ตอนที่ 45 การตื่นขึ้นและเลื่อนระดับ

ตอนที่ 45 การตื่นขึ้นและเลื่อนระดับ

“ดูนั่น!” ฉู่อี้ชี้ไปที่รูนั้นอีกครั้ง ที่ตรงนั้นเคยทำให้ลิงซอมบี้กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง แต่ตอนนี้มันหายไปแล้ว

“มันไม่ได้จะฆ่าพวกเรา แต่มันกำลังห้ามไม่ให้พวกเราเข้าไป… มีอะไรอยู่หลังผนังน้ำแข็งนี้กันแน่?” ซ่งเจิงถามออกอย่างสงสัย

“ฉันรู้สึกแปลกๆ ไม่ว่าจะเป็นศพหรือน้ำยาวิวัฒนาการของซอมบี้ระดับสอง ยังไงซะ ก็ดูดีกว่าระดับหนึ่งมาก แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่สนใจลิงซอมบี้กลายพันธุ์พวกนี้เลย” ฉู่อี้เริ่มวิเคราะห์

“หรือว่ามันอาจจะหลับอยู่ แล้วรู้สึกหงุดหงิดที่ถูกรบกวน ก็เลยฆ่าทิ้งซะ?” ซ่งเจิงพูดติดตลก

“ซอมบี้ไม่จำเป็นต้องนอนหลับ ไม่ต้องพักผ่อน เว้นแต่ว่าพวกมันจะไม่ใช่ซอมบี้…”

จากนั้นสายตาของฉู่อี้และซ่งเจิงพลันสบกัน คำพูดนี้ ก่อเกิดความหมายในใจกับคนทั้งสองอย่างยิ่ง

“เดี๋ยวฉันลองขุดน้ำแข็งขึ้นมาตรวจสอบสักหน่อยดีกว่า ว่าพวกมันมีเชื้ออะไรอยู่ไหม” สิ้นเสียง ฉู่อี้จุดไฟขึ้นมา พร้อมกับละลายน้ำแข็งใส่ถุงเอาไว้

เหมือนอีฟจะตระหนักได้ว่าตอนนี้ปลอดภัยแล้ว มันวิ่งไปบนแผ่นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว ส่วนซ่งเจิงปลดปล่อยเส้นใยพลังจิตออก พร้อมกับวิ่งไปพร้อมฉู่อี้ ก่อนหน้านี้ที่เขาไม่ยอมใช้เส้นใยพลังจิต เป็นเพราะเขาต้องการเล่นสนุกกับการไถพื้นน้ำแข็งเท่านั้น

“ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเหมืองนะ… ยังไงซะ มันก็มีเส้นทางเดินของรถลาก” ซ่งเจิงกล่าวขึ้นมา

“แต่ร่องรอยการขุดพวกนี้ตื้นมาก พวกมันน่าจะถูกทิ้งร้างมาสักสองถึงสามปี เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นกลุ่มของอดัมที่สร้างเรื่องพวกนี้ไว้? แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น แล้วพวกเขามาทำอะไรที่นี่ล่ะ...”

ฉู่อี้วิเคราะห์อย่างกระตือรือร้น พร้อมกับพยายามใช้บอลไฟเพื่อระเบิดรูที่อยู่ตรงหน้าออกให้กว้างพอจะผ่านไปได้ อีฟส่งเสียงร้องอย่างสดใส พร้อมวิ่งแจ้นเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“มันคืออะไร?” ทันทีที่ซ่งเจิงผ่านพ้นกำแพงนั้นเข้ามา ดวงตาของเขาแข็งค้างด้วยความตกตะลึงกับภาพที่ปรากฏ หินสีขาวจำนวนนับไม่ถ้วนเผยต่อสายตาของเขาอย่างเด่นชัด พวกมันส่องสว่างเป็นประกายระยิบระยับอย่างน่าหลงใหล ส่วนอีฟวางกระทะเหล็กไว้บนหินสีขาวและเริ่มแทะก้อนหินนั้นอย่างเมามัน

ทันใดนั้นเอง เส้นสีขาวจางๆปรากฏขึ้นรอบกระทะเหล็ก มันพันรอบกระทะเหล็กไว้ราวกับปกป้อง

“หินนั่นคืออะไร?” ฉู่อี้ตกตะลึงก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดูอย่างใกล้ชิด ทันใดนั้นเอง ดวงตาทั้งสองพลันเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก เขาหันไปร้องบอกซ่งเจิง “พี่ซ่ง! มันคือไข่ซอมบี้ระดับสี่!”

“ห๊ะ?!” ดวงตาของซ่งเจิงเบิกกว้างพร้อมรีบถามออก “ไหนพวกเขาเคยบอกว่าซอมบี้ไม่สามารถแพร่พันธุ์ได้… แล้วไข่นี้มาจากไหน?”

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เพราะยังไงซะ นี่ก็ไม่ใช่ไข่ มันเป็นถุงเนื้องอกชนิดหนึ่งเท่านั้น มันออกมาจากร่างกายของซอมบี้ระดับสี่ ถูกเรียกว่าคางคกหยกขาว”

“เมื่อมันสัมผัสกับน้ำ สถานะจะกลายเป็นของแข็งทันที เช่นนี้มันจึงกลายเป็นวัสดุล้ำค่า เอาไว้สำหรับทำอาวุธและเกราะ ส่วนแก่นแท้ด้านในของมัน สามารถทำให้มนุษย์เข้าสู่ระดับสามได้ในครั้งเดียว” ดวงตาของฉู่อี้ทอประกายเจิดจ้า เขาไม่คิดมาก่อนว่าจะได้เจอของดีอย่างนี้

“ทำให้มนุษย์เข้าสู่ระดับสามได้คืออะไร?” ซ่งเจิงถามอย่างไม่เข้าใจ

“มันคือการแลกเปลี่ยนทาส!” ดวงตาของฉู่อี้พลันมืดมน ก่อนจะเริ่มอธิบาย

“ในโลกนี้มนุษยชาติถูกทำลายล้างจึงเกิดความวุ่นวายไปทั่ว การค้าเถื่อนมากมายผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด การแลกเปลี่ยนทาสก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน”

“ฉันเคยบอกไปแล้วว่าสถานที่แห่งนี้มีที่ยืนให้กับคนแข็งแกร่งเท่านั้น ดังนั้น มนุษย์ที่อ่อนแอจะถูกรุกรานโดยผู้ที่แข็งแกร่งกว่า ทั่วไปแล้วจะมีกลุ่มเล็กๆ”

“ซึ่งมีมนุษย์ระดับสามอยู่มากถึงหลายร้อยกลุ่ม พวกเขาแตกต่างกันเพียงข้อเดียว บางกลุ่มแค่เพียงรวมตัวกันเพื่อให้อยู่รอดไปวันๆ แต่อีกกลุ่มคือการรวมตัวกันเพื่อแก้ปัญหาต่างๆด้วยกัน”

“ที่ใดมีความขัดแย้ง ที่นั่นย่อมมีสงคราม และในแวดวงชั้นสูงคือสถานที่ที่ขัดแย้งกันอย่างรุนแรงมาตลอด การปะทะระหว่างกลุ่มต่างๆเกิดขึ้นทุกวัน ผู้ที่พ่ายแพ้จะถูกขายให้เป็นทาสของอีกฝ่าย บนใบหน้าจะมีการสลักคำว่าทาสเด่นชัด และกลายเป็นสินค้าไปโดยปริยาย...” ฉู่อี้ถอนหายใจเบาๆหลังจากกล่าวจบ

“ไม่ต้องห่วง! ฉันสัญญาว่าถ้ามีใครกล้าจับน้องชายของฉัน และเอาเครื่องหมายทาสสลักไว้บนหน้า… ฉันจะหั่นพวกมันออกเป็นหมื่นชิ้นด้วยมือคู่นี้!” ดวงตาของซ่งเจิงเผยความเย็นชาออกมาในขณะที่กล่าว จิตสังหารพวยพุ่งออกมาจากร่างกายของซ่งเจิงจนทำให้อีกฝ่ายถึงกับตื่นตระหนก

แต่ในขณะนั้นเอง เสียงของกระทะเหล็กพลันดังขึ้นในศีรษะของซ่งเจิง ความมั่นใจของเขากลับคืนมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงสวรรค์นี้…

[ติ๊ง! กระทะเหล็กถูกซ่อมแซมเสร็จแล้ว! เปิดการใช้งาน!]

[ติ๊ง! กระทะเหล็กขั้นสูง คุณภาพดี!]

[ติ๊ง! กระทะเหล็กได้รับสูตรใหม่!

ข้าวผัดไข่... ใช้น้ำยาวิวัฒนาการระดับต่ำสิบชิ้น สามารถฟื้นฟูร่างกายได้หลังจากรับประทานเข้าไป

บะหมี่หยางชุน... ใช้น้ำยาวิวัฒนาการระดับต่ำยี่สิบชิ้น สามารถขจัดสารพิษที่ไม่ร้ายแรงออกจากร่างกายได้

เกี๊ยว... ใช้น้ำยาวิวัฒนาการระดับต่ำยี่สิบห้าชิ้น ทำให้หายใจใต้น้ำได้สามชั่วโมง

ถั่วลันเตา... ใช้น้ำยาวิวัฒนาการระดับต่ำห้าสิบชิ้น ผลลัพธ์ของการออกกำลังกายเพิ่มเป็นสองเท่าในหนึ่งวัน

[คุณสมบัติเฉพาะ!]

[ติ๊ง! กระทะเหล็กอัปเกรดให้มีคุณภาพดีเยี่ยม จึงได้รับรางวัลดังนี้

[สูตรเนื้อเส้นหอมกลิ่นปลา : รวบรวมสิบชิ้น เพื่อดูวิธีทำเนื้อเส้นหอมกลิ่นปลา

คุณสมบัติเนื้อเส้นหอมกลิ่นปลา : สมรรถภาพทางกายเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า และสัตว์เลี้ยงเพิ่มขึ้นสามเท่า]

[สูตรมะเขือยาวสับ : รวบรวมสิบชิ้นเพื่อดูวิธีการทำมะเขือสับ

คุณสมบัติมะเขือยาวสับ : ความแข็งแกร่งของร่างกายเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า และสัตว์เลี้ยงเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า]

[ติ๊ง! เปิดการปรับแต่งอาหารให้บริสุทธิ์ และลดความหิวลงครึ่งหนึ่ง!]

[ติ๊ง! เปิดช่องเก็บของเพิ่มสามช่อง! ปัจจุบันฝังหยกขาวพิสุทธิ์ : ได้รับสารอาหารเพิ่มขึ้นหนึ่งเปอร์เซ็น]

[ติ๊ง! ความแข็งแกร่งของกระทะเหล็ก!]

[ติ๊ง! เปิดฟังก์ชันความเชี่ยวชาญ : ทุกครั้งหลังจากทำอาหาร คุณจะได้รับความสามารถเพิ่มขึ้น ดังนั้น หลังจากเชี่ยวชาญจนถึงขั้นสูงสุดแล้ว กระทะเหล็กจะสามารถสร้างอาหารโดยไม่ต้องใช้วัสดุใดๆอีก]

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” ซ่งเจิงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งหลังจากฟังกระทะเหล็กจบ

“พี่ชายซ่ง… เกิดอะไรขึ้น?” ฉู่อี้ตื่นตระหนกกับการหัวเราะของอีกฝ่าย เขารีบถามออกด้วยความตกใจ

“กระทะเหล็กกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง… มันกลับมาใช้งานได้แล้ว!” ซ่งเจิงร้องตะโกนออกมา พร้อมกับน้ำตาที่ปริ่มจนเกือบล้น

“โอ้! เร็วเข้า! ทำอาหารให้ฉันกินทีเถอะ ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว!” ฉู่อี้รีบร้องตะโกนอย่างดีใจ

“ถึงนายไม่พูด ฉันก็จะทำอยู่แล้ว! วันนี้ฉันจะกินให้พุงแตกเลย!” ซ่งเจิงเดินไปหากระทะเหล็กก่อนจะคว้ามันขึ้นมา หลังจากนั้นกลิ่นฉุนของหัวหอมก็โชยไปทั่ว

“โอ้โห! ขนมเปี๊ยะทอดนี่ดูท่าจะอร่อยกว่าเดิมด้วยซ้ำ!” ฉู่อี้อุทานออกมา ก่อนจะกลืนขนมเปี๊ยะทอดตรงหน้าด้วยแววตาชุ่มฉ่ำน้ำตา

“อะ... มีอีกชิ้น!” ซ่งเจิงยื่นอีกชิ้นหนึ่งให้เขา และคว้าอีกชิ้นมากิน

‘ฉู่อี้กล่าวถูกต้องแล้ว รสชาติของขนมเปี๊ยะทอดอร่อยขึ้นมาก รสชาติของอาหารจากระดับดีขึ้นสู่ระดับซีแล้ว มันก็ต้องอร่อยขึ้นสิ!’

‘แต่ขนมเปี๊ยะทอดของฉันไม่เห็นจะอร่อยเลย!’ ซ่งเจิงคิดในใจพร้อมกับหันมองฉู่อี้

[ติ๊ง! คำแนะนำจากระบบ!]

[หยกขาวพิสุทธิ์! ความบริสุทธิ์ถึงระดับสูงสุด!]

[ปรับแต่งสมบูรณ์ : ได้รับสารอาหารเพิ่มขึ้นสิบเปอร์เซ็น!]

ตอนนี้ฉู่อี้กินอาหารทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว เขามองไปรอบๆ และเห็นว่าหินสีขาวที่อยู่บนกำแพงทั้งหมดหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เขาจึงหันไปอีกด้าน เห็นว่าซ่งเจิงกำลังหยอกล้อกับอีฟอยู่อย่างสนุกสนาน...