ตอนที่ 1132 คาดเดาเกี่ยวกับคางูยะ

“แต่... แต่พี่เมย์ ถ้าอย่างนั้นพวกเราควรทำอย่างไรดี?”

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง อิซึมิก็ถามคำถามในใจที่เธอสงสัยในที่สุด

“มันง่ายมาก! นั่นคือพวกเราสองคนต้องเล่นกันตามจุดแข็งของตัวเอง เพื่อที่อาจารย์หลี่ฟานจะได้ไปที่คิริงาคุเระบ่อยๆ”

“เมื่อเขาไปที่คิริงาคุเระบ่อยขึ้น พวกเราก็สามารถที่จะอยู่กับอาจารย์หลี่ฟานสองคนได้ไม่ใช่เหรอ?”

เทรุมิ เมย์พูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

“นี่… มันเป็นแบบนี้เองเหรอ? แต่ถ้าอย่างนั้นฉันควรทำอะไรล่ะ?”

อิซึมิเม้มริมฝีปาก และเริ่มนึกถึงอดีตโดยหมีหลี่ฟานอยู่ในใจ

“เอาล่ะ พวกเราค่อยมาพูดคุยรายละเอียดเพิ่มเติมกันทีหลัง แต่สรุปแล้วพวกเราต้องเข้าหาอาจารย์หลี่ฟานบ่อยๆ”

“อิซึมิ ฉันจะฝากเรื่องนี้ไว้กับเธอ”

“เนื่องจากฉันต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ในการจัดการกับปัญหาของหมู่บ้าน ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถอยู่ในคฤหาสน์ตลอดเวลาได้”

“แต่อิซึมิ เธอสามารถมาอยู่ที่นี่ได้ตราบเท่าที่เธอต้องการ”

“เรื่องภารกิจเธอไม่ต้องกังวล การหาทางทำให้อาจารย์หลี่ฟานไปที่คิริงาคุเระบ่อยๆ นั่นคือภารกิจระดับ S ที่ฉันมอบให้เธอ!”

เทรุมิ เมย์ใช้มือข้างหนึ่งตบไหล่ของอิซึมิ แล้วยกมืออีกข้างหนึ่งขึ้นเพื่อยกนิ้วโป้งให้กับเธอ

“ภา... ภารกิจระดับ S?!”

อิซึมิเบิกตากว้างและมองไปที่เทรุมิ เมย์ หรือมิซึคาเงะรุ่นที่ห้าที่อยู่ตรงหน้าเธอให้ดีๆ

อิซึมิไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เธอจะได้รับภารกิจระดับ S แบบนี้จริงๆ

‘ยังไงก็ตาม มันคงจะดีถ้าฉันสามารถอยู่ในคฤหาสน์ได้บ่อยๆ’

อิซึมิเม้มริมฝีปากของเธอ และมองย้อนกลับไปที่หลี่ฟานที่กำลังกอดกุเร็นและเกลี้ยกล่อมเธอเหมือนเด็ก

“ว่าแต่พี่เมย์ ถ้าพี่บอกว่าอาจารย์หลี่ฟานเป็นผู้ชายที่ดีมากๆ”

“เพราะฉะนั้นอาจารย์จะไม่เคยแต่งงานและมีลูกมาก่อนงั้นเหรอ?”

จู่ๆ อิซึมิก็ถามด้วยความสงสัย

“อาจารย์หลี่ฟานไม่ค่อยพูดถึงเรื่องในอดีตของเขาเลย ดังนั้นฉันจึงไม่รู้สถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง”

เทรุมิ เมย์พูดพลางส่ายหัวของเธอเล็กน้อย

“แล้วถ้าอาจารย์หลี่ฟานมีภรรยาของเขาอยู่แล้ว พี่ยังจะยังยอมติดตามเขาอยู่ไหม?”

“อืม... ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถปล่อยอาจารย์หลี่ฟานไปได้เลย”

“ฉันเข้าใจแล้ว นั่นจึงหมายความว่าพี่เมย์เต็มใจที่จะแบ่งปันอาจารย์หลี่ฟานกับผู้หญิงคนอื่น”

“อิซึมิ เธอเป็นอะไรไป ทำไมเธอถึงถามคำถามแบบนี้ล่ะ?”

