370 (ฟรี)

370 (ฟรี)

เวลาผ่านไปครึ่งปี เกิดเรื่องขึ้นมากมาย

เริ่มจากหลินเป่ยฝาน

ไม่มีตัวเอกคนไหนมาก่อกวนอีก หลินเป่ยฝานจึงอาศัยประสบการณ์จากสองชาติใช้ชีวิตอย่างราบรื่น

ธุรกิจต่างๆ ของเขาเติบโตอย่างรวดเร็วเกือบจะเท่ากับชาติที่แล้วแล้ว

ระหว่างนั้น เขายังกำจัดตระกูลจ้าว ตระกูลที่ชอบหาเรื่องเขา เล่นงานนายทุนยักษ์ใหญ่ในวอลล์สตรีทอีกครั้ง แถมยังกำจัดกลุ่มคนที่ทรงอิทธิพลอื่นๆ สร้างความตกตะลึงให้กับคนทั้งโลก!

ไม่มีใครสามารถขัดขวางเขาได้อีกแล้ว!

ต่อมา เป็นเซียวเฉินหมอเทวดา

หลังจากรักษาตัวมาครึ่งปี แผลของเขาก็หายดีแล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว แต่เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับพยาบาลซู เพื่อที่จะพิชิตใจเธอ เขาจึงตัดสินใจหักขาตัวเองแล้วนอนโรงพยาบาลต่อไป

ด้วยเหตุนี้ ความสัมพันธ์ของเขากับพยาบาลซูจึงพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว

หลินเป่ยฝานอดส่ายหน้าไม่ได้ เซียวเฉินเพื่อที่จะจีบผู้หญิงถึงกับยอมทำร้ายตัวเองขนาดนี้!

ส่วนความบาดหมางระหว่างเขากับเซียวเฉิน ดูเหมือนว่าจะหายไปแล้ว

เซียวเฉินยังเป็นฝ่ายพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับซ่งหยูฉิง แต่สุดท้ายก็กลายเป็นคำอวยพร!

หลี่ม่อไป๋ซุปตาร์ระดับโลกผ่าตัดไปสองครั้ง ร่างกายของเขาฟื้นตัวขึ้นมาก สามารถนั่งรถเข็นได้ สามารถขยับร่างกายได้บ้างแล้ว แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงเหมือนเดิม เนื่องจากเขาหายหน้าหายตาไปนาน ความนิยมของเขาก็ลดลง ไม่มีใครพูดถึงเขาอีก

หลินเป่ยฝานลองใช้บัญชี  “ชิงเยว่”  ติดต่อเขา แต่เขาตอบกลับมาแค่คำว่า “โชคดี” จากนั้นก็ลบเพื่อนไป ดูเหมือนว่าเขาจะตัดใจแล้วลืมเรื่องราวในอดีต

ส่วนยอดนักสืบฮันหยูไม่ได้สนใจหลินเป่ยฝานอีกแล้ว เขาเอาเวลาไปสืบคดี ชื่อเสียงของเขาก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ส่วนหมอดูหลิวเซียวเหยาก็ยังคงไม่ได้สติ ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว

สุดท้ายก็คือเย่ซิงเฉิน อู๋เกอ และราชามังกรจ้าวเทียน

ทุกเดือน หลินเป่ยฝานจะพาป้าหลี่ไปเยี่ยมเย่ซิงเฉินและเล่าเรื่องสุขภาพของลูกให้เขาฟัง

เย่ซิงเฉินรู้สึกตื่นเต้นมาก เหมือนกับว่าเขาได้มีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง!

“ท่านประธาน ผมควรจะตั้งชื่ออะไรให้ลูกดีครับ? ผมเพิ่งเคยเป็นพ่อ ไม่มีประสบการณ์เลย!” เย่ซิงเฉินเอาหูแนบไปที่ท้องของป้าหลี่และถามอย่างร้อนใจ

หลินเป่ยฝานยักไหล่ “ใครๆ ก็เพิ่งเคยเป็นพ่อเป็นครั้งแรกทั้งนั้นแหละ! คุณเพิ่งเคยเป็นพ่อ ผมก็เพิ่งเคยเป็นพ่อทูนหัว คุณมาถามผม แล้วผมจะไปถามใคร?”

ป้าหลี่ยิ้ม รอบตัวเธอเปล่งประกายออร่าของความเป็นแม่

“ผมชื่อเย่ซิงเฉิน งั้นขอตั้งชื่อลูกว่าเย่ซิงเหยาที่เหมือนกับกับดวงดาวที่ส่องแสงสว่างไสว!”  เย่ซิงเฉินพูดอย่างตื่นเต้น เขารู้สึกดีใจมาก

ส่วนอู๋เกอ ทุกเดือนหลินเป่ยฝานจะพาป้าหลิวและครอบครัวไปเยี่ยมเขา

ต้องยอมรับว่าครอบครัวของป้าหลิวเป็นคนดีมาก ทุกคนเรียบง่าย ถึงแม้ว่าอู๋เกอจะติดคุกไปแล้ว ไม่มีวันได้ออกมาอีก แต่พวกเขาก็ยังคงเห็นอู๋เกอเป็นคนในครอบครัว

ทำให้อู๋เกอยิ่งรู้สึกผิดและซาบซึ้ง “เวลาลำบากถึงจะรู้ว่าใครจริงใจ! ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกคน!”

“ขอบคุณทำไมกัน? ลูกชายมาเยี่ยมพ่อมันก็ธรรมดาไม่ใช่เหรอ?” ต้าชุนพูดอย่างซื่อๆ

อู๋เกอตบต้นขาและหัวเราะลั่น “พูดถูก! ถ้ามีชาติหน้า ฉันขอเป็นพ่อของนายอีก! แล้วก็จะแต่งงานกับแม่ของนาย สั่งสอนนายทุกวัน!”

“บ้า!” ป้าหลิวพูดอย่างเขินอาย

ทุกคนต่างก็พากันหัวเราะ

เทียบกับเย่ซิงเฉินและอู๋เกอแล้ว ราชามังกรจ้าวเทียนกลับดูโดดเดี่ยว

เพราะตระกูลจ้าวโดนหลินเป่ยฝานเล่นงานจนพังพินาศ คนในตระกูลต่างก็เอาตัวรอดกันไม่ไหวใครจะไปสนใจจ้าวเทียนลูกอกตัญญูที่ทำให้ตระกูลต้องเดือดร้อนอีก?

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังบาดเจ็บสาหัส นอนป่วยอยู่บนเตียงไม่มีเรี่ยวแรง

แต่เขากลับขอร้องอยากจะเจอหลินเป่ยฝาน

หลินเป่ยฝานตอบตกลง

ยังคงเป็นโรงพยาบาลเดิม ห้องพักผู้ป่วยห้องเดิม

ราชามังกรจ้าวเทียนนอนอยู่บนเตียง ส่วนหลินเป่ยฝานก็นั่งอยู่ข้างๆ เรียกได้ว่าเป็นการเจอหน้ากันครั้งแรกในชาตินี้

หลินเป่ยฝานมองราชามังกรจ้าวเทียนที่ผอมแห้ง ราชามังกรจ้าวเทียนก็มองหลินเป่ยฝานที่ยังคงดูสง่างามเหมือนกับว่าพวกเขาย้อนเวลากลับไปที่ชาติที่แล้ว!

ตอนนั้นพวกเขาก็เป็นแบบนี้!

จ้าวเทียนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “ตระกูลจ้าว…ล่มสลายไปแล้วเหรอ?”

หลินเป่ยฝานพยักหน้า “ใช่ ตระกูลจ้าวล่มสลายไปแล้ว”

จ้าวเทียนตัวสั่น “นายเป็นคนทำ?”

หลินเป่ยฝานยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ใช่! ตระกูลจ้าวหาเรื่องฉัน ฉันก็ต้องจัดการมัน!”

จ้าวเทียนหลับตาลงอย่างเจ็บปวด “เป็นเพราะฉัน…ทำให้ตระกูลจ้าวต้องล่มสลาย!”

หลินเป่ยฝานพยักหน้า “ใช่! ถ้าแกไม่มาหาเรื่องฉันหลายครั้งหลายครา คิดว่าฉันว่างมากหรือไงถึงได้ไปเล่นงานตระกูลจ้าว? ฉันมีหลักการอยู่ข้อหนึ่ง นั่นคือไม่ไปยุ่งกับใครก่อน แต่ถ้าใครมายุ่งกับฉัน ฉันจะกำจัดมันให้สิ้นซาก!”

