บทที่ 21 แฟนใคร? 

ตอนนี้เป็นเวลา 19:00 น. ประตูห้องหรูไห่ถางเปิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้คนที่มาคือเล่ยหมิง เมื่อเห็นเล่ยหมิง เสียงบ่นที่อัดอั้นอยู่นานก็ระเบิดออกมา

"เล่ยหมิง นายเป็นอะไรนะ? นายไม่อยากมางานแล้วหรือยังไง!"

"นายรู้ไหมว่าพวกเรารอนายมานานแค่ไหน?"

"ตกลงว่าเริ่มงานตอน 18:00 แต่เพราะนายเราต้องรอเป็นชั่วโมง ทุกคนยังบอกว่าหลังจากนี้จะไปคาราโอเกะด้วย แต่ตอนนี้คงไปไม่ได้เพราะนาย"

เสียงบ่นมากมายดังขึ้นเรื่อย ๆ หวังฉีสนใจเรื่องส่วนตัวของเล่ยหมิงมากกว่า เขาถามว่า "เล่ยหมิง แล้วแฟนนายล่ะ? ฉันบอกแล้วให้พาแฟนมาด้วย ทุกคนก็พามา ไม่มีใครมาคนเดียว นายเป็นคนเดียวที่มาคนเดียว แบบนี้มันไม่เข้ากับกลุ่มเลย"

"เอ่อ?" เล่ยหมิงมองเสี่ยวเสี่ยวที่นั่งอยู่บนโต๊ะอย่างไม่เข้าใจ นั่นไม่ใช่แฟนเขาหรอกหรือ? ทำไมเสี่ยวเสี่ยวไม่บอกพวกเขาเรื่องสถานะของเธอ?

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และเสี่ยวเสี่ยวก็หันหน้าหนีอย่างรุนแรง ทำให้เขาเข้าใจได้ทันทีว่าเธอกำลังโกรธอยู่ เขาจึงได้แต่ยิ้มขำๆ

"ช่างเถอะ คิดว่านายคงไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากคบหา ไม่มีแฟนก็ไม่เป็นไร" หวังฉีถอนหายใจเบาๆ คนอื่นๆ ก็ยิ้มเยาะกันไป

เล่ยหมิงเองก็ไม่อยากอธิบายอะไรมาก เขาจึงยิ้มแล้วนั่งลงข้างเสี่ยวเสี่ยว

หยางฮั่นไห่แม้จะไม่พอใจ แต่จริงๆ แล้วเขากับเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน จึงไม่แสดงความไม่พอใจออกมามาก

"เล่ยหมิง ตอนนี้นายทำงานอะไรอยู่" หยางฮั่นไห่ถาม

โต๊ะนี้มีคนอยู่เก้าคน นอกจากหวังฉีและหยางฮั่นไห่ ยังมีเพื่อนร่วมชั้นอีกสองคนที่เป็นผู้หญิง ส่วนคนอื่นๆ ก็เป็นแฟนที่พามาด้วย และตอนนี้คนที่ถามคือเฉินหยวนหยวน สาวสวยของชั้นเรียนที่เล่ยหมิงเคยตามจีบ เธอเคยทิ้งจดหมายรักของเขาโดยไม่อ่านแม้แต่ครั้งเดียว

ตอนนี้เธอเห็นเล่ยหมิงแต่งตัวดี สวมแบรนด์เนม ก็เลยอยากถาม

"เล่ยหมิงเป็นคนขับรถรับจ้าง" หวังฉีตอบ

เสียงหัวเราะดังขึ้นในทันที

"เล่ยหมิงเป็นคนขับรถรับจ้างหรือ? นายไปรับงานมาหรือเปล่า" เฉินหยวนหยวนแอบหัวเราะ

เล่ยหมิงพยักหน้า "ฉันพาคุณยายไปโรงพยาบาล เธอโดนรถชนอยู่ข้างถนน ไม่มีใครกล้าช่วยเธอ ถ้ารออีกนิดคงมีชีวิตอันตราย"

"พูดอะไรแบบนั้น ยังไงก็เพื่อรับงาน"

"นายกล้าไปรับงานแบบนี้เพื่อเงินไม่กี่หยวน"

"ไม่รู้ว่านายคิดยังไง"

เสียงบ่นมากมายดังขึ้น

เสี่ยวเสี่ยวที่โกรธอยู่เริ่มใจเย็นลง เธอถามเบาๆ ว่า "จริงหรือ? นายพาคุณยายไปโรงพยาบาลจริงๆ หรือ?"

เล่ยหมิงพยักหน้าพร้อมยิ้ม แล้วหยิกจมูกเสี่ยวเสี่ยวอย่างอ่อนโยน "แน่นอน ไม่งั้นฉันจะกล้าทิ้งเธอได้ยังไง"

การกระทำนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง

เล่ยหมิงทำอะไรน่ะ? กล้าจีบแฟนของหยางฮั่นไห่ต่อหน้าต่อตา! เขาอยากตายหรือยังไง

หยางฮั่นไห่หน้ามืดทันที ห้องที่เคยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะกลับเงียบลงในพริบตา ทุกคนต่างมองเหตุการณ์นี้ด้วยความตกใจ ไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดขึ้น

"เล่ยหมิง นายทำอะไรอยู่! หานไห่อยู่ที่นี่ นายยังกล้าจีบแฟนเขาต่อหน้าทุกคนอีกเหรอ?"

