ตอนที่ 192 เธอต้องการปกป้องพวกเขา!
ตอนที่ 192 เธอต้องการปกป้องพวกเขา!
ดอกนาซีสซัสลอยเข้าไปในถ้ำ
ทันทีที่เธอมาถึง ไอร่าก็ลุกขึ้นและรีบออกจากถ้ำทันที
ทันใดนั้น จู่ ๆ ฟองอากาศจำนวนมากก็โผล่ออกมาจากทะเลสาบใต้ดินด้านหลังเธอ ราวกับว่ามีบางสิ่งขนาดใหญ่กำลังจะโผล่ออกมาจากก้นทะเลสาบ ถ้ำใต้ดินทั้งหมดเริ่มสั่นสะเทือน
ไอร่าตกใจมากจนเธอหยุดและหันหลังกลับ
หัวสีเขียวแหลมคมโผล่ออกมาจากน้ำ
นั่นคือตัวลิ่น!
เมื่อหัวของเขาโผล่ออกมาทั้งหมด เขาก็หยุดเคลื่อนไหว
เขากล่าวว่า “ที่นี่แคบมาก ข้าคิดว่าตัวข้าติดล่ะ”
ทันทีที่เธอเห็นเขา เธอก็ดีใจมากราวกับว่าเธอได้เห็นผู้ช่วยชีวิตของเธอ เธอกางใบไม้ทันทีแล้ววิ่งไปหาเขาตะโกนเรียกว่า “ท่านชางกู่”
ตัวลิ่นก้มศีรษะลงอย่างยากลำบากและเห็นดอกไม้สีขาวเล็ก ๆ ริมทะเลสาบ “ปีศาจดอกไม้พูดกับข้าหรือ ช่างน่าแปลกเสียจริง”
“ข้าอย่างไรเล่า ไอร่า ข้ากลายร่างหลังจากกินเมล็ดบัวเข้าไปเจ้าค่ะ”
ตัวลิ่นตกตะลึงเล็กน้อย “เจ้าเองหรือ”
ไอร่ากล่าวอย่างรวดเร็ว “พวกเขาจับตัวธยาน์ไปแล้ว ท่านช่วยเขาได้หรือไม่”
“ข้าอยากช่วยแต่ตัวข้าติด เจ้ารีบหาวิธีดึงข้าออกไปทีสิ”
ไอร่ามองลงไปที่ใบไม้อันอ่อนโยนของเธอที่จะหัก หากเธอดึงมันด้วยแรงเพียงน้อยนิด จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองตัวลิ่นตัวใหญ่ เธอพูดไม่ออกมาก “ท่านกลายกลับเป็นมนุษย์ได้หรือไม่”
ตัวลิ่นเงียบไปครู่หนึ่งอย่างน่าประหลาดใจ “โอ้”
เขาเกือบลืมไปว่าเขาสามารถกลับร่างมนุษย์ได้
ตัวลิ่นแปลงร่างเป็นชายหนุ่มรูปงาม ผมสั้นสีเขียวเข้ม เขารีบขึ้นไปบนฝั่ง
สร้างความประหลาดใจให้กับไอร่า เธอเห็นเชร์ คอนริ และบุหรงอยู่ข้างหลังเขา
พวกเขาว่ายน้ำไม่เก่ง โชคดีที่ตัวลิ่นเปิดทางให้พวกเขาและขวางกระแสน้ำเชี่ยวไว้ได้ ตราบใดที่ทั้งสามเดินตามหลังตัวลิ่นอย่างใกล้ชิด พวกเขาก็มาถึงจุดหมายได้อย่างปลอดภัย แม้ว่าจะเป็นการเดินทางที่อันตรายก็ตาม
เชร์และคอนริปีนขึ้นฝั่ง บุหรงเป็นคนสุดท้ายที่ขึ้นฝั่ง
ขณะที่พวกเขาต้องลงไปในน้ำ ทั้งสามคนเปลือยเปล่า
บุหรงไม่เคยลงไปในน้ำมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกของเขา เขาผู้ไม่กลัวสิ่งใดมาโดยตลอด ตอนนี้เขากังวลมากจนหน้าซีด
เชร์อยากให้เขากลับไป แต่เขารั้งตัวเองและเดินตามมาด้วย
ด้วยเหตุนี้ คอนริจึงตัดสินใจว่าจะไม่เรียกเขาว่าตัวฉูดฉาดลับหลังเขาอีกต่อไป
บุหรงนั่งลงบนพื้นและหอบ เขายังคงดูไม่ดีนัก ผมสีทองยาวของเขาร่วงหล่นลงมาที่พื้น
ชางกู่ตบไหล่ของเขา “เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง”
บุหรงส่ายหน้าแสดงว่าเขาสบายดี
จากนั้นคอนริก็เช็ดน้ำออกจากใบหน้าของเขาแล้วมองไปรอบ ๆ “ข้าเหมือนจะได้ยินเสียงไอร่านะ นางอยู่ใด”
“ข้าอยู่นี่!” ไอร่ากระโดดลุกขึ้นยืนและพยายามโบกใบไม้ “มองลงมาสิ ข้าอยู่ตรงเท้าของเจ้า”
คอนริมองลงไปและรู้สึกประหลาดใจมากที่เห็นดอกไม้สีขาวเล็ก ๆ ตรงหน้าเขา “ไอร่าหรือ เหตุใดเจ้าถึงกลายเป็นเช่นนี้”
“ข้ากลายร่างเป็นดอกไม้หลังจากกินเมล็ดบัว” ไอร่ากลัวอย่างรวดเร็ว “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ธยาน์ถูกจับไปแล้ว ไปช่วยเขาที”
เชร์บอกให้ไอร่าอยู่ในถ้ำและห้ามขยับไปไหน เขากลายร่างเป็นเสือขาวและรีบวิ่งออกไปอย่างดุดัน
คอนริและบุหรงก็แปลงร่างเป็นอสูรของพวกเขาด้วยเช่นกัน และติดตามไปข้างหลังอย่างใกล้ชิด
ชางกู่เดินไปทางด้านหลัง ร่างอสูรของเขาใหญ่เกินไป ถ้ำแห่งนี้ไม่สามารถรองรับร่างกายของเขาได้ เขาทำได้เพียงรอจนกว่าพรรคพวกจะออกจากถ้ำ ก่อนจะกลับสู่ร่างเดิม
ไอร่ารู้ว่าเธอไม่มีความสามารถเพียงพอ หากเธอติดตามออกไป เธอจะกลายเป็นภาระ แม้ว่าเธอจะกังวลเพียงใด เธอทำได้เพียงรออย่างรอดทนเพื่อให้พวกเขากลับมา
เธอตำหนิตัวเองอย่างหดหู่ “ข้ามันไร้ประโยชน์เสียจริง ทุกครั้งที่เกิดเรื่องเช่นนี้ ข้าทำได้เพียงซ่อนตัวอู่ข้างหลังพวกเขา ข้าช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้เลย”
ระบบ 438 ปลอบใจเธอ “โฮสต์ ท่านมีข้อดีตั้งหลายอย่าง”
“เช่นอะไรล่ะ”
ระบบตอบว่า “คุณรู้วิธีทำอาหาร”
“แต่ฉันทำอาหารได้ไม่อร่อยเท่าเชร์”
ระบบตอบอีกว่า “คุณมีความรู้ตั้งมากมาย”
“ความรู้พวกนั้นจะใช้ได้กับพวกอสูรเหรอไง ในโลกนี้ฉันก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง”
ระบบตอบอีกว่า “คุณน่ารัก”
“ในเรื่องรูปลักษณ์ เชร์ คอนริ และธยาน์สามารถเอาชนะฉันได้ง่าย ๆ”
ระบบบอกว่า “คุณต้องมีความมั่นใจในตัวเองหน่อยสิ”
“ฉันแค่พูดความจริง”
ระบบกล่าวว่า “ให้ฉันคิดดูก่อนนะ ฉันคิดว่าคุณต้องมีข้อดีอย่างแน่นอน”
ไอร่ารู้สึกหดหู่มากยิ่งขึ้น “ช่างมันเถอะ ฉันมันไร้ประโยชน์ หยุดปลอบใจฉันได้แล้ว”
“เฮ้อ!” ระบบถอนหายใจ
ไอร่าหันกลับไปเผชิญหน้ากับทะเลสาบแล้วพูดอย่างเศร้าโศกว่า “ฉันอยากอยู่คนเดียว อย่าถามอะไรฉันอีก ให้ฉันอยู่คนเดียวทีเถอะ”
ระบบมีประกายแห่งแรงบันดาลใจ “โฮสต์ มุกตลกของคุณสุดยอดมากเลยนะ นี่เป็นข้อดีได้ไหม”
ไอร่าดูไม่พอใจ “...”
ช่วยไม่ได้ ระบบพูดได้เพียงว่า “จริง ๆ แล้ว หากโฮสต์ต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น ก็พอจะมีวิธีนะ...”
ไอร่าเงยหน้าขึ้นทันทีและถามว่า “วิธียังไง”
“ตราบใดที่คุณสามารถปลุกเมล็ดต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายของคุณได้ คุณจะได้รับพลังจากต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ หากคุณโชคดี คุณอาจสามารถหลอมรวมหัวใจของธรรมชาติได้ในอนาคตและกลายเป็นกึ่งเทพ”
ไอร่าเคยได้ยินคำว่า ‘หัวใจแห่งธรรมชาติ’ มากกว่าหนึ่งครั้ง มันฟังดูทรงพลัง แต่เธอไม่รู้ว่ามันหน้าตาเป็นเช่นไร
แต่นั่นไม่สำคัญเลย เธอต้องแข็งแกร่งขึ้น
เธอไม่ต้องการซ่อนตัวอยู่ข้างหลังครอบครัวและไม่สามารถช่วยอะไรได้
เธอต้องการปกป้องพวกเขา