บทที่ 139 เพราะเราคือบุตรคนโตของเทพเจ้า
เมื่อพาวามาถึงเมืองเหยา ท้องของเขาแบนราบ ทั้งหิวทั้งเหนื่อย วัยรุ่นต่างถิ่นอายุ 16 ปียืนอยู่บนถนน มองผู้คนที่เดินผ่านไปมาด้วยความงุนงงและหวาดกลัว ผู้คนที่นี่ล้วนสวมเสื้อผ้าป่าน เกราะหนัง เสื้อคลุมขนสัตว์ หรือเสื้อคลุมสีดำ ดูเหมือนทุกคนล้วนมีฐานะ ดูมีหน้ามีตา พาวาเปลือยท่อนบน มีเพียงผ้าสีดำสกปรกผืนห...