Chapter 232 : เทมมังกรเหมันต์ – โรเจอร์หมายลงมือ (4)
ตราบใดที่เขายืนอยู่ข้างๆร่างอวตารก็ย่อมไม่มีอสูรสายเลือดมังกรตัวไหนกล้าเข้ามาใกล้
ยิ่งไปกว่านั้นภายในเมืองมังกรเองก็น่าจะมีศพของมังกรอยู่ไม่น้อย
ตราบใดที่เขาค้นหาอย่างอดทนก็น่าจะหาศพมังกรที่มีค่าสถานะดีๆมาได้ไม่ยาก
มังกรเหมันต์กระสับกระส่ายอยู่ไม่สุขราวกับไม่ชอบให้มนุษย์ควบขี่บนหลัง
เย่อู่ชิวพยายามสุดชีวิตเพื่อรักษาสมดุลของร่างกายเอาไว้ แววตางดงามของเธอจับจ้องมองไปที่แทบความคืบหน้าในการเทมอสูรเพื่อรอให้มันเต็ม100%
แต่ก็อย่างที่คนกล่าวกันว่าถ้าไม่มีอะไรผิดคาดเกิดขึ้นเช่นนั้นแล้วย่อมต้องมีอะไรผิดคาดเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
ขณะที่แทบความคืบหน้าบรรลุได้60%กลับปรากฏเงาร่างคนสามคนพุ่งเข้ามาห่างออกไปไม่ไกลนักและพวกเขาก็ไม่ใช่คนของกองพลก่อสร้างด้วยหากแต่มีผมสีทอง ดวงตาสีฟ้าและสวมใส่ชุดนักรบสีขาว
ภายในองค์กรฝั่งคาร์ดินัลของภาคีอัศวินนั้นมีเพียงบิชอป นักบวชและผู้ศรัทธาเท่านั้นที่สวมใส่ชุดสีขาว
เมืองมังกรตอนนี้อันตรายเกินกว่าที่นักบวชและผู้ศรัทธาจะสามารถมาเดินว่อนได้ดังนั้นทั้งสามคนนี้ก็น่าจะเป็นบิชอปและหัวหน้าเองก็เป็นคนที่หลินเซวียนเคยเห็นจากข้อมูลที่หลี่เหว่ยกั๋วมอบให้อีกด้วย
โรเจอร์! หลานชายของอาร์คบิชอป!
โรเจอร์เองก็สังเกตเห็นคนทั้งสองแล้วเช่นกันโดยเฉพาะเย่อู่ชิวที่ควบขี่อยู่บนตัวของมังกรเหมันต์
เขายืนห่างออกมาร้อยเมตรและเปล่งวาจาจากระยะไกล “ฉันคือคาร์ดินัลโรเจอร์แล้วทางฝั่งนั้นคือ?”
หลินเซวียนเอ่ยตอบ “หลินเซวียนกับเย่อู่ชิวจากกองพลก่อสร้าง”
สีหน้าของโรเจอร์ยังคงไร้ละลอกเมื่อได้ยินชื่อของหลินเซวียนแต่ทันทีที่ได้ยินชื่อของเย่อู่ชิวสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
อย่างไรก็ตามถึงกระนั้นแล้วโรเจอร์ก็ยังคงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “พวกนายกำลังพยายามเทมมังกรเหมันต์ตัวนี้รึ?”
หลินเซวียนตอบ “ก็เห็นอยู่แล้วจะถามทำไม?”
โรเจอร์ขมวดคิ้วเล็กน้อยและเอ่ยออกมาเสียงเย็น “พวกเราเห็นมังกรเหมันต์ตัวนี้ก่อนและบาดแผลหลายแห่งบนร่างของมันก็เป็นฝีมือของพวกเรา”
“แต่พวกนายใช้อาสที่ว่าเพื่อแย่งชิงนี่มันถูกครรลองแล้วรึไง?”
เย่อู่ชิวขมวดคิ้วมุ่น
บนร่างของมังกรเหมันต์นั้นมีบาดแผลปรากฏอยู่มากมายจริงๆและจากกลิ่นอายที่หลงเหลือนั้นเห็นได้ชัดเลยว่าไม่ได้เกิดจากฝีมือของนักสู้ขอบเขตที่7
โรเจอร์ผู้นี้ตอแหลอยู่ชัดๆ
หลินเซวียนเองก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเช่นกัน “อย่ามาตลกหน่อยเลยนี่คิดว่าพวกเราโง่จริงดิ? มังกรเหมันต์ตัวนี้เป็นราชันย์แดนลับและบาดแผลส่วนใหญ่บนร่างเองก็เกิดจากนักสู้ขอบเขตที่8! นายไม่มีปัญญาทำแบบนั้นได้หรอก”
สีหน้าของโรเจอร์ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “ถึงแม้จะเกิดจากนักสู้ขอบเขตที่8แต่นักสู้ขอบเขตที่8เหล่านั้นก็เป็นคนของภาคีอัศวินเรา เช่นนี้แล้วเกี่ยวอะไรกับคนของกองพลก่อสร้างล่ะ?”
“พวกนายมาที่เมืองมังกรนี้ฉันขอยินดีต้อนรับแต่พวกนายไม่มีสิทธิเอาของที่เป็นของฉันไปได้!”
โรเจอร์ส่งสัญญาณให้กับอีกสองคนข้างกาย
คนทั้งสามหยิบคทาไม้โอ๊คออกมาจากอุปกรณ์เก็บของและเตรียมลงมือ
“เนื่องจากพวกนายเป็นสหายจากแดนไกลดังนั้นจงหยุดการเทมเดี๋ยวนี้แล้วพวกเราจะแสร้งว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น” โรเจอร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
เย่อู่ชิวดิ้นรนอย่างหนักในใจ เธอขาดอีกเพียง10%เท่านั้นก็จะสามารถเทมได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
ถ้ามาล้มเลิกเอาตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากการขุดชิ้นเนื้ออกจากหัวใจของเธอ ถ้าเธอเทมมังกรเหมันต์ตัวนี้ได้จริงๆถ้างั้นระดับความอันตรายภายในเมืองมังกรและเทือกเขามังกรก็จะลดลงอย่างมาก
เจ้ามังกรตัวนี้จะเป็นผู้ช่วยชั้นเลิศ!
หลินเซวียนปฏิเสธเสียงแข็ง “ไม่มีทางอ่ะ!”
เขาเตรียมพร้อมรับมือแล้วและพร้อมนำโล่ปราการใจสิงฆ์ออกมาจากมิติส่วนตัวตลอดเวลาเพื่อป้องกันการโจมตีจากคนทั้งสาม
หากแต่ทันทีที่เขาหยิบมันออกมาด้วยความฉลาดของเย่อู่ชิวเธอย่อมสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าเขาคือโล่วิญญาณ
มีดของทั้งสองฝ่ายถูกชักออกมาแล้ว สถานการณ์เองก็ใกล้จะปะทุเต็มแก่
“โจเจอร์นี่หรือวิธีปฏิบัติต่อสหายจากแดนไกล?”
ทันใดนั้นเองน้ำเสียงดังสนั่นพลันดังขึ้นมาจากด้านหลังของโรเจอร์และคนอื่นๆ
พริบตาต่อมามังกรแสงตัวหนึ่งก็บินลงมาจากฟากฟ้าพร้อมกับเงาร่างสูงโปร่งที่กระโดดลงมาจากหลังมังกรและจับจ้องมาที่โรเจอร์กับคนอื่นๆด้วยสายตามาดร้าย
ใบหน้าของโรเจอร์บิดกระตุก “บรูโน่...ทำไมแกถึงไม่อยู่ที่เมืองมังกรเขตกลาง? ทำไมถึงมาที่นี่?”
“ฉันแค่กำลังจะไปยังเขตกลางจากด้านนอกเมืองมังกรเลยผ่านมาทางนี้เฉยๆ ยังไงก็ตามดูเหมือนจะมาได้ถูกเวลาสินะ ถ้าฉันมาช้ากว่านี้ซักนิดนายคงจะแย่งมังกรเหมันต์จากสองคนนี้ไปแล้ว!” บรูโน่ด่ากราดอีกฝ่าย
โรเจอร์สูดลมหายใจเข้าลึกและพยายามแก้ต่าง “มังกรเหมันต์ตัวนั้นเดิมทีเป็นของฉัน...”
“หุบปาก...! แกมันพวกตอหลดตอแหลแบบนี้แล้วในอนาคตจะยังคงไว้ซึ่งคำสอนและศรัทธาของเทพแห่งความจริงได้ยังไง!”
“ถ้าไม่ใช่เพราะเราอยู่ระหว่างการสงครามฉันคงจะแจ้งให้อาร์คบิชอปขังแกเอาไว้ในห้องซักหลายวันและให้คัดลอกสำเนาจากบทสอนแห่งความจริงซักหลายสิบครั้งไปแล้ว!” บรูโน่สอดปากขึ้นมาขัดอีกฝ่ายทันควันและเริ่มสบถด่าเขาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
โรเจอร์พยายามข่มความโกรธเอาไว้ในใจและไม่ได้เอ่ยอะไรต่ออีก “ไสหัวกลับไปที่เมืองเขตกลางซะ!” บรูโน่เอ่ยเสียงแข็ง
โรเจอร์กำหมัดแน่นและหมุนตัวจากไป
ยังไงเสียบรูโน่ก็เป็นบุตรแห่งสวรรค์และมีสถานะสูงล้ำยิ่งหากแต่ตัวเขานั้นเป็นเพียงคาร์ดินัลแม้จะมีปู่เป็นอาร์คบิชอปที่เป็นรองเพียงโป๊ปแต่ก็ยังด้อยกว่าแม้จะมีสถานะอยู่บ้างก็ตาม
หลังจากโรเจอร์และอีกสองคนจากไปบรูโน่ก็หันมาก้มหัวให้หลินเซวียนกับเย่อู่ชิวเล็กน้อย
“ฉันต้องขอโทษกับสิ่งที่โรเจอร์และคนอื่นๆทำจากใจจริง ทำให้พวกนายต้องเห็นด้านไม่ดีขององค์กรไปซะแล้ว”
หลินเซวียนจ้องมองดูบรูโน่ด้วยแววตาสงสัย
เจ้าหมอนี่คือบุตรแห่งสวรรค์เชียวนะดังนั้นถ้าพูดตามเหตุผลแล้วก็น่าจะเย่อหยิ่งและจองหองสิแล้วทำไมถึงได้ทำตัวประดุจสุภาพบุรุษยุคกลางแบบนี้เล่า
“นอกจากนี้ฉันยังอยากจะขอบคุณพวกนายทั้งสองคนเรื่องที่ช่วยน้องสาวสองคนของฉันเอาไว้ด้วย ฉันซาบซึ้งใจมากจริงๆ” บรูโน่ก้มหัวอีกครั้ง
หนนี้เขาก้มหัวลงมากกว่าเดิมจนแทบจะทำมุม90องศาแล้ว
หลินเซวียนโบกมือ “เรื่องเล็กน้อยน่าพวกเรามาที่นี่เพื่อจัดการกับพวกอสูรและช่วยคนอยู่แล้ว”
บรูโน่ยิ้มอย่างจริงใจ “ขอบคุณจริงๆ”
“ฉันมีเรื่องที่ต้องสะสางอย่างเร่งด่วนที่เมืองมังกรเขตกลางดังนั้นคงอยู่คุยด้วยต่อไม่ได้แล้ว” บรูโน่กระโดดขึ้นหลังของมังกรจรัสแสง
หากแต่ก่อนจะจากไปนั้นเขาพลันโยนกระดาษทีถูกขยำเป็นก้อนลงมาและเอ่ยพึมพำ
“อ่า...ดูเหมือนจะทำของตก...แต่ช่างมันเถอะไม่สำคัญหรอก แล้วเจอกันใหม่นะพวกนาย”
หลินเซวียนและเย่อู่ชิวจ้องตากันด้วยสีหน้าประหลาดใจก่อนที่หลินเซวียนจะเดินไปหยิบกระดาษที่ถูกขยำขึ้นมาดู
เขาคลี่มันออกและพบว่ามีตัวหนังสืออ่านยากถูกเขียนเอาไว้
[ใครบางคนภายในภาคีร่วมมือกับอง์กรผู้กู้โลกเพื่อเตรียมจะลงมือกับกองพลก่อสร้าง นักสู้ที่ติดอันดับบนตารางจัดอันดับขอบเขตที่7และขอบเขตที่8ล้วนถูกเกณฑ์ตัวมาที่นี่ จงระวังตัวกันให้ดี!]
หลินเซวียนยื่นจดหมายให้กับเย่อู่ชิว เย่อู่ชิวขมวดคิ้วมุ่นทันทีหลังจากที่อ่าน
“ดูไม่เหมือนข่าวปลอมซะด้วย บรูโน่หมอนั่นตั้งใจเตือนเราสินะ?” เย่อู่ชิวพึมพำ
หลินเซวียนพยักหน้าเบาๆ “น่าจะเป็นแบบนั้น ถ้าพวกเราเจอคนจากองค์กรของเราก็บอกพวกเขาเกี่ยวกับเนื้อหาในจดหมายให้พวกเขารู้แล้วให้พวกเขาระวังคนจากองค์กรอื่นเอาไว้แล้วกัน”
