บทที่193 ฉันคือมิซึคาเงะ รุ่นที่ 5 ฟรี
"ยากุระ ตายแล้ว! ผู้ใดวางอาวุธ ยอมจำนน จะได้รับการอภัยโทษ! หากต่อสู้ จะถูกฆ่าทันที" ริวอุนยืนอยู่ข้างร่างของยากุระ มองไปยังทุกคน
"ท่านริวอุน...!"
"ท่านริวอุน...!"
"ท่านริวอุน...!"
พอมีคนตะโกนคนแรก ฝ่ายกบฏก็ชูมือ โห่ร้องชื่อริวอุนขึ้นมาทันที
พวกเขาชนะ! สามารถล้มล้างการปกครองอันโหดร้ายของมิซึคาเงะ รุ่นที่ 4 ได้!
"วางอาวุธ!" ดวงตาของเทรุมิ เมย์ เต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความดีใจปนความประหลาดใจ จากนั้นเธอก็ตอบสนองทันที ตะโกนเสียงแหลมไปรอบ ๆ
คิซาเมะและคนอื่น ๆ ก็ฟื้นคืนสติ พวกเขามองไปยังนินจาอันบุที่เหลืออยู่
"วางอาวุธ ยอมจำนนซะ!!!" เสียงคำรามดังมาจากทุกทิศทุกทางของฝ่ายต่อต้านยากุระ
นินจาอันบุต่างอยู่ในภวังค์ อาวุธในมือของพวกเขาก็ร่วงหล่นลงมาพร้อมกับเสียงดังก้อง
"จับพวกมันทั้งหมด!" เทรุมิ เมย์โบกมือ
ฝ่ายกบฏกรูกันเข้ามาและจับกุมนินจาอันบุทุกคน สีหน้าพวกเขาดูโล่งใจ ดีใจและปีติยินดี
"เราทำสำเร็จ!"
"ล้มล้างการปกครองของมิซึคาเงะ รุ่นที่ 4 ยากุระได้แล้ว หลังจากวันนี้ คิริงาคุเระจะมีแต่สันติสุข!" ดวงตาของยูฮิ คุเรไนแดงก่ำ เธออยู่ที่คิริงาคุเระมาสิบปีแล้ว
สิบปีเปลี่ยนแปลงเธอและเธอยอมรับจริงๆ ว่าเธอเป็นสมาชิกของคิริงาคุเระ ตอนนี้เธออายุ 20 ปี เมื่อคิดว่าคิริงาคุเระจะฟื้นฟูสันติภาพ ความสงบดังเดิม ความตื่นเต้นในหัวใจของก็ไม่อาจเก็บกดไว้ได้อีกต่อไป
"ใช่ ทุกอย่างจบแล้ว!" คิซาเมะ ก็ถอนหายใจเบา ๆ
เมื่อเทียบกับนินจาหมอกที่โหดร้ายภายใต้การปกครองของยากุระ เขายังคงชอบการปกครองแบบเดิมตอนที่ยากุระยังไม่บ้าอำนาจอยู่
แม้จะมีความโหดร้าย แต่มันก็ยังคงเหลือร่องรอยของความอบอุ่นเอาไว้บ้าง
แต่มันยังไม่จบ เพราะยากุระปกครองมาอย่างยาวนาน ดังนั้นทุกสถานที่จึงทิ้งร่อรอยของยากุระไว้เสมอ สิ่งที่พวกเขายังคงต้องทำ ก็คือการรื้อถอนร่องรอยของยากุระทิ้งไป
"นินจาทุกคน ปฏิบัติตามคำสั่ง! เข้ายึดครองคิริงาคุเระและใครก็ตามที่ฝ่าฝืนคำสั่ง จะถูกฆ่าโดยไม่มีการยกเว้น!" ริวอุนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
เขารู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาแห่งความเมตตา เมื่อมันพัง มันก็ต้องพัง เพื่อให้ความวุ่นวายในคิริงาคุเระสงบลงได้อย่างรวดเร็ว
