กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 4 วางแผนสะสมแต้มกลไกสวรรค์!
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 4 วางแผนสะสมแต้มกลไกสวรรค์!
ค่ายกลเบญจมารกลืนสวรรค์
นั่นคือค่ายกลคุ้มครองของสำนักมารเก้าขุมนรก มีชื่อเสียงเกรียงไกร!
บัดนี้
ค่ายกลเบญจมารกลืนสวรรค์ที่ตู้เชียนซางวางไว้ ย่อมต้องอ่อนแอลงกว่าเดิมนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คนรุ่นหลังอย่างนางจะสามารถทำลายได้
หากเผชิญหน้ากันจริง ๆ แค่สามารถรักษาชีวิตไว้ในค่ายกลได้ ก็นับว่าไม่เลวแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีเวลาเหลือเพียงสองชั่วยามเท่านั้น
ทันใดนั้นหลิวเฉิงเสวี่ยก็รู้สึกว่า แม้ตนเองจะไป ก็คงต้องกลับมาแบบพ่ายแพ้ สูญเสียเกียรติยศและศักดิ์ศรี
ยิ่งไปกว่านั้น
อาจถูกตู้เชียนซางฆ่าตายเสียอีก
อย่างไรเสีย
แม้ตู้เชียนซางจะบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ยังมีพลังต่อสู้
ยิ่งผสานกับค่ายกลด้วยแล้ว ตนเองไม่อาจเทียบได้อย่างแน่นอน
"กลัวแล้วหรือ"
หลี่อวิ๋นมองหลิวเฉิงเสวี่ยแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างเฉยเมย
"เอาเถิด"
"ข้าจะมอบข้อมูลให้อีกอย่างหนึ่ง ค่ายกลที่ตู้เชียนซางวางไว้ มีจุดอ่อนอย่างมาก เข้าประตูมรณะ ออกประตูนิรภัย ก็สามารถทำลายค่ายกลได้!"
"เข้า... เข้าประตูมรณะหรือ"
หลิวเฉิงเสวี่ยตกตะลึง
ในค่ายกล สิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดคือประตูมรณะ หากเข้าไปแล้ว อาจกล่าวได้ว่าสิบส่วนตายสิบ แม้แต่จะออกมาได้หรือไม่ก็ยังไม่รู้
"หากกลัว เจ้าก็กลับไปที่สำนักกระบี่ต้าหลัวเถิด"
หลี่อวิ๋นยกมือขึ้น ชี้ไปด้านนอก กล่าวว่า "ตอนนี้ผ่านไปหนึ่งเค่อแล้ว เวลาในการตัดสินใจของเจ้าเหลือน้อยลงแล้ว"
"จะไปหรือไม่ไป เจ้าตัดสินใจเองเถิด"
กล่าวจบ
หลี่อวิ๋นก็สะบัดแขนเสื้อ
ทันใดนั้น
หลิวเฉิงเสวี่ยก็รู้สึกเหมือนถูกความมืดกลืนกิน
เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็พบว่าตนเองมาอยู่ที่นอกเมืองต้าฮวงแล้ว
"ผู้อาวุโสผู้นี้คือผู้ใดกัน"
ดวงตาของหลิวเฉิงเสวี่ยเป็นประกาย
เพียงสะบัดแขนเสื้อ ก็สามารถส่งนางมาที่นอกเมืองได้ วิธีการเช่นนี้ นางเพิ่งเคยพบเป็นครั้งแรก ย่อมต้องมีตบะไม่ด้อยไปกว่าอาจารย์ของนางอย่างแน่นอน
ในระดับหนึ่ง
อาจกล่าวได้ว่าแข็งแกร่งกว่ามาก!
"ยอดฝีมือระดับผู้อาวุโสผู้นี้ ย่อมไม่ล้อเล่นกับผู้น้อยเช่นข้าเป็นแน่ สิ่งที่เขากล่าว ย่อมต้องเป็นความจริง!"
หลิวเฉิงเสวี่ยคิดในใจ
ใช้สมบัติวิญญาณระดับสูงหนึ่งชิ้น แลกกับข้อมูลสำคัญเช่นนี้
ไม่ว่าจะมองมุมใด ก็ไม่ขาดทุน!
ที่สำคัญคือ
นางยังได้วิธีการทำลายค่ายกลเบญจมารกลืนสวรรค์มาด้วย!
ต่อไปหากต้องเผชิญหน้ากับศิษย์ของสำนักมารเก้าขุมนรกอีก นางก็สามารถใช้วิธีนี้จัดการกับอีกฝ่ายได้อย่างแน่นอน
"ผู้น้อยหลิวเฉิงเสวี่ย ขอบพระคุณผู้อาวุโสที่เมตตาชี้แนะ!"
หลิวเฉิงเสวี่ยโค้งคำนับ
หลังจากคำนับเสร็จ
นางก็กลายเป็นแสงวาบหนึ่ง พุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือของเมืองต้าฮวง
......
ภายในหอคอยกลไกสวรรค์
หลี่อวิ๋นนอนลงบนเก้าอี้ยาวอีกครั้ง มุมปากเผยรอยยิ้ม
"ครั้งนี้ ได้กำไรห้าแต้มกลไกสวรรค์ คุ้มค่าจริง ๆ!"
ดูเหมือนว่าเขาจะมอบข้อมูลให้หลิวเฉิงเสวี่ยสองอย่าง
แต่แท้จริงแล้วไม่นับว่าเป็นอะไร
ข้อมูลสองอย่างนั้น เดิมทีเป็นของแถมจากระบบ สำหรับเขาแล้ว ไม่มีค่าอะไร แต่สำหรับหลิวเฉิงเสวี่ย กลับมีค่ามหาศาล
หากหลี่อวิ๋นไม่บอกข้อมูลสักอย่าง ผลลัพธ์สุดท้ายของหลิวเฉิงเสวี่ยคงไม่ดีนัก
ไม่ว่าจะเป็นค่ายกลเบญจมารกลืนสวรรค์ หรืออาจารย์ของตู้เชียนซางที่กำลังมา ไม่ว่าจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง หลิวเฉิงเสวี่ยก็มีแต่ต้องตาย!
"ไม่รู้ว่าห้าแต้มกลไกสวรรค์นี้ จะเพิ่มตบะได้มากแค่ไหน"
หลี่อวิ๋นรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
คิดแล้วก็ลงมือทำทันที
เขาเลือกใช้แต้มกลไกสวรรค์ทั้งหมด เพื่อเพิ่มพูนตบะของตนเอง
[ติ๊ง ยืนยันการใช้แต้มกลไกสวรรค์ห้าแต้ม เพื่อเพิ่มพูนตบะหรือไม่?]
"ยืนยัน!"
ปัง!
ในวินาทีถัดมา
หลี่อวิ๋นก็รู้สึกได้ถึงพลังอันไร้ขีดจำกัดในร่างกาย ไหลเวียนไปทั่วร่างกาย เลือดเนื้อ กระดูก อวัยวะภายใน ล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน
เพียงพริบตาเดียว!
หลี่อวิ๋นก็รู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งที่ยากจะบรรยาย ราวกับจะเหาะขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ ร่างกายแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า บรรจุพลังที่พร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ!
ราวกับเป็นเพียงพริบตาเดียว หรืออาจยาวนานนับพันปี
หลี่อวิ๋นรู้สึกตัวอีกครั้ง
เขาลุกขึ้นยืน พิจารณาร่างกายของตนเอง ผิวพรรณเปล่งประกายดุจหยก มองเห็นปราณบริสุทธิ์ไหลเวียนอยู่ ราวกับเซียนที่จุติลงมาในโลกมนุษย์
ดูเหมือนว่า
พร้อมที่จะเหาะขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ทุกเมื่อ
"ระบบ เปิดหน้าต่างสถานะ!"
หลี่อวิ๋นเอ่ย
[ชื่อ: หลี่อวิ๋น!]
[ตบะ: ระดับหลอมกายระยะกลาง!]
[ขุมอำนาจ: หอคอยกลไกสวรรค์!]
[อาจารย์: ไม่มี]
[วิชาเวท: ไม่มี]
[พลังวิเศษ: ไม่มี]
[แต้มกลไกสวรรค์: ไม่มี]
[สถานะปัจจุบัน: สมบูรณ์]
[คลิกเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม......]
"แต้มกลไกสวรรค์หนึ่งแต้ม เพิ่มตบะได้หนึ่งระดับหรือ"
หลี่อวิ๋นพึมพำกับตัวเอง
ตอนนี้อยู่ในระดับหลอมกายระยะกลาง เขาก็พอใจแล้ว
อย่างไรเสีย
สมบัติวิญญาณระดับสูงที่หลิวเฉิงเสวี่ยมอบให้ ไม่นับว่ามีค่ามากนัก ในอนาคต หากต้องการเพิ่มพูนตบะ คงต้องใช้แต้มกลไกสวรรค์มากกว่านี้
เมื่อไปถึงระดับที่สูงกว่าระดับหลอมกาย คงไม่ใช่หนึ่งแต้มต่อหนึ่งระดับอีกต่อไป
เมื่อมองไปที่คำว่า "ไม่มี" ที่อยู่หลังวิชาเวทและพลังวิเศษ หลี่อวิ๋นก็รู้สึกว่าเส้นทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ตบะในตอนนี้ หากออกไปข้างนอก ก็ยังอ่อนแอเกินไป
"ดูเหมือนว่าต้องหาวิธีหาเงินแล้ว!"
หลี่อวิ๋นคิดในใจ
แต้มกลไกสวรรค์มีประโยชน์มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเพิ่มพูนตบะ วิชาเวท พลังวิเศษ โอสถ ยุทธภัณฑ์ หรือแม้แต่การทำนายชะตา ล้วนต้องใช้แต้มกลไกสวรรค์
หลิวเฉิงเสวี่ยเพียงคนเดียว คงไม่เพียงพอ
"ต้องหาวิธีหลอกล่อให้ยอดฝีมือระดับสูงมาที่นี่สักสองสามคน อย่างน้อยก็ต้องเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์หรือธิดาศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์"
หลี่อวิ๋นนั่งลงบนเก้าอี้ยาว เริ่มครุ่นคิด