ตอนที่แล้วเจ้าหน้าที่หมายเลข 71 [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเจ้าหน้าที่หมายเลข 73 [ฟรี]

เจ้าหน้าที่หมายเลข 72 [ฟรี]


ตอนที่ 72

คาร์โบนาเดียม!

ภายใต้การแนะนำของดร.ลิซท์ลีออนจึงถูกรวมเข้ากับทีมวิจัยโครงการ ‘XR75’ อย่างรวดเร็ว

ภายในทีมวิจัยนี้มีทั้งชายและหญิงปะปนกันไป มีนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงจากทั่วทุกมุมโลก นักวิทยาศาสตร์จากศูนย์วิจัยขนาดใหญ่ หรือแม้แต่นักวิทยาศาสตร์ที่ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร ซึ่งนักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์ทางด้านชีววิทยาและเครื่องจักรกล

ดร.อังเดร เอลส์ ที่ลีออนปลอมตัวเป็นเขาอยู่นั้นก็เป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่เชี่ยวชาญทางด้านวิศวกรรมเครื่องกลเช่นกัน

เขาได้รับมอบหมายให้เป็นหนึ่งในกลุ่มวิจัยทางวิทยาศาสตร์และรับผิดชอบในการค้นคว้าวิธีทำแขนขาของทหารไซบอร์กให้เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระเหมือนแขนขาปกติ

ซึ่งงานนี้มันไม่ได้ยากสำหรับลีออนเลย

ด้วยความนิยมส่วนตัวและการดำรงอยู่ของระบบความชอบทำให้ลีออนได้เรียนรู้ทักษะทางวิทยาศาสตร์มากมายในสาขาต่าง ๆ จากนักวิทยาศาสตร์ชั้นยอดของชีลด์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ทำให้มันเพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะกลมกลืนไปกับนักวิทยาศาสตร์พวกนี้และทำภารกิจของตัวเองให้สำเร็จ

ท้ายที่สุดแล้วจุดประสงค์ที่เขามาที่นี่ไม่ใช่เพื่อมาช่วยพวกเขาให้การทดลองมันเสร็จเร็วขึ้น . . .

การทำวิจัยในพื้นที่หลบภัยในสมัยสงครามโลกครั้งที่อยู่ใต้ดิน นอกจากความทนทานของสถานที่แห่งนี้ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อป้องกันการทิ้งระเบิดโดยเฉพาะแล้วมันยังยากที่จะถูกค้นพบโดยโลกภายนอก และสามารถดำเนินการอะไรต่าง ๆ ได้สะดวกมาก

นักวิจัยแต่ละคนจะมีห้องเดี่ยวเป็นของตัวเอง มีการทำวิจัยเป็นเวลาและมีเวลาการพักผ่อนอย่างเหมาะสม

หลังจากอยู่ที่นี่มาได้หนึ่งสัปดาห์ลีออนก็รู้กิจวัตรประจำวันทั้งหมดภายในศูนย์วิจัยแห่งนี้

แปดโมงเช้าเป็นเวลาทานอาหารเช้า งานวิจัยจะเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการเวลาเก้าโมงและมีเวลาพักหนึ่งชั่วโมงเพื่อทานอาหารกลางวัน และงานวิจัยจะสิ้นสุดตอนเวลาสี่ทุ่ม

ถ้าหากต้องการทำโอทีก็สามารถไปแจ้งเรื่องนี้กับดร.ลิซท์ที่เป็นผู้รับผิดชอบโครงการได้

ซึ่งตารางเวลาดังกล่าวนักวิจัยทุกคนไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะโดยธรรมชิตแล้วนักวิจัยเป็นพวกที่ชอบใช้เวลาทั้งคืนในการค้นหาความลึกลับของวิทยาศาสตร์

แต่สำหรับลีออนแล้วนั้นมันกลับตรงกันข้าม

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ เพราะเขาจะต้องทำให้สมบทบาทจนกว่าเขาจะสามารถเข้าถึงเนื้อหาของการทดลองมนุษย์และยืนยันตำแหน่งสถานที่เก็บข้อมูลการวิจัยได้ . . .

