บทที่ 92: ในที่สุดซาจิโกะก็พักผ่อนอย่างสงบสุขได้ในที่สุด...
มิซากิจ้องไปที่เรียวตะอย่างว่างเปล่า โดยไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสนใจเรื่องนั้น “อาการบาดเจ็บของคุณ...!?” มิซากิอุทานด้วยความประหลาดใจ เรียวตะในปัจจุบันดูโทรมอย่างยิ่ง ด้วยอาการบาดเจ็บทั้งหมดบนร่างกายของเขา ไม่มีทางที่จะคำนวณได้อย่างรวดเร็ว เสื้อผ้าของเขาขาดรุ่งริ่ง และผิวหนัง...
