ตอนที่ 47 ความโกรธของซ่งเจิง (2)
ตอนที่ 47 ความโกรธของซ่งเจิง (2)
“ตู้ม!” เสียงระเบิดดังขึ้น หลังจากนั้นจึงปรากฏหลุมขนาดใหญ่ตรงหน้าซ่งเจิง
“แกนี่น่าสนใจจริงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นมนุษย์กับสัตว์ประหลาดอยู่ด้วยกัน” ชายหน้ากากสีเงินปรบมือ หลังจากเห็นว่าซ่งเจิงกระโดดขึ้นไปบนหลังอีฟ
ส่วนในใจของซ่งเจิงนั้นกระวนกระวายอย่างหนัก หากไม่ใช่อีฟช่วยไว้เมื่อครู่ ร่างกายของเขาคงแหลกกลายเป็นฝุ่นผงไปแล้ว
[ติ๊ง! กรุณาป้อนคำสั่ง!]
[ได้รับน้ำยาวิวัฒนาการระดับสองซึ่งค่อนข้างบริสุทธิ์!]
[ติ๊ง! สกัดเสร็จสิ้นแล้ว!]
ซ่งเจิงมองดูน้ำยาวิวัฒนาการสีเขียวที่ปรากฏขึ้นบนกระทะเหล็ก จากนั้นเขากลืนมันลงไปโดยไม่คิดรีรออีกแล้ว
“โอ้! น่าสนใจจริงๆ นับว่าแกมีความกล้าหาญพอสมควร แต่การที่แกจะเลื่อนระดับจากหนึ่งเป็นสองน่ะ มีแค่สองในสิบเท่านั้นแหละ!” ชายหน้ากากสีเงินมองซ่งเจิงด้วยสายตาเหยียดหยาม ก่อนจะหันไปหาอีฟด้วยแววตาละโมบ ดูเหมือนเขาจะสนใจแมงมุมตัวนี้ไม่น้อย
“ซ่งเจิง! หนีไป! พวกมันยังมีอีกห้าคน แล้วทั้งหมดอยู่ในระดับสอง!” พี่ใหญ่กุ้ยตะโกนลั่น เมื่อเห็นว่าซ่งเจิงกำลังตกที่นั่งลำบาก
ใบหน้าซ่งเจิงแปรเปลี่ยนเล็กน้อย เขาตะโกนตอบกลับอย่างมั่นใจ “ผมพร้อมแล้ว!”
จากนั้นจึงขยิบตาให้อีกฝ่าย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าอย่างครุ่นคิด ก่อนจะตระหนักได้ว่า เหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงกว่าจะมืดค่ำ เช่นนั้นจึงหมายความว่ายังพอมีเวลา ทั้งสองจึงพยักหน้ารับ
“หึ!” ซ่งเจิงกระโดดลงจากหลังอีฟก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของชายหน้ากากสีเงิน
“โอ้ ถือว่าแกโชคดี!” ชายหน้ากากสีเงินเผยความตื่นตระหนกเล็กน้อย ก่อนจะปรบมือให้เขา
“ปัง!” เสียงปะทะดังขึ้นเมื่อซ่งเจิงพุ่งทะยานเข้าไปทุบตีอีกฝ่ายอย่างแรง จนส่งให้ชายหน้ากากสีเงินถอยไปหลายก้าว
“หึหึ! แกนี่น่าสนใจจริงๆ งั้นเรามาสนุกกันสักหน่อยแล้วกัน” ชายหน้ากากสีเงินเอื้อมมือไปด้านหลัง พร้อมกับดึงสิ่งที่คล้ายกับกระดูกสันหลังออกมาอย่างแรง
ฉากสยดสยองตรงหน้าทำให้ซ่งเจิงอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนก และดูเหมือนว่ากระดูกสีแดงชาดนั้นจะอันตรายไม่น้อย
“นี่คือดาบที่สร้างจากกระดูกสันหลังของมังกรดินซอมบี้ระดับสาม ฉันเลยตั้งชื่อมันว่าดาบกระดูกมังกรน่ะ” หลังจากกล่าวจบ ชายหน้ากากสีเงินพุ่งทะยานเข้าหาซ่งเจิงอย่างรวดเร็ว
ซ่งเจิงยกกระทะเหล็กขึ้นกำบังอย่างรวดเร็ว แต่ดูเหมือนว่าดาบกระดูกมังกรจะแข็งแกร่งกว่ากระทะเหล็กนี้อย่างเห็นได้ชัด มันเฉือนลงบนไหล่ของซ่งเจิงไปนิดหน่อย แต่บาดแผลก็ยังน่าหวาดกลัวไม่น้อย!