จ้าวเทียนร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง “ฉันเป็นคนทำลายตระกูลจ้าว…ทำลายตระกูลจ้าว…ฉันมันอกตัญญู…”

หลินเป่ยฝานมองเขาแวบหนึ่งแล้วก็หันหลังเดินออกไป

…………

ผ่านไปอีก 3 เดือน ก็ถึงวันตัดสินคดีของพวกเขาทั้งสามคน!

…………

วันนั้นหลินเป่ยฝานพาซ่งหยูฉิง ฉู่รั่วเสวี่ยและคนอื่นๆ ไปที่ศาลอย่างเงียบๆ

เซียวเฉินก็มาด้วย เขานั่งรถเข็นที่พยาบาลซูเข็นมา

นักสืบฮันหยูรับผิดชอบคดีนี้จึงมาที่ศาลด้วย

ที่น่าแปลกใจคือหลี่ม่อไป๋ซุปตาร์ระดับโลกก็มาที่ศาลด้วย

เขามาอย่างเงียบๆ นั่งรถเข็นปิดบังใบหน้าและร่างกายเอาไว้อย่างมิดชิด ถูกคนอื่นเข็นเข้ามา ถ้าหลินเป่ยฝานไม่ตาดี คงจะจำเขาไม่ได้

ตั้งแต่ที่เข้ามาในห้องพิจารณาคดี สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่หลินเป่ยฝานและเหลิ่งชิงเยว่ที่นั่งอยู่ข้างๆ หลินเป่ยฝาน

เรียกได้ว่ายกเว้นหลิวเซียวเหยาที่ยังคงนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล ตัวเอกทุกคนต่างก็มาที่ศาล

ราชามังกรจ้าวเทียนนั่งอยู่ที่เก้าอี้จำเลยด้วยสีหน้าที่ไร้ชีวิตชีวา

ส่วนเย่ซิงเฉินกับอู๋เกอกลับดูตื่นเต้นมาก

เย่ซิงเฉินโบกมือให้ป้าหลี่และลูกที่อยู่ในอ้อมแขนของป้าหลี่ “พี่น้องอู๋ เห็นไหม? นั่นลูกชายฉัน! ลูกชายของฉันเย่ซิงเหยา! ฉันเป็นพ่อคนแล้ว!”

อู๋เกอทำหน้าหยิ่งๆ  “เป็นพ่อคนแล้วมันเจ๋งยังไง? ฉันเป็นปู่คนแล้ว! เห็นเด็กที่อยู่ในอ้อมแขนของต้าชุนไหม? นั่นหลานชายฉันอู๋เทียนเจิน! น่ารักมากเลยใช่ไหม?”

“เงียบ! ใครที่พาเด็กมาด้วยออกไปข้างนอกก่อนครับ อย่ารบกวนการพิจารณาคดี!” ผู้พิพากษาพูดเสียงดัง

หลังจากที่เด็กๆ ถูกพาออกไปแล้ว การพิจารณาคดีก็เริ่มต้นขึ้น

“ศาลพิพากษา!”

“จำเลยเย่ซิงเฉิน เพศชาย…มีความผิด…หลักฐานชัดเจน ตัดสินให้ประหารชีวิตโดยรอลงอาญา 2 ปี!”

“จำเลยอู๋เกอ เพศชาย…มีความผิด…หลักฐานชัดเจน ตัดสินให้ประหารชีวิตโดยรอลงอาญา 2 ปี!”

“จำเลยจ้าวเทียน เพศชาย…มีความผิด…หลักฐานชัดเจน ตัดสินให้ประหารชีวิต! และเนื่องจากเป็นคดีอุกฉกรรจ์ มีความผิดร้ายแรงจึงให้ประหารชีวิตทันที!”

เย่ซิงเฉินและอู๋เกอทำใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องโดนประหารชีวิต

แต่การที่ได้รับการรอลงอาญา 2 ปีทำให้พวกเขารู้สึกดีใจมาก!

ถ้าภายใน 2 ปีนี้ พวกเขาประพฤติตัวดีหรือทำความดีก็จะได้รับการลดโทษเหลือจำคุกตลอดชีวิต!

ถ้ามีผลงานโดดเด่นก็อาจจะได้รับการลดโทษเหลือจำคุกมีกำหนด!

ต่อไปก็อาจจะได้รับการปล่อยตัว!

“เยี่ยมเลย!” ทั้งสองรู้สึกดีใจมาก

ส่วนจ้าวเทียนก็ยังคงมีสีหน้าที่ไร้ชีวิตชีวา เพราะหัวใจของเขาแตกสลายไปแล้ว!