บทที่ 11 ช่วยสาวงาม

【ภารกิจแห่งความยุติธรรม: ช่วยหญิงสาว】

【รายละเอียดภารกิจ: ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยเทียนจิง หนุ่มหล่อประจำมหาวิทยาลัยกำลังรังควานหญิงสาว ให้โฮสต์ตามระบบไปช่วยทันที】

【รางวัลภารกิจ: ความชำนาญด้านเครื่องดนตรี】

【หมายเหตุ: การขับแลมโบกินีไปช่วยไม่มีความยากลำบาก โปรดเปลี่ยนไปขับฮอนด้าซีวิคแทน】

เล่ยหมิงส่ายหัวด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ต้องทำตามระบบ เขาขับแลมโบกินีพาหญิงสาวผู้ช่วยไปจอดใกล้กับฮอนด้าซีวิค จากนั้นเปลี่ยนไปขับฮอนด้าซีวิคแทน

อารมณ์ที่ดีของเขาหายไปหมดสิ้น

ระบบส่งภารกิจแห่งความยุติธรรมมา คราวนี้ไม่ได้รางวัลเป็นเงินหรือบริษัท แต่เป็นทักษะใหม่

ทักษะนี้มีประโยชน์ตลอดชีวิต ซึ่งเล่ยหมิงให้ความสำคัญมากกว่าเงินทองที่จับต้องได้

แต่ให้ขับฮอนด้าซีวิคไปช่วยหญิงสาวจะได้ผลไหม? หนุ่มหล่อประจำมหาวิทยาลัยกำลังรังควานหญิงสาว ถ้าเล่ยหมิงขับฮอนด้าไป ใครจะสนใจเขา?

แต่ตอนนี้เล่ยหมิงไม่เหมือนเดิม แม้จะขับฮอนด้า แต่ก็มีความสง่างามในตัว

มหาวิทยาลัยเทียนจิงเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมือง อยู่ในกลุ่ม 985 ของประเทศจีน นักศึกษาที่นี่ล้วนเป็นกำลังสำคัญในอนาคต

เวลานี้ หน้าประตูมหาวิทยาลัยมีผู้คนมากมาย

มีชายหนุ่มหล่อเหลาในชุดสูท กำลังวางแผนสารภาพรักอย่างโรแมนติก

เขาชื่อ หยางซิว เป็นหนุ่มหล่อประจำมหาวิทยาลัยเทียนจิง และมีฐานะทางบ้านที่ดีมาก

จากการดูส่วนตัวและครอบครัว หยางซิวเป็นแฟนหนุ่มในฝันของหลายๆ คน

แต่ทุกคนในมหาวิทยาลัยรู้ว่า หยางซิวมีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว

วันนี้เขาเตรียมที่จะสารภาพรักต่อหญิงสาวที่เขาชอบ

หยางซิวเป็นหนุ่มหล่อประจำมหาวิทยาลัย ย่อมคู่ควรกับหญิงสาวที่เป็นดาวมหาวิทยาลัย

หน้าประตูมหาวิทยาลัยเต็มไปด้วยดอกกุหลาบ เขียนชื่อของหญิงสาวว่า “เซียวเสี่ยวเสี่ยว ฉันรักเธอ!”

ดอกกุหลาบเก้าหมื่นเก้าพันดอกและลูกโป่งแสนโรแมนติกกว่าพันลูกลอยอยู่ในอากาศ ทุกลูกพิมพ์ชื่อและรูปของหญิงสาว

เพื่อการสารภาพรักครั้งนี้ หยางซิวทุ่มเทเต็มที่

หญิงสาวหลายคนที่เห็นคงน้ำตาไหลและยอมขึ้นรถบีเอ็มดับเบิลยูไปแล้ว

“พี่หยาง เสี่ยวเสี่ยวมาถึงแล้ว คุณพร้อมหรือยัง” เสียงหนึ่งดังขึ้น

หยางซิวนั่งอยู่ในรถบีเอ็มดับเบิลยู ถือกล่องของขวัญ รอคอยหญิงสาวที่เขาชอบเข้ามา

รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาทำให้หัวใจของหญิงสาวหลายคนละลาย

รอบๆ เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องของหญิงสาว

“พี่หยาง อย่าทิ้งหนูไป…”

“พี่หยาง คุณหักหลังความรักของเรา แล้วลูกของเราจะทำยังไง”

“อย่าก่อกวน! ในมหาวิทยาลัยเทียนจิงนี้ คนที่คู่ควรกับพี่หยางคือเสี่ยวเสี่ยว ดาวมหาวิทยาลัยแห่งศตวรรษ ใครจะมาเทียบได้”

ที่ไกลๆ หญิงสาวในชุดนักศึกษาเดินเข้ามา เธอมีรูปร่างที่ดี ขายาวและผิวพรรณดี

แม้รูปร่างส่วนอื่นจะไม่โดดเด่น แต่เมื่อรวมกันแล้วทำให้ดูน่าชื่นชม สวยงาม

สายตาของชายหนุ่มทุกคนไม่สามารถละจากเธอได้เลย

หยางซิวถือไมโครโฟน ร้องเพลง “คุณคือโลกทั้งใบของผม” ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก

“เสี่ยวเสี่ยว นี่เป็นปีที่สี่ที่เรารู้จักกัน ตั้งแต่วันที่คุณเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัยนี้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณ ตั้งแต่...ผมรู้ชื่อของคุณ หัวใจของผมก็ละลายไปแล้ว มันถูกคุณพาไปตลอดสี่ปีนี้และไม่เคยกลับมาอีก ผมรู้ว่าชีวิตนี้ผมจะไม่รักใครอีกแล้ว นอกจากคุณ...คุณคือโลกทั้งใบของผม ฤดูร้อนนี้เราจะจบการศึกษาแล้ว และเราจะต้องแยกย้ายไปกันคนละทาง ผมไม่อยากให้ความรักของผมจบลงก่อนที่จะเริ่มต้น มันคือความเจ็บปวดที่ชีวิตไม่อาจทนได้ คุณจะให้โอกาสมันเริ่มต้นได้ไหม?”

เสียงของหยางซิวนั้นเยียวยาจิตใจ เหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาว

สาวๆ รอบข้างที่ฟังคำสารภาพต่างละลายไปกับคำพูดของเขา

แต่สาวขายาวชื่อเซียวเสี่ยวเสี่ยวกลับมีใบหน้าเรียบเฉย

เธอไม่พูดอะไร ใบหน้าแสดงถึงความไม่สนใจ

“ช่วงนี้ฉันยุ่ง ไม่มีเวลาเล่นเกมเด็กๆ กับคุณ คุณมีสภาพแวดล้อมที่ดี แต่ฉันไม่มี ฉันต้องพยายามด้วยตัวเอง ฉันจะไม่รักใครและไม่ต้องการให้ใครมารักฉัน ดังนั้น ขอโทษนะ”

เสียงของเซียวเสี่ยวเสี่ยวเย็นชา

หยางซิวจับหน้าอกตัวเอง ถอยหลังไปสองสามก้าว

การถูกปฏิเสธทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมาก

“เสี่ยวเสี่ยว”

หยางซิวเรียก แต่เซียวเสี่ยวเสี่ยวไม่หยุดเดิน กลับกันเธอรีบเดินเร็วขึ้น

มีสาวๆ สองสามคนที่เตรียมตัวมาแล้วขวางทางเธอเอาไว้

“เซียวเสี่ยวเสี่ยว เธออย่ามาทำเป็นหยิ่ง ที่แท้ก็แค่นางฟ้าน้ำแข็งปลอมๆ เท่านั้น”

“พี่หยางซิวคือเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทุกคนในโรงเรียน เราเสียสละให้เธอ แต่เธอกลับทำแบบนี้กับเขา?”

“เราจะไม่ยอมเห็นพี่หยางซิวต้องเจ็บปวด”

“อย่างน้อยก็ควรฟังพี่หยางซิวพูดจนจบแล้วค่อยไป”

สาวๆ ที่มาปกป้องหนุ่มในฝันพากันโผล่ออกมา

“ฉันไม่ชอบเขา ปฏิเสธไม่ได้ดีกว่าให้ความหวังเหรอ?” เซียวเสี่ยวเสี่ยวเงยหน้า ที่ยังคงเรียบเฉย

“เบื่อพวกทำตัวหยิ่งๆ แบบนี้”

“ใช่ คิดว่าตัวเองสวยมากนักหรือไง? คิดว่าพี่หยางซิวไม่คู่ควรกับเธอ?”

“เธอรู้ไหมว่าพี่หยางซิวเตรียมตัวสำหรับคำสารภาพนี้มานานแค่ไหน? ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ”

สาวๆ ไม่ยอมแพ้

เซียวเสี่ยวเสี่ยวหมดทางเลือก พูดเบาๆ ว่า “ฉันมีแฟนแล้ว จะให้ฉันนอกใจรับรักพี่หยางซิวเหรอ? อย่าใช้คุณค่าของพวกเธอมาตัดสินคนอื่น”

คำพูดนี้เหมือนฟ้าผ่ากลางหัวของหยางซิว

เป็นไปไม่ได้

เทพธิดาที่เขาชอบมาตลอดสี่ปีนี้ มักจะเดินคนเดียว ไม่มีเพื่อน แม้แต่คนที่สนิทก็ไม่มี เหมือนเป็นน้ำแข็ง

ทำไมจู่ๆ ถึงมีแฟนได้?

“ไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ! เสี่ยวเสี่ยว เธอโกหก ถ้าเธอมีแฟนให้เรียกมาให้ฉันเห็นสิ”

หยางซิวหน้าแดง ตะโกนเสียงดัง

อารมณ์ของเขาดูเหมือนจะพังทลาย

ใบหน้าของเขาก็เริ่มดูน่ากลัว

เซียวเสี่ยวเสี่ยวมีสีหน้าลำบากใจ

มันเป็นแค่ข้ออ้าง เธอไม่มีแฟนจริงๆ

แต่ตอนนั้นเอง มีฮอนด้าเข้ามาเสียงดัง เหยียบดอกกุหลาบและจอดตรงหน้าที่เซียวเสี่ยวเสี่ยวยืนอยู่

เล่ยหมิงลงจากรถ หยิบลูกโป่งหนึ่งลูก แล้วเก็บกุหลาบที่ยังสมบูรณ์จากพื้น

คุกเข่าข้างหนึ่ง สารภาพรัก

“เสี่ยวเสี่ยว ขอโทษที่ทำให้เธอลำบาก สี่ปีนี้เพื่อฉัน เธอแกล้งทำเป็นคนเย็นชา จากนี้ไปเธอสามารถปลดปล่อยตัวเองได้แล้ว ฉันยังไม่เคยสารภาพรักกับเธออย่างเป็นทางการเลย ดอกไม้และลูกโป่งนี้แทนความรู้สึกของฉัน ถ้าเธอรับ เราจะเป็นแฟนกันอย่างเป็นทางการ”