ตอนที่ 5 การเก็บเกี่ยวที่น่าอัศจรรย์

ตอนที่ 5 การเก็บเกี่ยวที่น่าอัศจรรย์

“น้องสาม ข้ากำลังพูดถึงเจ้าอยู่นะ นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญ ไม่ว่านวนิยายเหล่านี้จะดีแค่ไหน สำหรับตระกูลลู่ มันก็แค่ของไร้ประโยชน์” ผู้อาวุโสหนึ่งขมวดคิ้วแล้ว เผชิญหน้ากับลู่ไห่ และตักเตือนเขา

“พี่ใหญ่พูดถูก เราไม่มีเวลาให้เสียอีกต่อไปแล้ว” ผู้อาวุสองพยักหน้า ใบหน้าของเขาดูน่าเกลียดเล็กน้อย

“พวกท่านไม่รู้อะไรเลย!” ผู้อาวุโสสามตะคอก และตอบโต้อย่างรวดเร็ว

เมื่อทั้งสองได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของพวกเขาก็ดูเคร่งขรึมยิ่งขึ้น

“บรรพบุรุษของเราเป็นดั่งตำนานของโลกนี้ เราจะจินตนาการถึงพลังของเขาได้อย่างไร? คัมภีร์ลับ ไม่สิหนังสือเล่มนี้มีโอกาสบางอย่างซ่อนอยู่!” ผู้อาวุโสสามเงยหน้าขึ้นราวกับว่าทุกคนเมามาย และเขาเป็นคนเดียวที่ตื่นอยู่

“ผู้อาวุโสสาม ท่านค้นพบความลับอะไร” ดวงตาของลู่ซวนสว่างขึ้น และเขาก็ถามอย่างเร่งรีบ

“ทุกคนโปรดดูนี่!” ผู้อาวุโสสามยิ้มเล็กน้อย ถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นจึงยื่นมือออกมา

จากนั้น บางสิ่งที่ทรงพลังอย่างยิ่งควบแน่นอยู่ในฝ่ามือของเขา ราวกับว่าลูกบอลไฟที่กำลังลุกไหม้ สิ่งน้ทำให้การแสดงออกของคนอื่นๆ เปลี่ยนไปอย่างมาก

ผู้อาวุโสสามพลิกฝ่ามือ แล้วผลักมันไปหากำแพงที่อยู่ไกลออกไป

ปัง!

รอยฝ่ามือที่ชัดเจนมากปรากฏขึ้นบนกำแพง และดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้าง

“น้องสาม นี่คือวิชาอะไรกัน ทำไมข้าไม่เคยเห็นมันมาก่อน” ผู้อาวุโสใหญ่ตกใจ และถามด้วยสายตาเคร่งขรึม

“พลังวิญญาณถูกปลดปล่อยออกจากร่าง สร้างความเสียหายให้กับศัตรูอย่างรุนแรง ผู้อาวุโสสาม ท่านทะลวงผ่านขอบเขตแก่นทองคำแล้วงั้นรึ?” ใบหน้าของลู่ซวนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ และเขาก็ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“นี่คือ ‘ดาบเปลวเพลิง’ มันสามารถทำร้ายศัตรูได้จากระยะไกล และพลังของมันก็ไม่มีใครเทียบได้! แม้ว่าข้าจะยังไม่ทะลวงผ่านเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ แต่ข้าก็ได้มาถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐานขั้นสูงสุดแล้ว บางทีข้าอาจจะสามารถทะลวงผ่านได้ภายในไม่กี่วันหลังจากนี้” ผู้อาวุโสสามยิ้มเล็กน้อย แต่คำพูดของเขาทำให้ทุกคนตกตะลึง

“แม้จะยังไม่ทะลวงผ่าน แต่ด้วยวิชานี้ ข้าคิดว่าเจ้าจะสามารถทัดเทียมกับผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำได้” ผู้อาวุโสหนึ่งพูดด้วยความอิจฉา

“ดาบเปลวเพลิง นี่ไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้ที่บันทึกไว้ในหนังสือเล่มนั้นหรอกเหรอ?” ดวงตาของลู่ซวนเป็นประกายด้วยความสงสัย

“นายน้อยพูดถูก ข้าได้เรียนรู้วิชานี้จากหนังสือเล่มนั้น และการฝึกฝนของข้าก็บรรลุความก้าวหน้าไม่น้อยเช่นกัน” คำพูดของผู้อาวุโสสามราวกับเสียงฟ้าร้องดังก้องอยู่ในหูของทุกคนโดยตรง

“วิชาต่างๆ ที่บันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้ล้วนแต่เป็นเรื่องจริงเหรอ? และคนอื่นๆ ก็สามารถทำความเข้าใจมันได้?” พวกเขาทั้งหมดตกใจเมื่อมองดูหนังสือทั้งสองเล่มนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน

ลู่ซวน ผู้อาวุโสหนึ่ง และผู้อาวุโสสองกำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ ในขณะที่ผู้อาวุโสสามจุดธูป และคำนับลู่ซุนด้วยความเคารพ

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่ได้เข้าใจวิชา ‘ดาบเปลวเพลิง’ แล้ว แต้มบุญ +200”

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่แสดงความเคารพต่อโฮสต์ แต้มบุญ +200”

“คราวนี้ตระกูลเราจะผงาดขึ้นได้อย่างแน่นอน!”ผู้อาวุโสหนึ่งหัวเราะเสียงดัง และออร่าของเขาก็ประทุขึ้น

"ติ๊ง ผู้อาวุโสหนึ่ง ลู่หยวนได้เข้าใจตระหนักถึง ‘พลังเทพเก้าเอี๊ยง’ แต้มบุญ +400"

"ติ๊ง ผู้อาวุโสหนึ่ง ลู่หยวนได้รับดาบฆ่ามังกร แต้มบุญ +300"

เสียงแจ้งเตือนหลายชุดดังเข้ามาในหูของเขา และลู่ซุนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ผู้อาวุโสหนึ่ง ลู่หยวนเล็กน้อย

“ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงได้รับตำแหน่งผู้อาวุโสหนึ่ง ความเข้าใจของเขาดีจริงๆ” ลู่ซุนกล่าวอย่างจริงใจ

"ติ๊ง ผู้นำตระกูลลู่ ลู่ซวนได้ตระหนักถึง ‘พลังเทพสลัวเหนือ’ แล้ว แต้มบุญ +400"

"ติ๊ง ผู้นำตระกูลลู่ ลู่ซวนได้เข้าใจวิชา ‘เทพกระบี่หกชีพจร’ แล้ว แต้มบุญ +300"

"ติ๊ง ผู้นำตระกูลลู่ ลู่ซวนได้เข้าใจวิชา ‘เท้าทะยานคลื่น’ แต้มบุญ +200"

"ติ๊ง ผู้นำตระกูลลู่ ลู่ซวนได้เข้าใจวิชาใน ‘คัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น’ แต้มบุญ +500"

"ติ๊ง ผู้นำตระกูลลู่ ลู่ซวนได้รับพลังยุทธ์ 70 ​​ปี แต้มบุญ +300"

ข้อความแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นไม่หยุดลง เสียงนี้ทำให้ลู่ซุนเข้าใจว่าทำไมลู่ซวนถึงกลายเป็นผู้นำตระกูลได้

ขณะนั้น เขาได้เห็นออร่าของลู่ซวนปะทุขึ้น และอีกฝ่ายได้ทะลวงผ่านคอขวดของขอบเขตก่อตั้งรากฐาน และก้าวเข้าสู่ขอบเขตแก่นทองคำในทันที

ผู้อาวุสองมองทั้งสองด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนอื่นๆ ถึงสามารถเข้าใจอะไรบางอย่างได้ แต่เขาเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับอะไรเลยหลังจากมองมันมาเป็นเวลานาน

“ฮึ่ม ในเมื่อเจ้ากล้าที่จะดูหมิ่นบรรพบุรุษอย่างข้า เจ้าก็อย่าหวังเลยว่าจะได้รับสิ่งใดจากข้า!” ใบหน้าของลู่ซุนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

หนังสือที่หลู่ซุนได้รับนั้นถือเป็นของเขา ดังนั้นเขาจึงมีอำนาจบางอย่าง เขาสามารถกำหนดให้ใครบางคนได้รับโอกาส เพิ่มความเข้าใจให้มากขึ้นเป็นสองเท่า หรือทำให้ใครบางคนไม่เข้าใจอะไรเลย

