเป่าพยักหน้า แล้วถามขึ้นมาลอยๆ "แล้วกรงเล็บนี่คุณจะจัดการยังไง? ต้าเฟิ่งแค่สยบมันไว้ชั่วคราว ถ้าไม่กำจัดกรงเล็บให้สิ้นซาก พอมันโต้กลับมาจะมีพลังฆ่าที่รุนแรงกว่าเดิม"
เพื่อนในไลฟ์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ผมคิดว่าจะเอาไปที่วัดที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์หลังจากหายนะโลก ให้อาจารย์ในวัดช่วยสยบและชำระล้างมัน!"
จางซีเป่าดูไม่พอใจ เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้น: คุณเพื่อนในไลฟ์
พูดตรงๆ เลยแล้วกัน
คุณไม่เคยต้องการมิตรภาพจากผมเลย
คุณใช้ดาบบินขนาดใหญ่ตอบแทนบุญคุณที่ผมช่วยชีวิตคุณ
ตอนนี้วิญญาณลิงถูกสยบแล้ว
ปัญหาในร่างกายของคุณก็ได้รับการแก้ไขแล้ว
ชีวิตคุณจะดีขึ้นและร่ำรวยขึ้น
คุณไม่ได้คิดจะเป็นเพื่อนกับผม
แม้แต่จะเรียกผมสักคำว่า "ก็อดฟาเธอร์" คุณยังไม่อยากเรียก
พอจางซีเป่าพูดจบ คอมเมนต์ก็ระเบิดอีกครั้ง
『โอ้โห พูดออกมาแบบพ่อทูนหัวเลยนะ』
『ฮ่าๆๆๆ (=°ω°) อาจารย์เจ๋งมาก』
『ก็อดฟาเธอร์แห่งการประเมินสมบัติ! ฮ่าๆๆ...』
หลังจากผ่านเหตุการณ์นี้ เปาเยี่ยก็ได้รับฉายาใหม่ว่า "ก็อดฟาเธอร์แห่งการประเมินสมบัติ"
"นี่... ผมไม่ได้ไม่เคารพอาจารย์นะครับ!"
"ผม... ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรให้อาจารย์โกรธขนาดนี้"
เพื่อนในไลฟ์รีบอธิบาย พร้อมกับรู้สึกงงๆ ไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้เปาเยี่ยไม่พอใจ
เห็นเพื่อนในไลฟ์ยังไม่รู้เรื่อง จางซีเป่าก็ยิ่งโมโห ชี้ไปที่กล้อง "ก็ผมนี่แหละเป็นอาจารย์ไง! คุณส่งกรงเล็บมาให้ผมก็จบแล้ว ยังจะต้องวิ่งไปหาวัดที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์อีกทำไม? ไม่กลัวต้าเฟิ่งหมดฤทธิ์กะทันหัน แล้ววิญญาณลิงจะฆ่าคุณเหรอ?!"
"อ้า... งั้นเหรอครับ? จริงๆ แล้วได้เหรอครับ?" เพื่อนในไลฟ์ถามอย่างลองเชิง
"แน่นอนสิ!"
จางซีเป่ายักไหล่ พูดพึมพำ "ก็แค่ของจิ๊บจ๊อยสำหรับคู่มืออภิมหาทรัพย์เท่านั้นเอง เป็นพวกที่กินง่ายๆ ด้วย..."
"ครับ ผมจะรีบส่งไปให้อาจารย์โดยเร็วที่สุด! เดี๋ยวอาจารย์ช่วยแอดเป็นเพื่อนผมแล้วส่งที่อยู่มาให้ผมนะครับ"
"เด็กดี สอนง่าย"
จางซีเป่าพยักหน้าอย่างพอใจ แล้วเสริมอีกประโยค "หาไม้พุทราอัดฟ้าผ่ามาทำกล่อง แกะต้าเฟิ่งไว้บนกล่อง แล้วเอากรงเล็บใส่ข้างใน"
"ได้ครับ ได้ครับ"
เพื่อนในไลฟ์พยักหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา "อาจารย์ครับ ผมเตรียมจะส่งดาบบินขนาดใหญ่ให้ท่านแล้วนะครับ!"
