บทที่ 8 หนังสือทักษะเล่มแรก!

บทที่ 8 หนังสือทักษะเล่มแรก!

พูดตามตรง พี่สาวคนนี้เก่งมาก เธอแบกรับภาระทุกอย่างของครอบครัวนี้ พ่อหยางกับแม่หยางเป็นแค่คนธรรมดา แต่กลับได้ทำงานในสถาบันวิจัยที่มีสวัสดิการดีเยี่ยม จึงสามารถปล่อยให้หยางอี้อี้ไล่ตามความฝันของตัวเองได้

ในความทรงจำของอู๋เทียน ตั้งแต่เด็กจนโต หยางอี้อี้แทบจะ "ทำได้ทุกอย่าง"  ค่าเช่าบ้าน ค่าเล่าเรียน และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ล้วนจ่ายโดยหยางอี้อี้

เหตุผลที่หยางอี้อี้เป็นคนจ่ายก็คือ เพราะเธอเป็นผู้ตื่นรู้! การข้ามมิติไปยังโลกอื่น แม้ว่าจะอันตราย แต่รายได้ก็มากกว่าคนทั่วไปมาก

“นักบวชหรอ เยี่ยมไปเลย! นักบวชไม่จำเป็นต้องออกรบ เข้าร่วมกลุ่มกับคนอื่นได้ง่าย” หยางอี้อี้พยักหน้า  นักบวชเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ของทีม ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะหาพรรคพวก

เมื่ออู๋เทียนได้ยินแบบนั้น ก็ยิ้มในใจ  พี่สาวคนนี้ไม่รู้หรอก ว่าน้ำนมของเขามันมีพิษ... ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยระบบโกงที่สามารถเซฟและโหลดเซฟได้ อู๋เทียนจะเสียเวลาไปกับการรวมกลุ่มกับคนอื่นทำไม ไหนจะซัพพิษสิบเท่าอีก แค่นี้ยังไม่โหดพอเหรอ?

ต้องรู้นะว่า ถึงแม้พลังโจมตีของอาชีพสายรักษาจะไม่สูง แต่พลังรักษาก็ไม่ใช่น้อยๆ เมื่อคอมโบกับซัพพิษสิบเท่าที่เขามี จะเท่ากับว่าพลังโจมตีของมันสูงกว่าอาชีพสายโจมตีบางอาชีพเสียอีก!

ยิ่งในอนาคต ถ้ามีเวทมนตร์รักษากลุ่ม พันธะแห่งชีวิต ฯลฯ เมื่อเปลี่ยนพวกมันเป็นพลังโจมตีเงา ก็แทบจะเป็นป้อมปืนเวอร์ชั่นเสริมพลังได้เลย!

“อยากเลือกนับถือเทพองค์ไหน” หยางอี้อี้ถามต่อ

โลกใบนี้มีเทพเจ้าอยู่จริง ดังนั้นจึงมีศาสนามากมาย แต่ไม่เหมือนนิยายทั่วไป ในยุคที่ทุกคนสามารถข้ามมิติได้ แม้ว่าเทพเจ้าจะสูงส่ง เฝ้ามองโลกมนุษย์อยู่บนท้องฟ้า แต่เพราะเดิมทีล้วนเป็นมนุษย์ที่ปีนป่ายขึ้นไป จึงไม่มีกฎบังคับเช่น "กีดกั้นคนที่ไร้ศรัทธา"  คุณสามารถเลือกศรัทธาได้อย่างอิสระ ไม่นับถือศาสนาก็ได้

แต่สำหรับนักบวช ถ้าเลือกที่จะนับถือศาสนา  แม้จะเป็นแค่ผู้ศรัทธาธรรมดาๆ ก็สามารถได้รับพรที่ดีได้!

“เลือกแบบสุ่มๆ ก็ได้ เทพเจ้ามีตั้งเยอะ ผมก็แค่แกล้งทำเป็นศรัทธา” อู๋เทียนยิ้มเจ้าเล่ห์

“ถ้าพูดจาดีๆไม่ได้ก็กินข้าวเงียบๆไปเลย!” หยางอี้อี้ทำตาขวางใส่เขา ดูน่ารักมาก

…

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ อู๋เทียนก็รีบไปโรงเรียนทันที วันนี้เขาจะไปสมัครเข้าห้องเรียนผู้ตื่นรู้ ซึ่งเป็นขั้นตอนปกติหลังจากที่เปลี่ยนอาชีพแล้ว

