บทที่ 28 การช่วยเหลือ
รถที่หญิงสาวขึ้นไปนั้นคือรถโฟล์คสวาเกน
รถมีลักษณะเก่าๆ แสดงให้เห็นว่ามีอายุมาหลายปีแล้ว
และคนขับที่นั่งอยู่เบาะหน้า เป็นหนุ่มผมทอง เขากำลังคาบบุหรี่ในปาก ดูเหมือนเป็นคนที่ไม่น่าไว้วางใจ
ภายในรถเต็มไปด้วยควันบุหรี่...
ผู้หญิงผมยาวที่นั่งเบาะหลัง ดูรวมๆ แล้วสามารถให้คะแนนได้ 85 คะแนน ถือเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง
เธอโดนควันบุหรี่จนตาแดงน้ำตาไหล อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมา "พี่ชาย ช่วยเลิกสูบบุหรี่ได้ไหม? บริการแบบนี้กลัวว่าจะโดนบริษัทไล่ออกนะ!"
แม้ว่าเธอจะรู้ว่าชายคนนี้เป็นคนขับรถปลอม
แต่เธอก็ต้องทำตัวให้เหมือนจริง
"ฮ่าฮ่า สูบเสร็จแล้วจะให้เธอสูบแทน" หนุ่มผมทองหัวเราะแล้วพูด จากนั้นก็เร่งความเร็วรถ
ตอนนี้รถโฟล์คสวาเกนเริ่มออกนอกเส้นทางแล้ว
ออกจากเขตเมืองเทียนจิง ไปยังพื้นที่ชนบท ที่นี่เป็นโรงงานที่ลงทุนล้มเหลวเมื่อหลายปีก่อน
ไม่มีคนอยู่เลยสักกิโลเมตร!
ซ่งเฟยเฟยกลัวมาก เสียใจที่ไม่ได้ดูป้ายทะเบียนรถ คนขับหยุดรถตรงหน้าเธอ เธอก็คิดว่าเป็นรถที่เรียกจากแอปพลิเคชันมาแล้ว
เธอไม่คิดอะไรก็ขึ้นไปเลย...
“พี่คนขับจากแอปพลิเคชันคงมาช่วยฉันใช่ไหม?”
“ฮือๆ พี่คนขับ...คุณต้องมาช่วยฉันนะ! ไม่อย่างนั้นฉันต้องตายแน่ๆ ฉันยังไม่มีแฟนเลย”
“พี่คนขับ คุณต้องมานะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันจะระมัดระวังมากกว่านี้ในครั้งต่อไป”
ซ่งเฟยเฟยภาวนาอยู่ในใจ
เธอกลัวมาก
รถโฟล์คสวาเกนหยุดอยู่หน้าบ้านร้าง ประตูมีสายไฟที่ใช้ไม่ได้แล้วแขวนอยู่และมีเสื้อผ้าผู้ชายแขวนอยู่
ไม่มีเสื้อผ้าผู้หญิงเลย!
“โหย พี่กลับมาแล้ว?”
“มีอะไรหรือเปล่า...”
ชายหนุ่มหลายคนเดินออกมาจากบ้านร้าง
พวกเขาย้อมผมสีต่างๆ มีทั้งสีแดง สีเหลือง สีน้ำเงิน และสีเขียว
หนุ่มผมทองเปิดประตูรถและเดินออกมาอย่างภาคภูมิใจ พลางถ่มน้ำลายลงพื้นแล้วพูดอย่างภูมิใจ "นายคิดว่าฉันเหมือนพวกนายหรือไง? ฉันไปจีบสาวน่ารักได้คนหนึ่ง สวยที่สุดในบรรดาผู้หญิงที่เคยเห็น! รูปร่าง หน้าตา ผิวพรรณ...ไม่แพ้ดาราในทีวีแน่นอน”
“จริงเหรอ! พี่ สาวอยู่ไหน? ฉันอยากเห็น…”
“อยู่ที่เบาะหลัง ให้ฉันดูหน่อย”
“โห สวยจริงๆ ด้วย!”
พวกเขาดูเหมือนไม่เคยเห็นผู้หญิงมาก่อน แล้วก็อุทานออกมา
ความตื่นเต้นของพวกเขาแสดงออกมาอย่างชัดเจน
ซ่งเฟยเฟยหน้าซีดมาก...
พวกนี้ไม่ใช่คนดีแน่นอน!
เธอกำประตูแน่น ไม่ยอมให้พวกเขาเปิดประตูได้
“อย่าเพิ่งทำตัวเป็นหมูทะลึ่งกันเลย...พวกนายไปจัดห้องก่อน ฉันจะสนุกกับผู้หญิงคนนี้ให้เต็มที่”
หนุ่มผมทองพูดพร้อมเดินเข้าไปในบ้าน "พวกนายดูแลเธอด้วย อย่าให้เธอหนีไปไหน"
หนุ่มอีกหลายคนตอบรับพร้อมกัน
พวกเขามองซ่งเฟยเฟยผ่านกระจกน้ำลายไหล
พวกเขาเป็นนักเลงที่ไม่มีงานทำ
ปกติก็ออกไปเที่ยวเล่นเมื่อได้เงิน
มีผู้หญิงก็พอแล้ว หน้าตายังไงก็ไม่สน...
ตอนนี้ซ่งเฟยเฟย ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา หรืออะไร ก็อยู่ในระดับยอดเยี่ยม...
ผู้หญิงแบบนี้ ใครจะอดใจไหว!
ซ่งเฟยเฟยพยายามติดต่อเล่ยหมิงผ่านแอปพลิเคชันตลอดเวลา เพื่อรายงานสถานการณ์ของเธอ หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความกลัว
เล่ยหมิงไม่ตอบกลับ
ซ่งเฟยเฟยคิดว่าเธอตายแน่แล้ว
พี่คนขับคงไม่มาแล้ว!
เพราะที่นี่มีคนเยอะ
เธอไม่รู้ว่า เล่ยหมิงไม่ได้ไม่ตอบกลับ แต่เขาไม่มีเวลา
ซ่งเฟยเฟยออกจากเมืองก่อนเล่ยหมิง และเมื่อมาถึงเขตชนบท ถนนไม่เรียบเหมือนในเมือง การขับรถต้องระวังมาก ถ้าพลาดก็แย่แน่...
ดังนั้นแลมโบกินีจึงขับช้ากว่าปกติ!
“ฮือ ฮือ ฮือ…”
หลังจากซ่งเฟยเฟยส่งข้อความถึงเล่ยหมิงเกือบสิบข้อความโดยไม่ได้รับการตอบกลับ
ในที่สุดซ่งเฟยเฟยก็ทรุดลงและร้องไห้
เธอรู้สึกเสียใจที่ไม่ระมัดระวังพอ
เธอพยายามคิดหาวิธีหลบหนี แต่การหลบหนีต่อหน้าชายหนุ่มหลายคนไม่ใช่เรื่องง่าย
ขณะนี้ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ชายหนุ่มที่เห็นซ่งเฟยเฟยร้องไห้ต่างก็หัวเราะเยาะ
“ฉันนึกว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่กลัวซะอีก!”
“ฮ่าๆ ที่แท้ก็แกล้งทำเป็นไม่กลัว”
“ถ้าเดี๋ยวเธอร้องไห้ระหว่างที่เราทำกัน ฉันจะยิ่งสนุกเลย”
“อย่าพูดมาก เดี๋ยวก่อนถึงตาแกหรอก…”
ประมาณห้าหรือหกนาทีต่อมา
ประตูรถถูกชายหนุ่มผมทองเปิดออก
ซ่งเฟยเฟยหดตัวอยู่ที่มุม
ชายหนุ่มผมทองยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วพูดว่า "หนูน้อย ถ้าเธอให้ความร่วมมือหน่อย เราอาจจะไม่ทำอะไรเธอมากนัก แต่ถ้าเธอดื้อรั้น เธอจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดชีวิต ให้พวกเราสนุกกัน"
“ฮือๆ พี่ชาย ฉันยังเป็นสาวบริสุทธิ์ คุณปล่อยฉันไปได้ไหม ฉันยังไม่เคยมีแฟนเลย”
ซ่งเฟยเฟยกลัวจนสติแตกและขอร้องด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน
“ฮ่า!”
ชายหนุ่มผมทองตาโต
นี่มันเหมือนค้นพบสิ่งล้ำค่า
ในยุคนี้ผู้หญิงอายุยี่สิบกว่ายังบริสุทธิ์ นี่มันหายากยิ่งกว่าหมีแพนด้าอีก…
“โห โชคดีจริงๆ”
“พี่เคยเล่นกับสาวบริสุทธิ์ไหม? ไม่คิดว่าในชีวิตนี้เราจะได้สัมผัสกับผู้หญิงสะอาดแบบนี้”
“สุดยอดเลย! เร็วๆ ฉันรอไม่ไหวแล้ว”
“เขาว่าครั้งแรกมันเจ็บ เธอจะทนพวกเราได้ไหม?”
พวกเขาเริ่มคุยกันและทะเลาะกันเรื่องคิว
ในขณะนั้นเอง เสียงเครื่องยนต์คำรามดังขึ้น
แลมโบกินีคันหนึ่งจอดอยู่ข้างหลังรถโฟล์คสวาเกน
เล่ยหมิงมาถึงแล้ว
“แลมโบกินี โห…รถนี่แพงแน่ๆ”
“ใครกันนะ เศรษฐีที่ไหน แต่เขามาที่นี่ทำไม?”
“หรือว่าเธอเรียกเขามา?”
“ช่างเขาเถอะ คนเดียวจะทำอะไรได้ พวกเราตั้งหลายคน เราขู่เอาเงินได้เยอะเลย…”
พวกเขาคุยกันเสียงดัง
ซ่งเฟยเฟยรีบลุกขึ้นแล้วมองผ่านหน้าต่างหลัง
เล่ยหมิงที่ดูไม่หล่อมาก ตอนนี้ในสายตาของเธอ เขาเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดในโลก…
เขามาช่วยเธอจริงๆ เหมือนเทพเจ้ามาจากสวรรค์!
แต่เล่ยหมิงมาคนเดียว ส่วนพวกนั้นมีถึงห้าคน
แบบนี้จะไหวไหม?
ซ่งเฟยเฟยคิดอะไรหลายอย่าง
บางทีก็คิดว่าเล่ยหมิงขับรถดีขนาดนี้
บางทีก็คิดว่าเล่ยหมิงจะสู้พวกเขาได้ไหม
รวมๆ แล้ว หัวเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความคิดมากมาย
แต่เล่ยหมิงไม่มีความคิดซับซ้อนอะไร เขามีวิธีที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา
