ตอนที่ 91 : ตงฟางเหอหื่นกาม !
ตอนที่ 91 : ตงฟางเหอหื่นกาม !
“สกิลวาร์ปเป็นสกิลที่ดีก็จริง แต่มันมีจุดอ่อนร้ายแรงอยู่ !”
ตงฟางไต้ซ่งกัดฟันแน่นและพูดขึ้นมา “อันดับแรกคือข้อจำกัดในการใช้สกิลวาร์ปน่ะสูง คูลดาวน์ก็กินเวลานาน มันส่งผลเสียต่อร่างกาย”
“อย่างที่สองคือสกิลนี้กินพลังจิตเยอะ ผู้ปลุกพลังทั่วไปน่ะใช้มันได้ไม่ถึง 2-3 ครั้งในการต่อสู้”
“ตอนนี้ฉันหวังแค่ว่าเหอเอ๋อจะมองจุดอ่อนนี้ออกและคอยถ่วงเวลาเพื่อผลาญพลังจิตของหลินลั่วไปพร้อมกับมังกรของเขา ตราบใดที่พลังจิตของหลินลั่วหมด เขาต้องชนะแน่ !”
“ถึงหลินลั่วจะเปลี่ยนอาชีพขั้น 2 เป็นนักบวชทมิฬแล้วก็ตาม ทว่าเขาก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเหอเอ๋อได้ !”
“หัวหน้าตระกูลพูดถูก !”
“สมกับเป็นหัวหน้าตระกูล หลินลั่วจะเสียเปรียบเรื่อย ๆ !”
ตอนนั้นในเวทีประลอง หลินลั่วได้ปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ มังกรและใช้มือสับลงไป
[ ระเบิดผิวหนัง ] !
“กรร....” มังกรคำรามออกมา เกล็ดที่หลังของมันฉีกขาดเพราะพลังที่มองไม่เห็น พร้อมเลือดที่ไหลออกมา !
“เป็นไปไม่ได้ !” ตงฟางเหอเบิกตากว้าง
มันเป็นไปได้ยังไงกัน ?
นี่มันมังกรเลยนะ !
เกล็ดมังกรนั้นแข็งอย่างน่าเหลือเชื่อ ถึงมังกรยมทูตจะยังเด็กอยู่แต่นี่ก็เป็นถึงมังกร !
ทำไมผู้ปลุกพลังหน้าใหม่ถึงทำลายการป้องกันของมังกรได้ ?
“เป็นไปไม่ได้ !”
“....” ผู้ชมต่างก็พากันสับสน
“บัดซบ ! สกิลบ้าอะไรวะ ? ถลกเกล็ดมังกรได้เลยเหรอ ?”
“นักบวชทมิฬมีพลังโจมตีสูงขนาดนี้เลยเหรอ ?”
“รึว่าเป็นเพราะไอเทม ?”
“ทรงพลังเกินไปแล้ว !”
“เงินเก็บทั้งหมดของฉัน...”
“เป็นไปไม่ได้”
ในห้องส่วนตัว กั้วโฉวยี่ถึงกับดีดตัวลุกขึ้นยืนด้วยความตะลึง
ในฐานะผู้ปลุกพลัง แม้แต่ผู้ปลุกพลังที่เปลี่ยนอาชีพชั้น 2 มาแล้วก็ไม่อาจจะตัดหัวมังกรให้ขาดได้ง่าย ๆ !
“เด็กนี่ทำให้ฉันแปลกใจได้เก่งจริง ๆ ...” เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงตู้เสี่ยวม่านที่โดนฆ่า ตามการตรวจสอบแล้ว หัวของตู้เสี่ยวม่านนั้นถูกตัดขาดอย่างรวดเร็ว !
ตอนนั้นพวกเขาคิดว่าคงเป็นนักดาบที่แข็งแกร่งคนอื่นอยู่ที่นั่นด้วย พวกเขาไม่คิดว่าเป็นฝีมือหลินลั่ว !
“ผู้ปลุกพลังที่เปลี่ยนอาชีพขั้น 2 มีความแข็งแกร่งเพียงพอที่จะจัดการกับผู้ปลุกพลังระดับทองได้ ! หลินลั่วนี่น่ากลัวจริง ๆ !”
“กรร...” มังกรยมทูตที่บาดเจ็บคลั่ง มันไม่สนใจคำสั่งของตงฟางเหอและพุ่งเข้าใส่หลินลั่ว
มันไม่เห็นเลยว่ารูนสัญญาระหว่างมังกรกับเจ้านายนั้นเริ่มร้าวหนักขึ้นกว่าเดิม !
สลับที่ !
ร่างของหลินลั่วหายไปปรากฏตัวขึ้นที่อีกข้างของมังกร เขาใช้มือสับลงมาอีกครั้ง
[ ระเบิดผิวหนัง ] !
“กรร...” เกล็ดมังกรอีกอันระเบิดออกพร้อมเลือดที่ไหลออกมา ไม่ว่าผู้คนรอบ ๆ จะออกความเห็นยังไง ทว่าหลินลั่วก็ไม่ได้สนใจ
มังกรแล้วยังไง ?
สกิล [ ระเบิดผิวหนัง ] ของเขาเลเวล 8 แล้ว มันทำความเสียหายได้มากกว่าเดิมหลายเท่าและเลือกตำแหน่งที่จะใช้สกิลได้ด้วย
ยิ่งกว่านั้นคือตอนที่เขาวาร์ปไปจุดต่าง ๆ ในเวทีประลอง เขาก็ขยายมิติตัดต่อให้ครอบคลุมทั้งเวทีประลองเอาไว้แล้ว
ในมิติตัดต่อนั้น การใช้สกิลของเขาจะรุนแรงขึ้น !
นี่ไม่ต้องพูดถึงการลอกเกล็ดมังกรเด็กเลย แม้ว่าจะเป็นการลอกเกล็ดมังกรที่โตเต็มวัยแล้ว เขาก็ทำได้ !
เขาแค่เปลืองพลังจิตมากกว่าเดิม
แต่เขามีรูนเวทย์คอยฟื้นฟูพลังจิตอยู่ พลังจิตของเขามีแทบใช้ไม่จำกัด ถ้าไม่ใช่เพราะต้องทดสอบสกิลกลายพันธุ์ ตงฟางเหอและมังกรยมทูตอาจจะแพ้ไปแล้ว !
“กรร !” ความเจ็บที่แผ่ซ่านออกมานั้นทำให้มังกรยมทูตคลั่งยิ่งกว่าเดิม มันบิดตัวไปมาพร้อมกับปีกที่กระพือพัดเข้าใส่หลินลั่ว
เสียง ‘ปัง’ ดังขึ้น หลินลั่วกระเด็นออกไป ก่อนที่ผู้ชมจะตั้งสติได้ทัน หลินลั่วก็หยุดในอากาศ
[ โล่ไวรัส ] !
“ไอ้โง่ !” ตงฟางเหอที่อยู่ด้านหลังตะโกนออกมา “ใช้ลมหายใจมังกร ! เผาเขาซะ !”
“กรร !” หางหนามของมังกรยมทูตฟาดลงไปที่พื้นจนหินกระเด็นออกมาเกือบจะไปโดนตงฟางเหอ มันโกรธที่ตงฟางเหอด่ามัน
“ไอ้สัตว์นี่ ! ไอ้กิ้งก่าโง่....”
มีไฟพุ่งออกมาจากปากของมังกรยมทูตเข้ากลืนกินหลินลั่ว ตงฟางเหอใช้โอกาสนี้มองไปที่ด้านข้างตัวของมังกร
ถ้าหลินลั่วโผล่มาตรงนี้ หอกมังกรทองในมือตงฟางเหอจะถูกแทงออกไปทันที
“มาสิ...ฉันรออยู่แล้ว !”
ฉัวะ....
หอกมังกรทองพุ่งตัดอากาศโผล่มาตรงหน้าหลินลั่วแทบจะทันที
ตงฟางเหอโกรธจัดอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงทุ่มแรงไปกับการโจมตีนี้ทำให้การโจมตีนี้รวดเร็วอย่างมาก มันโผล่มาตรงหน้าหลินลั่วแทบจะทันที มันแทบไม่มีเวลาให้เขาหลบ
“ตาย !”
สายตาของหลินลั่วเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขายกมือขึ้นก่อนจะกดมือลง
“สลับที่ !”
“...”
ฟรึบ !
กรร...
เสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นพร้อมมังกรยมทูตที่กำลังพ่นไฟออกมาต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อมันหันกลับไปมอง มันก็พบว่าหางของมันนั้นถูกหอกสีทองปักอยู่ หอกนี้ดูคุ้นตา
“กรร...” มันมองไปที่ตงฟางเหอที่อยู่ด้านหลังด้วยสายตาโกรธเคือง ลมหายใจมังกรปะทุออกมาจากปากและจมูกของมัน
ถ้าไม่ใช่เพราะข้อจำกัดในสัญญา มันคงเผาเจ้านายมันไปนานแล้ว
นี่โจมตีมันไม่รู้กี่ครั้งแล้ว นี่คิดว่าจะทำอะไรก็ได้ตามใจรึไง ?
ตอนนั้นรูนสัญญาในหัวมันก็เริ่มมีรอยร้าวลามออกไปด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า !
“ฮ่าฮ่า ! ตีกันเองอีกแล้ว ! ”
“ตงฟางเหอนี่ใจร้ายจริง ๆ ! มังกรตัวเองก็ยังทำได้ลง !”
“โคตรกากเลย !”
“หลินลั่วทำได้ยังไง ? ! เขาวาร์ปอย่างต่อเนื่อง !”
“ทำไมฉันถึงคิดว่าหลินลั่วเล่นสนุกอยู่ ? ด้วยสกิลที่เขามี เขาวาร์ปไปตรงหน้าตงฟางเหอและโจมตีอีกฝ่ายได้ด้วยสกิลที่โจมตีใส่มังกร ไม่ใช่ว่าเขาจะชนะไปตั้งนานแล้วรึไง ?”
“นายไม่รู้อะไร ! ตงฟางเหอเป็นคนธรรมดารึไง ? ถ้าหลินลั่วกล้าวาร์ปไปตรงหน้าตงฟางเหอ ตงฟางเหอต้องโจมตีใส่เขาแน่ๆ !”
“มังกรนั่นอีก ตัวก็ใหญ่แต่สกิลของหลินลั่วกลับทำร้ายมันได้ง่าย ๆ !”
“ในอีกความหมายคือหลินลั่วไม่กล้าเผชิญหน้ากับตงฟางเหอตรง ๆ งั้นเหรอ ?”
“ก็ต้องแน่อยู่แล้ว...”
ในห้องส่วนตัว กั้วโฉวยี่คิ้วขมวด เขานึกถึงการเคลื่อนไหวของหลินลั่วตะกี้
หอกมังกรทองแทงออกมา เป้าหมายคือหลินลั่ว ทว่าอยู่ ๆ ทำไมหอกถึงได้แทงไปที่หางมังกรแทน ?
“เข้าใจแล้ว...” สายตาของกั้วโฉวยี่สั่นไหว “สกิลของหลินลั่วไม่น่าจะเป็นสกิลวาร์ปแต่เป็นสกิลสลับที่ !”
“เขาสลับตำแหน่งตัวเองกับของบางอย่างได้ !”
“ตอนนั้นเขาสลับที่กับมังกร มันทำให้หอกแทงเข้าที่หางมังกรแทน !”
“นี่คือแผนที่เด็กนี่คิดมาเองงั้นเหรอ ?”
“เป็น...เป็นไปได้ยังไง...” ในเวทีประลอง ตงฟางเหอเบิกตากว้าง เขาไม่เชื่อสายตาตัวเอง
หลินลั่วทำอะไรลงไป ?
แทนที่จะโจมตีหลินลั่ว ทว่าหอกนั้นกลับแทงเข้าใส่มังกรแทน !
เมื่อเห็นว่าหลินลั่วหายตัวไป ตงฟางเหอก็รีบดึงหอกออกมา
ในพริบตาหลินลั่วก็โผล่มาตรงหน้าเขา
“แกนี่มันน่ารำคาญจริงๆ แกไปเล่นกับตัวเองหน่อยไป !” หลินลั่วสะบัดมือพร้อมโยนสกิลใส่
[ กระตุ้นการสืบพันธุ์ ] !
[ กระตุ้นการสืบพันธุ์ ] เลเวล 7 !
“.... ” ในหัวตงฟางเหอมีแต่ความสับสน ภาพตรงหน้ากลายเป็นแสงสีขาว
ในอีกด้านก็เริ่มมีร่างอันเย้ายวนเดินเข้ามาหาเขา
“หือ ?” เขารีบดึงสติตัวเองกลับมาและยกหอกขึ้นเพื่อป้องกันตัว
“อยู่ไหน ? ฉันสู้กับหลินลั่วในเวทีประลองนิ...”
“อ๊า...” เสียงครางของผู้หญิงดังขึ้นชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ
ตงฟางเหอเบิกตากว้าง
ตรงหน้าเขามีสาวสวยกว่าสิบคนล้อมเขาเอาไว้ !
บางคนสวมชุดที่ดูยั่วยวน, บางคนใส่แค่ชุดชั้นใน, บางคนใส่ชุดคอสตูม...
และมีหลายคนที่ไม่ใส่อะไรเลย !
พวกเธอล้อมตงฟางเหอเอาไว้ บางคนเอาตัวมาชิดกับเขาแล้วเริ่มเอาตัวเธอถูกับตัวเขา
“ปลอม ! ภาพลวงตา !” ตงฟางเหอกัดฟันและตะโกนออกมา “ภาพลวงตาแน่ ! ฉันตกอยู่ในภาพลวงตา !”
เขาจับหอกในมือไว้แน่นและกวาดไปรอบตัว สาว ๆ กว่าสิบคนตรงหน้าหายไปในทันที แต่วินาทีต่อมาสาว ๆ กว่าสิบคนก็โผล่มาอีกรอบล้อมรอบเขาเอาไว้
มีผู้หญิงสองคนที่นั่งยอง ๆ ลงไปที่ไอ้จ้อนเขา
“นี่...”
“นี่มันภาพลวงตา !”
ตงฟางเหอพึมพำออกมา มันยากที่จะต้านทานภาพลวงตาพวกนี้ขึ้นเรื่อย ๆ ในหัวเขาเริ่มสับสน !
สิ่งที่เขาต้องการในโลกมีแค่เงินกับอำนาจ
ตอนนี้มีสาวสวยกว่าสิบคนมาล้อมเขาเอาไว้ การสอบเข้ามหา’ลัย, ตระกูล, โลกวิเศษ ช่างมันก็แล้วกัน !
มีความคิดแปลก ๆ โผล่มาในหัวตงฟางเหอ หอกที่อยู่ในกำมือกลับร่วงลงไปที่พื้น
ตงฟางเหอเผยรอยยิ้มออกมา เขาหลับตาลงและเริ่มดื่มด่ำกับช่วงเวลานี้
“หึหึหึ....”
“ฮ่าฮ่า...”
ในเวทีประลอง อยู่ ๆ ตงฟางเหอก็ถอดกางเกงออกพร้อมเอวที่กระเด้งไปมา
มือทั้งสองข้างเขายื่นออกไปราวกับโอบผู้หญิงเอาไว้ทั้งทางซ้ายและขวา เขายื่นหัวออกมาราวกับกำลังเลียบางอย่างอยู่
มีผู้คนกว่าแสนคนที่เห็นการกระทำของตงฟางเหอ
“อี๋....”
“นะ...นี่เขาทำบ้าอะไร ?”
“เขาคิดว่าเล่นกับสาว ๆ อยู่รึไง ?”
“ถ้าเป็นคนรวยแบบเขา เขาคงเล่นกับสาว ๆ ครั้งละ 4-5 คนเลยมั้ง ฮ่าฮ่า...”
“ฮ่าฮ่า ตงฟางเหอหลงในภาพลวงตา !”
“โคตรเจ๋ง ! ตงฟางเหอแสดงความหื่นต่อหน้าทุกคนแล้ว....”
“ขยะเอ้ย ! ไอ้ขยะตงฟางเหอ ตื่นสิวะ ! ฉันทุ่มเงินเดิมพันแกไปหมดแล้วนะโว้ย...”
“ไอ้ห่านี่... ”
“จบแล้วฉัน จบแล้ว... ”
“หลินลั่วนี่ปั่นหัวตงฟางเหอได้อยู่หมัด ! ทำไมฉันรู้สึกว่าเขาฆ่าตงฟางเหอได้ทันที แต่เขากลับเลือกที่จะปั่นหัวอีกฝ่ายแทน...”
“เขาใจร้ายจริง ๆ ...”