“ไม่มีอะไร ฉันแค่กำลังคิดว่า ในเมื่อรุ่นพี่ซามุยและรุ่นพี่ยูกิโตะตกลงร่วมมือกัน พวกเธอคงได้วางแผนที่จะอยู่กับอาจารย์หลี่ฟานด้วยกันหรือเปล่า?”

“อะไรกัน! มันเป็นอย่างนั้นเองเหรอ?” เทรุมิ เมย์กะพริบตา

“เดี๋ยวก่อน! จากคำพูดของเธอ อิซึมิ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอต้องการที่จะแบ่งปันอาจารย์หลี่ฟานกับผู้หญิงคนอื่นๆ กัน?”

“ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็อยากที่จะผูกขาดอาจารย์หลี่ฟานไว้คนเดียวเป็นธรรมดา”

“แต่หลังจากที่พี่เมย์ทำให้ฉันมั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง ฉันก็คิดว่าถึงแม้อาจารย์จะอยู่กับผู้หญิงคนอื่นจริงๆ ฉันก็จะไม่ทิ้งอาจารย์หลี่ฟานไป”

อิซึมิถอนหายใจพร้อมกับยิ้มมุมปาก

ในขณะนี้ ร่างของอิซึมิกำลังเปล่งประกายราวกับแสงศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งแวววาวอยู่ในดวงตาของเทรุมิ เมย์

“นี่ฉันกำลังถูกสอนโดยผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าตัวเองจริงๆ เหรอเนี่ย!”

“แล้วถ้าอย่างนั้น ฉันควรที่จะเปลี่ยนใจของตัวเองจริงๆ หรือเปล่า?”

เทรุมิ เมย์เม้มริมฝีปากของเธอ และพูดอย่างค่อนข้างไม่แน่ใจ

ในเวลานี้ ทั้งเทรุมิ เมย์และอิซึมิไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่า มีร่างหนึ่งกำลังยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเธอ

“ถ้าเจ้าต้องการที่จะผูกขาดหลี่ฟาน เจ้าจะไม่ประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน”

เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันทำให้เทรุมิ เมย์และอิซึมิ มองไปในทิศทางของเสียงด้วยความประหลาดใจ

“อะไร! เธอมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน คางูยะ?”

เทรุมิ เมย์มองไปที่คางูยะที่อยู่ตรงหน้าเธออย่างตกใจ

ถึงแม้ว่าคางูยะจะเป็นเพียงลูกศิษย์นอก แต่เทรุมิ เมย์ก็ไม่กล้าที่จะประมาทความคิดของเธอ

เพราะผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอ มีความแข็งแกร่งมากกว่าลูกศิษย์อย่างเป็นทางการบางคนด้วยซ้ำ

อย่างน้อยเทรุมิ เมย์ก็ไม่แน่ใจว่าเธอจะสามารถเอาชนะคางูยะ ที่ได้รับพลังของสัตว์หางทั้งเก้าและเสร็จสิ้นการฝึกฝนจากหลี่ฟานได้ 100%

“คางูยะ ฟังจากสิ่งที่เธอพูด เธอคงไม่ได้ชอบอาจารย์หลี่ฟานเหมือนกันใช่ไหม?”

เทรุมิ เมย์เข้าไปในดวงตาของคางูยะและถามด้วยเสียงต่ำ

คางูยะเหลือบมองเทรุมิ เมย์เล็กน้อย และแทนที่จะตอบคำถาม เธอกลับพูดขึ้นมาแทน

“หลี่ฟานเคยบอกกับข้าว่าเขามีภรรยาอยู่แล้ว เป็นผู้หญิงที่ชื่อหมายเลข 18”

“ว่ากันว่าเธอมีความแข็งแกร่งมากกว่าเจ้าและข้า และลูกศิษย์ทุกคนที่อยู่ที่นี่”

สิ้นคำพูดของคางูยะ เทรุมิ เมย์, อุจิวะ อิซึมิ และคนอื่นๆ ที่ไม่รู้จักตัวตนของหมายเลข 18 ต่างก็เบิกตากว้างทันที

เมื่อทั้งสองกลับมามีสติอีกครั้ง คางูยะก็เดินเข้าไปหาหลี่ฟานแล้ว และกำลังพูดคุยอะไรบางอย่างกับเขา

“อาจารย์... อาจารย์หลี่ฟานมีภรรยาแล้วจริงๆ เหรอ?”

