บทที่ 13 ท่าหกกลับขาแยก?

บทที่ 13 ท่าหกกลับขาแยก?

หวังซวนรู้ดีว่าเอวของเธอตอนนี้เป็นอย่างไร

เธอรู้สึกว่าแค่หายใจแรงๆ หน่อยก็เจ็บแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าถ้าโดนคนอื่นแตะต้องจะเป็นยังไง

ดังนั้นเมื่อหวังซวนเห็นฉินเจียงเตรียมจะลงมือดันเอวเธอ เธอก็ตกใจจนหน้าซีด

แบบนี้เอวคงหักแน่ๆ!

หวังซวนอยากห้ามฉินเจียง แต่ก็สายไปแล้ว

ฉินเจียงออกแรงดันอย่างแรง

ทุกคนได้ยินเสียงกร๊อบดังชัดเจน!

ผู้กำกับหลิวเหยียนกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น แฟนๆ ในห้องไลฟ์ก็กลั้นหายใจ ลืมส่งข้อความกันไปหมด

"เรียบร้อยแล้ว ยังจะงอตัวอยู่ทำไม? ลงจากเตียงได้แล้ว"

หายแล้วเหรอ?

หวังซวนค่อยๆ ขยับตัวอย่างระมัดระวัง พบว่าไม่เจ็บจริงๆ!

เธอกล้ามากขึ้น ลองทำท่าหมุนตัว

ผลคือไม่มีความเจ็บปวดเลย!

"หมอเทวดา!"

หวังซวนมองฉินเจียงด้วยสายตาชื่นชม

มีคำกล่าวว่าการบาดเจ็บที่เส้นเอ็นและกระดูกต้องใช้เวลารักษา 100 วัน หวังซวนถึงกับเตรียมใจไว้แล้วว่าต้องนอนบนเตียงเป็นเดือน

ใครจะคิดว่าฉินเจียงแค่ดันทีเดียว ก็รักษาอาการบาดเจ็บที่เอวของเธอหายสนิทเลย!

ข้อความในห้องไลฟ์ก็พุ่งขึ้นมาเต็มหน้าจอ

"แค่ดันทีเดียวอาการบาดเจ็บที่เอวก็หายเลยเหรอ? โอ้โห ต้องปลอมแน่ๆ!"

"ครั้งก่อนผมเคล็ดเอวที่บ้าน ต้องนอนบนเตียงตั้ง 3 เดือนยังไม่หายดี แล้วตอนนี้คุณให้ผมดูแบบนี้?"

"หนังไซไฟ นี่มันหนังไซไฟชัดๆ!"

...

เมืองจินเฉิง โรงพยาบาลที่หนึ่ง

ห้องพักแผนกกระดูก

แพทย์กระดูกสิบกว่าคนที่สวมเสื้อกาวน์ขาวดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่เพิ่งเกิดขึ้น แล้วก็เงียบไป

"พวกคุณคิดว่า... เป็นไปได้ไหม?"

คนที่ถามคือโจววิ่นไห่ หัวหน้าแผนกกระดูก มีประสบการณ์ทางคลินิกมากมาย ได้รับฉายาว่าเป็นหมอกระดูกอันดับหนึ่งของเมืองจินเฉิง

แพทย์คนอื่นๆ ก็ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านกระดูก ไม่ว่าจะเป็นอายุหรือประสบการณ์ ในเมืองจินเฉิงก็ถือว่าอยู่ในระดับแนวหน้า

พวกเขาแค่อยากดูไลฟ์ในช่วงพักกลางวันเพื่อผ่อนคลาย

ใครจะคิดว่าจะได้เห็นฉินเจียงรักษาหวังซวนพอดี

"จากท่าทางของคนไข้ผู้หญิง เธอน่าจะเป็นหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนเฉียบพลัน และอาจจะกดทับเส้นประสาทด้วย"

"ใช่ จากท่าเดินของเธอเมื่อกี้ ต้องมีการกดทับเส้นประสาทแน่ๆ"

"ในสภาพแบบนี้ จะใช้แรงภายนอกดันให้กลับเข้าที่ได้ยังไง? มันไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์!"