"ครับ!" นินจาทั้งหมดตอบรับด้วยเสียงดัง จากนั้นแยกย้ายกันออกไปในพริบตาและมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียว
ช่วงเวลาต่อมา ฝ่ายกบฏเริ่มการกวาดล้างครั้งใหญ่ในคิริงาคุเระ ใครก็ตามที่กล้าขัดขืน จะถูกฆ่าทันทีภายใต้การปฏิบัติด้วยวิธีการโหดร้ายนี้ พื้นที่ทำการสำคัญของหมู่บ้านได้รับการผนวกรวมเข้าด้วยกันภายใต้ริวอุน
ความวุ่นวาย ไม่สิ้นสุดจนกระทั่งรุ่งสางของวันถัดไป
เช้าวันรุ่งขึ้น
ชาวบ้านของ คิริงาคุเระเปิดประตูด้วยความหวาดกลัว นอกจากนี้ ริวอุนยังได้ส่งคำสั่งเรียก นินจาทั้งหมดในหมู่บ้านและเจ้าหน้าระดับสูงของหน่วยงานต่าง ๆให้ไปพบกัน
ตอนนี้ มิซึคาเงะ รุ่นที่ 4 เสียชีวิต ฝ่ายกบฏได้รับชัยชนะ ตามกฎของคิริงาคุเระ ทุกสิ่งจะต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่
ไม่นานนัก นินจาจากทุกหน่วยก็มารวมกันที่ห้องประชุมที่กำหนดไว้ด้วยความวิตกกังวล
หลังจากเห็นริวอุน นั่งอยู่ตรงกลางห้องประชุม แววตาแสดงความเคารพได้ปรากฏบนใบหน้าของทุกคน
ทุกคนรู้ดีว่า เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ และชัดเจนยิ่งขึ้นหลังจากริวอุนสถาปนาตัวเอง กลายเป็นมิซึคาเงะคนใหม่ ดูแลคิริงาคุเระทั้งหมด
"มิซึคาเงะ รุ่นที่ 4 โหดร้ายและไร้ความเมตตา ฆ่านินจาจากหมู่บ้านเดียวกันอย่างไม่เลือกหน้า เมื่อคืนนี้ด้วยความพยายามของนินจาทุกคน ในที่สุดเราก็พลิกโฉมการปกครองอันโหดร้ายของยากุระได้สำเร็จ... ตั้งแต่วันนี้ คิริงาคุเระ จะกลับสู่สันติสุข!" ริวอุน พูดเป็นคนแรก
เมื่อคำพูดจบลง ห้องประชุมทั้งหมดก็ดังด้วยเสียงเชียร์
การปกครองของยากุระเลวร้ายแค่ไหน ทุกคนต่างเคยสัมผัสมาแล้ว ตอนนี้การปกครองอันโหดร้ายนี้กำลังจะสิ้นสุดลง ทุกคนต่างดีใจสุดซึ้ง
"ท่านริวอุน ตอนนี้ ยากุระตายไปแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ การฟื้นฟูหมู่บ้านและเลือกตั้งมิซึคาเงะ รุ่นที่ 5 เพื่อสร้างเสถียรภาพให้กับสถานการณ์" นากาโอะหัวหน้าหน่วยสืบสวน ลุกขึ้นเป็นคนแรก
"ถูกต้อง! สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือการฟื้นฟูหมู่บ้านและฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยในหมู่บ้าน"
"ท่านริวอุน นำทุกคนโค่นล้มการปกครองของ มิซึคาเงะ รุ่นที่ 4 ดังนั้น ผมขอเสนอชื่อท่านริวอุนขึ้นเป็น มิซึคาเงะ รุ่นที่ 5"
"ถูกต้อง ผมขอเสนอชื่อท่านริวอุนให้เป็นมิซึคาเงะด้วยครับ"
"ผมเห็นด้วย!"
"เห็นด้วย!"
"ไม่คัดค้าน!"
