บทที่ 68 มากมาย (7)
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[ลงแบบราคาถูกแค่ใน my-novel แต่จะลงช้ากว่าThai-novel 100 ตอน]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 68 มากมาย (7)
บางครั้งผู้คนก็ทำแบบนั้นกันอยู่ พวกเขาพูดคำโป้ปดออกมา เพื่อซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของพวกเขาไว้ นั่นแหละคือสิ่งที่ฮวาลินกำลังทำอยู่ในตอนนี้
เธออ้างว่าเธอไม่ได้สนใจคังวูจินมากนัก
ทั้งที่ในความเป็นจริง เธอเป็นแฟนตัวยงของเขาด้วยซ้ำ เมื่อใดก็ตามที่มีบทความใหม่เกี่ยวกับเขา เธอจะอ่านมันอย่างละเอียด และเธอมักจะตาม SNS ของคังวูจินทุกครั้งที่มีเวลาว่าง ดังนั้นแม้ว่าเธอจะรู้สึกผิดที่บอกว่าเธอไม่ชอบวูจิน แต่เธอก็ไม่ได้คิดแก้ไขคำพูดของเธอสักนิด
“ฉันไม่ได้ชอบเขาเลย เขาไม่ใช่สเป็คของฉันสักนิดเดียว พี่หยุดตั้งสมมติฐานแปลก ๆ ได้แล้วน่า”
เธอไม่ได้พยายามแก้ไขตัวเองเลย บางครั้งยิ่งคุณอยู่ใกล้ใครมากเท่าไร คุณก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของคุณมากขึ้นเท่านั้น ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฮงฮเยยอนกลับดูโล่งใจเมื่อได้ยินคำพูดของฮวาลิน แน่นอนว่าฮวาลินไม่ได้สังเกตเห็นเลย
“เธอไม่ชอบวูจินจริง ๆ เหรอ? ทำไมล่ะเนี่ย? เธอยังไม่ได้พบเขาเลยนะ”
“ไม่ชอบสิ ก็แบบสายตาของเขาดูเย็นชา ค่อนข้างน่ากลัว”
“นั่นเป็นเพียงบทบาทของเขาในฐานะรองหัวหน้าพัคไม่ใช่หรือไง?”
ในขณะนั้นเอง ฮวาลินก็มักจะนึกถึงความคิดเห็นที่เธอเจอตามฟอรั่วตอนที่เธอค้นหาข้อมูลของวูจิน
"โอ้? ปกติเขาไม่เป็นแบบนั้นเหรอ?”
“แน่นอนสิว่าไม่…เขาไม่ได้เย็นชาขนาดนั้น…แค่อาจจะห่างเหินไปบ้างมั้ง? แต่เขาแตกต่างจากรองหัวหน้าพัคอย่างสิ้นเชิงเลยล่ะ”
"จริงเหรอ? แต่ฟังแล้วเขาก็ดูน่ากลัวแฮะ”
“เขาไม่ได้น่ากลัวเลยนะ…พี่จะไม่บอกว่าเขาดูอบอุ่นและนุ่มนิ่มหรอก แต่เหมือนเขาเป็นพวกซึนเดเระมากกว่า แบบใจดีและแน่วแน่ในความเชื่อของตนเอง”
ฮวาลินพยักหน้า ราวกับว่ามันไม่สำคัญเลย แต่เธอก็เก็บข้อมูลใหม่นี้เกี่ยวกับคังวูจินไว้ในใจ
“ซึนเดเระเหรอ? ยังไงล่ะเนี่ย แต่เอาเถอะ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย จะว่าไปในเมื่อเขาอยู่ในสายงานเดียวกับพี่ พี่คงต้องพบเขาบ่อย ๆ เลยสินะ”
“ฉันเจอเขาบ่อยไหมน่ะเหรอ? ก็เยอะอยู่แหละ แต่ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก วูจินก็เหมือนกัน ว่าแต่เธอเห็นข่าวเขาแล้วใช่ไหม?”
ทำไมฉันจะต้องดูข่าวเขาด้วยล่ะคะ? ทำไมฉันต้องอ่านบทความเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น เอ่อ...นักแสดงคนนั้นด้วยล่ะ?”
แม้ว่าฮวาลินจะดูข่าวของเขาวันละหลายครั้ง แต่เธอก็ฝืนยิ้มและจิบไวน์อึกใหญ่แล้วจึงเลื่อนสายตาไปมองทีวีขนาดใหญ่ด้านหน้า ตอนที่ห้าของ ‘ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติจิตวิทยาเสเพล’ กำลังออกอากาศอยู่
ฮงฮเยยอนกอดอกและพูดต่อ
“ตอนนี้เขามีผู้ติดตามมากกว่า 130,000 คนบนอินสตาแกรม และยังมีกลุ่มแฟนคลับแล้วด้วย ด้วยอัตราแบบนี้ เขาคงจะตามฉันทันในเวลาไม่นาน”
“…แฟนคลับเหรอคะ?”
“ใช่แล้ว มันถูกก่อตั้งขึ้นทันทีหลังจากเขาเดบิวต์ มีสมาชิกหลายพันคนแล้วด้วย”
"จริงเหรอคะ? ว้าว สุดยอดไปเลย”
ฮวาลินวางแก้วไวน์ลง พยายามทำตัวดูเหมือนไม่สนใจและหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อตรวจสอบ
‘ตอนนี้เขามีกลุ่มแฟนคลับแล้วเหรอ? แย่จริง ฉันดันไม่รู้เสียได้ คงเพราะช่วงนี้ฉันยุ่งมากแหละมั้ง’
เธอแสร้งทำเป็นมองอย่างอื่นและค้นหากลุ่มแฟนคลับของคังวูจิน ผลลัพธ์แสดงขึ้นอย่างรวดเร็ว
-[ประกาศทางการ/แฟนคาเฟ่อย่างเป็นทางการของคังวูจิน 'หัวใจคัง' ยินดีต้อนรับคุณ!]
-สมาชิก: 3,111
-หัวหน้าผู้จัดการกลุ่ม: น้องสาวโลหิต
มีสมาชิกมากกว่า 3,000 คนแล้ว ฮวาลินได้แต่ถอนหายใจออกมา
‘เฮ้อ ฉันอุตส่าห์วางแผนว่าจะเข้าร่วมกลุ่มแฟนคลับทันทีที่มันถูกสร้างขึ้น’
แม้ว่าเธอจะรู้สึกเสียใจ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว เธอบุ๊คมาร์คหน้านี้ไว้และวางโทรศัพท์ลง
“แต่ว่าพี่คือฮงฮเยยอนเชียวนะ พี่จะถูกเด็กใหม่แซงหน้าแบบนี้ได้ยังไง?”
“ทำไมมันจะไม่ได้กันล่ะ? ถ้าเธอได้เห็นเขาด้วยตัวเอง เธอคงจะเข้าใจเองแหละ”
“ทำไมฉันต้องไปพบเขาด้วยเล่า? ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะไปเจอเขาเสียหน่อย ว่าแต่เขาได้รับบทบาทอะไรหลังจากบทรองหัวหน้าพัคเหรอคะ?”
“ฉันเองก็เห็นแค่ในข่าวเท่านั้นแหละ เขาได้รับบทในละครของนักเขียนลีวอลซอน มันเป็นบทบาทตัวประกอบ แต่ถือว่าเอาเรื่องอยู่ ดูเหมือนว่าผู้ชมทุกคนก็กำลังรอดูเขาอยู่”
“แบบนั้นเองสินะคะ ก็หวังว่าเขาจะโชคดีนะ”
ในขณะที่ฮวาลินตอบอย่างเฉยเมย ฮงฮเยยอนก็กำลังดูตอนที่ห้าของ ‘ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติจิตวิทยาเสเพล’ ไปพร้อมกัน
“ชักสงสัยแล้วสิว่าเรตติ้งต่อจากนี้จะดีไหม...”
"ทำไมเหรอคะ?"
เธอได้แต่ถอนหายใจเบา ๆ
“ก็ตอนนี้บทของรองหัวหน้าพัคมันหายไปแล้ว”
วันรุ่งขึ้น ตอนเช้าตรู่ที่สตูดิโอของนักเขียนพัคอึนมี
แม้จะเป็นวันเสาร์ แต่PDซงมันวูผู้มีเคราแพะก็เปิดประตูไปยังสตูดิโอของพัคอึนมีทันที ใบหน้าของเขาซีดเซียวมาก ร่างกายผอมแห้งเนื่องจากความอ่อนเพลีย เหตุผลมันก็เรียบง่ายยิ่ง
“โอ๊ย ฉันกำลังจะตาย”
เขาติดอยู่ในวงจรการถ่ายทำ การตัดต่อแ ละจากนั้นก็ถ่ายทำแล้วตัดต่อ วนไปวนมาไม่มีหยุด ระหว่างนั้น เขายังต้องจัดการกับตารางโฆษณาและการสัมภาษณ์ต่าง ๆ อีก ยังดีที่ถ่ายทำใกล้จะเสร็จแล้ว
“นักเขียนพัค คุณอยู่ในห้องหรือเปล่าครับ?”
ขณะที่ PD ซงมันวูทรุดตัวลงบนโซฟาและเรียกหานักเขียน พัคอึนมีก็ปรากฏตัวขึ้น ผมของเธอถูกมัดไว้
“นั่นกลิ่นอะไรเนี่ย? คุณPD ลุกขึ้นจากตรงนั้นเลยนะ! ไปอาบน้ำเร็ว!”
“นั่นคือสิ่งที่คุณกำลังพูดกับ PD ที่เพิ่งตัดต่อมาทั้งคืนเหรอครับ?”
“แล้วทำไมคุณถึงต้องตัดต่อทั้งคืนด้วยเล่า? ฉันว่ามันยังมีเวลาเหลืออยู่เยอะเลยนะคะ”
“เวลาไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ เรื่องเรตติ้งที่ 25% ต่างหากที่ทำให้ผมต้องตัดต่ออย่างบ้าคลั่งเพื่อคงสภาพมันไว้ หลังจากตอนที่ 4 จบลง อย่าลืมสิครับว่าบทรองหัวหน้าพัคได้ออกจากเรื่องไปแล้ว”
นักเขียนพัคอึนมีนั่งลงข้างPDซงมันวูผู้ถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า
“ฉันจะส่งบทสำหรับตอนสุดท้ายภายในวันพรุ่งนี้นะคะ”
“ครับ ผมเองก็เพิ่งยื่นใบลาออกไปเมื่อวานนี้”
"อะไรนะคะ? จริงเหรอ? นี่คุณ…ทำจริงเหรอ? เอาจริงดิ?"
"จริงจังสิครับ การถ่ายทำใกล้จะจบลงแล้ว เหลือเพียงการตัดต่อเท่านั้น คงถึงเวลาที่ผมจะต้องไปแล้ว”
"ว้าว แผนกละครคงวุ่นวายน่าดูเลยสินะคะ”
"คงงั้นแหละครับ หัวหน้าแผนกมาวนอยู่รอบตัวผมทั้งวันเลย น่ารำคาญมาก"
"ก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วสิค่ะ คุณเป็นPDที่ได้คะแนน 20% ตั้งแต่ตอนแรกเชียวนะ การกำกับของคุณมันยอดเยี่ยมแค่ไหนใครก็รู้? ว่าแต่คุณแน่ใจจะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอคะ?”
พอได้ยินคำถามนั้น PD ซงมันวูก็เอนศีรษะไปด้านหลังกับโซฟา
"ใช่ครับ พูดตามตรง ผมได้รับข้อเสนอจากบริษัทมากมายและมีการพูดคุยเกี่ยวกับการลงทุนเยอะแยะไปหมด โชคดีที่โปรเจคนี้เป็นไปได้ด้วยดี ดังนั้นผมจึงคิดที่จะจัดตั้งบริษัทผลิตถ่ายทำของตัวเองขึ้นมา ผมวางแผนที่จะกำกับจนกว่าจะตาย”
“คุณก็พูดอย่างนั้นเสมอเลยนะคะ”
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ซงมันวูก็นึกถึงใบหน้าของนักแสดงคังวูจินขึ้นมาได้
“เมื่อผมก่อตั้งบริษัทผู้ผลิตของผมและเริ่มโครงการใหม่ อยากรู้เหลือเกินว่าตอนนั้นค่าตัวของวูจินจะเท่าไร บางทีมันคงแพงเกินไปจนยากที่ผมจะจ่ายไหว”
“อืม ค่าตัวเขาคงแพงแน่ นี่คุณตั้งมาตรฐานสูงตั้งแต่ก่อนเริ่มเลยสินะเนี่ย? แต่จะว่าไป ฉันก็รู้สึกประหลาดใจมากเลยนะที่ได้ยินว่าวูจินกำลังเข้าร่วมโปรเจกต์กับพี่วอลซอน ดูก็รู้ว่าเธอพยายามที่จะทำให้ฉันรู้สึกกังวล”
“เธออาจอิจฉาคุณแหละมั้งครับ แต่ที่จริงเธอก็รู้ดีว่าใครมีพรสวรรค์ พอเธอเห็นศักยภาพของวูจินแล้ว มันก็เป็นเรื่องปกติที่เธอต้องการตัวเขา”
ตอนนั้นเอง
"โอ้! จริงสิ"
นักเขียนพัคอึนมีปรบมืออย่างตื่นเต้นและเริ่มพูดออกมาก่อน
“คุณรู้จักชเวนานา หนึ่งในผู้ช่วยนักเขียนของเราไหมคะ?”
“อืม คนที่ขี้อายสินะครับ”
“พรุ่งนี้เธอมีนัดกับวูจินด้วยแหละค่ะ”
"...ทำไมงั้นเหรอ?"
“วูจินได้ขอประชุมหลังจากอ่านบทละครซีรีส์สั้นของนานะ”
"อะไรนะครับ? ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย?"
"เรื่องจริงค่ะ สิ่งนี้มันต้องเป็นผลมาจากโทเทมคังเป็นแน่ ว่าไหมคะ?”
“คุณกำลังคิดว่ามันจะคล้ายกับ ‘สำนักงานนักสืบ' งั้นเหรอครับ? ซีรีส์สั้นเรื่องนี้มันจะมีทิศทางไปแบบไหนกันล่ะเนี่ย?”
หลังจากนั้นเอง
– ตู๊ดด ตู๊ดด
โทรศัพท์ของ PD ซงมันวูบนโต๊ะสั่นสะเทือน สายหนึ่งได้โทรเข้ามา พัคอึนมีจึงถามอย่างกระตือรือร้น
“นั่นคือสายเรื่องเรตติ้งของตอนที่ 5 ใช่ไหมคะ?”
“ใช่ครับ ผมบอกให้พวกเขาโทรมาทันทีที่ได้รับมันมา”
PD ซงมันวูจึงรับสาย
“อืม บอกผมมาได้เลยว่าเรตติ้งเท่าไร? เอ่อ-หา”
สิ่งที่น่าขบขันคือ ดวงตาของเขายามนี้กลับเบิกกว้างด้วยความตกใจ
"...อะไรนะ? เท่าไร? อืม งั้นขอวางสายก่อน”
ทันทีที่เขาวางสาย พัคอึนมีก็รีบวิ่งไปหาเขา
"ยังไงคะ? มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย? เรตติ้งเท่าไรเหรอคะ?”
PD ซงมันวูถอนหายใจออกมา
“ผมก็มีความรู้สึกแบบนี้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้มันจะเกิดขึ้น”
“มันได้เท่าไรเหรอคะ?”
"...21.7"
"เหวอ!"
เรตติ้งลดลง 4% จาก 25% มันลดลงแบบลดฮวบเลย
“ผมก็คิดไว้แล้วว่าจะลดลง แต่ไม่คิดว่าพอวูจินหายไปจากเรื่องมันจะลดลงมากขนาดนี้”
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นเพราะบทของรองหัวหน้าพัคได้หายไป
ในขณะนั้นเอง ที่ลานจอดรถของบีดับเบิลยูเอนเตอร์เทนเมนต์
คังวูจินขึ้นรถตู้ที่จอดอยู่ ผมของเขายุ่งเหยิงเล็กน้อย คาดว่าคงยังไม่ได้ไปร้านเสริมสวย ไม่นานหลังจากนั้น ฮันเยจุงที่ตามวูจินมาก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาตามปกติ
“พี่ หลังจากการประชุมวันนี้และไปถ่ายภาพแล้ว เรามาถ่ายรูปสำหรับ SNS กันเถอะ พี่เห็นไหมว่าพี่มีผู้ติดตามมากกว่า 130,000 คนแล้ว?”
