ตามที่ต้าไป๋กับเสี่ยวไป๋ว่ามา เนื่องจากสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง ทำให้นอกจากโพชั่นจะหายไปแล้ว แม้แต่สูตรในการปรุงโพชั่นก็หายไปด้วยเช่นกัน แล้วนับจากนั้นมนุษย์ก็จะสูญเสียของอย่างโพชั่นไป

การหายไปของโพชั่นถือเป็นการพลิกสถานการณ์ของสงครามระหว่างมนุษย์กับมอนสเตอร์อย่างสิ้นเชิง ส่งผลให้มนุษย์ต้องเปลี่ยนจากเชิงรุกเป็นเชิงรับ

ตอนนี้หวังยวนไม่จำเป็นต้องใช้โพชั่น แต่ยิ่งเลเวลเพิ่มขึ้นในอนาคต อันเดดที่อยู่ภายใต้การควบคุมก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น แล้วความสูญเสียจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อทำการท้าทาย Boss ระดับสูง

โพชั่นอาจเป็นของที่ไม่จำเป็นสำหรับเขา แต่กับคนอื่นอาจจะจำเป็นก็ได้

หากสามารถกักตุนยาได้ตอนนี้ มันจะกลายเป็นทรัพยากรที่มีราคาแพงมากภายในหนึ่งปี

…

“นักรบคนนั้นมาดูก่อน ของที่คุณต้องการอยู่ที่นี่แล้ว”

ทันทีที่เข้ามา NPC หญิงที่นุ่งห่มน้อยจึงเดินเข้ามาทักทาย

“โอ้ คนนี้คือนักเล่นแร่แปรธาตุลิเลียนไม่ใช่เหรอ? ถึงกับใหญ่ขนาดนี้เชียว…”

หม่าซานเอ๋อร์คือผู้ตื่นเต้นที่สุดเมื่อเห็น NPC เดินเข้ามา

“อะไรใหญ่?” เสี่ยวไป๋ดูสับสน

“เหลวไหล! ขนาดตั้ง 36 ไม่เรียกว่าใหญ่อีกเหรอ?”

“ไม่หรอกมั้ง ฉันคิดว่าน่าจะอายุราว 20 ปีมากกว่า” เสี่ยวไป๋โต้แย้ง

“นี่คุณแกล้งโง่ใช่หรือเปล่า? ฉันพูดเรื่องอายุกับคุณตอนไหน? ฉันหมายถึง 36D [1]!”

“บัดซบเอ๊ย ใครจะไปนึกว่าคุณน่ารังเกียจขนาดนี้! คุณมันก็แค่ตัวละคร YY ในหนังสือประวัติศาสตร์นั่นแหละ!”

"คุณยังซิงอยู่งั้นเหรอ?"

“คุณกล้าพูดอีกรอบไหมล่ะ?!!”

ทั้งสองอยู่ในภาวะตึงเครียด หากไม่ใช่เพราะหวังยวนยืนอยู่ข้างกาย เกรงว่าอาจจะเปิดศึกกันไปแล้ว

“ไอ้พวกโง่เอ๊ย!” ต้าไป๋กางแขนอย่างจนใจ

หวังยวน "..."

ทั้งที่พวกเขาได้เกิดใหม่อีกครั้งหลังจากผ่านวันสิ้นโลกมา กระนั้นสองคนนี้กลับทำตัวเป็นเด็กเสียได้

“ฉันอยากซื้อโพชั่นหน่อยน่ะ” หวังยวนเมินโครงกระดูกทั้งสองที่กำลังต่อว่ากันไปมาขณะบอกสิ่งที่ต้องการให้ลิเลียนทราบ

"เชิญเลือกได้เลย!"

ลิเลียนเปิดเคาน์เตอร์

ทว่าหลังจากมองเคาน์เตอร์แล้ว หวังยวนก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้ม

โพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตระดับต่ำ

ฟื้นฟูค่าพลังชีวิตเป็นเวลา 20 วินาที

ระยะเวลา: 30 วินาที

ราคา: 5 เหรียญทองแดง

โพชั่นฟื้นฟูพลังมานาระดับต่ำ

ฟื้นฟูค่าพลังมานาเป็นเวลา 15 วินาที

ระยะเวลา: 30 วินาที

ราคา: 10 เหรียญทองแดง

ยาถอนพิษระดับต่ำ

…

โพชั่นทั้งหมดล้วนเป็นยาระดับต่ำ

หวังยวนพูดอะไรไม่ออก

ตอนนี้เลเวลของหวังยวนไม่สูงนัก ดังนั้นโพชั่นระดับต่ำสุดจึงถือว่าเพียงพอแล้ว แต่เมื่อพละกำลังเพิ่มขึ้นก็จำเป็นต้องซื้อโพชั่นระดับสูงเอาไว้ในกรณีฉุกเฉิน

