บทที่ 16 กลิ่นนี้ เปรี้ยวจี๊ด!

บทที่ 16 กลิ่นนี้ เปรี้ยวจี๊ด!

ติ๊ง!

[ตรวจพบว่าเจ้าภาพพูดตรงไปตรงมากับคนไข้ เปิดเผยอาการที่คนไข้ปิดบัง ช่วยเหลือคนไข้อย่างมาก ภารกิจสำเร็จ]

[ขอแสดงความยินดี เจ้าภาพได้รับรางวัล: ศิลปะการวินิจฉัยด้วยการดมกลิ่นระดับเทพ!]

ศิลปะการแพทย์แผนจีนทั้งสี่ ได้แก่ การดู การฟัง การถาม และการสัมผัส ตอนนี้ฉันได้มาสามอย่างแล้ว!

แต่ไม่รู้ว่าศิลปะการวินิจฉัยด้วยการดมกลิ่นนี้จะให้ความประหลาดใจอะไรกับฉัน

ทันทีที่ฉินเจียงรับรางวัลจากระบบ เขารู้สึกว่าจมูกโล่งมาก

เหมือนโรคภูมิแพ้ที่เป็นมาหลายปีหายไปในทันที!

กลิ่นยาสมุนไพรในห้องยา กลิ่นหอมจากตัวหลิวเหยียน กลิ่นเหม็นจากปากของเฉินซิง และกลิ่นจากห้องน้ำ...

อ๊อก

ฉินเจียงโอบถังขยะแล้วอาเจียนออกมา

เฉินซิงกับหวังซวนมองอย่างงงๆ

นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฝังเข็มแล้วถึงทำให้ตัวเองอาเจียนล่ะ?

หวังซวนถามอย่างเป็นห่วง "คุณหมอ คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ?"

ฉินเจียงโบกมือ อธิบายว่า "คงเป็นเพราะกินอะไรไม่ดีเข้าไป ผมไม่เป็นไรหรอก"

พอฉินเจียงพูดแบบนี้ หลิวเหยียนและทีมงานถ่ายทำก็หน้าเสีย

เพราะตอนกลางวันฉินเจียงกินอาหารชุดเดียวกับพวกเขานี่นา!

ฉินเจียงไม่กล้าบอกว่าตัวเองเพราะใช้ศิลปะการวินิจฉัยด้วยการดมกลิ่นไม่ดี เลยดมกลิ่นจากห้องน้ำจนอาเจียน

ฉินเจียงเช็ดปากไปพลางสงสารหมาไป

ได้ยินมาว่าประสาทการดมกลิ่นของหมาไวกว่าคนหลายหมื่นเท่า ช่างน่าสงสารพวกมันจริงๆ

แต่พอคิดอีกที

ไม่ใช่นี่

หมาชอบกินขี้ไม่ใช่เหรอ?

เฮ้อ สุดท้ายก็ต้องแบกรับทุกอย่างคนเดียว!

"คุณหมอ ทำไมผมรู้สึกว่ามือร้อนๆ ยังไงไม่รู้ครับ"

ฉินเจียงพูดอย่างใจเย็น "ก็กำลังช่วยคุณขับความเย็นชื้นออกไงครับ ร้อนเป็นเรื่องปกติ"

แล้วจริงๆ วินาทีถัดมา แขนขวาของเฉินซิงก็เริ่มมีหยดน้ำเกาะ

เห็นภาพนี้ หมอจีนเก่าๆ ในห้องไลฟ์ก็นั่งไม่ติด

"โอ้โห! นี่มันอะไรกัน! ความเย็นชื้นกลายเป็นหยดน้ำแล้วถูกขับออกมาเลยเหรอ?"

"เร็ว! มีใครที่เก่งๆ ช่วยหาที่อยู่คลินิกของคนไลฟ์หน่อย ผมจะรีบไปขอเป็นศิษย์เดี๋ยวนี้เลย!"

"ถ้าอาจารย์ทวดของผมเห็นภาพนี้ ผมว่าท่านต้องกระโดดออกมาจากโลงศพ แล้วรีบไปขอคำแนะนำจากคนไลฟ์แน่ๆ"

"พี่ๆ ทั้งหลาย ผมไม่ค่อยเข้าใจแพทย์แผนจีน การที่ความเย็นชื้นกลายเป็นหยดน้ำมันเจ๋งมากเหรอครับ?"

"พูดง่ายๆ แบบนี้นะ คุณต้มน้ำในครัว ไอน้ำกระจายไปทั่ว นี่คือความเย็นชื้นเข้าสู่ร่างกาย แต่ถ้าคุณหาวิธีเอาไอน้ำพวกนี้กลับเป็นหยดน้ำใส่กลับไปในกาน้ำได้...เข้าใจไหม?"

คำอุปมาอย่างง่าย คนนอกวงการอ่านแล้วก็อุทานตามไปด้วย

สามารถทำให้ความเย็นชื้นกลายเป็นหยดน้ำแล้วขับออกมาได้โดยตรง ฝีมือทางการแพทย์ของฉินเจียงล้ำหน้าพวกเขาไปไกลมากแล้ว

ประสิทธิภาพการขับความชื้นแบบนี้อย่างน้อยก็ต้องเร็วกว่าการขับความชื้นแบบปกติพันเท่า!

เห็นว่าได้เวลาแล้ว ฉินเจียงก็ถอนเข็มจากมือของเฉินซิงทีละเล่ม

"เรียบร้อยแล้ว ผมช่วยขับความชื้นในร่างกายคุณออกไปแล้ว จำคำที่ผมพูดไว้นะ ต้องรู้จักยับยั้งชั่งใจ"

เฉินซิงหน้าแดงด้วยความเขินอาย

หนีไม่พ้นเรื่องนี้สินะ!

"คุณหมอ ขอบคุณคุณมากจริงๆ ครับ แล้วค่ารักษาของที่นี่เท่าไหร่ครับ?"

"อ๋อ ถูกๆ รวม 4,700 หยวนครับ"

ฮึ่ก!

4,700 หยวนเชียวเหรอ!

ใจของเฉินซิงเจ็บมาก

หวังซวนเห็นท่าทางของเขาก็เอื้อมมือมาบีบเบาๆ

"ทำไมล่ะ? ฉันว่าค่ารักษาของคุณหมอฉินสมเหตุสมผลนะ ไปโรงพยาบาลเอกซเรย์ครั้งเดียวยังแพงกว่านี้เลย รีบจ่ายเงินเถอะ อย่ามัวแต่ลังเลอยู่เลย!"

ฉินเจียงชูนิ้วโป้งให้หวังซวน

เขาชอบลูกค้าที่ตรงไปตรงมาแบบนี้!

หลังจากจ่ายเงินเสร็จ เฉินซิงกับหวังซวนก็เดินออกจากคลินิก

พอดีตอนนั้น มีชายคนหนึ่งสวมแว่นกันแดด ห่อหุ้มร่างกายมิดชิด เดินเข้ามาจากข้างนอก

ชายคนนั้นรูปร่างสูงใหญ่ แต่เดินมองซ้ายมองขวา เหมือนกำลังขโมยของ

"สวัสดีครับ คุณมาตรวจโรคใช่ไหมครับ?"

ฉินเจียงไม่สนใจว่าชายคนนั้นแต่งตัวยังไง

แค่มาตรวจที่คลินิกของเขา ก็ถือว่าเป็นคนไข้ของเขาแล้ว!

ชายคนนั้นไม่ได้ตอบฉินเจียงทันที แต่ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีใครตามมาก่อน แล้วถึงได้นั่งลงหน้าโต๊ะตรวจ

"คุณหมอ ผม..."

ชายคนนั้นพูดยังไม่ทันจบ ก็เห็นทีมถ่ายทำมืออาชีพข้างๆ

เขาตกใจมาก รีบถามว่า "คุณกำลังไลฟ์สดอยู่เหรอ?"

"ใช่ครับ"

ฉินเจียงเพิ่งตอบเสร็จ ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นจะเดินออกไปทันที

ฉินเจียงตกใจ รีบวิ่งไปดึงชายคนนั้นไว้

"เอ่อ ไลฟ์สดที่นี่ไม่มีผลกระทบต่อการตรวจโรคของคุณนะครับ คุณจะวิ่งหนีไปไหน!"

ชายคนนั้นรีบเอามือบังหน้า

"ไม่ค่อยสะดวก ผมขอเปลี่ยนไปที่อื่นดีกว่า"

เปลี่ยนไปที่อื่น?

คุณเข้ามาในคลินิกผมแล้ว ภารกิจของระบบก็เริ่มแล้ว ผมจะปล่อยให้คุณหนีไปได้ยังไง?

"คุณไม่ต้องกังวลนะครับ ไลฟ์สดของเราเบลอหน้าตลอด รับรองว่าปกป้องความเป็นส่วนตัวของคนไข้แน่นอน!"

ได้ยินฉินเจียงพูดแบบนี้ ชายคนนั้นก็ลังเล

"งั้นเสียงก็ช่วยปรับให้ผมหน่อยได้ไหมครับ?"

ฉินเจียงมองไปที่หลิวเหยียน หลิวเหยียนรีบพยักหน้า

"ได้ค่ะ ได้แน่นอน!"

ได้รับคำตอบยืนยันจากหลิวเหยียน ชายคนนั้นถึงได้กลับมานั่งที่โต๊ะตรวจอีกครั้ง

"คุณหมอ ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าปากของผมมีปัญหา คุณช่วยดูให้หน่อยได้ไหมครับ?"

พอชายคนนั้นเปิดปาก หลิวเหยียนที่สวมหูฟังก็หลุดขำออกมาทันที

ชายคนนั้นมองหลิวเหยียนอย่างงงๆ

"คุณหัวเราะอะไร?"

หลิวเหยียนโบกมือไปมา "ไม่มีอะไรค่ะ ไม่ได้หัวเราะคุณ"

ชายคนนั้นสูดหายใจลึก สงบอารมณ์ แล้วพูดต่อ "คุณหมอ ช่วงนี้ผมรู้สึกว่า..."

พรืด

หลิวเหยียนอดไม่ได้ หลุดขำออกมาอีกครั้ง

ชายคนนั้นโกรธ

"คุณมันเกินไปแล้วนะ! ผมอดทนมานานแล้ว!"

หลิวเหยียนหัวเราะพลางกุมท้อง พยายามอธิบาย "ฉันไม่ได้หัวเราะคุณจริงๆ นะคะ ฉันแค่ขำเสียงพากย์นี้"

ที่แท้ชายคนนั้นขอให้ปรับแต่งเสียงของเขา ทีมเทคนิคเลยใช้โปรแกรมแปลงเสียงให้

แต่ดันเลือกเสียงเด็กผู้หญิงมาใช้

ผู้ชายตัวโตๆ พอเปิดปากก็เป็นเสียงเด็กผู้หญิง หลิวเหยียนเลยทนไม่ไหว

ฉินเจียงรีบปลอบชายคนนั้น

"คุณอย่าไปถือสาเขาเลย เด็กฝึกงานน่ะ ไม่มีประสบการณ์ คุณชื่ออะไรครับ?"

ชายคนนั้นลังเลแล้วตอบ "คุณเรียกผมว่าลาวโจวก็พอครับ"

"อ๋อ คุณลาวโจว เชิญพูดต่อครับ ปากคุณเป็นยังไงบ้าง?"

ลาวโจวถอนหายใจ "ช่างเถอะ คุณดูเองแล้วกัน"

พูดจบ ลาวโจวก็ถอดผ้าพันคอออก แล้วเลิกหมวกไหมพรมขึ้นเล็กน้อย

กลิ่นเหม็นโชยออกมาทันที

เห็นในปากของลาวโจวเต็มไปด้วยแผลในปากและขุยสีเทา ดูเหมือนปากของเขาติดเชื้อโรคสะเก็ดเงินยังไงยังงั้น!

ช่างภาพซูมให้เห็นชัด แฟนๆ ในห้องไลฟ์พากันบอกว่าทนไม่ไหว

"นี่คือปากที่น่าขยะแขยงที่สุดที่ผมเคยเห็น พระเจ้า ผมจะอาเจียนแล้ว"

"พี่คนนี้กินอะไรเข้าไปกันเนี่ย? ผมแค่เห็นภาพก็ได้กลิ่นแล้ว"

"ก่อนหน้านี้ผมยังอิจฉาที่คนไลฟ์เงินเดือนสูง ดูคนไข้ครั้งเดียวก็ได้เงินหลายพัน ตอนนี้ผมไม่อิจฉาแล้วจริงๆ"

ไม่เพียงแค่แฟนๆ ในห้องไลฟ์ทนไม่ไหว ฉินเจียงที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนก็แทบจะเป็นลมคาที่!

ฉินเจียงเอามือยันโต๊ะไว้ พยายามไม่ให้ตัวเองล้มลง

เขารู้สึกว่ากลิ่นนี้เหมือนกับถังถุงเท้าเหม็นๆ แช่อยู่ในน้ำสกปรก หมักไว้เป็นเวลาครึ่งปีเต็มๆ!

(จบบทที่ 16)