บทที่ 3 ภารกิจแห่งความยุติธรรมที่ไม่คาดคิด
"สวัสดีครับ บริการ ตี่ตี๋ ที่คุณเรียกมาถึงที่พักแล้วนะครับ เป็นรถ แลมโบกินี คุณสามารถมาที่รถได้เลยครับ"
เสียงของเล่ยหมิงดังพอที่ผู้คนรอบข้างจะได้ยิน
ทุกคนต่างอ้าปากค้าง!
อะไรกันเนี่ย?
รถซูเปอร์คาร์ที่มีเพียง 20 คันทั่วโลกมาทำ ตี่ตี๋?
นี่คุณบ้าหรือผมบ้า?
"นี่มันเจ๋งเกินไปแล้ว"
"อยากลองนั่ง ตี่ตี๋ แบบนี้สักครั้ง!"
"ท่านเศรษฐี ขาดคนรับใช้ไหมคะ? ทำอาหารเก่ง อุ่นเตียงได้"
"แน่ใจว่าเป็นลูกเศรษฐีมาใช้ชีวิตธรรมดาแน่ ๆ"
เสียงซุบซิบนินทาของทุกคนดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่ก็หยุดลงทันทีในเวลาเดียวกัน
หญิงสาวคนหนึ่งถือโทรศัพท์เดินอย่างระมัดระวังไปที่รถ แลมโบกินี นั้น
"ขอโทษค่ะ คุณคือคนขับ ตี่ตี๋ ที่ฉันเรียกใช่ไหมคะ?"
"ใช่ครับ เชิญขึ้นรถได้เลยครับ"
เล่ยหมิงพูดพร้อมกับเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับอย่างสุภาพ
ในรถ หญิงสาวมองเล่ยหมิงที่ขับรถอย่างตั้งใจ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความหลงใหล
หญิงสาวเพิ่งเริ่มรู้จักความรัก อายุเพียงเท่านี้ก็มักมีจินตนาการที่สวยงามเกี่ยวกับความรัก และเล่ยหมิงที่หล่อรวยก็เป็นเสน่ห์ที่ยากจะต้านทาน
เล่ยหมิงหันมายิ้มให้หญิงสาว หญิงสาวตื่นตัวและอุทานออกมา ใบหน้าแดงระเรื่อจนถึงคอ
เหตุการณ์นี้ทำให้ทั้งสองใกล้ชิดกันมากขึ้น หญิงสาวเริ่มพูดคุยกับเล่ยหมิง และเมื่อพบว่าเล่ยหมิงคุยง่าย ก็ถามเขาไม่หยุด
"รถนี้ราคาเท่าไหร่คะ"
"ทำไมคุณถึงขับรถดี ๆ แบบนี้มาทำ ตี่ตี๋?"
"คุณเป็นลูกเศรษฐีใช่ไหม?"
คำถามมากมายทำให้เล่ยหมิงปวดหัว แต่เขาไม่สามารถดุหญิงสาวได้เพราะความน่ารักของเธอ
สุดท้าย หญิงสาวมาถึงจุดหมาย
"ฉันชื่อ เหอซินยี" หลังจากจอดรถ หญิงสาวกล่าวขึ้น
"ผมรู้แล้วครับ"
"เฮ้! เราไม่ควรแลกชื่อกันเหรอ? คุณทำแบบนี้ได้ไง" หญิงสาวพูดงอน ๆ
"ผมชื่อ เล่ยหมิง"
หญิงสาวพยักหน้าพอใจ เตรียมจะเปิดประตูรถ แต่ทันใดนั้นก็จับหน้าอกตัวเองและล้มลงที่เบาะ
"คุณเป็นอะไรไป?"
"ฉันรู้สึกเจ็บใจ เพราะใจฉันเต็มไปด้วยคุณ"
เล่ยหมิงมองหญิงสาวที่ยิ้มทั้งที่แกล้งเจ็บ รู้สึกโล่งใจแต่ก็อดขำไม่ได้
"คุณดูแลฉันดีขนาดนี้ ขอเบอร์ติดต่อหน่อยได้ไหม?"
เล่ยหมิงหัวเราะไม่ออก รู้สึกเหมือนเจอสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด
"เด็กสาวสมัยนี้ทำไมมีคำพูดน่ารักๆแบบนี้เยอะ..."
เล่ยหมิงพูดพร้อมกับบีบแก้มหญิงสาวที่นุ่มนิ่ม
"สาว ๆ ต้องระวังหน่อยนะครับ ถ้าผมเป็นคนไม่ดี คุณจะทำยังไง?"
หญิงสาวดูตะลึงแต่ก็ตอบอย่างมั่นใจว่า "คุณจะเป็นคนไม่ดีได้ยังไง..."
เธอยังพูดไม่จบก็ถูกเล่ยหมิงขัดขึ้น
"พอเถอะ นี่เบอร์ติดต่อของผม ถ้าคุณต้องการไปไหนก็ติดต่อผมได้ ลงรถได้แล้วครับ เพื่อนคุณรออยู่"
เล่ยหมิงชี้ไปที่กลุ่มสาว ๆ ข้างทาง ซึ่งเป็นเพื่อนของเหอซินยี รถหรูที่จอดนานขนาดนี้ ย่อมดึงดูดสายตาพวกเธอ
เหอซินยีลงจากรถด้วยความเขินอายและดีใจ สาว ๆ ที่ยืนมองรถอยู่ข้างทางต่างตะลึง
พวกเธออาจกำลังบ่นว่าเหอซินยีไม่ตรงเวลา แต่ไม่มีทางคาดคิดว่าเหอซินยีจะลงมาจากรถคันนี้
"ซินยี เธอเจ๋งมากเลย ไม่บอกไม่กล่าวก็จัดการได้หนุ่มหล่อระดับนี้" เพื่อนสนิทของเหอซินยีเย้าแหย่
"เปล่านะ นี่คือคนขับ ตี่ตี๋ ที่มาส่งฉัน" เหอซินยีพยายามแก้ตัวแม้ใบหน้ายังแดง
"โอ้~ คนขับ ตี่ตี๋ งั้นเหรอ งั้นขอเบอร์ติดต่อแบ่งให้เพื่อน ๆ หน่อยสิ" เพื่อนสนิทถามเล่น ๆ แม้รู้อยู่แล้ว
"ไม่ได้หรอก!" เหอซินยีตอบอย่างไม่มั่นใจ ทำให้เพื่อน ๆ หัวเราะและแกล้งล้อกันไปมา
เล่ยหมิงไม่สนใจสาว ๆ ที่เต็มไปด้วยพลังอีกต่อไป เขาขับรถออกไป
【เจ้าของระบบเสร็จสิ้นภารกิจการรับส่งปกติ รางวัลเงินสด 50 ล้าน】
【เงินสดถูกโอนเข้าบัญชีธนาคารของเจ้าของระบบแล้ว】
มากขนาดนี้เลย!
เล่ยหมิงไม่คิดว่าการรับส่งปกติครั้งเดียวจะได้เงินมากขนาดนี้!
เขารู้สึกดีใจมาก
ถ้าเป็นเมื่อก่อน รถ Civic เก่าของเขาคงโดนผู้โดยสารบ่นแน่ ๆ ไม่ใช่ดึงดูดสาวสวยแบบวันนี้
นี่แหละคือพลังของเงิน
สุดยอด!
เล่ยหมิงกำลังเตรียมรับออร์เดอร์ธรรมดาอีกครั้ง เพื่อดูปฏิกิริยาของผู้โดยสาร แต่เสียงเตือนในหัวทำให้เขาเปลี่ยนใจ
【ภารกิจแห่งความยุติธรรม: วีรบุรุษช่วยสาวงาม】
【คำอธิบายภารกิจ: ในเขตชานเมืองใกล้ ๆ นี้ มีคนร้ายกำลังคิดไม่ดีต่อหญิงสาวนักศึกษา ขอให้เจ้าของระบบตามคำแนะนำของระบบเพื่อไปถึงที่เกิดเหตุให้เร็วที่สุด รักษาความยุติธรรม กำจัดคนร้าย!】
【รางวัลภารกิจ: ทักษะการต่อสู้ขั้นเทพ】
【หมายเหตุ: เนื่องจากรูปแบบภารกิจพิเศษ มีความเสี่ยง รางวัลภารกิจจะมอบให้ล่วงหน้า】
ทันใดนั้น ความรู้สึกแปลก ๆ ก็แผ่ซ่านจากสมองไปทั่วร่างกายเล่ยหมิง เมื่อความรู้สึกนั้นหายไป เขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกาย
เขารู้สึกเหมือนกับเป็นนักสู้ที่ฝึกฝนมาหลายสิบปี
ไม่! ไม่ใช่แค่เหมือน
ตอนนี้เขาเป็นนักสู้ระดับมาสเตอร์!
เล่ยหมิงค่อย ๆ สัมผัสร่างกายของตัวเอง งานหนักที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ทำให้ร่างกายเขาดีกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย
แต่ตอนนี้ ร่างกายของเขาเหมือนกับนักมวยมืออาชีพ
ระบบนี้ช่างน่าอัศจรรย์!
เล่ยหมิงคิดถึงหญิงสาวที่กำลังจะตกเป็นเหยื่อ ไม่มีเวลามาสัมผัสพลังที่เพิ่มขึ้น รีบตามคำแนะนำของระบบไปยังที่เกิดเหตุ
ชานเมือง
รถคันหนึ่งกำลังเคลื่อนตัวอย่างช้า ๆ
อิงซือเสวี่ยมองสภาพแวดล้อมที่มืดและแปลกตา รู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อย ๆ
"คุณลุง ไม่ใช่ว่าจะไปที่ชุมชนสุขสันต์เหรอคะ? ทำไมยิ่งไปยิ่งออกนอกเส้นทาง?"
"หนูรู้เรื่องอะไร ทางนี้ไฟแดงน้อย จะประหยัดเงินให้หนู" คนขับตอบอย่างสบาย ๆ
อิงซือเสวี่ยยังคงไม่สบายใจ แต่ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองในใจ
ผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ รถก็เครื่องดับและหยุดลง
ความไม่สบายใจของอิงซือเสวี่ยถึงขีดสุด เธอกอดตัวเองแน่นแล้วถาม
"คุณลุง เกิดอะไรขึ้น?"
คนขับยังคงพูดอย่างสบาย ๆ "ไม่มีอะไรหรอก คิดว่าเครื่องยนต์มีปัญหา หนูรออยู่ในนี้นะ ฉันจะไปดู"
พูดเสร็จ คนขับก็เปิดประตูลงจากรถ
ในรถเหลือเพียงอิงซือเสวี่ยคนเดียว ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย
ทันใดนั้น เสียงของคนขับก็ดังมาจากประตูหลังของรถ เขาเปิดประตูอย่างแรง
อิงซือเสวี่ยนั่งอยู่ข้างใน!
การกระทำของคนขับทำให้อิงซือเสวี่ยตกใจ รีบย้ายไปอีกฝั่งของเบาะหลัง
"คุณลุง ไม่ใช่ว่าดูเครื่องยนต์เหรอ ทำไมมาเปิดประตูหลัง?"
"ฉันจะซ่อมรถต้องใช้เครื่องมือ เครื่องมือของฉันอยู่ที่นี่"
คนขับพูดอย่างสบาย ๆ แต่มีความร้ายกาจแฝงอยู่
พูดเสร็จ คนขับก็เปิดประตูและนั่งลงที่เบาะหลัง