ในห้องทำงาน จูหลิงกำลังตรวจแบบทดสอบอยู่ คิ้วขมวดเล็กน้อย อู๋เทียนเคาะประตู

เธอไม่เงยหน้าขึ้น เพียงพูดว่า "เข้ามา"

อู๋เทียนเดินเข้าไป แค่มองจูหลิงก็รู้สึกลำคอแห้งผาก ปีศาจน้อยตัวนี้สวยจริงๆ ทำให้เขาแทบทนไม่ไหว อยากจะเซฟแล้วพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง แต่เขาก็ยังอดทนไว้ เอ่ยปากว่า "ครูจูครับ ผมเปลี่ยนอาชีพแล้ว อยากย้ายไปเรียนห้องผู้ตื่นรู้ครับ"

จูหลิงไม่ได้แปลกใจ พยักหน้า "ได้ ไปเก็บของก่อน เดี๋ยวฉันไปจัดการเรื่องเอกสารให้!" พูดจบ จูหลิงก็ลุกขึ้น พาอู๋เทียนเดินออกไป  เธอตรงไปที่ห้องธุรการ ยื่นเอกสารของอู๋เทียนให้กับหัวหน้าฝ่ายวิชาการ  จากนั้นก็ให้อู๋เทียนไปเก็บกระเป๋า

เด็กนักเรียนไม่มีอะไรมาก อู๋เทียนเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง เก็บของที่จำเป็นใส่กระเป๋า

กระเป๋าใบนี้ คือ "ช่องเก็บของ" ที่ผู้ตื่นรู้ทุกคนมี ผู้ตื่นรู้เลเวล 1 จะมีช่องเก็บของไม่ใหญ่นัก มีพื้นที่เพียง 1 ลูกบาศก์เมตร แต่ก็เพียงพอสำหรับใส่ของเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้

ด้านข้าง เฉินฮ่าวเห็นอู๋เทียนเก็บของก็ประหลาดใจ "นายจะไปเรียนห้องผู้ตื่นรู้แล้วเหรอ"

"อืม!" อู๋เทียนพยักหน้า

“ฮ่าๆ รอฉันด้วยนะ ต่อไปเดี๋ยวฉันจะยืนแทงค์ให้เอง ส่วนนายคอยฮีลอยู่ข้างหลัง!” เฉินฮ่าวยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

อู๋เทียนหน้าดำ พูดจาแขวะ "แบบนาย ฉันว่าต้องได้อาชีพพวกโจรที่ได้แต่ลอบแทงซะมากกว่า!"

"??? ทำไมงั้นล่ะ"

"ก็หน้าตานายมันทั้งขี้เหร่แล้วก็ดูเจ้าเล่ห์!"

“เจ้าบ้า! ไปไกลๆ เลย!”

…

หลังจากพูดคุยหยอกล้อกันสักพัก อู๋เทียนก็เดินออกไปมือเปล่า มาถึงหน้าห้อง ม.6/1  จูหลิงยืนรออยู่ที่นั่นแล้ว เมื่อเห็นอู๋เทียนเดินเข้ามา เธอก็ยื่นหนังสือปกสีฟ้าในมือให้

"เอ้านี่ เป็นของที่โรงเรียนแจกให้"

หนังสือทักษะ! หัวใจของอู๋เทียนเต้นแรง รีบรับหนังสือมาทันที

…

【เวทมนตร์รักษา】

คุณภาพทักษะ: ทั่วไป

ผลของทักษะ: ฟื้นฟูพลังชีวิต 50 แต้ม

ค่าร่าย: พลังเวทย์ 50 แต้ม

คำอธิบาย: เวทมนตร์รักษาธรรมดาๆ

…

เป็นเวทมนตร์พื้นฐานสำหรับมือใหม่อย่างที่คิด! อู๋เทียนแตะหนังสือทักษะ หนังสือทักษะก็กลายเป็นลำแสงพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขา

"ติ๊ง! ตรวจพบผู้ตื่นรู้กำลังเรียนรู้ทักษะ กำลังเปิดใช้งานแผนผังทักษะมรดก!"

"ติ๊ง! 【เวทมนตร์รักษา】 ของคุณได้เปลี่ยนเป็น 【เวทมนตร์รัศมีแสงแห่งการรักษา】"

"ติ๊ง! ปลดล็อคทักษะใหม่ในแผนผังทักษะมรดก 【รัศมีแห่งพลังชีวิต】"