ทันทีที่รู้ว่าตนเองถูกแทงที่ไหล่ ซ่งเจิงคิดถอยในทันที แต่ชายหน้ากากเงินไม่ยอมให้เขาทำอย่างนั้น อีกฝ่ายกระชากร่างของเด็กหนุ่มกลับมาอย่างรุนแรงก่อนจะทุ่มเขาลงบนพื้น
“อ้อ ฉันลืมบอกไปว่าดาบเล่มนี้น่ะ ทำจากกระดูกสันหลังของมังกรดินสีชาด เห็นเลือดที่อยู่บนดาบนี้ไหม? จริงๆแล้วมันเป็นพิษน่ะ สามารถทำลายระบบประสาทของเหยื่อได้” ชายหน้ากากสีเงินกล่าวออกพร้อมรอยยิ้ม
เขาก้มลงมองซ่งเจิงด้วยท่าทีสบายๆ ก่อนจะพูดต่อ “ถ้าแกยอมบอกว่าสามารถเอาซอมบี้มาเป็นพวกพ้องได้ยังไง ฉันจะยอมปล่อยแกไป แล้วฉันจะช่วยให้แกเลื่อนขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของระดับสองด้วย คิดว่าไงสำหรับข้อเสนอนี้?”
“เอาไว้ฉันจะบอกแม่ของแกให้!” ทันใดนั้น ซ่งเจิงลุกยืนขึ้นก่อนจะสบถเสียงดัง
เส้นใยพลังจิตขนาดใหญ่รัดลำคอของชายหน้ากากสีเงินไว้อย่างรวดเร็ว เขาหยิบมีดสปาต้าออกจากช่องเก็บของ ก่อนจะฟาดฟันลงที่ลำคอหนาอย่างแม่นยำ
“อ๊าก!” ชายหน้ากากสีเงินกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เขาดึงมีดที่ปักอยู่ข้างไหล่ออก และถีบซ่งเจิงกระเด็นไปหลายเมตร
ซ่งเจิงหอบหนักจากการปะทะเมื่อครู่ ตอนนี้เขารู้จุดอ่อนของอีกฝ่ายแล้ว มนุษย์โลหะตรงหน้าเขาสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกายได้เฉพาะส่วนเท่านั้น อีกทั้งเขายังไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรนัก แต่ก็คงใช้เวลาอีกไม่นานสำหรับการพัฒนาฝีมือ
“ยอดเยี่ยม! ไอ้หนู… แกมันน่าสนใจจริงๆ! ถ้าเบื่อที่จะหายใจแล้วก็ไปตายซะไอ้เวร!” ดาบกระดูกมังกรในมือถูกเงื้อมขึ้นอีกครั้ง ศีรษะมังกรที่อยู่บนดาบอ้าปากออกพร้อมกับพ่นของเหลวสีดำใส่ร่างกายของซ่งเจิง
ซ่งเจิงยกกระทะเหล็กขึ้นกำบังอีกครั้ง กระทะเหล็กดูดซับน้ำสีดำทั้งหมดเข้าไปจนทำให้ตัวมันเองร้อนจัด และดูเหมือนว่าจะร้อนขึ้นเรื่อยๆด้วย
[ติ๊ง! ต้องการสกัดพิษระดับบีหรือไม่?]
[ฉันต้องการ!]
[การสกัดพิษต้องใช้น้ำยาวิวัฒนาการห้าชิ้น คุณต้องการดำเนินการหรือไม่?]
[ทำเลย เร็วเข้าเซ่!]
[ติ๊ง! การสกัดสำเร็จ ได้รับพิษระดับบี!]
ซ่งเจิงจับจ้องดาบกระดูกมังกรตรงหน้าด้วยแววตาละโมบ ดูเหมือนว่าบะหมี่หยางชุนจะไม่สามารถแก้พิษระดับบีนี้ได้ เขาจึงต้องใช้น้ำยาวิวัฒนาการถึงห้าชิ้นเพื่อผลิตยาแก้พิษ เห็นได้ชัดว่าพิษนี้ร้ายแรงไม่น้อย!
“อะไรกัน? เป็นไปไม่ได้!” ชายหน้ากากสีเงินจับจ้องกระทะเหล็กที่ไม่มีแม้ร่องรอยเสียหายด้วยความตื่นตระหนก เขาพูดออกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “แกเป็นใครกันแน่? หรือแกเป็นคนของแก๊งครัวสวรรค์?”
“แก๊งครัวสวรรค์งั้นเหรอ?” ซ่งเจิงตกตะลึงไม่น้อยเมื่อได้ยินอย่างนั้น แววตาเผยความเย็นเยือกออก งั้นแสดงว่าไอ้บัดซบพวกนี้มาจากด้านในนั้น แล้วเรื่องทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับแก๊งครัวสวรรค์ด้วยเหรอ?
“แกมีวิธีฆ่าฉันอีกไหม? งัดมันออกมาสิ!” ซ่งเจิงพูดพร้อมกับยกกระทะเหล็กขึ้นกำบังตรงหน้าอกไว้อย่างแน่นหนา
ใบหน้าของชายหน้ากากสีเงินพลันแปรเปลี่ยน เขายิ้มกว้างก่อนจะพูดต่อ “ไอ้น้องชาย เข้าใจผิดอะไรรึเปล่า! ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าแกจะสู้กับคนที่อยู่ในระดับสองขั้นสูงสุดได้ยังไง หึ! ฉันไม่รู้หรอกนะว่าแกจะเกี่ยวข้องกับหัวหน้าแก๊งครัวสวรรค์ยังไง...”
“เอายาถอนพิษออกมา!” ซ่งเจิงตะคอกเสียงดังพร้อมใบหน้าเย่อเยิ่ง
“ได้! พิษนี้สามารถใช้ผงดินจากกระดูกมังกรโบราณแก้ไขได้… ต้องทามันลงบนแผลน่ะ” ชายหน้ากากสีเงินหยิบขวดเล็กๆ ออกมาแล้วยื่นให้ซ่งเจิงราวกับยอมพ่ายแพ้
“แกมาจากแก๊งไหน?” ซ่งเจิงไม่ได้ใช้มันในทันที เพราะเขารู้สึกว่ามันอาจจะไม่ใช้ยาถอนพิษ
“พวกเรา…” จู่ๆชายหน้ากากสีเงินก็ถอดหน้ากากออก เผยให้เห็นรอยแผลเป็นสีแดงฉานบนใบหน้าชัดเจน
แผลเป็นนั้นสะดุดตาซ่งเจิงยิ่ง หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง เพราะก่อนหน้านี้ฉู่อี้เคยบอกกล่าวเรื่องราวเกี่ยวกับทาสเอาไว้… ทาสที่มีเครื่องหมายสีแดงประทับอยู่บนร่างกาย พวกมันแสดงถึงความหวาดกลัวและสิ้นหวังได้อย่างดี!
“แล้วแกออกมาทำอะไรข้างนอกนี้?” ซ่งเจิงถามต่อ
“เรากำลังตามล่ามนุษย์อัคคีที่ชื่อฉู่อี้อยู่ มันเป็นคนฆ่านายน้อยของพวกเรา!” เขาตอบก่อนจะสวมหน้ากากกลับไปอีกครั้ง
“งั้นเหรอ? ฉันเคยเจอเขามาก่อน ฉู่อี้ยังเด็กก็จริงแต่ความแข็งแกร่งของเขาไม่เป็นรองใคร ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ระดับสองขั้นสูงสุด!” ดวงตาของซ่งเจิงหรี่ลงอย่างพิจารณาก่อนจะควบคุมเส้นใยพลังจิตทั้งสิบ ให้ยื่นออกจากร่างกายเพื่อเตรียมพร้อม
“จริงเหรอ? ที่ไหน?! เจอมันที่ไหน!” ใบหน้าของชายสวมหน้ากากถึงกับถอดสี แม้จะตื่นเต้นแต่ก็ยังมีความหวาดกลัวเจือปน
“เพิ่งแยกกันเมื่อสักพัก!” ทันใดนั้นเอง ซ่งเจิงใช้กระทะเหล็กทุบลงบนศีรษะของชายสวมหน้ากากอย่างรุนแรง
[ติ๊ง! ได้รับน้ำยาวิวัฒนาการระดับสอง!]
[สกัดให้บริสุทธิ์!]
[ติ๊ง! สกัดให้บริสุทธิ์เสร็จสมบูรณ์!]
ซ่งเจิงไม่คิดแม้แต่จะหันมองศพของอีกฝ่าย เขารีบเข้าไปช่วยลิงผอม พี่ชายกุ้ยและเสี่ยวกุ้ยทันที
ขณะซ่งเจิงกำลังจะพาพวกเขาออกจากที่นี่ เสียงกรีดร้องอย่างตื่นตระหนกของอีฟดังขึ้นก่อนจะมีมนุษย์ห้าคนค่อยๆเดินเข้ามา
ชายแข็งแกร่งคนหนึ่งยกอีฟได้ในมือเดียว ขาทั้งแปดของมันถูกตัดออก ของเหลวขาวขุ่นไหลทะลักออกมาราวกับน้ำตก ตอนนี้แมงมุมยักษ์กำลังกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
“หมายเลขสิบ!” ชายชราสวมหน้ากากคนหนึ่งพุ่งไปหาชายหน้ากากเงินเมื่อครู่ด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่มีลมหายใจ เขาเงยหน้าขึ้นฟ้าพร้อมคำรามลั่น “ใครมันกล้าฆ่าหลานชายของฉัน!!!”