“อ๋อ เห็นแล้ว”
“แถมเรายังมีสมาชิก 3,000 คนในกลุ่มแฟนคลับด้วยนะ ฉันคิดว่าคงถึงเวลาจัดงานแฟนมีตติ้งแล้วแหละ”
'มีตติ้งอะไร?' คังวูจินยังคงเงียบ ทว่าฮันเยจุงไม่ได้หยุดเลย
“ถ้างานแฟนมีตติ้งเป็นเรื่องยาก งั้นตอนนี้อย่างน้อยเราก็จัดกิจกรรมการแจกลายเซ็นให้แฟนคลับแล้วกัน เราควรรีบทำนะคะ เพราะกลุ่มแฟนคลับกำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว พี่รู้ไหมไม่ว่าใครคือหัวหน้าผู้จัดการกลุ่มแฟนคลับ? ทีมประชาสัมพันธ์ยังติดต่อเขาไม่ได้อีกเหรอ?”
“ไม่นะ ยังไม่ได้ข่าวเลย”
“งั้นเดี๋ยวฉันขอดูหน่อยแล้วกัน ชื่อ ID ของผู้จัดการกลุ่มคือ… ‘น้องสาวโลหิต'? เป็นชื่อ ID ที่แปลกประหลาดจริง ๆ”
ใช่ เป็นชื่อที่แปลกมาก ใครเขาตั้งชื่อตัวเองว่า ‘น้องสาวโลหิต' กัน เป็นน้องสาวสายเลือดกันกับใครหรือไง? ขณะที่วูจินยิ้มให้กับตัวเองนั้น...
-ครืดด!
ประตูผู้โดยสารเปิดออกอย่างกะทันหัน ชเวชองกุนอุทานออกมาเสียงดังสนั่น
"วูจิน! ตอนที่ 5 ของ ‘นิติจิตวิทยาเสเพล’ ได้รับเรตติ้ง 21.7% !”
"เรตติ้ง..."
"ใช่! มันตกลงมาอย่างมากเลย”
แต่สีหน้าของชเวชองกุนกลับดูแปลก ๆ ในไม่ช้า เขาก็เปิดเผยสาเหตุว่าทำไมใบหน้าเขาถึงเป็นเช่นนี้
“อึก แบบนี้มันชักแย่แล้วสิ ถ้าเรตติ้งยังลดแบบนี้ มันแย่แน่ ฮเยยอนก็ด้วย แต่สำหรับวูจิน มันคงไม่แย่กับนายหรอกมั้ง?”
เขากำลังพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย? ในขณะที่คังวูจินนิ่งเงียบไป ชเวชองกุนก็พูดอีกครั้ง
“กล่าวอีกอย่างคือ เพราะนาย เรตติ้งของผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยาเสเพลถึงได้ลดลงไป 4%”
นั่นเป็นความจริง สื่อเองก็กำลังพูดถึงสิ่งที่ชเวชองกุนพูดนี้อย่างบ้าคลั่ง
『【ประเด็นร้อน】จุดสิ้นสุดความรุ่งโรจน์ของ 'ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติจิตวิทยาเสเพล‘ เรตติ้งเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดได้ลดลงเหลือ 21% เสียแล้ว』
มันก็เป็นเรื่องที่คาดไว้แล้ว แต่เรตติ้งนั้นได้ลดลง 4% ไปเลยในเวลาเพียงหนึ่งวัน
ทว่าเรตติ้ง 21% ก็ถือเป็นตัวเลขที่น่าประทับใจอยู่ แต่เรตติ้นนั้นลดลงทันทีหลังจากการจากไปของรองหัวหน้าพัค
『เรตติ้ง ‘ผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยาเสเพล' หายไป 4% ทันทีที่ ‘รองหัวหน้าพัค‘ เสียชีวิตงั้นเหรอ?』
สื่อและความคิดเห็นของคนดูต่างให้ความสำคัญกับคังวูจินอย่างมาก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสิ่งใด แต่เหมือนคังวูจินกำลังเป็นศูนย์กลางของเรื่องทั้งหมด
『【ข่าวดารา】เรตติ้งสำหรับ ‘ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติจิตวิทยาเสเพล’ ลดลง 4% ทันทีหลังจาก ‘รองหัวหน้าพัค‘ ออกจากเรื่องไป ทางผู้ชมต่างกล่าวว่า ‘ได้โปรดนำรองหัวหน้าพัคให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง’』
『เรตติ้งลดลง 4% ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยาเสเพลเศร้าโสก คังวูจินกำลังยิ้มกริ้มหรือเปล่า?』
มีสิ่งใดที่จะสามารถช่วยหยุดเรื่องนี้ได้?
คังวูจินทำอะไรไม่ได้มากนักหรอก เพราะการโปรโมตเรื่องมันก็เสร็จสิ้นลงไปนานแล้ว มีเพียงคนร้ายคนต่อไป นักแสดงที่รับช่วงต่อ PD ซงมันวูและคนอื่น ๆ เท่านั้นที่จะต้องรับงานหนัก
แต่ในท้ายที่สุด เรตติ้งคงจะพุ่งสูงอยู่ดี
เพราะทั้งคังวูจินและ ‘ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติจิตวิทยาเสเพล’ ต่างก็กลับมาเป็นที่พูดถึงอีกครั้ง เรตติ้งของผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยาเสเพลอาจลดลง แต่ชื่อของคังวูจินยังคงถูกกล่าวถึง ทำให้ความนิยมของเขาก็พุ่งสูงขึ้นไปอีก
นอกจากนั้นแล้ว...
『หน้าใหม่สุดฮอต 'คังวูจิน’ ผู้แสดงนำเรื่อง ‘สำนักงานนักสืบ’ ตอนนี้ออกฉายตามแพลตฟอร์มทั่วไปแล้ว』
ต้องขอบคุณความนิยมของคังวูจินที่พุ่งสูงขึ้น ‘สำนักงานนักสืบ’ จึงถูกอัปโหลดบนแพลตฟอร์มต่าง ๆ มันยังถึงขั้นติดอันดับ #1 ในบางแพลตฟอร์มอีกด้วย
ต่อมา ในบ่ายวันเดียวกันนั้นเอง
-!ตัวอย่าง! ฉันหวังว่าพวกคุณจะได้ดูสิ่งนี้นะ จะได้ลดความต้องการในใจลงได้บ้างมั้ง …?｜ทีมผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยา X สปอร์ตเดย์
ทีม ‘สปอร์ตเดย์’ ได้อัปโหลดตัวอย่างเพื่อสนับสนุนทีมผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยา วิดีโอที่อัปโหลดในช่วงเวลานี้มันสมบูรณ์แบบมาก ประจวบเหมาะกับปัญหาที่เกิดขึ้นพอดิบพอดี ด้วยเหตุนี้ ยอดวิวจึงพุ่งสูงขึ้นไปอีก ซึ่งทำให้มีจำนวนผู้ชมมากมายมาแสดงความคิดเห็นใต้คลิปกัน
- 555555 0:41 คำตอบคำเดียวของคังวูจินคือ ‘ใช่’ 5555
-ㅠㅠㅠㅠㅠ ในที่สุดก็ได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของคังวูจินแล้ว!!
- ฉันหวังว่าพวกเขาจะพารองหัวหน้าพัคกลับมา…ผู้เชี่ยวชาญนิติจิตวิทยาค่อนข้างแย่เลยว่าไหมพอไม่มีเขา?
- ฮงฮเยยอนช่าง …น่ารักโฮก
- ปล่อยตอนหลักออกมาเถอะ เร็วเข้าหน่อยสิ!! รีบ ๆ ปล่อยออกมาเดี๋ยวนี้!
- ในที่สุดฉันก็สามารถดูรายการวาไรตี้ที่มีคังวูจินอยู่ในนั้นได้แล้วสินะ…??? ฉันมีความสุขมากเหลือเกิน...
