ตอนที่แล้วตอนที่ 84 : แค่สกิลกลายพันธุ์ !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 86 : สกิลกลายพันธุ์ที่น่ากลัว ! กลยุทธ์สต็อกโฮล์ม !

ตอนที่ 85 : สมบัติของตู้เฉิง ! หนังสือสกิล  !


ตอนที่ 85 : สมบัติของตู้เฉิง ! หนังสือสกิล  !

“นายว่าไงนะ เด็กนั่นปฏิเสธงั้นเหรอ ?” ที่ฐานของผู้พิทักษ์ กั้วโฉวยี่มองไปที่จ้าวฉือเฉิงด้วยสีหน้าแปลกใจ

จ้าวฉือเฉิงพูดขึ้นมาด้วยท่าทีสลด “ใช่ ผมก็เพิ่งเจอเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน”

“กลุ่มผู้พิทักษ์ของเราไม่ค่อยรับผู้ปลุกพลังหน้าใหม่ แต่หลินลั่วคนนี้น่ะต่างจากผู้ปลุกพลังหน้าใหม่คนอื่น ๆ”

กั้วโฉวยี่เอานิ้วเคาะโต๊ะและพูดขึ้นมา “ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตัวตนของหลินลั่วก็พิเศษ น่าเหลือเชื่อที่เขาฆ่าตู้เฉิงที่เป็นผู้คุมสัตว์อัญเชิญได้เพียงลำพังโดยใช้ไฟพิเศษเผาตู้เฉิงจนตาย !”

“ถึงจะเป็นฉัน ทว่าการจะฆ่าตู้เฉิงนั้น มันคงกินเวลานาน !”

“ใช่ หัวหน้า สกิลของเขามันแปลก” จ้าวฉือเฉิงพูดขึ้น “ไม่ใช่แค่ควบคุมไวรัสโรคห่าได้ ทว่ายังมีสกิลควบคุมที่ทำให้คนท้องเสียได้ด้วย น่ากลัวจริง ๆ”

“สกิลท้องเสียน่ะทำให้ผมฆ่าศัตรูที่เลเวลเท่า ๆ กันได้ในทันที คู่ต่อสู้ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ...”

“เขายังแสดงความสามารถในการเคลื่อนย้ายพริบตาและไฟพิเศษนั่นอีก น่ากลัวจริง ๆ !”

จ้าวฉือเฉิงพูดขึ้นต่อ “หัวหน้า ทำไมถึงไม่ให้นักทำนายลองดู....”

“ไม่ได้ !” กั้วโฉวยี่ขัดขึ้นมาทันที “หลินลั่วไม่ได้เข้าร่วมกลุ่มผู้พิทักษ์ เขาเหมือนจะไม่พอใจกลุ่มเราเท่าไหร่ เราจะไปมีปัญหากับเขาไม่ได้ ไม่งั้นเขาจะคิดว่าองค์กรของเราก็ไม่ใช่องค์กรที่ดีเหมือนกัน !”

“...” จ้าวฉือเฉิงได้แต่ต้องตกลง

นักทำนายเป็นอาชีพพิเศษในหมู่กลุ่มผู้พิทักษ์ของเมืองปิ้นไห่

เธอเกิดมาตาบอด เธอปลุกอาชีพพิเศษขึ้นมาได้ ดวงตาแห่งการทำนาย !

ถ้าเธอต้องการ งั้นเธอก็สามารถใช้ดวงตาแห่งการทำนายดูค่าสเตตัสของคนตรงหน้าได้ แม้แต่อดีตและเรื่องส่วนตัวของอีกฝ่ายด้วย !

ยิ่งค่าสติปัญญาต่างกันเท่าไหร่ มันก็ทำให้เธอได้ข้อมูลมากเท่านั้น !

“ไปได้แล้ว !” กั้วโฉวยี่พูดขึ้นมา “หลินลั่วน่ะ ฉันจะหาทางจัดการกับเขาเอง”

“ได้ครับ หัวหน้า !”

หลังจากที่จ้าวฉือเฉิงกลับไป กั้วโฉวยี่ก็ดึงเอาของออกมาจากลิ้นชัก

“หลินลั่ว...”

เขาเก็บข้อมูลของหลินลั่วไปพร้อมข้อมูลของอีกคนที่ปรากฏขึ้นมาแทน  เอกสารเล่มนี้หนากว่าด้วยซ้ำ

“เหลียนอี้หนิง เหลียนเจิ้ง, เหลียนเจี๋ย หลินลั่วน่ะคือคนที่จะช่วยพวกนายงั้นเหรอ ?”

“อะแฮ่ม...” เขาไอออกมาพร้อมเลือดที่เปื้อนผ้าเช็ดหน้า ทว่าสายตาเขายังดูแน่วแน่ดังเดิม

“การรุกรานของพวกนอกโลกรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตระกูลผู้ปลุกพลังพากันแตกแยกกัน พวกเขาไม่อยากรับใช้ประเทศ พวกเขาคิดแต่จะสู้เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง บัดซบจริง ๆ !”

“หลินลั่ว... ฉันจะให้เขามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่ได้ !”

ตกดึก

หลินลั่วได้กลับมาที่บ้าน หลังจากที่อาบน้ำและนอนลงบนเตียง เขาก็นึกถึงการต่อสู้ตลอดหลายวันที่ผ่านมากับพวกนอกรีต

“พวกนอกกรีต กลุ่มผู้พิทักษ์รัตติกาล ?”

เท่าที่หลินลั่วรู้มา พวกนอกรีตนั้นก่อตั้งขึ้นมาโดยหลายกองกำลัง เพราะพวกนั้นคิดจะยอมก้มหัวให้กับเทพปิศาจจากโลกอื่น พวกเขาเชื่อในเทพปิศาจคนละองค์กัน

บางกองกำลังที่แข็งแกร่งอย่างผู้พิทักษ์รัตติกาล, บราเธอร์ฮู้ด, บลูเทมเปิ้ล และอื่น ๆ

ครั้งนี้มันเป็นฝีมือของกลุ่มผู้พิทักษ์รัตติกาล !

“ฉันฆ่าพวกนั้นไปเยอะทั้งตู้เฉิงที่เป็น 1 ในผู้อาวุโส !”

“มันใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะโดนเล่นงานอีกในอนาคต !”

เขายื่นมือออกมาพร้อมแหวนที่ปรากฏขึ้นในมือ

แหวนมิติ

แหวนมิติของตู้เฉิง

[ แหวนมิติ : อุปกรณ์มิติระดับเงิน, พื้นที่ 1,000 ลบ.ม. สามารถเก็บสิ่งของได้ เอาออกมาเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่สามารถเก็บสิ่งมีชีวิตได้ ]

ด้วยการตายของตู้เฉิง แหวนมิติจึงไม่มีเจ้าของ มันจึงเปิดได้อย่างง่ายดาย  แค่ถ่ายพลังจิตเข้าไป เขาก็พบกับศพจำนวนมากด้านใน

แค่คิดเขาก็ดึงของพวกนี้ออกมา เขาเห็นบัตรสีดำที่เหมือนกับแก้ว 9 ใบ “นี่มัน..บัตรที่ได้จากกิลด์ผู้ปลุกพลัง  !”

หลินลั่วจับบัตรในมือไว้แน่น

“บัตรสีดำของกิลด์ผู้ปลุกพลัง แต่ละใบมีค่า 1 ล้านทอง...9 ใบก็เท่ากับ 9 ล้านทอง !”

เขาอึ้งจนลืมหายใจ ไม่แปลกเลยที่พวกนอกรีตจะโจมตีและฆ่าผู้ปลุกพลัง ค่าจ้างพวกนี้สูงซะขนาดนี้

แค่เขาฆ่าตู้เฉิง เขาก็ได้เงินมาถึง 9 ล้านทอง !

ตอนที่เขาเก็บเลเวลก่อนหน้านี้ เขาได้เงินรวมกันไม่ถึง 100,000 ทอง !

ต่อไปเขาก็ตรวจสอบไอเทมที่เขาไม่รู้จัก

“กระดูกของพวกมอนสเตอร์, เกล็ดงูหลากสี, เขามังกรหยก, เกราะมังกรดิน...”

หลินลั่วแยกของพวกนี้เป็นกลุ่ม

สุดท้ายมันก็มีของส่วนหนึ่งที่เขาไม่รู้จักว่ามันคืออะไรกันแน่

สำหรับไอเทมระดับสูง ถ้าเลเวลไม่สูงพอ งั้นผู้ปลุกพลังก็ต้องทำการใช้สกิลวิเคราะห์มันก่อนที่จะรู้ค่าสเตตัสจริง ๆ ของมันได้

นอกจากไอเทมพวกนี้แล้ว ก็ยังมีผลึกมอนสเตอร์ต่าง ๆ อยู่อย่างน้อย 40-50 อัน  ค่าของผลึกพวกนี้มีค่าหลายล้านทอง

แค่คืนเดียว เขาก็กลายเป็นเศรษฐีแล้ว !

