บทที่ 528 มันจบสิ้นแล้ว
“ท่านอาจารย์?!” หลี่หรานตัวแข็งและค่อยๆหันกลับไปมอง เหลิงอู่เหยียนยืนอยู่ด้านหลัง เสื้อคลุมสีขาวของนางพลิ้วไหวตามสายลมราวกับหิมะบนยอดเขาที่ไม่ละลายมานานนับพันปี บุคลิกของนางก่อให้เกิดบรรยากาศอันห่างเหินส่งผลให้ผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้ เหล่าศิษย์ที่อยู่รอบข้างมองด้วยความเกรงขามและโค้งคำนับเพื่อทักทายนาง ...
