ตอนที่ 1208 กงจักรสังหาร
“บ้าเอ้ย มันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน!”
“ทำไมไอ้บ้านี่ถึงแกร่งขนาดนี้!”
“ฉันไม่มีทางเลือกแล้ว!”
ดันโซที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง มองไปที่คุริรินที่บินอยู่กลางอากาศด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
หลังจากการฟื้นคืนชีพในครั้งนี้ ดันโซก็ไม่ได้มีความคิดที่จะหลบหรือลอบโจมตีอีกต่อไป และทำการปลดผ้าพันแผลบนใบหน้าของเขาออก
เขาต้องการที่จะร่ายเทพต่างสวรรค์กับคุริรินโดยตรง!
อย่างไรก็ตาม ในทันทีกับที่เขาพึ่งจะดึงผ้าพันแผลออก คุริรินก็วางมือทั้งสองข้างบนขมับของเขา
วินาทีต่อมา ลำแสงอันเจิดจ้าก็สว่างออกมาจากทิศทางของคุริริน
“หมัดตะวัน!”
ลำแสงอันเจิดจ้านี้ทำให้ดันโซสูญเสียการมองเห็นของเขาไปทันที
ถึงแม้ว่าเขาจะมีพลังของเนตรวงแหวน แต่มันก็ไม่ใช่ดวงตาของเขาจริงๆ
ดังนั้นด้วยพลังของหมัดตะวัน ชั่วขณะหนึ่งเขาจึงมองไม่เห็นอะไรเลย
เขาสามารถรับรู้และรู้สึกถึงสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวได้อย่างเลือนรางได้เท่านั้น
คุริรินใช้โอกาสนี้ในการพุ่งเข้ามาหาดันโซอย่างรวดเร็ว และใช้ขาเตะไปที่หัวของเขาอย่างรุนแรง
ในเวลานั้น ดันโซไม่รู้สึกถึงอะไรเลย นอกจากความรู้สึกเจ็บปวดที่ถูกอะไรเข้ามากระแทกที่หัว
ในไม่ช้า จิตสำนึกของเขาก็จมลงสู่ความมืดอีกครั้ง
[ไมโตะ ไก: คุริรินแข็งแกร่งจริงๆ มันไม่ใช่แค่พลังและความเร็วของเขาเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงทักษะและการพลิกแพลงของเขาด้วย ]
[ฮิวงะ ฮิอาชิ: แท้จริงแล้ว ด้วยพลังที่คุริรินแสดงออกมาในตอนนี้ มันก็ทำให้พวกเรารู้แล้วว่าเขาเก่งทั้งการต่อสู้ระยะประชิดและการต่อสู้ระยะไกล ]
[ฮาตาเกะ คาคาชิ: ยิ่งไปกว่านั้น การใช้พลังคิก็ดูเหมือนจะสามารถสร้างร่างแยกได้เหมือนกับคาถาแยกเงาของพวกเราด้วย ]
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 5 จิไรยะ: หมันตะวันที่เขาใช้ออกมาเมื่อกี้ มันเป็นทักษะในการสร้างโอกาสที่ดีมาก หากใช้ได้ถูกเวลา มันก็อาจจะส่งผลต่อชัยชนะของการต่อสู้ได้โดยตรง ]
[อุจิวะ มาดาระ: มันเป็นทักษะที่ดี อีกทั้งพลังแบบนั้นยังส่งผลกระทบโดยตรงกับผู้ใช้พลังเนตรด้วย ]
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 1 เซนจู ฮาชิรามะ: เฮ้! มาดาระ ถ้านายพูดแบบนั้น มันก็หมายความว่าท่านี้ส่งผลกระทบต่อนายด้วยอย่างงั้นเหรอ? ]
[อุจิวะ มาดาระ: มันจะเป็นไปได้ยังไง? ผู้ที่มีความชำนาญในการใช้เนตรวงแหวนจะต้องมองทะลุลำแสงของเขาได้อย่างแน่นอน นอกจากนี้ ฮาชิรามะ นายอย่าลืมว่าตอนนี้ฉันครอบครอบเนตรสังสาระอยู่! ]
[ซึจิคาเงะ รุ่นที่ 3 โอโนกิ: ฉันไม่รู้ว่าคุริรินตอนอายุ 13 จะสามารถใช้ท่านี้ได้ด้วยเหล่านี้หรือเปล่า อุจิวะ ฟุงาคุ ในบรรดาพลังที่นายได้รับมาจากเขา มันมีท่านี้รวมอยู่ในนั้นด้วยไหม? ]
[อุจิวะ ฟุงาคุ: น่าเสียดายที่ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะบอกคนนอกเกี่ยวกับความสามารถของฉัน ]
[มิซึคาเงะ รุ่นที่ 2 โฮซึกิ เก็นเงสึ: ใช่แล้ว ฟุงาคุเอาชนะการท้าทายด้วยพลังของเขาเอง นอกจากนี้มันยังเป็นความสามารถของฟุงาคุด้วย ที่สามารถจัดการกับคุริรินได้อย่างรวดเร็วจนทำให้เขาไม่ได้แสดงพลังออกมา เพราะฉะนั้นทำไมเขาถึงต้องบอกนายเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย เจ้าหนูโอโนกิ? ]
[ซึจิคาเงะ รุ่นที่ 3 โอโนกิ: ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันก็แค่ถามด้วยความอยากรู้เท่านั้น นายมีสิทธิที่จะไม่ตอบก็ได้ใช่ไหม? เดี๋ยวก่อน! วิชานั่นมัน... นั่นไม่ใช่วิชาที่หลี่ฟานใช้ออกมาก่อนหน้านี้หรอกเหรอ? ]
[อุจิวะ มาดาระ: คุริรินในวัยนี้ เขาสามารถใช้กงจักรสังหารของหลี่ฟานได้? ]
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 1 เซนจู ฮาชิรามะ: ถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนกันก็ตาม แต่กงจักรสังหารของหลี่ฟานก็ดูเหมือนจะมีพลังมากกว่าของคุริรินมาก ]
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 2 เซนจู โทบิรามะ: พี่ครับ ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นวิชาเดียวกัน และดูเหมือนว่าดันโซจะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้อีกต่อไป หลังจากที่คุริรินปล่อยกงจักรสังหาร การต่อสู้ครั้งนี้ก็คงจะจบลงแล้ว ]
[ซึจิคาเงะ รุ่นที่ 3 โอโนกิ: น่าเสียดายจริงๆ ถ้าดันโซสามารถเอาชนะคุริรินได้ เขาก็คงจะได้รับพลังความแข็งแกร่งทั้งหมดของคุริริน แต่ก็น่าเสียดายที่เขาเลือกท้าทายระดับความยากผิดไป ]
[มิซึคาเงะ รุ่นที่ 2 โฮซึกิ เก็นเงสึ: ยังไงก็ตาม ฉันเป็นคนเดียวที่สงสัยว่าทำไมคุริรินถึงสามารถใช้วิชาของคุณหลี่ฟานได้ใช่ไหม? เป็นไปได้ไหมว่าคุริรินกับคุณหลี่ฟานเคยรู้จักกันมาก่อน? ]
[ฮาตาเกะ คาคาชิ: ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้น บางทีพวกเขาอาจจะคิดวิธีการฝึกฝนวิชานี้ด้วยตัวเองก็ได้ ]
[เทพสงคราม หลี่ฟาน: กงจักรสังหารเป็นท่าที่พัฒนาโดยคุริรินเอง สำหรับฉัน? ฉันสามารถคิดค้นวิธีการฝึกท่านี้ได้ด้วยตัวเอง ]
…