ขณะที่คนหนึ่งพูด อีกคนก็พูดตาม จนห้องประชุมทั้งหมดก็กลายเป็นเสียงดังไปในพริบตา
เดิมทีพวกเขา ขึ้นตรงต่อการปกครองของริวอุนอยู่แล้ว ตอนนี้ แผนสำเร็จ ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่คนอื่นจะกลายเป็นมิซึคาเงะ
"เรื่องของ มิซึคาเงะ ยังไม่เร่งด่วนในขณะนี้ มาพูดถึงการฟื้นฟูหมู่บ้านกันก่อนดีกว่า หลังจากทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพเดิม เราจะมาหารือเรื่องมิซึคาเงะกันอีกที" ริวอุน ส่ายหัวกล่าว
เขาอยากเป็น มิซึคาเงะ เร็ว ๆ นี้จริง ๆ แต่หลังจากการต่อสู้เมื่อวานนี้ สำนักงานมิซึคาเงะก็พังทลาย ถ้าตอนนี้แต่งตั้ง มิซึคาเงะรุ่นต่อไป เขาจะไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็นบนซากปรักหักพังเหรอ?
"ก็จริง!"
"ถูกต้อง สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ การสร้างอาคารมิซึคาเงะขึ้นมาใหม่"
"หลังจากฟื้นฟูทุกอย่างแล้ว การสืบทอดตำแหน่งมิซึคาเงะยังไม่สายเกินไป"
"ผมขอเสนอให้อาจารย์ รับตำแหน่งมิซึคาเงะชั่วคราว และค่อยกลายเป็น มิซึคาเงะของหมู่บ้านคิริงาคุเระหลังจากนี้ไป น่าจะดีกว่านะครับ" คิซาเมะ ลุกขึ้น เขาไม่ใช่คิซาเมะด้อยค่าเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ตอนนี้พลังของเขาเทียบได้กับโจนินแล้วจริง ๆ แม้ว่าจะยังไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นโจนินก็ตาม
อีกอย่าง ตอนนี้ไม่ใช่เวลาอันเหมาะสมที่จะเป็น มิซึคาเงะ จริง ๆ
"ถูกต้อง! ท่านริวอุน ขอให้ท่านเป็นตัวแทนมิซึคาเงะเถอะนะครับ"
"ท่านริวอุน ลองใช้เวลานี้ทำความคุ้นเคยกับกิจการของหมู่บ้านก็ได้ เมื่อขึ้นเป็นมิซึคาเงะเต็มตัว ท่านจะสามารถจัดการกิจการของหมู่บ้านได้อย่างคล่องแคล่ว" นินจาคนอื่น ๆ ตอบสนองกันทีละคน กลัวว่าจะล้าหลังคนอื่น
"ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรับตำแหน่งมิซึคาเงะชั่วคราวไปก่อนแล้วกัน" ริวอุน พยักหน้า จากนั้นสีหน้าจริงจังก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา "ออกคำสั่งให้นินจาของทุกแผนก กลับมาฟื้นฟูหมู่บ้านให้เร็วที่สุด และฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยในคิริงาคุเระ... นอกจากนี้ สั่งการไปยังพื้นที่ชายแดน ให้นินจาชายแดนเฝ้าระวังอย่างเคร่งครัด!"
ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นในคิริงาคุเระ มันจะแพร่กระจายไปทั่วโลกนินจาอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าทัศนคติของหมู่บ้านอื่นจะคิดยังไงกัน?
ดังนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ การปิดกั้นข่าวเพื่อลดผลกระทบของความไม่สงบ
"รับทราบ!" ทุกคนตอบรับด้วยเสียงดัง
นอกจากนี้ ริวอุนยังออกคำสั่งอื่น ๆ อย่างรวดเร็ว คำสั่งแล้วคำสั่งถูกส่งต่อไป นินจาและพลเรือนทั่วทั้งคิริงาคุเระได้เริ่มกลับมาทำงานกันอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ข่าวการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของตำแหน่งมิสึคาเงะ ไม่ว่าจะถูกปิดอย่างไร มันก็ไม่สามารถปิดบังได้หมด
ข่าวแพร่กระจายไปทั่วโลกนินจาเหมือนพายุ เกือบทุกคนรู้ว่า มิซึคาเงะ รุ่นที่ 4 ของคิริงาคุเระ เสียชีวิตจากการรัฐประหาร และริวอุน จะเข้ารับตำแหน่งมิซึคาเงะ รุ่นที่ 5 หลังจากนี้ด้วย
***********************