ช่วงเวลาตื่นเต้นกำลังจะมาถึง! 『มาแล้ว มาแล้ว!』
『ผมพร้อมดูดาบบินขนาดใหญ่แล้ว!』
『ร้อยดาบเลยฮ่าๆๆ โปรเซสเซอร์มือถือคงระเบิดแน่ๆ』
ทุกคนเห็นแค่เปาเยี่ยกอดอก นั่งนิ่งอยู่ในความมืด ไม่สามารถจับอารมณ์ที่อยู่หลังหน้ากากราชาลิงได้ ดูเป็นภาพลักษณ์ของผู้เชี่ยวชาญ
แต่ความจริงแล้ว จางซีเป่าดีใจจนเกือบหัวใจวายเลยนะ! ที่กอดอกก็เพื่อไม่ให้มือสั่น เปาเยี่ยพยายามหายใจลึกๆ อยู่หลังหน้ากากเพื่อรักษาความสงบ! ฉิว~ เริ่มจากดาบบินขนาดใหญ่เล่มหนึ่งส่งเสียงดังแล่นออกมาจากด้านหนึ่งของหน้าจอ พร้อมแสงดาบอันงดงาม ตามมาด้วยดาบบินขนาดใหญ่หลากสีอีกมากมาย!
หนึ่งเล่ม สองเล่ม สามเล่ม...
สิบเล่ม ยี่สิบเล่ม สามสิบเล่ม...
แดง ส้ม เหลือง เขียว น้ำเงิน คราม ม่วง...
ในความมืด เอฟเฟกต์ดาบที่สว่างไสวทำให้หน้ากากของจางซีเป่าดูเต็มไปด้วยความมหัศจรรย์
ผู้ชมเกือบห้าแสนคนแทบมองไม่เห็นใบหน้าของเปาเยี่ยแล้ว เห็นแต่ดาบบินขนาดใหญ่ที่รวมกันเป็นแม่น้ำสายหนึ่ง! 『โอ้โห นี่มันภาพประวัติศาสตร์เลยนะ!』
『โชคดีสามชาติ โชคดีสามชาติ ที่ได้เห็นภาพแบบนี้!』
『อาจารย์เจ๋งมาก! ก็อดฟาเธอร์แห่งการประเมินสมบัติเจ๋งมาก! มหาเศรษฐีเจ๋งมาก!』
นี่เป็นภาพประวัติศาสตร์ของแผนกไลฟ์สตรีมจริงๆ นักประเมินสมบัติมือใหม่ที่มีไอดีว่า 【เปาเยี่ย】 เพิ่งเริ่มไลฟ์ก็ทำเงินได้กว่าห้าแสนหยวนแล้ว!
นี่จะต้องได้ขึ้นหน้าหนึ่งของแผนกในวันพรุ่งนี้แน่นอน! ดาบบินขนาดใหญ่บินอยู่บนหน้าจอเต็มห้านาทีกว่าจะจบ ผู้ชมก็กลั้นหายใจดูอย่างตั้งใจอยู่ห้านาที มีคนช่างสังเกตบางคนถึงกับบันทึกช่วงไลฟ์นี้เอาไว้ด้วย
"ขอบคุณอาจารย์ที่ช่วยชีวิตผมครับ ผมจะรีบส่งกรงเล็บไปให้ท่านโดยเร็วที่สุด ดาบบินขนาดใหญ่ส่งเสร็จแล้ว ไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของอาจารย์แล้วนะครับ"
เพื่อนในไลฟ์พูดอย่างสุภาพ หลังจากได้รับการพยักหน้าอนุญาตจากเปาเยี่ย เขาก็ตัดการเชื่อมต่อกับเปาเยี่ย
จางซีเป่าสูดหายใจลึก พยายามระงับหัวใจที่เต้นรัวและมือที่สั่น เหลือบมองเวลาที่ด้านบนโทรศัพท์ พบว่าตอนนี้เป็นเวลาตีสองครึ่งแล้ว
ตั้งใจว่าจะปิดไลฟ์ก่อนเที่ยงคืน แต่ดันเจอเพื่อนในไลฟ์คนนี้เข้า ต้องเสียแรงสอนเขาวาดฟู่ลู่จนสำเร็จ
แต่ทุกอย่างก็คุ้มค่า
"เอาล่ะ เพื่อนๆ ผู้ชม เพื่อนๆ ในไลฟ์ พี่น้องทั้งหลาย วันนี้การไลฟ์ประเมินสมบัติก็จะจบลงแล้ว เนื่องจากเวลาไลฟ์ของผมไม่แน่นอน หวังว่าทุกคนจะกดติดตามก่อนออก ครั้งหน้าที่ไลฟ์ระบบจะแจ้งเตือนให้นะครับ"
จางซีเป่าพูดจบ ยอดผู้ติดตามของบัญชีก็พุ่งขึ้นอีกหนึ่งแสน รวมแล้วมีผู้ติดตามถึงหกแสนคน
บัญชีใหม่ไลฟ์วันแรกก็ดึงดูดผู้ติดตามได้หกแสนคน นี่มันอะไรกัน?
ก็คือต่อไปนี้เปาเยี่ยแค่รับโฆษณาจากการไลฟ์ก็กินดีอยู่ดีได้แล้ว!
แฟนคลับของ《อี๋》 ล้วนเป็นแฟนคลับคุณภาพสูง ไม่เหมือนแพลตฟอร์มอื่นที่มีผู้ติดตามสองล้าน แต่หนึ่งล้านห้าแสนเป็นบอท
"จนไม่อาจขยับ รวยไม่อาจเสื่อม..." จางซีเป่าพึมพำ
ถ้าแค่อยู่ไปวันๆ ก็แค่พึ่งการไลฟ์ก็พอแล้ว แต่สมบัติวิเศษที่มีคุณภาพสักหน่อยก็ราคาหลักแสนถึงล้านทั้งนั้น เปาเยี่ยเป็นคนที่เชื่อในแสงสว่าง จะมาพอใจกับแค่เงินหลักแสนได้อย่างไร
『ลาก่อนนะไลฟ์สตรีมเมอร์!』
『ติดตามแล้ว ติดตามแล้ว เจอกันไลฟ์หน้านะ!』
『คืนนี้คงนอนไม่หลับแล้ว ตื่นเต้นมากเลย!』
『ราตรีสวัสดิ์นะเพื่อนๆ ในไลฟ์ (3[▓▓]』
『โอ้โห มีสาวกพิมพ์ ABB ด้วย อ๊วก~』
『สาวน้อยในไลฟ์ เธอเอาผ้าห่มมาส่งให้ฉันเดี๋ยวนี้!』
จางซีเป่ากวาดตามองคอมเมนต์ แล้วกล่าวลาทุกคน จากนั้นก็ปิดไลฟ์
พอปิดไลฟ์เสร็จ จางซีเป่าก็รีบเปิดบัญชีคะแนนสะสม บนนั้นแสดงตัวเลขขนาดมหึมา: 6300 คะแนน!
คะแนนเดิม 700 บวกกับของขวัญที่เพื่อนในไลฟ์ส่งให้ รวมๆ แล้วถึง 6300 คะแนน!
หนูขนทองนอนคว่ำอยู่บนไหล่ของจางซีเป่า จ้องมองด้วยตาโต จางซีเป่าหันหน้าไป คนกับหนูจ้องตากันอยู่พักใหญ่
"โอ้โฮ รวยแล้ว ฮ่าๆๆๆ..."
จี๊ด จี๊ด จี๊ด จี๊ด!
จางซีเป่าดีใจจนต้องกลิ้งไปมาบนผ้าห่ม หนูขนทองก็เอามือจับเอวแล้วร้องจี๊ดๆ
"ไอ้ ไอ้ ไอ้..."
จางซีเป่าไอรุนแรง หนูขนทองตกใจรีบเข้ามาดู นึกว่าจางซีเป่าเป็นอะไรไป
"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แค่ดีใจเกินไป น้ำลายเลยสำลัก..."
หนูขนทอง: ......
จางซีเป่า: ......
"ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ นี่แค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น"
ในที่สุดก็ปิดไฟ จางซีเป่านอนบนเตียงตาเบิกโพลง หนูขนทองกอดน้ำเต้าสุราเมาเซียนนอนอยู่บนเบาะ
ทั้งสองตาเบิกโตเหมือนหลอดไฟ พวกเขานอนไม่หลับทั้งคู่!
จางซีเป่าหันไปมองหนูขนทองทีหนึ่ง พบว่าหนูขนทองก็กำลังมองเขาอยู่เหมือนกัน
เงียบไปครู่หนึ่ง
จางซีเป่าเอ่ยปาก "หรือว่า..."
"ซื้อยาลูกกลอนเพิ่มอีกหน่อยดีไหม?"
จี๊ด จี๊ด จี๊ด!
หนูขนทองกอดโทรศัพท์ของจางซีเป่าแล้วพุ่งเข้ามา ดูเหมือนมันจะคิดเหมือนกัน