นอกจากโพชั่นแล้วก็จำเป็นต้องซื้อสารผสมที่สามารถเสริมแกร่งคุณสมบัติด้วย

ของเหล่านี้คือสิ่งที่ช่วยชีวิตได้ในอนาคต

เนื่องจากเมืองพายุฟ้าคะนองเป็นเมืองหลัก แต่สมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุน่าจะมีโพชั่นกับสารผสมระดับสูง ทว่าสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุในเมืองพายุฟ้าคะนองเหมือนกับร้านขายยาในพื้นที่มือใหม่ที่ขายเพียงยาระดับต่ำเท่านั้น

สิ่งนี้ทำให้หวังยวนพูดไม่ออก

“ของมีแค่นี้เองเหรอ?”

หวังยวนอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา "ของพวกนี้ฉันสามารถหาซื้อในหมู่บ้านมือใหม่ยังได้ ไม่มีของระดับสูงกว่านี้เลยเหรอ?"

“ไอ้หยา... ช่วงนี้ขาดแคลนวัตถุดิบยาค่อนข้างมาก จึงทำให้ไม่สามารถพัฒนายาขั้นสูงเพิ่มได้”

ลิเลียนเอ่ยคำ

"อย่างนั้นเหรอ..."

หวังยวนพยักหน้าเพื่อแสดงความเข้าใจ

เนื่องจากเกมเพิ่งเปิดทำการ ดังนั้นไอเทมขั้นสูงจำนวนมากจึงยังไม่ปรากฏขึ้นมา

นอกจากนี้ประกอบกับเรื่องราวเบื้องหลังของเกมกับแผนในอนาคตที่ต้าไป๋กับเสี่ยวไป๋บรรยายเอาไว้ จึงเห็นได้ว่าในเบื้องหลังของโลก <<ดอว์นเบรกกิ้ง>> ศาสตร์แห่งการปรุงยาจึงได้รับการพัฒนาไม่มากนัก

ถึงอย่างไรในเกมอื่น ช่างปรุงยา ช่างตีเหล็กและช่างตัดเสื้อจึงถือเป็นอาชีพรองสามอาชีพหลักสำหรับผู้เล่น

ใน <<ดอว์นเบรกกิ้ง>> วิทยาการโพชั่นเพียงอยู่ในมือของสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุเท่านั้น จึงเห็นได้ว่าวิทยาการโพชั่นในโลกนี้ยังคงเป็นความลับระดับสูงและไม่ได้พัฒนาจนถึงระดับที่ทุกคนสามารถเรียนรู้ได้

…

ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้ว จะให้กลับไปมือเปล่าได้อย่างไร

หวังยวนสะบัดมือขณะใช้เหรียญทองสิบห้าเหรียญเพื่อซื้อยาโลหิตหนึ่งร้อยขวดกับยาสีน้ำเงินหนึ่งร้อยขวดตามลำดับ จากนั้นจึงยัดใส่กระเป๋าด้านหลังของโครงกระดูกทั้งสามก่อนจะทำการตั้งค่าให้พวกมันใช้ยาอัตโนมัติ

“พระเจ้า! ทั้งหมดนี้ของพวกเราเหรอ?” ต้าไป๋ตกตะลึง

“รวยแล้วรวยแล้ว! ของพวกนี้คือยาทั้งนั้น” เสี่ยวไป๋ยิ่งตื่นเต้น

“เวรเอ๊ย หมอนี่เกิดสนใจในตัวฉันหรือเปล่า? ฉันเป็นแค่โครงกระดูกตัวน้อยแสนบริสุทธิ์นะ! ฉันรู้สึกเหมือนฉันต้องยอมประนีประนอมเลย ไม่สิ เขาไม่ได้ใช้กับดักน้ำผึ้งกับฉันหรอกใช่ไหม” หม่าซานเอ๋อร์ตกตะลึงเช่นกัน

แม้เคยได้ยินมาจากแซ่ไป๋ทั้งสองว่าหวังยวนเป็นคนใจกว้าง แต่คาดไม่ถึงว่าจะกว้างขวางถึงเพียงนี้

โพชั่นคือของตำนานในอนาคต ซึ่งคนส่วนใหญ่เพียงแค่เคยได้ยินชื่อของมันเท่านั้น

แม้กระทั่งต้าไป๋ซึ่งเป็นกัปตันของกองกำลังพิเศษแสงศักดิ์สิทธิ์ยังโชคดีพอที่จะเคยได้เห็นเพียงครั้งเดียว

ตอนนี้หวังยวนกลับนำพวกมันใส่กระเป๋าสะพายหลังของโครงกระดูกทั้งสาม จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะจินตนาการถึงความรู้สึกของโครงกระดูกทั้งสาม

หม่าซานเอ๋อร์ผู้เคยอยากกำจัดหวังยวนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นในตอนนี้

"ถ้าหลังจากนี้มียาขั้นสูงเข้ามาก็อย่าลืมแจ้งให้ฉันทราบด้วย"

หวังยวนกล่าวลาลิเลียนก่อนจะหันหลังแล้วออกจากสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ

ทว่าในตอนนี้ หม่าซานเอ๋อร์กลับตะโกนเสียงดังออกมา "พระเจ้า! อาจารย์หวูซวง เสี่ยวเตา ฉันมองผิดไปหรือเปล่า ทำไมชายชราคนนี้ถึงดูคุ้นหน้านัก?"

“?”

หลังจากได้ยินเสียงของหม่าซานเอ๋อร์ ต้าไป๋กับเสี่ยวไป๋จึงมองตามสายตาของหม่าซานเอ๋อร์พร้อมกัน

ที่มุมหนึ่งของสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ ชายชราผู้ไว้หนวดเคราสีเทากำลังถือหลอดทดลองเพื่อทำการศึกษาบางสิ่ง

“นะ... นั่นมัน… นักเล่นแร่แปรธาตุผู้ยิ่งใหญ่ไคลด์ไม่ใช่เหรอ? เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” หลังจากเห็นชายชรา เสี่ยวไป๋จึงอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

"แปลกตรงไหน!" ต้าไป๋เอ่ยคำ "ตามบันทึกประวัติศาสตร์ ในช่วงเวลานี้ ไคลด์อาจถูกข่มเหงโดยคริสตจักรและเพิ่งหนีออกจากเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ หลังจากโลกหลอมรวมกัน ไคลด์จึงมีชื่อเสียงในด้านยาพิษ นึกไม่ถึงว่าตอนนี้เขาจะซ่อนตัวอยู่ในสถานที่ขนาดเล็กแห่งนี้"

สมกับเป็นอาจารย์ ความรู้ของต้าไป๋ดีกว่าสองคนที่เหลือมากนัก

“เขามีภารกิจต้องทำหรือเปล่า?” หม่าซานเอ๋อร์ถามด้วยความสงสัย

"ไม่มี!" เสี่ยวไป๋เอ่ยคำอย่างหนักแน่น "ศาสตร์แห่งการปรุงยาถูกกวาดล้างไปแล้ว สถาบันวิชาชีพของสหพันธ์มนุษย์ในอนาคตก็ไม่มีการทดลองลับที่เกี่ยวกับศาสตร์แห่งการปรุงยาอีก"

“น่าเสียดาย…” หม่าซานเอ๋อร์เอ่ยคำอย่างอาลัย “หากมีภารกิจ พวกเราอาจจะได้โพชั่นขั้นสูงก็ได้”

“โพชั่นขั้นสูงเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของหม่าซานเอ๋อร์ หวังยวนจึงขมวดคิ้ว

หลังจากชะลอฝีเท้าแล้วก็หันกลับไปที่เคาน์เตอร์

“นักรบ คุณต้องการอะไรอีกงั้นเหรอ?” ลิเลียนยังคงกระตือรือร้นเหมือนก่อนหน้า

“คุณบอกว่าที่นี่ขาดแคลนวัตถุดิบยา ถ้างั้นมีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า?” หวังยวนถาม

“คุณลองไปถามอาจารย์ของฉันก็แล้วกัน”

ลิเลียนยิ้มขณะมองไปที่ไคลด์ผู้อยู่กำแพงมุมหนึ่ง

“เข้าใจแล้ว!” หวังยวนยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น

NPC จะไม่เปิดเผยข้อมูลที่ไม่มีความหมาย

ในเมื่อลิเลียนบอกผู้เล่นว่าขาดแคลนวัตถุดิบยา แสดงว่าต้องมีภารกิจให้ให้ออกตามหาวัตถุดิบ ซึ่งไคลด์ผู้กำลังทำการวิจัยเชิงวิทยาศาสตร์อยู่มุมหนึ่งย่อมเป็นผู้มอบหมายภารกิจ

แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือโครงกระดูกทั้งสามจำไคลด์ได้ หาไม่แล้วหวังยวนคงไม่คิดที่จะทริกเกอร์ภารกิจนี้

“พระเจ้า! มีภารกิจจริงเหรอเนี่ย?!”

“พี่หนิวช่างโชคดีเหลือเกิน!!”

“นี่สินะที่เรียกว่าบุตรแห่งโชคชะตา เข้าใจหรือเปล่า? หากพวกเราติดตามพี่หนิวก็จะโชคดีเช่นกัน!”

โครงกระดูกทั้งสามอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันเมื่อเห็นหวังยวนรับภารกิจของไคลด์

[1]: ขนาดหน้าอก

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด