บทที่ 82 สายลมเปลี่ยนทิศ
ดวงตาของโม่หลินเป็นประกาย เขามองหลัวเฉิงแล้วพยักหน้าเล็กน้อย ยามตระกูลหลินมากกว่าสิบคนเข้าล้อมทั้งสองไว้ในตอนนี้ ยามอ้วนเตี้ยเพ่งมองหลัวเฉิงด้วยแววตาเย็นชาขณะที่ปากกล่าววาจาเย้ยหยัน “หลัวเฉิง นับว่าเจ้าใจกล้ายิ่งนัก ที่กล้ามายังเมืองนี้!” หลัวเฉิงยังคงทำสีหน้าเรียบเฉยแล้วกล่าวอย่างใจเย็น “หลินอวิ๋น...