“อีกทั้งเธอยังแข็งแกร่งกว่าพวกเราทุกคนด้วย?”

“ไม่สิ... เรื่องนี้มันถูกต้องแล้ว อาจารย์หลี่ฟานเป็นคนที่มีพลังมาก และลูกศิษย์ที่เขาทำการฝึกฝนให้ทุกคนต่างก็มีพลังมากเช่นกัน”

“ในเมื่อหมายเลข 18 เป็นภรรยาของอาจารย์ อาจารย์หลี่ฟานจะไม่ช่วยทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร”

“ไม่นะ! ถ้าหมายเลข 18 ทรงพลังมาก เธอจะยอมให้ฉันอยู่กับอาจารย์หลี่ฟานไหม?”

เทรุมิ เมย์กัดนิ้วหัวแม่มือของเธอด้วยความกังวล

“พี่เมย์ พี่เป็นถึงลูกศิษย์คนที่สองของอาจารย์หลี่ฟาน และใช้เวลาอยู่กับอาจารย์หลี่ฟานน้อยกว่ารุ่นพี่ปากุระเท่านั้น”

“แต่พี่กลับไม่รู้ว่าอาจารย์หลี่ฟานมีภรรยาแล้วได้ยังไง?”

อิซึมิถามด้วยความตกใจ

“ฉันไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ เพราะอาจารย์หลี่ฟานไม่ค่อยพูดถึงเรื่องราวของเขาในอดีตเลย”

“ถ้าเป็นอย่างนั้น… แล้วรุ่นพี่คางูยะรู้ได้ยังไงว่าอาจารย์หลี่ฟานมีภรรยาแล้ว หรือว่าเธอมีความสัมพันธ์กับอาจารย์ดีมากกว่าพวกเรา?”

“ความสัมพันธ์กับอาจารย์ที่ดีมาก... ใช่แล้ว! เป็นเพราะคางูยะมีอายุขัยที่ยืนยาว ดังนั้นอาจารย์หลี่ฟานจึงมีเรื่องที่สามารถพูดคุยกับเธอได้มากกว่าพวกเรา!”

“พี่เมย์ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ารุ่นพี่คางูยะเองก็ชอบอาจารย์หลี่ฟานด้วยล่ะ?”

“เป็นไปได้ยังไง! คางูยะมีลูกของเธออยู่แล้ว อีกทั้งเธอก็มีชีวิตอยู่มานานขนาดนั้นด้วย!”

“แต่ถ้าดูจากรูปลักษณ์ภายนอก รุ่นพี่คางูยะก็ยังเด็กมาก ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราก็ไม่รู้ว่าอาจารย์หลี่ฟานจะมีลูกแล้วหรือเปล่า”

“นี่... การที่อาจารย์หลี่ฟานบอกเรื่องนี้กับคางูยะ ถ้าอย่างนั้นมันก็หมายความว่าอาจารย์หลี่ฟานชอบเธอหรือเปล่า? หรือว่าเธอรู้จักกับอาจารย์หลี่ฟานมาก่อนแล้ว?”

พูดจบเทรุมิ เมย์ก็มองไปที่ร่างของคางูยะอย่างลึกซึ้ง

หลังจากคิดถึงความจริงที่ว่า หลี่ฟานไปที่ดวงจันทร์เพื่อพาคางูยะออกมา เธอก็รู้สึกว่าหลี่ฟานอาจจะรู้จักกับคางูยะมาก่อน

“หรือว่าที่จริงแล้ว… อาจารย์หลี่ฟานเคยเป็นสามีของรุ่นพี่คางูยะ!”

อิซึมิเอียงหัวแล้วพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้เทรุมิ เมย์ประหลาดใจอย่างสุดซึ้ง

แต่ไม่นานทั้งสองคนก็พากันส่ายหัวออกมา

“จะเป็นไปได้ยังไง คางูยะจะเป็นภรรยาของอาจารย์หลี่ฟานได้ยังไงกัน!”

…