“หือ นั่น...เหรียญคืนชีพนิ ? !”

ในมือเขามีของที่คล้ายกับเหรียญปรากฏขึ้นมา

[ เหรียญคืนชีพ : ไอเทมพิเศษที่จะส่งผลแตกต่างกันหลังจากที่ใช้งาน

ผลการทำงานที่ 1 - มีโอกาสที่จะฟื้นคืนชีพ จำกัด 3 วันต่อครั้ง หลังจากที่ฟื้นคืนชีพแล้ว ค่าสเตตัสของผู้ใช้จะลดลงครึ่งหนึ่ง อุปกรณ์สวมใส่และไอเทมทั้งหมดจะตกจากตัว

ผลการทำงานที่ 2 – ทัณฑ์สายฟ้า เรียกสายฟ้าลงมาผ่าตัวเอง ]

“เหรียญคืนชีพนี่มัน....ดูซาดิสต์ดีแหะ”  หลินลั่วยิ้มออกมา

ตู้เฉิงคงไม่เชื่อว่าจะตายในภารกิจง่าย ๆ แบบนี้ ดังนั้นจึงไม่คิดจะใช้เหรียญคืนชีพ !  เขาตรวจสอบดูอีกรอบและพบว่ามีไอเทมขยะอื่น ๆ อยู่อีกเยอะ

มีหน้ากากผีทมิฬที่สะดุดตาเขา

“หือ...นี่มันอะไร ?”

หน้ากากในมือเขาไม่รู้ว่าทำมาจากอะไร แค่สัมผัสก็รู้สึกเย็นที่นิ้ว  ผิวของหน้ากากนั้นสลักด้วยลวดลายพิเศษดูคล้ายกับค่ายกล

“ไอเทมค่ายกล ? ไอเทมที่สร้างขึ้นโดยผู้ปลุกพลัง ?”

สำหรับผู้ใช้ค่ายกล หลินลั่วไม่ได้รู้รายละเอียดมากนัก

เขารู้แค่ว่าตอนที่พวกนี้สู้รึคอยช่วยผู้ปลุกพลังคนอื่น ๆ ส่วนมากพวกนี้จะใช้แผ่นอาคม, ธง, ยันต์ และอื่น ๆ ที่ทำขึ้นมาเอง

ยกตัวอย่างเช่นธงที่ฟางหยวนใช้

หน้ากากนี่คือหนึ่งในเครื่องมือของพวกนั้น

[ ชื่อ - หน้ากากผี

เป้าหมาย – โปรดตรวจสอบด้วยตัวเอง

คำอธิบาย – สร้างขึ้นโดยผู้ใช้ค่ายกล ปรมาจารย์เฟยหยู มีผลการทำงานพิเศษ ]

หลินลั่วถือหน้ากากเอาไว้และครุ่นคิด

“ดูจากคำอธิบายแล้ว มันสร้างขึ้นโดยผู้ใช้ค่ายกลที่ชื่อว่าปรมาจารย์เฟยหยู เมื่อถูกเรียกว่าปรมาจารย์ งั้นอย่างน้อยก็ต้องอยู่ระดับอีปิค !”

“หน้ากากที่เขาสร้างขึ้นมาทำอะไรได้ ?”

หลินลั่วลังเลแต่ก็ยังไม่ยกหน้ากากขึ้นมาใส่

“พรุ่งนี้เป็นการแข่งรอบรองชนะเลิศ คงมีแต่พระเจ้าที่รู้ว่าใส่หน้ากากนี่ไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรอจนกว่าการแข่งรอบรองจะจบแล้วค่อยใส่มันตอนที่พร้อม...”

เมื่อคิดแบบนั้น เขาก็เก็บหน้ากากผีไป

สุดท้ายเขาก็พบคัมภีร์ที่หุ้มด้วยหนังแกะ !

นี่มัน...หนังสือสกิล !

มีหนังสือสกิล 4 อันโผล่มาตรงหน้าหลินลั่ว

[ สกิล : พลังมังกร (เทียม)

ย้ำ – เรียนรู้ได้แค่อาชีพโจมตีระยะประชิด

เกณฑ์ - ค่าสติปัญญา 300 หน่วย, แรง 450 หน่วย

ผล – ปลดปล่อยจิตสังหารออกมาใส่ศัตรู ทำให้ศัตรูไม่อาจจะตั้งตัวได้ทันและตกอยู่ในสภาวะชะงัก ยิ่งความต่างค่าสติปัญญามากเท่าไหร่ก็ยิ่งส่งผลเท่านั้น

ผลสกิล - พื้นที่ ]

[ สกิล - อัญเชิญหมีดิน

ย้ำ – อาชีพชั้น 3, นักอัญเชิญ, บีสต์เทมเมอร์, พ่อมดที่เรียนรู้ได้

ข้อกำหนด - ค่าสติปัญญา 250 หน่วย, ร่างกาย 310 หน่วย

ผล - ใช้พลังจิตส่วนหนึ่งในการเรียกหมีดินออกมาขี่ ยิ่งค่าพลังจิตสูงเท่าไหร่ หมีดินที่เรียกออกมาก็ยิ่งแกร่งเท่านั้น ]

[ สกิล - ใบมีดพายุลม ย้ำ – อาชีพขั้น 2 นักรบ, นักดาบ และอาชีพอื่น ๆ  เกณฑ์ - แรง 280 หน่วย, ความเร็ว 320 หน่วย

ผล – ใช้อาวุธตัวเองฟันไปรอบตัวด้วยความเร็วสูงสร้างพายุใบมีดสร้างความเสียหายให้กับศัตรู ยิ่งแรงและความเร็วเยอะเท่าไหร่ พายุก็ยิ่งอยู่ได้นานและสร้างความเสียหายได้มากขึ้นไปด้วย ]

หลินลั่วมองไปที่สามสกิลแรกด้วยตาที่เป็นประกาย

สกิลพวกนี้เป็นของพวกผู้ปลุกพลังอาชีพขั้น 2 และ 3

ผลของสกิลก็แรงอย่างมาก

โชคร้ายที่ไม่มีสกิลไหนที่เหมาะกับเขา เขาเป็นนักบวช ไม่มีทางเลยที่เขาจะเรียนสกิลโจมตีเยอะแบบนี้ มันเป็นสกิลที่ 4 ที่ทำให้เขาตาเป็นประกาย

“ฉันต้องเรียนสกิลนี้...”

[ สกิล – มนต์สะกด

ย้ำ - อาชีพขั้น 2 อาชีพสายเวทย์

เกณฑ์ - ค่าสติปัญญา 300 หน่วย

ผล – ใช้พลังจิตส่วนหนึ่งในการสะกดจิตเป้าหมาย ทำให้เป้าหมายตกอยู่ในภาวะสับสนรึควบคุมเป้าหมายให้เชื่อฟังคำสั่ง ยิ่งค่าสติปัญญาต่างกันเท่าไหร่ก็ยิ่งตกอยู่ในการควบคุมนานเท่านั้น ]

“อาชีพขั้น 2 อาชีพสายเวทย์ !”

หลินลั่วพึมพำออกมา “ฉันได้อาชีพสายเวทย์พอดี ค่าสติปัญญาของฉันก็สูงถึง 738 หน่วยซึ่งเพียงพอกับการเรียนสกิลนี้ !”

เขาตบไปที่หนังสือสิกลพร้อมแสงสีขาวที่ส่องแสงออกมา จากนั้นหนังสือสกิล [ มนต์สะกด ] ก็หายไป เปลี่ยนเป็นลำแสงไหลเข้ามาในหัวของเขา

ภายในหัวเขามีรูนพิเศษก่อตัวขึ้นมา

ตอนนั้นรูนนี้เหมือนจะหลอมรวมกับพลังบางอย่าง รูนนี้บิดตัวไปมาอย่างรวดเร็ว

สุดท้ายมันก็กลายเป็นรูนที่ดูซับซ้อนและลึกลับกว่าเดิมขึ้นมา !

[ คุณได้เรียนรู้สกิล - มนต์สะกด....ซี่....ซี่...ระบบผิดพลาด ]

[ กำลังปรับเปลี่ยนระบบ ]

[ ปรับเปลี่ยนสำเร็จ ! ]

[ คุณได้เรียนรู้สกิล.... ]

5 1 โหวต
Article Rating
1 Comment
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด