บทที่ 143 หนึ่งชิ้นพันล้าน
ท่ามกลางคำพูดที่อวดดี จูหย่งเซิงพาองครักษ์หลวงกลุ่มใหญ่ เดินตรงไปยังประตูตำหนักอย่างโอ้อวด หลิวหรูซื่อ ซ่งชิงเหยียน และคนอื่นๆ มองหน้ากัน ก่อนจะเดินตามไปที่ประตูตำหนัก จูหย่งเซิงเหลือบมองพวกเธอ แต่ไม่ได้ห้ามพวกเธอ เดี๋ยวเขาจะให้หญิงงามเหล่านี้เห็นกับตาว่าเขาจะทำให้จูอู๋หยาง ไอ้ขยะนั่น อับอายขายหน้า...