กลุ่มแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านกระดูกคิดไม่ออกเลย

เห็นทุกคนไม่เชื่อ โจววิ่นไห่กลับเงียบไป

เมื่อหลายปีก่อนตอนที่เขาไปเรียนต่อต่างประเทศ เคยเจอหมอจีนที่เก่งมากคนหนึ่ง

ตอนนั้นหมอจีนคนนั้นเคยสาธิตศิลปะการจัดกระดูกที่เล่าลือกัน

จนถึงตอนนี้ โจววิ่นไห่นึกถึงเทคนิคของหมอจีนคนนั้น ก็ยังรู้สึกว่ามันเหนือธรรมชาติ

แต่ฉินเจียงอายุน้อยขนาดนี้ เขาเรียนศิลปะการจัดกระดูกแบบนี้มาได้ยังไง?

ด้วยความสงสัยแบบนี้ โจววิ่นไห่จึงดูต่อไป

...

ในคลินิก

หวังซวนกำลังโค้งคำนับขอบคุณฉินเจียงไม่หยุด

"ขอบคุณคุณหมอฉินค่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงตกงานแน่ๆ"

นี่ไม่ใช่หวังซวนพูดเกินจริง

ในฐานะนักเต้น ถ้าเธอไม่สามารถขึ้นเวทีแสดงได้หนึ่งสองเดือน ตำแหน่งเดิมของเธอก็อาจจะถูกคนอื่นแทนที่ได้

นี่ก็เป็นสาเหตุว่าทำไมอัตราการบาดเจ็บของนักเต้นถึงสูงมาก

บาดเจ็บเล็กน้อยก็ยังต้องฝืนแสดง

ถ้าหยุดไป กว่าจะได้กลับมาแสดงอีกก็ยาก

ฉินเจียงมองหวังซวน

"อย่าเพิ่งรีบขอบคุณ ร่างกายคุณยังมีปัญหา ยังไม่หายสนิท"

"ยังมีอีกเหรอคะ?"

หลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้ ตอนนี้หวังซวนเชื่อใจฉินเจียงอย่างสมบูรณ์แล้ว

ฉินเจียงถาม "คุณรู้สึกว่าร่างกายส่วนไหนไม่สบายไหม?"

หวังซวนคิดอย่างละเอียด

"ก็ตรงหลังบางครั้งปวดเมื่อย คอก็แข็ง หัวก็มึนนิดหน่อยค่ะ"

"คุณหมอฉิน ฉันเป็นหวัดหรือเปล่าคะ"

ฉินเจียงส่ายหน้า "นี่ไม่ใช่อาการหวัด มานี่ ผมจะคลำกระดูกให้คุณ"

หวังซวนตาโต

"คลำกระดูก! คุณหมอฉิน คุณทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอคะ?"

ฉินเจียงให้หวังซวนเตรียมตัว จากนั้นก็ยื่นมือขวาไล่จากคอลงมา

รู้สึกถึงมือของฉินเจียงที่เลื่อนไปตามแผ่นหลัง หน้าของหวังซวนก็แดงก่ำ

เธอเป็นนักเต้น รูปร่างย่อมดีและอ่อนไหว

การคลำกระดูกของฉินเจียงครั้งนี้ ทำให้หัวใจเธอเต้นเร็วขึ้น และคิดฟุ้งซ่าน

คุณหมอฉินนี่ทั้งมีฝีมือ ทั้งหล่อ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถรอบด้านจริงๆ

ฉินเจียงไม่รู้ว่าหวังซวนกำลังคิดอะไร

ไม่นาน การคลำกระดูกก็เสร็จสิ้น

ฉินเจียงพูด "คุณเป็นกระดูกสันหลังคด กดทับเส้นประสาท เส้นลมปราณไม่ไหลเวียน สมองได้รับเลือดไม่เพียงพอ เลยทำให้คุณรู้สึกปวดหลัง มึนศีรษะ และอ่อนเพลีย"

หวังซวนร้อง "อ๋อ" แล้วถามอย่างงงๆ "ไม่น่าจะเป็นไปได้นะคะ ฉันฝึกยืนเสาทุกวันนะ ทำไมจะเป็นกระดูกสันหลังคดได้ล่ะคะ?"

การยืนเสาเป็นพื้นฐานของการเต้น

เพื่อแสดงท่าทางที่ดีของนักเต้น ต้องยืดอกตั้งตรง ยืนให้ตรงเป๊ะ

หวังซวนเต้นหลายชั่วโมงทุกวัน เธอคิดไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะเป็นกระดูกสันหลังคด

ฉินเจียงมองหวังซวน

"ปกติชอบดูทีวีไหม?"

หวังซวนพยักหน้า

"ชอบค่ะ การผ่อนคลายเดียวของฉันเวลากลับบ้านคือดูทีวี"

ฉินเจียงพูดต่อ "งั้นคราวหน้าที่ดูทีวี จำไว้ว่าต้องนั่งให้ตรง อย่าทำท่าหกกลับขาแยกล่ะ"

"หา?"

หน้าของหวังซวนแดงขึ้นมาทันที

เขารู้ได้ยังไงว่าเธอชอบดูทีวีในท่านี้!

ในฐานะนักเต้น หวังซวนไม่เคยปล่อยเวลาแม้แต่วินาทีเดียวที่จะไม่ฝึกฝนตัวเอง

ดังนั้นตอนดูทีวี เธอก็จะคิดว่าต้องยืดเหยียดร่างกายไปด้วย เพื่อให้ร่างกายมีความยืดหยุ่นมากขึ้น

เธอจะหกหัวลงบนโซฟา แล้วแยกขาออก

แม้ท่าทางจะดูแปลกประหลาด แต่หวังซวนรู้สึกสบายและยังได้ฝึกไปด้วย เธอคิดว่ามันได้ประโยชน์ทั้งสองทาง!

แต่พอถูกเปิดเผยต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ใบหูของหวังซวนก็แดงไปหมด

"คุณ...คุณหมอฉิน คุณรู้ได้ยังไงคะ?"

ฉินเจียงพูดอย่างจริงจัง "คุณไม่ต้องสนใจว่าผมรู้ได้ยังไง แต่กระดูกสันหลังคดของคุณหนักมากแล้ว คุณต้องการให้ผมนวดรักษาให้ตอนนี้เลยไหม?"

หวังซวนพยักหน้าด้วยใบหน้าแดงๆ

มาถึงขนาดนี้แล้ว ก็รักษาให้หายไปเลยแล้วกัน

ฉินเจียงเตรียมตัวจัดกระดูก

แฟนๆ ในห้องไลฟ์ต่างหัวเราะคิกคัก

"ดูทีวีในท่าหกกลับขาแยก สมกับเป็นนักเต้นจริงๆ เก่งมาก!"

"น้องชายผมก็ชอบหกหัวบนโซฟาดูทีวีที่บ้าน เป็นพวกแปลกประหลาดจริงๆ!"

"พี่น้องทั้งหลาย ผมชอบนักเต้นจริงๆ ใครมีเพื่อนเป็นนักเต้นแนะนำให้ผมคนหนึ่งสิ!"

"โอ้โห พวกคุณเห็นมือของคนไลฟ์ไหม? ผมตาฝาดไปหรือเปล่า ทำไมดูแข็งแรงขึ้นตั้งเยอะ!"

เห็นแฟนๆ พูดแบบนี้ ช่างภาพก็ซูมไปที่มือของฉินเจียงทันที

มือก็คือมือนั่นแหละ แต่กล้ามเนื้อแขนของฉินเจียงนูนขึ้นมา เห็นเส้นสายชัดเจน ดูมีพลังมาก!

ภายใต้สายตาประหลาดใจของทุกคน ฉินเจียงให้หวังซวนเอามือกอดหัว จากนั้นเขาก็โอบกอดหวังซวนจากด้านหลัง แล้วดึงขึ้นอย่างแรง!

กร๊อบ! กร๊อบ!

เสียงกระดูกเข้าที่ดังต่อเนื่องกัน!

หวังซวนร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว แล้วรีบเอามือปิดปาก

(จบบทที่ 13)