ตอนที่ 13 ภาพวาดล้ำค่า แม่น้ำฉางเหอ
ตอนที่ 13 ภาพวาดล้ำค่า แม่น้ำฉางเหอ
"ภาพวาดล้ำค่า!"
เมื่อเห็นภาพวาดนั้นบินลงมา สีหน้าของจ้าวขุนเขาหลินเฟิงก็เปลี่ยนไปในที่สุด!
คนที่สามารถใช้ภาพวาดล้ำค่าได้ การบ่มเพาะต้องอยู่เหนือขอบเขตเสียนเทียน
มีผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้อยู่ เขาคงจะปกป้องศิษย์ของยอดเขาว่านไจ่เหล่านี้ไม่ได้แล้ว
จ้าวขุนเขาหลินเฟิงคิดไม่ตกจริงๆ กุ่ยซิ่วพวกนี้เสี่ยงอันตรายมาก กล้ามาดักฆ่าพวกเขาที่เชิงเขาแดนโบราณเต๋าซาน
หากเป็นการฆ่าศิษย์สายตรงของแต่ละยอดเขา หรือศิษย์สำนักในก็ว่าไปอย่าง พวกเขาเป็นแค่ศิษย์รับใช้บนยอดเขาว่านไจ่ ไม่มีแม้แต่คนที่อยู่ในขอบเขตโฮ่วเทียน พวกเขาถึงกับต้องเสี่ยงขนาดนี้?
เพื่อฆ่าศิษย์รับใช้ไม่กี่คน ถึงกับให้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสียนเทียนลงมือ ใช้ภาพวาดล้ำค่าออกมา นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?
เพียงแต่ตอนนี้ไม่มีเวลาให้เขาคิด ภาพวาดที่บินลงมานั้นค่อยๆ คลี่ออก เสียงแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวก็ดังขึ้นข้างๆ หูของทุกคน
ภาพวาดนั้นวาดแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว!
สายน้ำที่ไหลเชี่ยวราวกับไหลไปยังสุดขอบฟ้าอย่างรวดเร็ว
"นั่นมันอะไร!?" ศิษย์หลายคนต่างก็ตกตะลึง พวกเขาเห็นแม่น้ำนั้นบินออกมาจากภาพวาด สายน้ำที่ไหลเชี่ยวขวางทางของพวกเขาไว้ ชั่วพริบตาต่อมา มันก็ปิดล้อมพื้นที่โดยรอบเป็นระยะทางพันลี้!
ไม่เหลือทางหนีให้พวกเขาเลย!
ทุกคนราวกับถูกขังอยู่ในกรง สิ่งที่ขวางทางอยู่ข้างหน้าคือแม่น้ำ น้ำในแม่น้ำแต่ละหยดล้วนแฝงไปด้วยพลังที่ทะลุทะลวง หากมีใครกล้าก้าวเข้าไป บางทีอาจจะถูกกระแทกจนกระดูกทั่วร่างแหลกสลายในพริบตา!
"ภาพวาดล้ำค่า" ในเวลานี้ หลี่เหิงเซิงก็ตกใจ
ภาพวาดล้ำค่าแบบนี้ เขาก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
ศิษย์คนอื่นๆ ไม่เคยเห็น และไม่รู้จัก แต่หลี่เหิงเซิงรู้จักสิ่งนี้ เพราะบิดาของเขา หลี่ฉางชิง เป็นช่างวาดภาพ แม้ว่าจะเป็นช่างวาดภาพที่ไร้ซึ่งความสามารถ แต่หลี่เหิงเซิงก็ได้เห็นได้ฟังมาตั้งแต่เด็ก และรู้เรื่องของช่างวาดภาพอยู่บ้าง
ช่างวาดภาพที่แข็งแกร่ง สามารถวาดภาพเป็นสมบัติล้ำค่าได้
ผสานภูเขาและแม่น้ำเข้าไปในภาพ มอบพลังอันแข็งแกร่งให้กับภาพวาด
แต่การวาดภาพล้ำค่านั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีข้อกำหนดที่สูงมากสำหรับช่างวาดภาพ การใช้พลังของช่างวาดภาพก็มากเช่นกัน ดังนั้นภาพวาดล้ำค่าแต่ละชิ้นจึงเป็นสมบัติล้ำค่าที่หายากมาก
หลี่เหิงเซิงไม่คิดเลยว่า ตัวเองที่เป็นแค่ขยะในขอบเขตทุยฟ่าน วันหนึ่งจะถูกคนใช้ภาพวาดล้ำค่ามาจัดการ
อารมณ์ในเวลานี้ มันช่างซับซ้อนจริงๆ…
การปรากฏตัวของภาพวาดล้ำค่า นั่นหมายความว่าในหมู่คนเหล่านี้ ต้องมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสียนเทียนอยู่!
มีเพียงปราณหยวนของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสียนเทียนเท่านั้น ที่สามารถควบคุมภาพวาดล้ำค่าได้ แม้แต่จ้าวขุนเขาหลินเฟิงที่อยู่ที่จุดสูงสุดของขอบเขตโฮ่วเทียน เขาก็ไม่สามารถควบคุมภาพวาดล้ำค่าได้
ในเวลานี้ หลี่เหิงเซิงรู้สึกสิ้นหวังจริงๆ
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสียนเทียนลงมือ พวกเขาต้านทานไม่ได้ ขอบเขตเสียนเทียนกับขอบเขตโฮ่วเทียน แม้จะมีเพียงเส้นบางๆ กั้นกลาง แต่ความแข็งแกร่งกลับต่างกันมาก!
บางทีผู้เชี่ยวชาญของแดนโบราณเต๋าซานยังมาไม่ถึง พวกเขาก็ถูกคนฆ่าตายจนไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่านแล้ว
เมื่อเห็นว่าถูกแม่น้ำที่เป็นภาพวาดล้ำค่าขวางทางไว้ สายตาของจ้าวขุนเขาหลินเฟิงก็มีความเคร่งขรึม
เรื่องในวันนี้ คงจะจบลงด้วยดีไม่ได้แล้ว
"ฆ่า!"
เสียงตะโกนดังกึกก้อง ในเวลานี้เอง กุ่ยซิ่วที่แข็งแกร่งยี่สิบกว่าคนก็พุ่งเข้ามา
สายตาของทุกคนราวกับหมาป่าที่หิวโหย พวกมันอยากจะฆ่าศิษย์ของยอดเขาว่านไจ่ให้หมด ศิษย์เหล่านั้น ล้วนไม่เคยสัมผัสถึงกลิ่นอายสังหารที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อนสักคน!
กลิ่นอายสังหารกดทับลงบนหัวใจของพวกเขา ศิษย์หลายคนถึงกับฉี่ราดกางเกง บางคนเข่าอ่อน ทรุดตัวลงกับพื้น และไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก
ในดวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความหวาดกลัว
"หลบไปข้างหลังข้า" ในเวลานี้ หลี่เหิงเซิงกัดฟัน ดึงลู่เฉียวเฉียวที่ตกตะลึงไปไว้ข้างหลัง
"ศิษย์พี่!" ลู่เฉียวเฉียวร้องออกมาด้วยความตกใจ
"ข้าจะปกป้องเจ้าเอง" แม้ว่าใบหน้าของหลี่เหิงเซิงจะซีดเซียว แต่ท่าทางของเขาก็ยังคงสง่างาม
ดวงตาทั้งสองข้างจ้องมองไปข้างหน้าราวกับหมาป่าที่หิวโหย มันเป็นแววตาที่พร้อมจะสู้ตาย ไม่ว่าใครจะพุ่งเข้ามา หลี่เหิงเซิงก็จะเข้าไปฉีกเนื้อของมันออกมา
"มีข้าอยู่ ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าตายก่อนข้า" หลี่เหิงเซิงพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ร่างกายของลู่เฉียวเฉียวก็สั่นสะเทือน นางมองไปที่ร่างตรงหน้า แม้จะไม่สูงใหญ่ แต่ในเวลานี้กลับทำให้นางรู้สึกปลอดภัย
"หึ!"
ในเวลานี้ เสียงแค่นเบาๆ ก็กลบเสียงตะโกนฆ่าทั้งหมด!
จ้าวขุนเขาหลินเฟิงปลดปล่อยพลังภายใน เส้นผมยาวสยาย กลิ่นอายสังหารที่รุนแรงแผ่ออกมา"พวกผีเน่าสารเลว คิดว่าแดนโบราณเต๋าซานของข้าไม่มีคนงั้นหรือ? กล้าแตะต้องศิษย์ของแดนโบราณเต๋าซาน ข้าจะส่งพวกเจ้าไปเป็นผีจริงๆ!"
"ไร้ชีวี!" (ปู้เมี่ย)
พูดจบ ร่างกายของจ้าวขุนเขาหลินเฟิงก็เปล่งประกายสีทอง แสงสีทองนั้นปกคลุมทั่วร่างกาย ราวกับระฆังโบราณสีทอง
"ปัง!"
กุ่ยซิ่วคนหนึ่งพุ่งเข้ามา ท่อนไม้ในมือของมันฟาดลงบนไหล่ของจ้าวขุนเขาหลินเฟิง!
ท่อนไม้ที่หนักหน่วง บวกกับพลังของกุ่ยซิ่วที่อยู่ที่จุดสูงสุดของขอบเขตโฮ่วเทียน เพียงพอที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง
เสียงทุ้มต่ำทำให้กุ่ยซิ่วคนนั้นยิ้มเยาะ ใช้ร่างกายรับท่อนไม้ของมัน?
ไม่ใช่รอหาที่ตายหรอกเหรอ?
แต่ชั่วพริบตาต่อมา รอยยิ้มบนใบหน้าของมันก็หายไป
เพราะท่อนไม้นั้นราวกับฟาดลงบนเหล็ก ไม่สามารถสั่นคลอนร่างกายของจ้าวขุนเขาหลินเฟิงได้เลย
"พลังพันจิน!"
จ้าวขุนเขาหลินเฟิงตะโกนอีกครั้ง ดวงตาราวกับสายฟ้า ฟาดฝ่ามือออกไป!
พลังฝ่ามือที่หนักหน่วงราวกับรวบรวมพลังอันไร้เทียมทานเอาไว้ กุ่ยซิ่วคนนั้นรู้สึกถึงอันตรายอย่างมาก ยกท่อนไม้ขึ้นมาป้องกันหน้าอก!
แต่สิ่งที่มันไม่คาดคิดก็คือ ฝ่ามือของจ้าวขุนเขาหลินเฟิงฟาดท่อนไม้นั้นจนขาดเป็นสองท่อน ในขณะเดียวกันก็ทะลุหน้าอกของมัน!
ทำลายหัวใจของมัน!
"พลังที่น่ากลัว!"
จ้าวขุนเขาหลินเฟิงลงมือเพียงครั้งเดียว ก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง
กุ่ยซิ่วคนอื่นๆ ก็เหงื่อตก นี่มันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?
แขนเสื้อเปื้อนเลือด จ้าวขุนเขาหลินเฟิงลงมือเพียงครั้งเดียว ก็ทำให้กุ่ยซิ่วกลุ่มหนึ่งหวาดกลัว ในเวลานี้ เขากวาดสายตามองไปรอบๆ กลิ่นคาวเลือดลอยไปตามลม เลือดบนมือของเขายังคงหยดลงมา
ณ เวลานี้ เขาราวกับภูเขาที่สูงตระหง่าน ทำให้กุ่ยซิ่วที่อยากจะพุ่งเข้ามาไม่กล้าลงมือ
จ้าวขุนเขาหลินเฟิงฆ่ากุ่ยซิ่วที่อยู่ที่จุดสูงสุดของขอบเขตโฮ่วเทียนอย่างโหดเหี้ยม วิธีการที่โหดร้าย ทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว
แม้แต่ศิษย์ของยอดเขาว่านไจ่ที่อยู่ด้านหลัง พวกเขาก็ยังตกใจกับการลงมือของจ้าวขุนเขาหลินเฟิง
จ้าวขุนเขาหลินเฟิงที่ใจดีในวันปกติ วันนี้กลับโหดเหี้ยมเช่นนี้!
"ใครอยากตาย ก็เข้ามาได้ ข้าจะส่งเจ้าไปเป็นผีจริงๆ" จ้าวขุนเขาหลินเฟิงพูดอย่างใจเย็น ราวกับกำลังพูดถึงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
"อยากจะถ่วงเวลาหรือไง?" ในเวลานี้ มีเสียงเย็นชาหนึ่งเสียงดังขึ้น "รีบๆ จัดการเร็วเข้า"
พูดจบ ทุกคนก็รู้สึกว่ามีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว!
ร่างนั้นราวกับสายลม เคลื่อนไหวราวกับภูตผี ฟาดฟันกระบี่ออกมา พุ่งตรงไปที่จ้าวขุนเขาหลินเฟิง
ความกดดันนั้นทำให้จ้าวขุนเขาหลินเฟิงตกใจ
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสียนเทียนลงมือแล้ว!
"ไร้ชีวี!"
"พลังพันจิน!"
แสงสีทองรอบๆ ตัวสว่างไสว ในขณะเดียวกัน พลังที่ควบคุมภูเขาและแม่น้ำก็ระเบิดออกมา เมื่อเผชิญหน้ากับกระบี่เล่มนี้ จ้าวขุนเขาหลินเฟิงหลบไม่ได้ หากเขาหลบ ศิษย์ของยอดเขาว่านไจ่ที่อยู่ด้านหลังต้องตายอย่างแน่นอน!