ซึ่งวันนี้เป็นวันที่สิบห้าแล้วที่ลีออนก้าวเข้ามาสู่ศูนย์วิจัยใต้ดิน และวันนี้มันจะเป็นวันที่มีเหตุการณ์ครั้งสำคัญ

ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาได้ทำงานอยู่ในห้องทดลองเพื่อสร้างแขนและขาหุ่นยนต์สีเงินขึ้นมา

ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามใช้ประโยชน์จากเวลาอาหารกลางช่วงสั้น ๆ ในแต่ละวันโดยการใช้ข้ออ้างว่า ‘หลงทาง’ เขียนแผนที่โครงสร้างภายในศูนย์วิจัยและกล้องวงจรปิดทั้งหมดขึ้น

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่เคยเห็นการทดลองหรือข้อมูลที่มีการวิจัยเกี่ยวกับมนุษย์เลย

อย่างไรก็ตามวันนี้สถานการณ์มันจะแตกต่างออกไป . . .

เนื่องจากแขนขากลทั้งหมดที่ใช้ในการวิจัยได้ถูกสร้างจนเสร็จหมดแล้ว ดังนั้นหัวหน้าทีมวิจัยวัยกลางคนที่รับชอบในส่วนนี้จึงส่งเขาไปที่พื้นที่จัดเก็บเพื่อไปหยิบแขนขากลมาแก้ไขอีกครั้ง

ดังนั้นลีออนจึงรู้ทันทีว่านี่เป็นโอกาสที่ดี!

ในพื้นที่จับเก็บนอกเหนือจากแขนขากลพวกนี้แล้วมันน่าจะมีเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับข้อมูลวิจัยอยู่

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ลีออนจึงเดินออกมาจากห้องทดลองด้วยความหวังมุ่งหน้าไปยังพื้นที่จัดเก็บ

ถ้าหากสังเกตจากยามสี่คนที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูพร้อมกับปืนไรเฟิลจู่โจมที่อยู่ในมือ ดูเหมือนว่าสิ่งที่ถูกเก็บเอาไว้ด้านในมันจะต้องมีค่ามากอย่างแน่นอน

"หยุด!"

หลังจากลีออนเดินมาถึงหน้าประตูเขาก็ถูกยามคนหนึ่งหยุดเอาไว้

"ได้โปรดแสดงบัตรด้วยครับ!"

ยามคนหนึ่งเล็งปากกระบอกปืนไปที่หัวของลีออน ทำให้ลีออนที่เห็นดังนั้นก็รีบทำสีหน้าตื่นตระหนกและรีบหยิบบัตรประจำตัวจากกระเป๋าเสื้อกาวน์ยื่นให้กับยามตรงอย่างรวดเร็ว

"ดร.คูมัน บอกให้ฉันมาเอาแขนขากล . . . "

หลังจากยืนยันตัวตนเสร็จเรียบร้อยยามก็หันหลังกลับไปที่ประตูอิเล็กทรอนิกส์เพื่อกรอกรหัสผ่าน และเปิดประตูให้ลีออนเดินเข้าไปด้านใน

ทันทีที่เขาเดินเข้ามาด้านในไฟในห้องก็เปิดขึ้นมาพรึบพับอย่างอัตโนมัติพร้อมกับลีออนที่มองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

เขามองเห็นพื้นที่กว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยชั้นวางของมากมาย และกล่องมากมายที่จดเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ

ลีออนรู้สึกว่าจำนวนกล่องภายในห้องนี้น่าจะมีมากกว่า 500 กล่องเห็นจะได้

ทันใดนั้นสายตาของลีออนก็ไปหยุดอยู่ที่กล่องหนึ่งที่มีชื่อภาษาอังกฤษเขียนเอาไว้ว่า "คาร์โบนาเดียม"

"คาร์โบนาเดียม . . . คาร์โบนาเดียม . . . "

หลังจากพึมพำชื่ออยู่หลายครั้งทันใดนั้นดวงตาของลีออนก็เบิกกว้างขึ้นและอุทานขึ้นมาเบา ๆ ว่า

"มันคือคาร์โบนาเดียม?!!!"

ในฐานะที่มันเป็นหนึ่งในสี่โลหะหลักของมาร์เวล โลหะผสมคาร์โบนาเดียมเป็นโลหะที่มีคุณภาพด้อยกว่าอดาแมนเทียมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของมันจะไม่ดีเท่าอดาแมนเทียม แต่มันก็ยืดยุ่นดีกว่าเหมาะสมสำหรับการนำมาทำแขนขากล

ถึงแม้ว่าราคาของคาร์โบนาเดียวจะถูกกว่าอดาแมนเที่ยมมาก แต่ถ้าดูจากตาเปล่ากล่องทั้งหมดในพื้นที่จัดเก็บน่าจะมีคาร์โบนาเดียวอย่างน้อยสองสามตันที่ถูกเก็บเอาไว้ที่นี่!