หลังจากที่ผู้อาวุโสสามแสดงความเคารพต่อลู่ซุนเสร็จ เขาก็รีบกลับมาอ่านต่อด้วยสีหน้าจริงจัง

“ดี ในเมื่อเจ้าเคารพบรรพบุรุษ ข้าจะให้เจ้าได้รับสิ่งดีๆ มากมาย” ลู่ซุนพูดกับตัวเอง

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่ได้รับพลังยุทธ์ 100 ​​ปี แต้มบุญ +300”

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่ได้เข้าใจวิชา ‘เคลื่อนย้ายจักรวาล’ แต้มบุญ + 400”

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่ได้เข้าใจวิชาใน ‘คัมภีร์เก้าอิม’ แต้มบุญ + 400”

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่ได้รับกระบี่อิงฟ้า แต้มบุญ +300”

“ติ๊ง ผู้อาวุโสสาม ลู่ไห่ได้รับเงินหนึ่งแสนตำลึง แต้มบุญ +100”

"นี่..." สีหน้าของลู่ไห่ตกตะลึงเล็กน้อย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เขาได้รับพรจากพระเจ้างั้นรึ?

เป็นเพราะเขาแค่เคารพบูชาบรรพบุรุษ? หรือวิญญาณของบรรพบุรุษอยู่บนท้องฟ้าจึงทำให้เขาตระหนักได้ถึงสิ่งดีๆ มากมาย

จู่ๆ ออร่าของลู่ไห่ก็ปะทุขึ้น และเขาก็ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตแก่นทองคำโดยตรง และยังไม่ได้หยุดลง จนกระทั่งเขาทะลวงผ่านเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตแก่นทองคำขั้นกลาง

นอกจากนี้ ยังมีกล่องเงินหนึ่งแสนตำลึงปรากฏขึ้นในห้องโถง ซึ่งดึงดูดความสนใจของทุกคน

“ขอบคุณบรรพบุรุษสำหรับรางวัล!” ลู่ไห่สูดลมหายใจลึก โค้งคำนับป้ายวิญญาณของบรรพบุรุษอีกครั้ง แล้วมองไปที่เงิน

ด้วยเงินจำนวนนี้ ในที่สุดตระกูลลู่ก็สามารถพัฒนาได้ดียิ่งขึ้น

เงินหนึ่งแสนตำลึงไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อยสำหรับตระกูลลู่ในตอนนี้ ถือว่าโชคลาภครั้งใหญ่

แม้ว่าจะไม่ทราบที่มาของเงินนี้ แต่ด้วยความสามารถของตระกูลลู่ ก็ยังสามารถหมุนเวียนได้ตราบใดที่มันถูกหลอมใหม่ ร่องรอยบนนั้นจะถูกกำจัดออกไป

“ทำไม ไม่ยุติธรรมเลย!” ผู้อาวุโสสองเบิกตากว้างเมื่อเขามองดูเงินตำลึง เขาตีหน้าอกของตน และไม่เข้าใจว่าทำไมพระเจ้าถึงไม่ยุติธรรมนัก

เขารู้ดีว่าคุณสมบัติ และความเข้าใจของเขาก็ไม่เลว แม้ว่าเขาจะไม่ดีเท่าลู่ซวน แต่เขาก็ยังถือว่ามีพรสวรรค์

แต่ทำไมคนอื่นถึงเข้าใจความลับ วิชาหรือได้รับสิ่งของต่างๆ แต่เขาไม่ได้อะไรเลย?

“ฮึ่ม ข้าไม่เชื่อหรอกว่าข้าจะไม่ได้รับอะไรเลย?” ผู้อาวุโสสอง ลู่ซานกัดฟัน และอ่านหนังสือต่อ คราวนี้เขาอ่านอย่างระมัดระวังมาก แม้แต่เครื่องหมายวรรคตอน

แต่น่าเสียดายที่ลู่ซุนมีอำนาจปิดกั้น แม้ว่าลู่ซานจะจำทุกตัวอักษรในหนังสือทั้งสองเล่มนี้ได้ มันก็ยังคงไร้ประโยชน์