บทที่ 1445 หนุ่มน้อย รอก่อนสิ
บทที่ 1445 หนุ่มน้อย รอก่อนสิ “ไม่ต้องหรอก” เฉินเฉียงยื่นมือห้ามไป๋ฉี พร้อมกับหันไปมองบุคคลทั้งสามที่อยู่ฝั่งตรงข้าม มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “ไป๋ฉี วางใจเถอะ พวกเขาทั้งสามคนแค่หยอกล้อเล่นกันเท่านั้น” “เรายังต้องอยู่บนเครื่องบินอีกแปดชั่วโมง น่าเบื่อจะตาย ปล่อยให้พวกเขาหาอะไรสนุกๆ ทำกันไปเถอะ” “แต่ว่า.....