- จากตัวอย่าง ดูเหมือนว่าคังวูจินดูหยาบคายไปสักหน่อย
- 555 รยูจองมินปรากฏตัวพร้อมกับทรงผมนี้อีกแล้ว 5555
- ใคร ๆ ก็อยากรู้แล้ว ~~~ ว่านักแสดงคังวูจินมีนิสัยเป็ฯแบบไหนกันแน่ ~~~ อดใจรอไม่ไหวแล้ว ~~~
•
•
•
สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ จำนวนครั้งที่ชื่อของคังวูจินถูกพูดถึง เขาในตอนนี้เหมือนดั่งรถพ่วงที่ลากทุกคนเข้าไปหา จนตอนนี้ วิดีโอตัวอย่างนี้ก็มีผู้เข้าชมถึง 300,000 ครั้ง
-ว้าว คังวูจินเป็นคนจริงจังมากขนาดนี้เลยเหรอ? ฉันอยากเห็นมากเลย ㅠㅠㅠㅠㅠㅠ�
เป็นเวลาเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงนับตั้งแต่การอัปโหลด
บ่ายวันเดียวกันที่ Netflix เกาหลี
ในลานจอดรถของอาคาร Netflix เกาหลีใกล้กับสถานีจงกัก มีผู้หญิงคนหนึ่งก้าวลงจากรถตู้ เธอมีขาที่ดูเรียวยาวและสวมแมสก์สีขาว
เป็นฮวาลิน
เธอถูกล้อมรอบด้วยผู้จัดการร่างอวบและทีมงานของเธอ ขณะที่ฮวาลินดูโทรศัพท์ของเธอและเดินไปที่ลิฟต์ ผู้จัดการก็พูดขึ้น
“ฮวาลิน เดี๋ยวก่อนสิ นี่คุณพูดจริงเหรอ? คุณคงไม่ได้พูดจริงใช่ไหม? แค่มาพบปะกันเฉย ๆ ใช่ไหม?”
ผู้จัดการร่างอวบดูกังวลมาก แต่ฮวาลินกลับตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก
“ก็บอกให้หยุดรอแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจสักหน่อยว่าจะทำหรือไม่ทำ แค่ไปดูเท่านั้นเอง น่ารำคาญชะมัด”
“เฮ้ ก็จู่ ๆ เธอบอกว่าจะไปเจอกับผู้กำกับละครนิ! ถึงอีกฝ่ายจะเป็น Netflix แต่นี่ก็ค่อนข้าง…อ่า ดูนี่สิ คุณCEOเขาโทรมาอีกครั้งแล้วเนี่ย”
"ไม่ต้องไปสนใจหรอก ฉันจะโทรกลับทีหลัง บอกไปว่าฉันกำลังประชุมอยู่”
ตอนนี้ฮวาลินและทีมได้ขึ้นลิฟต์แล้ว แต่ความกังวลของผู้จัดการไม่ได้หยุดน้อยลงเลย
“ตอนนี้คุณยังไม่ได้ทำโปรเจกต์ใหญ่สักเรื่องเลยนะ แต่นี้คุณจะไปรับบทละครสั้นที่นักเขียนหน้าใหม่เป็นคนแต่งขึ้นเนี่ยนะ? ถ้ามันเกิดพลาดขึ้นมา รู้ไหมว่าเรื่องมันจะยุ่งเหยิงมากแน่?”
ฮวาลินค่อย ๆ ถอดแมสก์พลางยิ้มเยาะ
“แล้วถ้าฉันทำพังนิดหน่อยจะเป็นอะไรไปเล่า? อัลบั้มล่าสุดของเราก็ทำได้ดีมากใช่ไหมล่ะ? ถึงฉันจะทำพังสักสองสามอย่างก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรหรอกน่า?”
“นี่คุณเอาจริงงั้นเหรอ?”
“เฮ้ เงียบหน่อยเถอะ! ฉันยังไม่ได้เห็นนักแสดงคนอื่นเลย ฉันอยากเห็นว่านักเขียนคนนี้เขามีรูปแบบยังไง ฉันอยากดูด้วยว่า Netflix ลงแรงขนาดไหนกับงานนี้ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อแค่เอาสนุกหรอกนะ”
“แล้วฉากจูบล่ะครับ?”
“ถ้าต้องการฉันก็ขอเอาออกได้ นอกจากนี้ ถ้าฉันไม่ต้องการทำ ต่อให้เป็นฉากบนเตียงหรือฉากจูบแล้วมันจะยังไง?”
“นี่! ระวังปากของคุณหน่อยสิครับ! นี่มัน Netflix เลยนะ!”
ฮวาลินยักไหล่ ดูเหมือนจะไม่สนใจสักนิด
ในระหว่างนั้นเอง
-ติ้ง!
ลิฟต์หยุดที่ชั้น Netflix เกาหลีและประตูก็เปิดออก ทีมงานชายคนหนึ่งกำลังรออยู่ใกล้ทางเข้าพร้อมโลโก้ ‘Netflix’ ประดับเสื้อ
ทันทีที่เขาเห็นฮวาลิน เขาก็ทักทายเธอด้วยรอยยิ้มที่สดใส
“ยินดีต้อนรับครับ!”
"สวัสดีค่ะ"
“ผู้กำกับการอยู่ในห้องประชุมแล้วครับ! ทางนี้เลยครับ!”
"เข้าใจแล้วค่ะ"
ในไม่ช้า ก็มีเพียงฮวาลินและผู้จัดการร่างอวบเท่านั้นที่เดินตามเขาไป ส่วนทีมงานที่เหลือของเธอได้ย้ายไปอยู่ที่ห้องรอ ฮวาลินกระซิบกับผู้จัดการร่างอวบ
“มีโอกาสสูงที่ฉันจะไม่ทำเรื่องนี้ ดังนั้นอย่าพูดอะไรแปลก ๆ ระหว่างการประชุมล่ะ อย่าถามอะไรจู้จี้จุกจิกด้วย ฉันจะจัดการทุกอย่างเอง”
“ก็ได้ เข้าใจแล้วครับ”
ห้องประชุมที่ทีมงาน Netflix นำพวกเขาไปนั้นเต็มไปด้วยโปสเตอร์ภาพยนตร์บนผนัง
-ก๊อก ก๊อก
ทีมงานเปิดประตูกระจกของห้องประชุม ส่งสัญญาณให้ฮวาลินเข้าไปก่อน ฮวาลินก็เดินเข้าไปอย่างไม่ใส่ใจนัก
"สวัสดีค่ะ"
ข้างในมีคนนั่งอยู่หลายคนแล้ว ผู้กำกับของ Netflix ที่ดูเหมือนจะเป็นผู้รับผิดชอบงานนี้ก็ลุกขึ้นยืนด้วยความประหลาดใจ เธอเป็นผู้หญิงที่มีร่างอวบอ้วนเล็กน้อย
“คุณฮวาลินเหรอคะ? ทำไมคุณถึงมาอยู่ในห้องประชุมนี้กันได้ล่ะคะเนี่ย?”
ผู้กำกับได้แต่มองคาดโทษไปยังทีมงานคนนั้น
“คุณน่าจะพาเธอไปที่ห้องประชุมถัดไปสิ”
ดูเหมือนว่าทีมงานชายคนนี้จะทำผิดพลาด แต่สิ่งที่ทำให้ฮวาลินรู้สึกสนใจคือ...
“···?”
ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ในห้อง เมื่อฮวาลินกำลังมองคนในห้อง ชายคนหนึ่งก็สะดุดตาเธอเข้า ชายคนนั้นมองตรงไปยังฮวาลินอย่างเย็นชาและเฉยเมย ร่างกายของเธอสั่นเทา เธอได้แต่อุทานออกมาในใจ
'หา???!! น-นั่นคังวูจินเหรอ?! ได้ไงล่ะ? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้?
เพราะผู้ชายคนนั้นคือคังวูจิน คนที่เธอชอบมาก
จากนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยของคังวูจินก็ดังก้องอยู่ในหูของฮวาลิน
"สวัสดีครับ"
ฮวาลินรู้สึกราวกับหูของเธอกำลังละลายแปรเปลี่ยนสภาพกลายเป็นของเหลวหยดลงสู่พื้น
*****