บทที่ 216: กลิ่นอายชีวิต
เมื่อเพียร์ซเดินเข้าไปในเมืองที่โดดเด่นในดินแดนรกร้างแห่งนี้ บรรยากาศก็ดูเหมือนจะยิ่งหม่นหมองขึ้นไปอีก บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยความรู้สึกรกร้างว่างเปล่า มีเสียงร้องคล้ายอีกาดังก้องกังวานในเมืองคล้ายอยู่ในเหวลึก อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ได้ทำให้ทุกคนคนตกใจ เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปอย่างช้าๆใบไม้แห้งสีเหลืองบน...