หวังฉีเห็นหยางฮั่นไห่หน้าเสีย คิดว่าเขาไม่กล้าพูดอะไร จึงยืนขึ้นและตำหนิด้วยเสียงดัง

"เล่ยหมิง รีบขอโทษหานไห่เดี๋ยวนี้!"

"นายไม่มีแฟนก็ไม่ควรทำแบบนี้กับแฟนเพื่อนสิ"

"นี่มันหมายความว่าไง? นายไม่มีมารยาทเลยหรือไง!"

ทุกคนที่ได้รับประโยชน์จากหยางฮั่นไห่ต่างยืนขึ้นเพื่อปกป้องและเอาใจหยางฮั่นไห่

เล่ยหมิงและเสี่ยวเสี่ยวต่างก็งง ทั้งสองมองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ สถานการณ์นี้มันเกิดอะไรขึ้น? ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังถามกันว่าเสี่ยวเสี่ยวกลายเป็นแฟนของหยางฮั่นไห่ได้ยังไง

"ขอโทษ!"

"เล่ยหมิง ถ้านายไม่ขอโทษก็ไสหัวออกไปซะ"

"รีบขอโทษเดี๋ยวนี้"

เมื่อเห็นเล่ยหมิงนิ่งเงียบ ทุกคนก็ตะโกนตำหนิอีกครั้ง

หยางฮั่นไห่ที่มีคนหนุนหลัง ก็ลุกขึ้นยืนมองเล่ยหมิงด้วยสายตาไม่พอใจ "เล่ยหมิง นายต้องอธิบายให้ฉันฟัง!"

เล่ยหมิงรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เขาดึงเสี่ยวเสี่ยวมานั่งบนตักของเขาแล้วจูบที่หน้าเธออย่างแรง

"ฉันกอดแฟนของฉันเอง ทำไมต้องอธิบายให้นายฟังด้วย?"

ทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมเล่ยหมิงถึงอ้างว่าแฟนของหยางฮั่นไห่เป็นของเขา และที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นคือ เสี่ยวเสี่ยวไม่ขัดขืน และยังมีสีหน้าแดงราวกับกำลังเขินอาย

หยางฮั่นไห่ก็ตกใจเช่นกัน เขาเคยคิดว่าจะใช้โอกาสนี้ใกล้ชิดกับเสี่ยวเสี่ยวมากขึ้น เพราะเธอไม่แสดงท่าทีปฏิเสธเขา แต่ทำไมเธอถึงสนใจเล่ยหมิงแทน?

"เสี่ยวเสี่ยว นี่มันเรื่องอะไร?" หยางฮั่นไห่ถามด้วยความงงงวย "เธอรู้จักเล่ยหมิงเหรอ?"

"รู้จักสิ เล่ยหมิงคือแฟนฉัน! ก่อนหน้านี้เขาบอกว่ามีธุระต้องไปทำก่อน ให้ฉันรอที่ล็อบบี้ นายเข้ามาทักฉันแล้วบอกว่าห้องหรูไห่ถาง ฉันก็เลยขึ้นมา"

เสี่ยวเสี่ยวตอบ ทุกคนเริ่มเข้าใจเรื่องราว

ที่แท้เสี่ยวเสี่ยวกำลังรอเล่ยหมิง แล้วหยางฮั่นไห่เห็นว่าเธอสวยก็เลยเข้าไปจีบ และแกล้งทำให้ทุกคนเข้าใจผิดว่าเธอเป็นแฟนของเขา

นี่มันโหดร้ายจริง ๆ!

ทุกคนเริ่มมองหยางฮั่นไห่ด้วยความดูถูก

หยางฮั่นไห่รู้สึกเหมือนกินแมลงวัน ใบหน้าของเขาแดงด้วยความอับอาย

ผู้หญิงที่สวยงามและสมบูรณ์แบบแบบนี้ กลายเป็นแฟนของเล่ยหมิงได้อย่างไร?

และเขายังเข้าใจผิดคิดว่าเธอสนใจเขาอีก

สถานการณ์นี้ทำให้หยางฮั่นไห่รู้สึกอับอายจนไม่รู้จะทำอะไร

เล่ยหมิงรู้สึกไม่พอใจเช่นกัน

ก่อนที่เขาจะมา ยังมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกเหรอ

หยางฮั่นไห่กล้าชอบผู้หญิงของเขาแบบนี้ นี่มันยกโทษให้ไม่ได้

"เล่ยหมิง ฉันไม่ได้ตั้งใจ" เสี่ยวเสี่ยวกล่าวขอโทษ "ฉันคิดว่านายทิ้งฉันไปแล้ว ฉันกำลังโกรธอยู่ ไม่คิดว่าเขาจะทำให้ทุกคนเข้าใจผิด"

"ไม่เป็นไร"

เล่ยหมิงพูดด้วยน้ำเสียงเบาและกอดเธอแน่นขึ้น ราวกับว่าเขาต้องการแสดงออกให้หยางฮั่นไห่เห็น

เสี่ยวเสี่ยวพูดออกมาทำให้หยางฮั่นไห่ยิ่งอับอายมากขึ้น

หวังฉีเห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงพยายามหาทางออก "ทุกคน มากินกันเถอะ ฮ่าฮ่า ไวน์แดงนี้เป็นไวน์ที่ราคาแพงมาก ขวดละแสนกว่าเลยนะ เป็นไวน์ที่ดีที่สุดของโรงแรมคาลวิน อย่าให้เสียของกันเลย"

ทุกคนเริ่มกินดื่มและลืมเรื่องที่เกิดขึ้นทันที