ซึ่งราคาที่ต้องจ่ายไปสำหรับการซื้อคาร์โบนาเดียวน่าจะเป็นจำนวนมหาศาลที่มีเลขศูนย์เป็นหางเว่า

เมื่อเห็นได้เห็นอำนาจเงินตราอันยิ่งใหญ่ตรงหน้านี้ ลีออนก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความมั่งคั่งของบริษัทร็อกซอน

ลีออนก้าวเดินไปข้างหน้ามองสำรวจไปรอบ ๆ ก่อนที่ทันใดนั้นจะมีเสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเขา

"คุณมาทำอะไรที่นี่?!!"

ลีออนหันหลังกลับไปมองและเห็นใบหน้าของดร.ลิซท์ที่ดำคล้ำเล็กน้อย

แน่นอนว่าลีออนรู้อยู่แล้วว่ามีคนอยู่ด้านหลังของเขา

แต่ลีออนก็ยังแสร้งทำเป็นตกใจและพื้นขึ้นมาว่า "ดร.ลิซท์!! ผม . . . ดร.คูมันให้ผมมาที่นี่เพื่อเอาแขนขากล . . . "

เมื่อได้ยินคำตอบของลีออนดร.ลิซท์ก็จ้องหน้าลีออนอยู่ครู่หนึ่งจนแน่ใจแล้วว่าลีออนไม่ได้โกหก จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่กล่องใบหนึ่งและพูดขึ้นมาว่า "แขนขากลอยู่ในกล่องใบนั้น คุณไปหยิบมันได้เลย"

"ขอบคุณ"

ลีออนเดินไปที่กล่องที่ดร.ลิซท์ชี้และเปิดมันออก ซึ่งด้านในมีแขนขากลที่ทำจากคาร์โบนาเดียววางอยู่ด้านใน!

ในขณะที่ลีออนกำลังหยิบแขนขากลออกมาจากกล่องเขาก็พยายามคิดหาข้ออ้างที่จะอยูที่นี่ต่อจนกระทั่งหางตาของเขาเหลือบไปเห็นบางอย่างโดยไม่ตั้งใจ

"หืม?"

ดร.ลิซท์ที่ยืนจ้องลีออนอยู่ไม่ไกลเมื่อเห็นสายตาของลีออนกำลังมองไปที่จุดหนึ่งอยู่เขาก็หันไปมองเช่นกัน

สิ่งที่ลีออนกำลังมองอยู่เป็นหลอดแก้วทรงกระบอกที่วางอยู่บนแท่น

ภายในหลอดแก้วมันไม่ใช่อาวุธไฮเทคอะไร แต่เป็นโลหะสีดำยาวชิ้นหนึ่ง!

"คุณสนใจเจ้าสิ่งนั้นหรอ?"

ลีออนจ้องมองไปที่โลหะสีดำที่ไม่สะท้อนที่อยู่ในหลอดแก้ว และอดไม่ได้ที่จะพึมพำขึ้นมาในใจว่า ‘นี่คือไวเบรเนี่ยมที่มีชื่อเสียงโด่งดังใช่ไหม?!’

ซึ่งความสงสัยของเขาก็ได้รับคำตอบอย่างรวดเร็วจากดร.ลิซท์ที่กำลังจะพยายามอวดความรู้ของตัวเอง

แต่ถึงอย่างนั้นคำตอบมันดันไม่เหมือนกับที่เขาคาดเดาเอาไว้

"นี่คืออดาแมนเทียมเพียงชิ้นเดียวของร็อกซอน!"

ลีออนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อที่ฟังดูคุ้นเคย "อดาแมนเทียม?!"

"ใช่ สิ่งที่น่าสนใจก็คือฉันไม่รู้ว่ามีโลหะอะไรที่ถูกเพิ่มเข้ามาทำให้มันกลายเป็นสีดำ แต่ด้วยโลหะที่ถูกเพิ่มเข้ามานี้เองทำให้มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมหลายเท่า . . . "

โปรดติดตามตอนต่อไป …

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด