ตอนที่ 1036 ยูกิโตะเสร็จสิ้นการฝึก
“ว้าว! สมแล้วที่เป็นย่าโจ ย่าโจสัมผัสได้ถึงสแตนด์ที่อยู่ข้างๆ หนูได้จริงๆ”
เทมาริลูบหลังศีรษะด้วยรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเธอ
“อะไรกัน! เทมาริก็มีสแตนด์ด้วยงั้นเหรอ!”
“ทำไมฉันถึงเป็นคนเดียวที่ไม่มีสแตนด์กันล่ะ!”
“ฉันเองก็อยากมีความสามารถในการลบเวลาด้วยเหมือนกันนะ!”
สิ้นเสียงของเทมาริ คันคุโร่ก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที ราวกับว่าเขาถูกโจมตีอย่างรุนแรง
“จริงๆ แล้วมันไม่ได้น่าทึ่งขนาดนั้น”
“สแตนด์ของฉันไม่ได้มีพลังในการควบคุมเวลาเหมือนกับสแตนด์ของกาอาระหรอก”
“เมื่อเทียบกับคิง คริมสันของกาอาระแล้ว เธอก็ยังตามหลังอยู่มาก”
เทมาริส่ายหัวของเธอและอธิบายให้คันคุโร่ฟัง
“มันไม่ใช่ความสามารถในการควบคุมเวลาอย่างงั้นเหรอ?”
“ถ้าอย่างนั้น…. สแตนด์ของเธอจะต้องมีพลังพิเศษอะไรบางอย่างใช่ไหม?”
คันคุโร่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้ววิ่งไปหาเทมาริ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ฮิฮิ ฉันจะแสดงให้นายดู” เทมาริยิ้มแล้วหันหน้าไปทางอื่น
“สไปซ์ เกิร์ล แสดงความสามารถของเธอให้พวกเขาเห็นหน่อย!”
สิ้นคำพูดของเทมาริ ย่าโจและคันคุโร่ก็มองไปในทิศทางที่เทมาริมองไปอย่างประหลาดใจ
แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขากลับมองไม่เห็นอะไรเลย
ในโลกที่พวกเขามองไม่เห็น สไปซ์ เกิร์ลเดินไปที่กำแพงที่อยู่ด้านข้าง และชกไปที่กำแพงหลายต่อหลายครั้ง
หมัดของเธอกระทบเข้ากับผนังที่ทำขึ้นจากหินและทราย ก่อให้เกิดระลอกคลื่นหลายระลอกทันที
ในสายตาของคันคุโร่และคนอื่นๆ กำแพงที่อยู่ตรงหน้ากำลังถูกดันขึ้นเหมือนกับยาง
“เฮ้! นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ?”
คันคุโร่รวบรวมความกล้าเดินไปด้านหน้าของกำแพง และยื่นมือออกไปแตะมัน
ภายใต้การจับของคันคุโร่ ผนังที่แข็งแต่เดิมเริ่มเปลี่ยนรูปร่างไปได้อย่างอิสระ
“เอ่อ… นี่มันคือยางอย่างงั้นเหรอ?” คันคุโร่กะพริบตาและดูสับสนเล็กน้อย
“นี่คงเป็นความสามารถพิเศษของสแตนด์ของเทมาริ”
“จากความเข้าใจของฉัน สแตนด์นั้นเหมือนกับขีดจำกัดสายเลือด แต่มีพลังที่มากกว่า”
“ไม่ว่ากำแพงมันจะกลายเป็นยางไปจริงๆ หรือไม่ก็ตาม แต่ฉันอยากรู้มากว่าว่าความสามารถนี้จะสามารถใช้กับมนุษย์ได้หรือไม่?”
ย่าโจเดินมาอยู่ด้านหลังคันคุโร่ และต้องการที่จะดึงคุไนออกมาเพื่อทดสอบกำแพงที่ดูอ่อนนุ่มนี้
แต่เมื่อคิดได้ว่านี่คือกำแพงบ้านของปากุระ และการที่เธอกับคันคุโร่มาที่นี้ก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่มากแล้ว
หากกำแพงบ้านของปาุกระได้รับความเสียหายจากการกระทำของเธอ ย่าโจก็คงจะไม่มีหน้ามาโผล่มาที่นี่ได้อีก
“ฮิฮิ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ส่งผลกระทบต่อมนุษย์ก็ตาม”
“แต่จะเป็นยังไงถ้าคนปกติโดนสไปซ์ เกิร์ลต่อย?”
“พวกเขาจะต้องถูกทุบตีจนตายโดยตรงอย่างแน่นอน!”
“และอย่าประมาทยางที่ดูอ่อนหนุ่มเหล่านี้”
“เพราะการทำลายมันนั้นยากซะยิ่งกว่าเพชร!”
“หรืออีกนัยหนึ่ง แม้แต่วิชานินจาระดับ A ยางที่อ่อนหนุ่มเหล่านี้ก็ยังสามารถป้องกันมันได้!”
เทมาริวางมือบนสะโพกและนำสิ่งที่หลี่ฟานพูดกับเธอออกมาอธิบายให้ทั้งสองคนฟัง
“มันทำลายได้ยากยิ่งกว่าเพชรซะอีกงั้นเหรอ?”
“ไม่... นี่มันไม่ใช่ระดับที่สามารถป้องกันได้เฉพาะวิชานินจาระดับ A เท่านั้น!”
“ถึงแม้ว่าจะเป็นวิชานินจาระดับ S แต่ยางที่อ่อนหนุ่มเหล่านี้ก็ยังสามารถป้องกันมันได้!”
“เทมาริ ด้วยพลังของเธอในตอนนี้ เธอสามารถใช้ความสามารถของสแตนด์ของเธอได้มากแค่ไหน?”
ย่าโจมองไปที่เทมาริด้วยดวงตาที่สดใสราวกับกำลังมองสมบัติ
เหนือสิ่งอื่นใด ย่าโจกำลังคิดว่ายางที่อ่อนหนุ่มเหล่านี้สามารถป้องกันแม้แต่ ‘พันปักษา’ ของฮาตาเกะ คาคาชิได้ด้วยซ้ำ!
“อืม… ถ้าพูดถึงระยะในการควบคุมและการใช้พลังของสไปซ์ เกิร์ล หนูอาจจะทำได้เกือบเมตร”
“แต่เพราะหนูยังเด็ก รอจนกว่าความแข็งแกร่งของหนูจะแข็งแกร่งขึ้นในอนาคต”
“บางทีหนูอาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้ก็ได้” เทมาริหัวเราะ
“เยี่ยมมาก! ด้วยวิธีนี้ หมู่บ้านของเราจะมีนินจาที่แข็งแกร่งมากสองคนในอนาคต”
“เทมาริ กาอาระ พวกเธอสองคนคือความหวังของหมู่บ้านซึนะ!”
“แน่นอนว่ามากิเองก็ด้วย!”
ในขณะนี้ย่าโจมีความสุขมาก
ในทางกลับกัน คันคุโร่ ถึงแม้ว่าเขาจะมีความสุขมากที่สมาชิกในครอบครัวทั้งสองคนของเขาได้รับพลังที่แข็งแกร่ง
แต่ในบรรดาพี่น้องทั้งสามนั้น เขากลับเป็นคนเดียวที่ถูกทิ้งเอาไว้ ดังนั้นเขาจึงไม่อาจซ่อนความผิดหวังเอาไว้ได้
…
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าก็มาถึงวันสุดท้ายสำหรับการท้าทายรายการพลังสถิตร่าง!
ในช่วงเวลานี้ มันเป็นไปตามที่หลี่ฟานคาดเดาเอาไว้
กาอาระไม่สามารถรักษาอันดับของเขาได้ และในที่สุดอันดับของเขาก็ถูกยึดครองโดยโรชิจากหมู่บ้านอิวะงาคุเระ
เพื่อป้องกันไม่ให้กาอาระพ่ายแพ้โดยไม่มีอันดับ หลี่ฟานจึงไม่ได้ขอให้กาอาระทำการท้าทายเพื่ออยู่ในรายการต่อไป
สุดท้ายแล้ว ในกรณีที่ตกเป็นเป้าหมายจากผู้ที่แข็งแกร่งหลายคน กาอาระในวัยเด็กก็ยังขาดอะไรอยู่อีกมาก
“อาจารย์คะ กรุณาดื่มชาด้วย”
คฤหาสน์ ทันใดนั้นก็มีเสียงที่อ่อนโยนดังขึ้นด้านหลังของหลี่ฟาน
“อืม” หลี่ฟานพยักหน้าเล็กน้อย แล้วจิบชาที่ถูกส่งมา
จากนั้นเขาก็หันศีรษะไปมองหญิงสาวสวยที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ เขา
“ขอแสดงความยินดีด้วย ยูกิโตะ”
“ความแข็งแกร่งของเธอได้ก้าวขึ้นไปข้างหน้าอีกขั้น”
“ตอนนี้เธอสามารถใช้ ‘แดนสวรรค์ไร้ทางเอื้อม’ ได้แล้ว”
…
