บทที่ 563 : โหวเต๋อซิงจุน
อากาศอันน่าเกรงขามที่แผ่ขยายออกไปนับหมื่นไมล์ ย้อมความขาวที่ปลายท้องฟ้าจนแทบจะบดบังดวงตาของทุกคน ในขณะนี้ ทุกคนที่ยืนอยู่ในเมืองเทศมณฑลเฟิงหยางรู้สึกว่าท้องฟ้า ดิน เมือง และบ้านหายไปหมดแล้ว ปล่อยให้เขายืนอยู่เพียงลำพังในใจกลางของโลกสีขาว แม้ว่าแสงสีขาวจะส่องผ่านรอบตัวเขาก็ตาม ความรู้สึก อบอุ่น. สำหร...
