ตอนที่ 964 คุชินะ ถึงเวลาฝึกฝนขั้นต่อไปแล้ว
ก่อนหน้านี้ ฮาชิรามะได้ยินเสียงของชาวบ้านในหมู่บ้านโคโนฮะที่เรียกร้องให้โฮคาเงะรุ่นที่สามออกจากตำแหน่งโฮคาเงะ
เนื่องจากตอนนี้ฮิรุเซ็นได้รับบาดเจ็บสาหัส และอาการบาดเจ็บของเขายังทำให้เขาไม่สามารถเป็นโฮคาเงะต่อไปได้
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ หมู่บ้านโคโนฮะจะต้องเลือกโฮคาเงะคนใหม่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
สำหรับฮาชิรามะเอง เขาไม่สามารถทำหน้าที่เป็นโฮคาเงะได้เนื่องจากปัญหาเกี่ยวกับหัวใจของเขา
ดังนั้นเขาจึงสามารถเลือกโฮคาเงะรุ่นที่ห้าได้จากกลุ่มคนรุ่นใหม่เท่านั้น
“หมอนี่!”
“เธอ!”
ซึนาเดะและจิไรยะต่างยกนิ้วขึ้นชี้หน้ากัน และดูเหมือนว่าพวกเขาไม่มีความคิดที่จะเป็นโฮคาเงะเลยสักนิด
“เอาล่ะ ลืมมันไปก่อน เราจะมาคุยกันเรื่องนี้กันทีหลัง”
“สำหรับตอนนี้ พวกเราต้องทำให้ผลกระทบที่เกิดจากการกระทำของคุชินะสงบลงก่อน”
เมื่อเห็นซึนาเดะจ้องมองมาที่เขาอย่างเอาเป็นเอาตาย จิไรยะก็ทำได้แค่ต้องประนีประนอม
“ไม่เป็นไร เอาแบบนั้นก็ได้” ฮาชิรามะพยักหน้า
“ยังไงก็ตาม ตอนนี้ทุกคนในหมู่บ้านคงสลบกันไปหมดแล้ว เพราะฮาคิราชันย์ของคุชินะ”
พูดจบฮาชิรามะก็ตบมือเข้าหากัน และใช้จักระขนาดใหญ่ของเขาเพื่อสร้างร่างแยกออกมาจำนวนมาก เตรียมปล่อยให้พวกเขาไปช่วยจัดการกับสถานการณ์ในปัจจุบัน
อีกด้านหนึ่ง ฐานของราก
“คุชินะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ยั้งมือเลยจริงๆ”
ดันโซแตะผ้าพันแผลที่ขาดบนแขนของเขา ในขณะที่เนตรวงแหวนหลายดวงโผล่ออกมาจากผ้าพันแผล แต่หนึ่งในนั้นกลับมีดวงหนึ่งที่มืดบอด
“โชคดีที่คุชินะไม่ได้วางคาถาผนึกไว้ในร่างกายของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันอาจจะใช้วิชาต้องห้ามอย่างอิซานางิเพื่อทำการฟื้นฟูร่างกายไม่ได้”
เมื่อคิดว่าเขาเกือบจะพิการเหมือนกับฮิรุเซ็นไปตลอดชีวิต เพียงเพราะการโจมตีและคาถาผนึกของคุชินะ ดันโซก็มีความรู้สึกปีติยินดีขึ้นมา
‘นังผู้หญิงบ้านั่น!’
‘ถ้าเธอได้รับข่าวว่าฉันสบายดี บางทีเธออาจจะมาที่โคโนฮะเพื่อจัดการกับฉันอีกครั้งก็ได้’
‘ดูเหมือนว่าฉันจะต้องรักษาตัวต่ำๆ เอาไว้สักพัก’
ดันโซหลับตาลง และเริ่มคิดถึงแผนการในอนาคตของเขา
อีกด้านหนึ่ง คฤหาสน์ของหลี่ฟาน
“พวกเธอกลับมาแล้วงั้นเหรอ คุชินะ คาริน”
“เป็นยังไงบ้าง สิ่งต่างๆ ได้รับการแก้ไขเสร็จสิ้นแล้วหรือยัง?”
หลี่ฟานซึ่งกำลังเล่นเกมต่อสู้กับคางูยะอยู่ในห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์ หันศีรษะกลับไปมองคุชินะกับคารินที่เดินเข้ามา แล้วถามพวกเธอด้วยรอยยิ้ม
“ฮิฮิ ต้องขอบคุณคาริน สำหรับความช่วยเหลือของเธอ”
“ไม่อย่างนั้น ฉันอาจจะต้องใช้แรงมากกว่านี้เพื่อสั่งสอนโฮคาเงะรุ่นที่สาม”
คุชินะใช้มือเกาหลังศีรษะแล้วเดินไปหาหลี่ฟานด้วยใบหน้าเรียบง่ายและซื่อตรง
“สำหรับโฮคาเงะรุ่นที่สาม… ตอนนี้ผู้ชายคนนั้นคงสบายดี”
“ยังไงก็ตาม ยังมีนินจามากมายในโคโนฮะที่เหมาะสมกับตำแหน่งโฮคาเงะรุ่นที่ห้า”
“ฉันแค่ไม่รู้ว่าไมโตะ ไกคนนั้นจะได้เป็นโฮคาเงะจริงๆ หรือเปล่า?”
ในขณะที่พูด หลี่ฟานก็ควบคุมจอยเกมเพื่อจัดการกับตัวละครในเกมของคางูยะลงอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นภายใต้สายที่ตาขุ่นเคืองของคางูยะ ก่อนจะเดินไปหาคุชินะและคาริน
“ขณะที่พวกเธอสองคนออกไปข้างนอก มีลูกศิษย์คนใหม่เข้ามาที่คฤหาสน์”
“หลังจากนี้พวกเธอสามารถไปทำความรู้จักกันได้”
“เพียงแต่ตอนนี้ฟูกลับไปที่หมู่บ้านทากิของเธอ ในขณะที่เซ็ตสึเข้าไปฝึกฝนในห้องฝึกฝนลึกลับ ดังนั้นพวกเธอคงต้องรออีกสักพัก”
“และตอนนี้มันก็เป็นเวลาที่เหมาะสมพอดี คุชินะ เธอสามารถใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้เพื่อเข้าไปฝึกฝนในห้องศักดิ์สิทธิ์กับฉันได้”
พลังผลปีศาจของคุชินะยังไม่ตื่น ดังนั้นเธอจึงยังไม่สามารถใช้ความสามารถของผลปีศาจได้อย่างเต็มที่ และมีความแข็งแกร่งที่น้อยกว่าไคโด
ด้วยเหตุนี้เอง หลี่ฟานจึงไม่ต้องการให้ลูกศิษย์ของเขามีพลังที่ต่ำกว่าไคโด ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่จักรพรรดิแห่งโลกโจรสลัด
…