ตอนที่แล้วกำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 23 คนจน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปกำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 25 รอจนข้าบรรลุถึงระดับศักดิ์สิทธิ์

กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 24 โยนหินก้อนเดียว ได้นกสองตัว มิใช่เรื่องดีหรือ


กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 24 โยนหินก้อนเดียว ได้นกสองตัว มิใช่เรื่องดีหรือ

“บรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์หรือ”

หลี่อวิ๋นยิ้ม

อย่างที่คิด

คนในโลกแห่งการบำเพ็ญ ตราบใดที่ยังหายใจอยู่ ความฝันของพวกเขา ย่อมหนีไม่พ้นเรื่องของตบะ

แทบทุกคนล้วนปรารถนาที่จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

เหรินชิงถูก็เช่นกัน

หลี่อวิ๋นเปิดระบบ ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับการบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์

ฉับพลัน!

รายการจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า

มากกว่าตอนที่หยางชิวมาถามหลายเท่า

เพราะว่า

หยางชิวมีเงื่อนไขเพิ่มเติม ต้องการขจัดมารจิตใจ

แต่เหรินชิงถูไม่มี เขาต้องการเพียงการบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์

เขาพลิกดูทีละหน้า จนถึงหน้าสุดท้าย หลี่อวิ๋นก็เบิกตากว้าง เขาพบวาสนาที่คุ้นเคย บนนั้นเขียนคำสามคำอย่างชัดเจน

ผาธารมรกต!

วาสนาแห่งนี้ยังอยู่!

ผาธารมรกตเป็นสถานที่ที่ปราชญ์โบราณท่านหนึ่งทิ้งเอาไว้ ไม่เพียงแต่มีวาสนาในการบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น แต่ยังมีสมบัติที่สามารถขจัดมารจิตใจได้อีกด้วย มูลค่าของมันย่อมไม่ธรรมดา

วาสนาแห่งนี้ยังปรากฏขึ้นอยู่ แสดงว่าหยางชิวยังไม่ได้รับสิ่งสำคัญที่สุดไป

“น่าสนใจยิ่งนัก”

หลี่อวิ๋นลูบคาง ปิดหน้าต่างค้นหาอย่างไม่ใส่ใจ

ไม่ต้องค้นหาแล้ว!

มีข้อมูลอยู่แล้ว จะเสียแต้มกลไกสวรรค์ไปทำไมกัน

ทุกครั้งที่เขาส่งมอบสิ่งของที่มีค่าให้ระบบ ตัวเขาได้รับเพียงส่วนน้อย ไม่ต่างอะไรกับการทำงานให้ระบบ

เขาเป็นเพียงพ่อค้าคนกลาง ควรได้รับส่วนต่างด้วยไม่ใช่หรือ

การกระทำเช่นนี้ ย่อมสมเหตุสมผล

เพราะว่า

เขายังต้องแบกรับเคราะห์สวรรค์อีกด้วย

ส่วนหยางชิวกับเหรินชิงถู ใครจะบรรลุถึงระดับศักดิ์สิทธิ์ ก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของพวกเขา

วาสนาอื่น ๆ ที่ปรากฏ ผู้คนมากมายต่างแย่งชิง

ครั้งนี้

มีเพียงสองคนแย่งชิง ก็ถือว่าดีแล้ว

โอกาสครึ่งต่อครึ่ง ไม่มีใครเสียเปรียบ

“ประมุขเหริน...”

หลี่อวิ๋นเรียกสติกลับมา กล่าวพร้อมรอยยิ้มว่า “การบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์นั้นไหนเลยจะยาก ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าสามารถจ่ายค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อหรือไม่”

“มิทราบว่าผู้อาวุโสต้องการสิ่งใดแลกเปลี่ยน”

เหรินชิงถูถาม

ไม่รู้เพราะเหตุใด เมื่อเอ่ยคำถามนี้ เขากลับรู้สึกใจหาย ราวกับมีลางสังหรณ์ไม่ดี

“ไม่แพง!”

หลี่อวิ๋นยิ้มน้อย ๆ ยื่นนิ้วห้านิ้วออกมา โบกไปมาในอากาศ กล่าวว่า “อาวุธระดับจอมศักดิ์สิทธิ์ห้าชิ้น!”

ก่อนหน้านี้

หยางชิวเคยมอบอาวุธระดับจอมศักดิ์สิทธิ์ให้เขาชิ้นหนึ่ง มีมูลค่าแปดพันแต้มกลไกสวรรค์

ตอนนี้หลี่อวิ๋นเรียกร้องอาวุธระดับจอมศักดิ์สิทธิ์ห้าชิ้น ก็เท่ากับสี่หมื่นแต้มกลไกสวรรค์ ในความคิดของเขา ย่อมยุติธรรม ไม่เอาเปรียบใครแม้แต่น้อย

การบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่หญิงสาวบริสุทธิ์

ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลมือแรกหรือมือสอง ก็มีค่าเท่านี้

เพราะว่า

เขาต้องปฏิบัติกับหยางชิวและเหรินชิงถูอย่างเท่าเทียมกัน

“อะ...”

เหรินชิงถูชะงัก

ห้าชิ้นหรือ

ข้อมูลเพียงชิ้นเดียว ขายแพงเช่นนี้หรือ

สิ่งนี้ไม่สามารถกิน ไม่สามารถใช้ ไม่ใช่ปราชญ์ที่ยังมีชีวิต เหตุใดจึงมีค่ามากมายเช่นนี้

“ประมุขเหรินคิดว่าแพงเกินไปหรือ”

หลี่อวิ๋นมองเหรินชิงถูแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างไม่เกรงใจ “หากเจ้าพลาดโอกาสนี้ ต้องการบรรลุถึงระดับปราชญ์ ภายในร้อยปีคงเป็นไปไม่ได้”

“ภายในร้อยปี อาจเกิดเรื่องใดขึ้นก็ได้!”

“ข้าน้อยมิได้หมายความเช่นนั้น...”

เหรินชิงถูรีบโบกมือ กล่าวว่า “เมื่อครู่ได้ยินศิษย์ผู้น้อยกล่าวว่า หยางชิวก็ซื้อการบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์จากผู้อาวุโสเช่นกันหรือ”

“ถูกต้อง”

หลี่อวิ๋นพยักหน้า

เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องปิดบัง

“มิทราบว่าตอนนี้หยางชิวอยู่ที่ใด บรรลุถึงระดับปราชญ์แล้วหรือยัง”

เหรินชิงถูถาม

“เขาไปที่ผาธารมรกต ตอนนี้ยังไม่บรรลุถึงระดับปราชญ์ คาดว่ากำลังขจัดมารจิตใจ เมื่อขจัดมารจิตใจได้แล้ว คงใกล้จะบรรลุถึงระดับปราชญ์แล้ว”

หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

“ผาธารมรกต...”

เหรินชิงถูพึมพำ

ชื่อนี้ไม่คุ้นหู เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

คาดว่ามิได้อยู่ในโลกนี้อาจเป็นชื่อของดินแดนลับแห่งใดแห่งหนึ่ง

“มิทราบว่าผู้อาวุโสกล่าวว่าการบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์นั้นหาได้ไม่ยาก หมายถึงวาสนาแห่งใด”

เหรินชิงถูถามอีกครั้ง

“ผาธารมรกตเช่นกัน”

หลี่อวิ๋นกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

“อืม...”

เหรินชิงถูหน้ามืด เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ผู้อาวุโสคงไม่ได้หมายความว่า ในผาธารมรกต มีการบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์สองแห่งกระมัง”

“ไม่ใช่”

หลี่อวิ๋นกล่าว “มีเพียงแห่งเดียว”

การขายข้อมูลชิ้นเดียว ให้กับคนสองคน เขามิได้รู้สึกละอายใจแม้แต่น้อย

“ผู้อาวุโสหมายความว่าอย่างไร”

เหรินชิงถูไม่พอใจ

เขาใช้ยุทธภัณฑ์ระดับจอมศักดิ์สิทธิ์หลายชิ้น แลกเปลี่ยนกับวาสนาที่ไม่รู้ว่าจะได้มาหรือไม่

หยางชิวผู้นั้น ได้ไปถึงผาธารมรกตแล้ว

ตอนนี้เขาเพิ่งจะเดินทางไป ไม่รู้ว่าจะทันหรือไม่

หากเขาไปถึง

แล้วหยางชิวบรรลุถึงระดับปราชญ์พอดีเล่า

จะเป็นการฆ่าตัวตายหรือไม่

ประมุขสำนักระดับจอมศักดิ์สิทธิ์ระยะสูงสุด กับผู้อาวุโสสำนักมารระดับปราชญ์ระยะต้น หากทั้งสองเผชิญหน้ากัน เพียงแค่คิดก็รู้ผลลัพธ์แล้ว

“ข้ารับรองได้ว่า การบรรลุระดับศักดิ์สิทธิ์ยังคงอยู่ หยางชิวยังไม่บรรลุถึงระดับปราชญ์ เจ้าไปถึงที่นั่น ก็ยังมีโอกาส”

หลี่อวิ๋นเว้นวรรคครู่หนึ่ง กล่าวต่อ “ว่ากันตามตรง สำนักกระบี่ต้าหลัวกับสำนักมารเก้าขุมนรก เป็นศัตรูกัน หากเจ้าสามารถแย่งชิงวาสนาจากหยางชิวมาได้ มิใช่ว่าเจ้าจะสามารถกำจัดศัตรู และเพิ่มพูนตบะของตนเองได้หรือ”

“โยนหินก้อนเดียว ได้นกสองตัว มิใช่เรื่องดีหรือ”

เหรินชิงถู “....”

พูดจามีเหตุผลจนเขาไม่อาจโต้แย้ง

“ผู้อาวุโส ข้าคิดดูแล้ว...”

เหรินชิงถูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เอ่ยขึ้นอย่างช้า ๆ

แต่เขายังพูดไม่จบ ก็ถูกหลี่อวิ๋นขัดจังหวะ

“ว่ากระไรหรือ”

หลี่อวิ๋นขมวดคิ้ว กล่าวว่า “ข้อมูลนี้ เจ้าไม่สนใจหรือ หากเป็นเช่นนั้น ข้าสามารถเปลี่ยนข้อมูลอื่นให้เจ้าได้ แต่ราคาคงไม่เท่าเดิม”

“มิใช่ ย่อมมิใช่ขอรับ!”

เหรินชิงถูส่ายหน้า รีบกล่าวว่า “ข้าน้อยมิได้หมายความเช่นนั้น เพียงแต่ต้องการถามผู้อาวุโสว่า ข้อมูลมือสองนี้ ราคาสามารถลดลงได้หรือไม่”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด